Aprilia RS 125 2006 - 2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

31/1/2011

Το RS 125 της Aprilia είναι μια σπάνια περίπτωση μοντέλου, που παρά τον μικρό του κυβισμό, χαίρει μεγάλης εκτίμησης και αποδοχής ανάμεσα σε αυτούς που έχουν το “μικρόβιο” και θαυμάζουν τους αγώνες ταχύτητας και τους αναβάτες τους
Στην γκάμα της εταιρείας υπάρχει από το 1999, ενώ και πριν από αυτό η Arpilia έφτιαχνε τρομερά δίχρονα supersport, όπως τα AF - 1 στις διάφορες εκδόσεις τους. Το RS 125 με το “φουσκωτό” και γεμάτο καμπύλες κοστούμι του έμοιαζε πολύ με τις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες που αγωνίζονταν κυριαρχώντας στο πρωτάθλημα των GP125. Η ομοιότητα με αυτές δεν ήταν μόνο οπτική. Στην κατασκευή του έχει ενσωματωθεί μεγάλο μέρος από την πλούσια αγωνιστική εμπειρία της εταιρείας και αυτή είναι απλωμένη παντού πάνω στο RS125. Το 2006 το RS άλλαξε αισθητική και ακολούθησε αυτήν της RSV1000R, της superbike μοτοσυκλέτας της Aprilia εκείνης της χρονικής περιόδου. Μαζί με το αιχμηρό φαίρινγκ με τους δυο προβολείς και την ουρά, η Aprilia τοποθέτησε νέες ελαφρύτερες ζάντες με την εμφάνισή τους να αντιγράφει αυτές της RSV 1000R. Αλλαγμένα ήταν τα όργανα, νέο το οβάλ αλουμινένιο τελικό της εξάτμισης, ενώ αναβαθμίστηκε και στα φρένα αποκτώντας μια κορυφαία δαγκάνα, την ακτινικά βιδωμένη τετραέμβολη της Brembo. Το ξεχωριστό για την κατηγορία αυτού του κυβισμού περιμετρικό αλουμινένιο πλαίσιο και το ασύμμετρο ψαλίδι παρέμειναν και πολύ καλά έκαναν. Το άκαμπτο πλαίσιο του RS125, εκτός από την κύρια αποστολή του που έχει να κάνει με την οδηγική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, καταφέρνει να είναι και χάρμα οφθαλμών, αφού είναι βουρτσισμένο και γυαλιστερό. Το RS 125 είναι ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο με την ποιότητα της κατασκευής του και του φινιρίσματος να βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. H πάνω πλάκα του πιρουνιού είναι σφυρήλατη, τα σωληνάκια των φρένων έχουν ατσάλινο πλέγμα, ενώ όταν το συντηρείς απολαμβάνεις την ανάκληση του ρεζερβουάρ που δίνει εύκολη και γρήγορη πρόσβαση. Εκεί από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας της Rotax που έχει αποδεδειγμένη δυνατότητα να βγάζει περισσότερους από 30 ίππους στον πίσω τροχό, όχι όμως με τις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Για να φθάσει τόσο ψηλά χρειάζεται ρυθμίσεις στο καρμπυρατέρ και αγωνιστική εξάτμιση, όπως έχει γίνει στο παρελθόν στους αγώνες ενιαίου που έγιναν και στη χώρα μας με RS125. Από το 2006 η απόδοσή του μειώθηκε στους 28,5 ίππους χάρη στη συμμόρφωσή του με τις Euro 2, ενώ από το 2008 ακολούθησαν οι Euro 3 με την απόδοση να περιορίζεται στους 24,5 έχοντας διαφορετικό καρμπυρατέρ και ηλεκτρονική της Piaggio και όχι της Nippon Denso που είχαν μέχρι τότε.
Από εδώ κρατάμε ότι τα μοντέλα έως το 2008 είναι ισχυρότερα στη μορφή που βγήκαν από το εργοστάσιο, και επομένως είναι προτιμότερα για όποιον θέλει την μεγαλύτερη απόδοση και με το RS του να είναι εντός προδιαγραφών και επομένως να μην ανησυχεί για όποιους ελέγχους γίνονται. Εάν δεν τον ενδιαφέρει αυτό το θέμα ακόμη και στα μετά το 2008 μοντέλα με ρυθμίσεις στο καρμπυρατέρ και στην ηλεκτρονική που μπορούν να κάνουν τα εξειδικευμένα συνεργεία, η απόδοση μπορεί να αυξηθεί, με σχετικά μικρό κόστος, μικρότερο των εκατό ευρώ. Ανεξάρτητα από πόσους ακριβώς ίππους αποδίδει ο κινητήρας του αυτοί είναι διπλάσιοι από όσους έχει ένας τετράχρονος κινητήρας 125 κυβικών, όπως και αυτός που θα κινεί τον αντικαταστάτη του RS125, το RS4 από το 2011. Ο δίχρονος του RS125 είναι και δύστροπος, με την απόδοσή του κάθε άλλο παρά ομαλή να είναι. Χρειάζεται προθέρμανση, καλό λάδι καύσης και φροντίδα, για να συνεχίζει να αποδίδει την ισχύ του. Και την αντίστοιχη φροντίδα οφείλει να δίνει ο αναβάτης του σε όλα τα σημεία και όχι μόνο στον κινητήρα.
Το RS 125 είναι μια supersport μοτοσυκλέτα με κινητήρα μικρού κυβισμού. Όπως κάθε μοτοσυκλέτα αυτής της χρήσης πρέπει να είναι πάντοτε σε άριστη κατάσταση από τα φρένα και τις αναρτήσεις της έως τα ελαστικά της. Γιατί μόνο τότε μπορείς να την ευχαριστηθείς όταν βρεθείς στις κατάλληλες συνθήκες. Τις συνθήκες που επικρατούν στις - λιγοστές δυστυχώς στην Ελλάδα - πίστες είτε σε διαδρομές σε δημόσιους δρόμους με καλή χάραξη, με ελάχιστη κίνηση και καλή πρόσφυση. Το RS125 έχει κορυφαία συμπεριφορά με το στιβαρό του πλαίσιο να μπορεί να διαχειριστεί και πολλαπλάσια ισχύ από αυτήν που θα βγάλει ο κινητήρας του, όσες βελτιώσεις και να δεχτεί. Αποτελεί ένα μεγάλο “σχολείο” για τη μάθηση και εμβάθυνση της γρήγορης οδήγησης σε άσφαλτο, αφού έχει κατασκευαστεί για να τα καταφέρνει καλά σε αυτό και μόνο. Από τη θέση οδήγησης, έως το σχήμα του ρεζερβουάρ, την αμεσότητα στις αλλαγές κλίσεων έως τη σταθερότητα μέσα στη στροφή και το πλήθος των πληροφοριών που φθάνουν από το πλαίσιο και τις αναρτήσεις στον αναβάτη, το RS125 έχει μεγάλες δυνατότητες. Αξίζει να “κολλήσεις” μαζί του εάν τα όνειρά σου σε οδηγούν εκεί, ξέροντας ότι αυτό που είναι και κάνει δεν θα υπάρχει στο μέλλον σε αυτή τη μορφή.

[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα μεγάλο “σχολείο”, ικανό αν φτιάξει μελλοντικούς πρωταθλητές
Όχι...
Εάν θέλεις να “κάνεις τη δουλειά σου” και να “έχεις το κεφάλι σου ήσυχο”
Γιατί…
Όσοι και όποτε “έμπλεξαν” μαζί του το θυμούνται με νοσταλγία

Τι να προσέχετε
Σαν αυστηρή μοτοσυκλέτα που είναι θέλει αρκετό ψάξιμο, υπομονή και τη συμβουλή ενός εξουσιοδοτημένου συνεργείου που ξέρουν καλύτερα τα RS. Η αρτιότητα και η ακεραιότητα της υποψήφιας πρέπει να φθάνει μέχρι και τα αναλώσιμα - αλυσίδα, γρανάζια, ελαστικά, τακάκια - γιατί το κόστος αντικατάστασης είναι αρκετά υψηλό.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:
Δίχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος εισαγωγή με Reed
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 54 x 54,5
Κυβικά (cc): 124,8
Σχέση συμπίεσης: 12,5:1
Ανάφλεξη:
Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Dell’ Orto PHBH 28mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: Βαλβίδα μεταβολής ύψος “Rave”, εξάτμιση 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ Τύπος συμπλέκτη : Υγρός , πολύδισκος, με ντίζα
Σχέσεις ταχυτήτων:
6
Tελική μετάδοση:
Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:
Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): -
Ίχνος (mm): 102
Μεταξόνιο (mm): 1345
Ύψος σέλας (mm): 790
Βάρος γεμάτη (ζυγισμένο από το ΜΟΤΟ) (kg): 141
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 14/3,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός:
Ανεστραμμένο πιρούνι
Διάμετρος (mm): 40
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις:
Προφόρτιση ελατηρίου


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320mm, ακτινική δαγκάνα με 4 έμβολα, Brembo
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με δυο έμβολα Nissin


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/70-17
Ζάντα: 3,0 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 150/60-17
Ζάντα: 4 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ Αναλογικό στροφόμετρο, οθόνη LCD με ενδείξεις ταχύτητας, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / χρονόμετρο/ θερμοκρασία ψυκτικού / στάθμη καυσίμου / ρολόι / ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / διάστημα service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): -
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm):
25,6/9.700
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm):
1,9/9.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 6,6
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 227

Moto Guzzi V7 Classic/Stone 2008 - 2013

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

1/7/2015

Δεν αλλάζει

 

Ήταν μια από τις καλύτερες εμπνεύσεις της Piaggio η αναβίωση του θρυλικού ονόματος V7, που προστέθηκε ξανά στην γκάμα της Moto Guzzi από το 2008 και μετά. Στα χρόνια που πέρασαν η σειρά των V7 απέκτησε νέα μέλη, αναβαθμίστηκε δυο φορές, αλλά στη ουσία της δεν αλλάζει τίποτα

 

Η σύγχρονη V7 ανήκει σε μια ομάδα μοτοσυκλετών με ελάχιστα μέλη, όπως είναι η Bonneville της Triumph και η W της Kawasaki. Αυτή η ομάδα έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό που αφορά την αίσθηση και την εμπειρία από την οδήγησή της. Αυτή η αίσθηση, μοναδική και χαρακτηριστική για κάθε μοτοσυκλέτα, δεν αφορά ένα συγκεκριμένο τομέα του σχεδιασμού αλλά δημιουργείται από την συνολική κατασκευή. Από κάπου ξεκινάει όμως, κάπου υπάρχει ο πυρήνας της δημιουργίας της και η υπόλοιπη κατασκευή έχει φροντίσει να διατηρήσει. Στις Bonneville ας πούμε, είναι ο στρόφαλος και τα δυο έμβολα που παλινδρομούν μένοντας συνέχεια δίπλα – δίπλα αυτά που σε ωθούν να μάθεις να "οδηγείς με τον στρόφαλο" να χειρίζεσαι και να μπορείς να εκμεταλλευτείς την στροφορμή του, εκείνο το μέγεθος της Φυσικής που δεν αφήνει τον στρόφαλο να επιβραδύνει. Και στην V7 η αίσθηση που σου δίνει όταν την οδηγείς δημιουργείται από τον κινητήρα της, ή πιο σωστά από ολόκληρο το συγκρότημα που οδηγεί στην περιστροφή του πίσω τροχού. H ανάλαφρη αίσθηση, η ευκολία στους ελιγμούς και τις εναλλαγές κλίσεων είναι οι πρώτες παρατηρήσεις που εντυπώνονται μετά από την πρώτη βόλτα μαζί της. Η χαμηλή μοτοσυκλέτα, με την ίσια σέλα – είναι πλέον ελάχιστες οι μοτοσυκλέτες με τέτοια σχεδίαση, όπου ο συνεπιβάτης απλώς κάθεται στην σέλα του δίχως να χρειάζεται να κάνει αναρρίχηση ή σπαγκάτο – διαθέτει και την διαχρονική απλότητα στην εμφάνισή της. Μια εμφάνιση με ταυτότητα και ομορφιά, τονισμένη και από την υψηλή ποιότητα του φινιρίσματος. Το καλό φινίρισμα και η απουσία αφρόντιστων σημείων είναι ένα χαρακτηριστικό που έχουν όλες οι σύγχρονες Moto Guzzi και η σειρά των V7 φτιάχτηκε μάλιστα την περίοδο όπου η αναβάθμιση της ποιότητας των Guzzi μπήκε σε μια νέα περίοδο της ιστορίας της. Μάλιστα χρονιά με τη χρονιά γίνονται βελτιώσεις σε διάφορα σημεία και πλέον οι V7 είναι αντικειμενικά καλοφτιαγμένες. Με την πάροδο του χρόνου και τις αλλαγές των μοντέλων αυτό που δεν αλλάζει είναι η αίσθηση από τη οδήγησή της. Mένει ίδια γιατί δεν αλλάζει αυτό που την δημιουργεί δηλαδή ο κινητήρας με την μετάδοσή του και το πλαίσιο. Ο αερόψυκτος δικύλινδρος V90o με τον διαμήκη στρόφαλο, τον μονόδισκο ξερό συμπλέκτη και το πεντατάχυτο κιβώτιο πίσω του, αλλά και τον άξονα της τελικής μετάδοσης που περνά μέσα από το ψαλίδι είναι πάντα εκεί ακολουθώντας τις επιταγές μιας εμπνευσμένης σχεδίασης της δεκαετίας του '60. To συγκρότημα του κινητήρα και της μετάδοσης "κρέμεται" από το πλαίσιο, φτιαγμένο από ατσάλινους σωλήνες, ακολουθώντας τις αρχές των χωροδικτυωμάτων. Η ανάρτηση του πίσω τροχού γίνεται με την συμβατική διάταξη των δυο αμορτισέρ, τοποθετημένων με σημαντική κλίση ώστε να προσφέρουν καλύτερη λειτουργία. O V2 δεν έχει σχεδιαστεί για την μέγιστη απόδοση, και έχει υιοθετήσει λύσεις όπως οι θάλαμοι καύσης Heron με επίπεδες κεφαλές και ωστήρια για τις δυο μόνο βαλβίδες κάθε κυλίνδρου στοχεύοντας αρχικά στην απλότητα, το μικρότερο κόστος κατασκευής και τις συμμαζεμένες διαστάσεις. Οι θάλαμοι Heron όμως συμβάλουν στην μικρή κατανάλωση και την καλή απόδοση ροπής, χαρακτηριστικά που ταιριάζουν γάντι τόσο στην V7 όσο και στην εποχή μας, όπου η σπατάλη βενζίνης κοντεύει να γίνει ποινικό αδίκημα. Παρά την σχεδίαση που μετρά πάνω από σαράντα χρόνια ο ιταλικός V2 αρκείται σε μια κατανάλωση σχεδόν πέντε λίτρων για κάθε εκατό χιλιόμετρα με την απόδοσή του να είναι αυτή που πρέπει στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. H τροφοδοσία από το σύστημα ψεκασμού δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα ενώ από την αλλαγή του μοντέλου από το 2012 και μετά όπου ο ψεκασμός έχει πλέον ένα σημείο τροφοδοσίας και για τους δυο κυλίνδρους, η απόδοση είναι βελτιωμένη μέχρι τις μεσαίες στροφές. Στο ρελαντί εξακολουθεί να πάλλεται και στις ψηλές να μην αποδίδει τίποτα εντυπωσιακά νούμερα, ανεβάζοντας μάλιστα και λιγότερες στροφές για μικρότερη κατανάλωση, μα παραμένει πάντα ευχάριστος σύντροφος σε κάθε βόλτα. Στο εμπρός άκρο υπάρχει μεγάλη γωνία κάστερ, ελαστικό με διάμετρο 18 ίντσες και ένα συμβατικό πιρούνι με την μεγαλούτσικη διαδρομή των 130 χιλιοστών, χαρακτηριστικά που μεταφράζονται σε άνεση ακόμη και σε κακούς δρόμους. H V7 είτε στην πρώτη της έκδοση την Classic μεταξύ 2008 και 2011, είτε στη επόμενη την Stone είτε σαν την νεώτερη έκδοση του 2014 με την γεννήτρια πλέον να ψύχεται από το λάδι του κινητήρα προσφέρει πάντα την ίδια αίσθηση. Εύκολη και ευχάριστη στην οδήγηση και στο μάτι, δίχως δύστροπες ιδιαιτερότητες, με καλή ποιότητα κατασκευής παντρεύει μια κλασσική σχεδιαστική άποψη με το σήμερα, προσφέροντας απόλαυση σε κάθε βόλτα.

 

Ναι

Στην ευκολία της οδήγησης και την ομορφιά της

Όχι

Δεν είναι στο στυλ της η επιθετική οδήγηση

Γιατί

Απολαμβάνεις οδήγηση χωρίς υψηλή απόδοση

 

Οι τιμές των μοτοσυκλετών, όχι μόνο των μεταχειρισμένων αλλά ακόμη και των καινούργιων, είναι πολύ ρευστές πλέον και μεταβάλλονται προς χαμηλότερα επίπεδα. Έτσι και στην περίπτωση των V7 υπάρχουν τόσο σε τιμές προσφορών σαν καινούργιες ενώ και σαν μεταχειρισμένες οι τιμές χαμηλώνουν. Παρά του ότι είναι το πιο καλοπουλημένο μοντέλο της Moto Guzzi αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν άφθονες επιλογές σαν μεταχειρισμένες. Αυτό συμβαίνει για δυο λόγους με τον πρώτο να είναι ότι αγοράζονται από ανθρώπους που σκοπεύουν να την κρατήσουν χρόνια οπότε δεν θέλουν να την αλλάξουν σύντομα. Ο δεύτερος λόγος είναι απλώς η οικονομική δυσπραγία μας. Οι τιμές τους πλέον όμως έχουν κατέβει και κάτω από τις 4.000 ευρώ

 

Tι να προσέξετε

Η καλή ποιότητα κατασκευής της σειράς των V7 σε συνδυασμό με τις φροντίδες του ιδιοκτήτη μπορούν να τις διατηρούν για χρόνια αψεγάδιαστες. Άλλωστε η άριστη εμφάνισή της είναι και το απαραίτητο στοιχείο για την επιλογή μιας μεταχειρισμένης. Ο προαιρετικός εξοπλισμός που τυχόν διαθέτει, όπως το κεντρικό σταντ και οι πλαϊνές βαλίτσες, είναι άλλος ένας παράγοντας για την επιλογή της. Τα μοντέλα Stone - από το 2012 και μετά – είναι πιο δυσεύρετα και ακριβότερα. Έχουν βελτιωμένο κινητήρα αλλά ο χαρακτήρας τους είναι απαράλλαχτος.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 80 x 74

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

 

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):            5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,3

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            330

 

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)*

Έμβολο πλήρες : 172             

Μπιέλα : 290 

Τελικό εξάτμισης : (ένα) 539

Ρεζερβουάρ:             821    

Εμπρός φτερό : 164                                       

Εμπρός ζάντα: 296                 

Μανέτα δεξιά :25      

Σέλα :  127                

Πλαίσιο: 801,3

* Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Αύγουστο του 2014              

 

Ετικέτες