Yamaha 2016 Racing Teams: Βαρκελώνη 18 Ιανουαρίου

Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/1/2016

Υπό την παρουσία του ίδιου του προέδρου της Yamaha κυρίου Hiroyuki Yanagi, ανακοινώθηκαν οι συνθέσεις των επίσημων εργοστασιακών ομάδων της Yamaha για το 2016. Όπως ο ίδιος ο πρόεδρος δήλωσε, η Yamaha έτρεξε και κέρδισε τον πρώτο της αγώνα μόλις δέκα μέρες μετά την ίδρυσή της. Έτσι πιστεύει ότι η αγώνες είναι η καρδιά της εταιρείας και ταυτόχρονα η γέφυρα της τεχνολογίας μεταξύ καινοτομίας και μοτοσυκλετών παραγωγής. Τα λόγια του προέδρου συμπλήρωσε ο γενικός διευθυντής όλων των αγωνιστικών τμημάτων της Yamaha κύριος Kouichi Tsuji, όπου εξήγησε ότι τα MotoGP αποτελούν την διαφήμιση για το πνεύμα της Yamaha, ενώ η συμμετοχή τους στις υπόλοιπες κατηγορίες αγώνων σχετίζεται με τα μοντέλα που παράγει η εταιρεία τους και σκοπός είναι ο άμεσος συσχετισμός των πελατών της με τις μοτοσυκλέτες που κατασκευάζει, αλλά και ταυτόχρονη συλλογή πληροφοριών από τους αναβάτες για τα προϊόντα της. Από αγωνιστικής μεριάς, τα μεγάλα νέα είναι δύο και αφορούν την επίσημη επιστροφή της Yamaha στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motul SBK με την R1-M, καθώς επίσης και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Enduro με την νέα WR 450 F που παρουσιάστηκε φέτος στο σαλόνι του Μιλάνου. Αναλυτικά η συνθέσεις των ομάδων έχουν ως εξείς:

MXGP (YZ 450F)

Jeremy van Horebeek

Romian Febvre

Valentin Guillod

MX2 (YZ 250F)

Benoit Paturel

Brent Van Donink

World Enduro (WR 450F)

Cristobal Guerrero

Loic Larrieu

Motul SBK

Sylvain Guintoli

Alex Lawes

Superstock 1000

Florian Marino

Riccardo Russo

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”