Honda XLV1000 Varadero - 2003

Από το

Μαύρο Σκύλο

15/4/2007

Κι όμως, ο όγκος μπορεί να λειτουργεί υπέρ της ευχρηστίας! Αυτό τουλάχιστον απέδειξε το ανανεωμένο Varadero του 2003, το οποίο αποτέλεσε και ένα παράδειγμα προς μελέτη για τη σημασία και τη σημαντικότητα της σωστής κατανομής του βάρους. Μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να κάνει τα πάντα και παντού [blockquote]ναι...
στην εξαιρετική κατανομή του βάρους
στην ευχρηστία του και στη φιλικότητά του
στις ανεξάντλητες τουριστικές δυνατότητες
όχι...
στο μεγάλο βάρος
στις μέτριες αποσβέσεις των αναρτήσεων
γιατί...
είναι μια μοτοσυκλέτα που ανταποκρίνεται σε κάθε είδους απαίτηση
Τι πρέπει να προσέξετε
Τσεκάρετε πιρούνι και αμορτισέρ για τυχόν σκασμένες τσιμούχες και αλυσιδογράναζα, τα οποία είναι από τα σχετικά πιο ευπαθή αναλώσιμα του Varadero[/blockquote]
Η δεύτερη γενιά των επιτυχημένων super on-off της Honda, έδωσε το βάρος της εξέλιξής της ακριβώς σ' αυτό. Στο να είναι λειτουργική, με ανθρωποκεντρική σχεδίαση και άνετη σε όλες τις οδηγικές συνθήκες, με ιδιαίτερη έμφαση στις τουριστικές προεκτάσεις του χαρακτήρα της. Βελτίωσε στα σημεία τους τομείς που έδιναν λαβή για αρνητικά σχόλια στον προκάτοχό του, ενώ ταυτόχρονα μπήκε και “στον ίσιο δρόμο” των -τότε- Euro2.
Οι σημαντικότερες των αλλαγών, εντοπίζονται στην “καρδιά” του Varadero, τον κινητήρα, όπου ο PGM ψεκασμός, η υψηλότερη συμπίεση και το κιβώτιο των έξι πλέον σχέσεων, ανέλαβαν να διαμορφώσουν το νέο πρόσωπο του XLV1000. Ποιο είναι αυτό; Η δραματική βελτίωση της κατανάλωσης και η πιο ζωντανή αίσθηση του κινητήρα, σε αντιστάθμισμα της μειωμένης απόδοσης λόγω των αυστηρότερων προδιαγραφών και των καταλυτών. Το αποτέλεσμα πάντως είναι ιδιαίτερα πετυχημένο και αν δεν έμπαιναν στο παιχνίδι σήμερα και οι Euro3, ίσως αυτή η γενιά των Varadero να συνέχιζε κόντρα στον ανταγωνισμό με αυτή τη μορφή.
Η τεχνολογική αναβάθμιση του κινητήρα συνοδεύτηκε και από το απαραίτητο face lift, εμπεριέχοντας όμως ουσία και όχι απλώς εντυπωσιασμό. Αυτό σημαίνει πιο μαζεμένο και επιθετικό φέρινγκ που μειώνει οπτικά τον όγκο, ζελατίνα ρυθμιζόμενη σε τρεις θέσεις με καλύτερη προστασία για αναβάτη και συνεπιβάτη και επανασχεδιασμένους, ισχυρότερους προβολείς.
Το νέο κιβώτιο και η διαφορετική κλιμάκωση των σχέσεων, χάρισαν στο Varadero μια πιο ζωντανή λειτουργία -κοντύτερες σχέσεις γαρ- αλλά και μια έκτη overdrive που τόνισε ακόμη περισσότερο τις ταξιδιωτικές δυνατότητές του.
Για την... διασκεδαστική πτυχή της προσωπικότητας του Varadero τώρα, φρόντισαν οι μασίφ πλέον βάσεις του κινητήρα, που αντικατέστησαν τις προηγούμενες ελαστικές, και έκαναν τον κινητήρα εντατό τμήμα του πλαισίου και το σύνολο πιο άκαμπτο. Αυτό βέβαια μεταφράζεται σε ένα λιγότερο... απορροφητικό -σε ό,τι αφορά τις ανωμαλίες του δρόμου- σύνολο, όταν το αμορτισέρ ρυθμιστεί στην πιο σκληρή θέση της προφόρτισης, κάτι που στον προκάτοχό του δε συνέβαινε τόσο έντονα. Από την άλλη μεριά, οι ελαστικές βάσεις του τιμονιού προσθέτουν έστω και ψήγματα ασάφειας και ψευδαίσθησης πλεύσης, εκεί που δε χρειάζεται. Ιδιαίτερα στους ελιγμούς με χαμηλές ταχύτητες, όπου τα 260+ κιλά κάνουν αισθητή την παρουσία τους, τα πράγματα γίνονται ελαφρώς άβολα για κοντύτερους αναβάτες. Μόλις όμως αποκτηθεί έστω και λίγη ροή, τα πράγματα αλλάζουν, και ο χειρισμός της μοτοσυκλέτας γίνεται με απλές, εύκολες, και χωρίς κόπο κινήσεις.
Εκεί όμως που πραγματικά το Varadero είναι σημείο αναφοράς, είναι στο ταξίδι σε δρόμους που ανήκουν στο δευτερεύον οδικό δίκτυο. Μια πραγματική απόλαυση, όπου ναι μεν μπορεί οι συγκινήσεις να απουσιάζουν, αλλά όταν υπάρχει τέτοια χαρακτηριστική άνεση, όλα τ' άλλα περιττεύουν. Όλα αυτά που προσφέρονται, δηλαδή εξαιρετικό κράτημα, γενναιόδωρα ποσά ροπής, άριστη προστασία και φιλικότητα, γίνονται με τόσο “επαγγελματικό” τρόπο που πραγματικά σε εντυπωσιάζει με... τον μη εντυπωσιακό τρόπο που το κάνει.
Αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του, που άνετα ακόμη και σήμερα επιδεικνύει απέναντι στον αναβαθμισμένο ανταγωνισμό, διεκδικώντας με αξιώσεις μια θέση στο γκαράζ σας. Πρόκειται ίσως για τη λιγότερο “μεταχειρισμένη” μοτοσυκλέτα, από άποψη τεχνολογίας και επιδόσεων στην κατηγορία, που μπορεί να αγοράσει κανείς με αυτά τα χρήματα.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κινητήρας Δικύλινδρος V-90°, τετράχρονος, υγρόψυκτος, με 2 ΕΕΚ και 4 Β/Κ
Διάμετρος Χ Διαδρομή 98 x 66
Χωρητικότητα(cc) 996
Σχέση συμπίεσης 9,8:1
Ανάφλεξη Ψηφιακή
Τροφοδοσία Ψεκασμός
Σύστημα λίπανσης Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης Μίζα


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος Ατσάλινο χωροδικτύωμα
Ύψος σέλας (mm) 838
Βάρος κενή (kg) 235
Ρεζερβουάρ (lt) 25


ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm) 155
Διάμετρος (mm) 43
Ρυθμίσεις -
Πίσω
Τύπος Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm) 145
Ρυθμίσεις Προφόρτιση ελατηρίου


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Δύο δίσκοι 296mm με δαγκάνες 3 εμβόλων
Πίσω Δίσκος 256mm, δαγκάνα 3 εμβόλων


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm) 92,5 / 8.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm) 10 / 6.000
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ) 83,5 / 7.500
Ροπή στον τροχό (kg.m) 9,3 / 5.900


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (lt/100km)
Μέση 7,6


ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση 327




ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ
Ισχύς (ΗΡ/rpm) 83,5 / 7.500
Ροπή (kg.m/rpm) 9,3 / 5.900


Λεζάντα διαγράμματος
Μπορεί στο συγκεκριμένο μοντέλο να υπήρξε μια “θυσία” τριών ίππων σε απόλυτα νούμερα, σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο, αλλά το αντιστάθμισμα είναι η εξαιρετικά γραμμική λειτουργία του κινητήρα και ο γρήγορος ρυθμός με τον οποίο ανεβάζει στροφές. Μάλιστα μετά τις 7.000, όπου ουσιαστικά η δύναμη παραμένει σταθερή μέχρι τις 9.500, η αίσθηση της αστείρευτης δύναμης είναι αυτή που κυριαρχεί

Ducati Monster 696 2008 -

Από το

Μαύρο Σκύλο

24/1/2012

Στο τέλος του 2007 η Ducati παρουσίασε το Monster 696, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία των Monster. Μια ιστορία που άρχισε το 1992 με την παρουσίαση του πρώτου… Τέρατος με τον αερόψυκτο κινητήρα των 900 κυβικών
[blockquote]Ναι
Εάν έχεις το “μικρόβιο”
Όχι
Εάν θέλεις ένα δίτροχο να “κάνεις τη δουλειά σου”
Γιατί
Είναι Μοτοσυκλέτα με το Μ κεφαλαίο
Τι να προσέξετε
Στη φωτογραφία είναι το πρώτο μοντέλο του 2008 στην έκδοση Plus με το κάλυμμα της σέλας του συνεπιβάτη και το μασκάκι μπροστά από τα όργανα. Από το 2009 βελτιώθηκαν τα “αντιπυρικά” προστατευτικά των εξατμίσεων, μπήκαν ρυθμιζόμενες μανέτες και από το 2010 προστέθηκε η έκδοση με το ABS, ενώ το πιρούνι είναι της Marzocchi που έχει καλύτερη λειτουργία από το Showa. Η έκδοση με ABS έχει μικρότερης χωρητικότητας ρεζερβουάρ 13,5 λίτρων. Εάν η εξωτερική κατάσταση της υποψήφιας προς αγορά σας καλύπτει και έχουν γίνει οι προβλεπόμενες εργασίες συντήρησης μην φοβηθείτε τίποτα. Ο κινητήρας είναι συνώνυμο της αξιοπιστίας, ενώ και η συνολική ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος είναι υψηλού επιπέδου.[/blockquote]Για το δημιούργημα της Ducati οφείλουμε να λέμε και να γράφουμε πολλά και να τα οδηγάμε συνεχώς. Πρόκειται για ένα πραγματικό φαινόμενο στη σύγχρονη ιστορία της μοτοσυκλέτας, όπου κάτω από την απλή μορφή της κρύβεται η… μισή ιστορία της. Η ιστορία του άρχισε από την πεποίθηση του σχεδιαστή του πρώτου Monster, του Miguel Galluzzi, που έλεγε ότι τα μόνα που χρειάζεται να έχει μια μοτοσυκλέτα είναι “μια σέλα, ένα ρεζερβουάρ, κινητήρα, δυο ρόδες και ένα τιμόνι”. Αυτή η άποψη μεταμορφώθηκε σε αλουμίνιο, ατσάλι και λίγο χρώμα στο απέριττο σχήμα του Monster, ένα σχήμα - έμπνευση που έχει αντιγραφεί από τους περισσότερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών.
Η αντιγραφή είναι μια κουβέντα που μπορεί και να κρύβει πίσω της πολλά. Σαν αντιγραφέας δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιγράψεις αυτό που φαίνεται, φτιάχνοντας κάτι παρόμοιο, με έναν κινητήρα, ένα ρεζερβουάρ, δυο ρόδες και ένα τιμόνι, άλλη μια γυμνή μοτοσυκλέτα δηλαδή. Αυτό που δεν μπορεί να βάλει όμως ο αντιγραφέας στην κόπια του είναι αυτά που δεν φαίνονται. Tα περισσότερα από αυτά είναι λεπτομέρειες που δεν φαίνονται στην βιαστική ματιά, προέρχονται από την εμπειρία, και έχουν κατασταλάξει σιγά - σιγά στο μυαλό και την ψυχή αυτών που φτιάχνουν τα Ducati. Γιατί και το 696, η πιο φθηνή μοτοσυκλέτα που βγαίνει από το εργοστάσιο της Μπολόνια έχει φτιαχτεί με την παλιά συνταγή. Αυτήν που θέλει τις μοτοσυκλέτες να εξελίσσονται όχι μόνο σε οθόνες υπολογιστών και σε διαγράμματα των τμημάτων πωλήσεων που αναλύουν τις τάσεις και τις επιθυμίες του κοινού, την αγορά και τα μερίδια. Υπάρχουν και αυτά, αλλά - ευτυχώς - υπάρχουν και τα άλλα. Εκείνα που καθορίζουν τη θέση του άξονα του ψαλιδιού στο πλαίσιο και όλες τις άλλες παραμέτρους που χαρίζουν την ιδιαίτερη συμπεριφορά των ιταλικών μοτοσυκλετών, αυτή που ξεδιπλώνεται όχι μόνο στην ρυθμό της “βόλτας”, αλλά φανερώνονται στην εμπιστοσύνη που δίνει στον αναβάτη του. Εμπιστοσύνη που του επιτρέπει να πιέζει την μοτοσυκλέτα του, να βασίζεται στις ικανότητές της και να περιμένει αυτή να τον πληροφορεί και να αντιδρά με τρόπο λογικό και αναμενόμενο όταν “ξεπεράσει τα όρια” ή όταν έρθει η “στραβή”. Αυτά τα πολύτιμα γνωρίσματα υπάρχουν και στην νεώτερη έκδοση του μικρού Monster.
Στην ανανέωση του 2007 η Ducati έφτιαξε - για πρώτη φορά - ένα υβριδικό πλαίσιο όπου το κλασσικό χωροδικτύωμα από σωλήνες χρωμιομολυβδαινιούχου ατσαλιού συμπληρώθηκε από δυο αλουμινένια χυτά τμήματα που το ολοκληρώνουν και παίζουν και τον ρόλο του υποπλαισίου. Στον τομέα του πλαισίου δεσπόζει το εντυπωσιακό στην όψη και στις διαστάσεις αλουμινένιο ψαλίδι, που παραπέμπει σε μοτοσυκλέτα MotoGP και όχι σε μια καθημερινής χρήσης, με 65 ίππους να προσπαθούν να το βασανίσουν. Στην ανάδειξη της εικόνας του ψαλιδιού συνεισφέρει και η τοποθέτηση των δυο τελικών των εξατμίσεων ψηλά στην ουρά. Η Ducati απόλαυσε την επιτυχία του 696, αφού έγινε το πρώτο μοντέλο στην ιστορία της που πούλησε πάνω από δέκα χιλιάδες κομμάτια στο πρώτο έτος της παραγωγής του. Την συνταγή που γοήτευσε αντέγραψε και το ίδιο το εργοστάσιο, το 2009, παρουσιάζοντας τα μεγαλύτερα Monster 1100 και 1100S, που είναι πανομοιότυπα με το 696.
Ο κινητήρας του έχει ομαλότερη και λιγότερο άγρια λειτουργία, ο συμπλέκτης είναι ελαφρύτερος από ποτέ και γενικά το 696 είναι πολύ πιο εύχρηστο και εύκολο από ότι στις προγενέστερες εκδόσεις του. Με το πλαίσιο και το ψαλίδι να είναι “νταμάρια” η πιο προσιτή και μικρή μοτοσυκλέτα της Ducati είναι ικανή για πολλά πράγματα φθάνοντας να είναι διασκεδαστική ακόμη και σε πίστα. Δεν είναι μια άνετη και "πλαδαρή" μοτοσυκλέτα και χρειάζεται καλή άσφαλτο για να ξεδιπλώσει τις αρετές της. Δεν μοιάζει ούτε στην όψη, μα ούτε και στη συμπεριφορά, με τις γυμνές ιαπωνικές μοτοσυκλέτες και είναι “σχολείο” για όσους αποφασίζουν να μπούνε στην διασκεδαστική πλευρά της μοτοσυκλέτας.
Όσο για την εμφάνισή της μιλάει από μόνη της, ενώ τα δυο πλαστικά που καλύπτουν το ρεζερβουάρ μπορούν να αλλάξουν με άλλα από τη σειρά “logomania” της Ducati και σε συνδυασμό με διαφορετικού χρώματος μπροστινό φτερό να την αλλάξουν εντελώς.



ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος, V90o Desmo, αερόψυκτος με 1EEK/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 88 x 57,2
Κυβικά (cc): 696
Σχέση συμπίεσης: 10,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός VDO - Siemens
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, APTC
Σχέσεις ταχυτήτων: Έξι
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Υβριδικό. Ατσάλινο χωροδικτύωμα με αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm):
Μεταξόνιο (mm): 1.450
Ύψος σέλας (mm): 770
Βάρος κατασκευαστή κενή / γεμάτη (kg): 161/
Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 185
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 15/3
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι Showa (Marzocchi από το 2011)
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: ένα αμορτισέρ Sachs δίχως μοχλικό
Διαδρομή (mm): 148
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δυο δίσκοι 320mm, ακτινικές Brembo δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/60 -17
Ζάντα: 3,50 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 160/60 -17
Ζάντα: 4,5 x17’’


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ


Ψηφιακό πολυόργανο με ενδείξεις για ταχύτητα, στροφές κινητήρα, θερμοκρασία περιβάλλοντος, θερμοκρασία λαδιού κινητήρα, χρονόμετρο, ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ενδεικτικές λυχνίες για χαμηλή πίεση λαδιού/ ρεζέρβα/νεκρά/φλας/όριο περιστροφής, immobilizer






ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 80/9.000
Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 7/7.750


Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 12,97


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 65/9.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,8/6.600
DUCATI_696_DYNO_copy

ΛΕΖΑΝΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Ο κινητήρας δεν βάζει “φωτιά” στην άσφαλτο, αλλά είναι ο πιο πολιτισμένος αερόψυκτος της Ducati, με περισσότερη ελαστικότητα στις χαμηλές στροφές. Είναι γραμμικότερος και ομαλότερος από ποτέ, παραμένοντας αξιόπιστος και με τα διαστήματα των service να έχουν αραιώσει στα 12.000 χιλιόμετρα. Μοναδικός και ευχάριστος ο ήχος του και με τη μοναδικότητα του Desmo να του χαρίζει την απολαυστική απόδοση και απόκριση στις μεσαίες στροφές


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 5,7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 263