Kawasaki Z1000 - 2003

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/1/2012

Η εμφάνιση της Ζ1000 από την Kawasaki τάραξε πραγματικά τα νερά των naked αφού ήταν ουσιαστικά η πρώτη προσπάθεια ιαπωνικού εργοστασίου στην αναπτυσσόμενη κατηγορία των streetfighter [blockquote]Ναι...
-στην εντυπωσιακή εμφάνιση
-στην ευκολία οδήγησης
-στον δυνατό και φιλικό κινητήρα
-στη θέση οδήγησης
-στο πορτοκαλί χρώμα!

Όχι...
-στα μικροσκοπικά όργανα
-στην έλλειψη άνεσης του συνεπιβάτη
-στην τραχιά λειτουργία του κινητήρα
-στην μέτρια ποιότητα βαφής

Γιατί...
Είναι το μοναδικό ιαπωνικό streetfighter και είναι πανέμορφο, τόσο απλά.ς

Τι πρέπει να προσέξετε
Το μόνο που πρέπει να προσέξετε είναι o προηγούμενος ιδιοκτήτης. Ο τρόπος χρήσης επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση της Ζ1000, ιδιαίτερα την εξωτερική εμφάνιση, όπου η μέτρια ποιότητα βαφής κάνει τα σκούρα χρώματα να παρουσιάζουν πρόωρη γήρανση. Μηχανικά δεν παρουσιάζεται κάποια μορφή επιδημίας και όλες οι φθορές είναι άμεσα εξαρτώμενες από τον πρότερο βίο της. Γενικά ο κινητήρας είναι θορυβώδης και ευαίσθητος στην ποσότητα και ποιότητα λαδιού. Ζητήστε το βιβλίο συντήρησης και βεβαιωθείτε ότι αυτή γινόταν τακτικά. Τσεκάρετε τα αναλώσιμα (φρένα, λάστιχα, ρουλεμάν λαιμού/τροχών, αλυσίδα) για να δείτε πόσο σκληρά έχει οδηγηθεί η μοτοσυκλέτα, αλλά και για να υπολογίσετε το κόστος αντικατάστασής τους στην τελική τιμή. Επίσης πολλές Ζ1000 είναι φορτωμένες με αξεσουάρ γνήσια και μη. Τα γνήσια ήταν αρκετά ακριβά και καλής ποιότητας.[/blockquote]
Η Ζ1000 από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στις εκθέσεις, έκανε φανερό ότι θα έχει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Πράγματι, ο μερακλίδικος σχεδιασμός της, με τις προσεγμένες λεπτομέρειες όπως οι τέσσερις εξατμίσεις, τα έντονα χρώματα και ο δυνατός κινητήρας της ZX-9R, ταρακούνησαν τα νερά. Όταν όλα τα υπόλοιπα ιαπωνικά εργοστάσια είχαν να προσφέρουν μόνο ρετρό γυμνά για ηλικιωμένους, η Kawasaki μιλούσε στην καρδιά της νεολαίας. Παρόλα αυτά, η δυναμική εμφάνιση και οι επιδόσεις δεν έκαναν την Ζ1000 περιθωριακή, όπως είναι οι ευρωπαϊκές streetfighter. Το πλαίσιο, οι αναρτήσεις, τα φρένα και η εργονομία ακολουθούν τη γνωστή ιαπωνική φιλοσοφία, που θέλει τις γυμνές μοτοσυκλέτες φιλικές και εύκολες στην καθημερινή χρήση. Η άνεση για τον αναβάτη είναι καλή και δεν αφήνει τις λακκούβες να ταλαιπωρούν άσκοπα το σώμα του. Η θέση οδήγησης επίσης θα βολέψει όλα τα αναστήματα και βοηθάει στον έλεγχο της μοτοσυκλέτας, είτε πρόκειται για απλές μετακινήσεις μέσα στην πόλη, είτε ακόμα και για σπορ οδήγηση. Αντίθετα, ο συνεπιβάτης δε θα είναι το ίδιο ευχαριστημένος από την υπερυψωμένη σέλα του, όμως στα streetfighter η άνεση του συνεπιβάτη πάντα ήταν προβληματική.
Παραπάνω από ικανοποιητικές είναι και οι επιδόσεις του κινητήρα. Ο υπερκυβισμένος κινητήρας της ZX-9R αποδίδει 127 ίππους στις 10.000 σ.α.λ. εκ των οποίων οι 125 φτάνουν στον πίσω τροχό κάνοντας την Ζ1000 πραγματικά γρήγορη. Τραχύς στη λειτουργία του και αρκετά θορυβώδης, πρόσθετε την απαραίτητη αγριάδα, που τον έκανε να ξεχωρίζει σε σχέση με τα βελούδινα αλλά ήπιας απόδοσης τετρακύλινδρα του ανταγωνισμού. Στις στροφές, η μοτοσυκλέτα ήταν αναπάντεχα καλή για τα μέχρι τότε δεδομένα των ιαπωνικών naked, όμως δε μπορούσε να συγκριθεί απευθείας με τα ευρωπαϊκά streetfighter. Χάρη στη φιλική συμπεριφορά του πλαισίου και την προσεγμένη εργονομία, ο αναβάτης της Ζ1000 μπορούσε να στρίψει πραγματικά γρήγορα, ενώ ο πρόθυμος κινητήρας βοηθούσε στη στρωτή οδήγηση, χωρίς να απαιτούνται ηρωισμοί για να ακολουθήσει ακόμα και γνήσιες σπορ μοτοσυκλέτες.
Το να ζεις καθημερινά με μια Ζ1000 είναι ευχάριστο και γιατί όχι, διασκεδαστικό. Ελάχιστα πράγματα θα αμαυρώσουν τη σχέση σας, όπως τα μικροσκοπικά ψηφιακά όργανα που δε διαβάζονται, η μάλλον μέτρια ποιότητα βαφής των πλαστικών που στα σκούρα χρώματα χαράζεται εύκολα και θολώνει και ίσως η άνεση του συνεπιβάτη που θα δυσκολευτεί να σας ακολουθήσει σε ταξίδια εκτός πόλης.
Τα μηχανικά μέρη παρουσιάζουν τη γνωστή αντοχή των ιαπωνικών μοτοσυκλετών και το μόνο που χρειάζεται να προσέξετε είναι να έχει γίνει η τακτική συντήρηση, καθώς σε βάρβαρα χέρια παρουσιάζονται πρόωρες φθορές στα ρουλεμάν του λαιμού (από σούζες), στους δίσκους των φρένων, στην αλυσίδα, ενώ αυξημένη μπορεί να παρουσιαστεί και η κατανάλωση λαδιού. Η γενική εικόνα πάντως των περισσότερων μεταχειρισμένων στην αγορά είναι παραπάνω από καλή και δε θα δυσκολευτείτε να βρείτε ένα καλό δείγμα.  

ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ

Ίσως η μόνη περίπτωση ιαπωνικής μοτοσυκλέτας που η ιπποδύναμη του εργοστασίου επαληθεύεται στο δυναμόμετρο. Από τα 127 εργοστασιακά άλογα τα 125 πάνε στον πίσω τροχό, κάνοντας την Ζ1000 μία από τις ισχυρότερες τετρακύλινδρες naked


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κινητήρας Τετράχρονος, τετρακύλινδρος εν σειρά, με 2ΕΕΚ και 4 Β/Κ
Διάμετρος Χ Διαδρομή 77,2 Χ 50,9
Χωρητικότητα(cc) 953
Σχέση συμπίεσης 11.2:1
Ανάφλεξη Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία Ψεκασμός Keihin 4X38mm
Σύστημα λίπανσης Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης Μίζα


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος Ατσάλινο περιμετρικό
Ύψος σέλας (mm) 820
Βάρος κενή (kg) 198
Ρεζερβουάρ (lt) 18


ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος Ανεστραμμένο πιρούνι
Διαδρομή (mm) 120
Διάμετρος (mm) 41
Ρυθμίσεις Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος Μοχλισμού με μονό αμορτισέρ
Διαδρομή (mm) 138
Ρυθμίσεις Προφόρτιση ελατηρίου και απόσβεση επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Δύο δίσκοι 300mm, με δαγκάνες 4 εμβόλων
Πίσω Δίσκος 220mm με δαγκάνα ενός εμβόλου


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm) 127/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm) 9,7/8.000
Ισχύς στον τροχό(ΗΡ) 125/10.300
Ροπή στον τροχό(kg.m) 9,7/8.000

Suzuki GSF 650 Bandit 2005 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

27/8/2010

Η οικογένεια GSF ή κοινώς Bandit, αποτελεί μια από τις μακροβιότερες της Suzuki. Πάντοτε υπήρχε ένα Bandit, και πάντοτε... θα υπάρχει, όπως εξάλλου και τα παιχνίδια της ιστορίας και του marketing. Η μοτοσυκλέτα που κάποτε ξεκίνησε ως ένα ξεγυμνωμένο GSX-R600, έφτασε σήμερα να αποτελεί τον ορισμό της φιλικότητας! [blockquote]Ναι…
στην ευχρηστία
στην άνεση
στην οικονομία
Όχι…
στη χαμηλή απόσταση από το έδαφος
στην αερόψυξη
Γιατί…
έχει εκπληκτική αναλογία κόστους απόδοσης
Τι να προσέξετε
Σε γενικές γραμμές, προσέξτε ό,τι και σε κάθε μοτοσυκλέτα. Καθώς ο κινητήρας του είναι αερόψυκτος, και από τη φύση του πιο ευαίσθητος στις μεγάλες και απότομες διακυμάνσεις θερμοκρασίας, αφήστε τον να ζεσταθεί και ψάξτε για διαρροές λαδιών. Ελέγξτε επίσης μήπως στο κάτω μέρος των εξατμίσεων υπάρχουν χτυπήματα. Μην ξεχνάτε επίσης, πως ένας αερόψυκτος κινητήρας, είναι λογικό να παράγει περισσότερους μηχανικούς θορύβους από έναν υδρόψυκτο. Και μην ξεχάσετε τα αλυσιδογράναζα![/blockquote]
Το συγκεκριμένο GSF 650, αποτελεί το τελευταίο αεροελαιόψυκτο Bandit της Suzuki (το ίδιο ισχύει και για το πρώην 1200, νυν 1250), αλλά και αυτό με τη συντομότερη πορεία στην αγορά. Παρουσιάστηκε “εκτάκτως” το 2005, λόγω προδιαγραφών Euro 2, αναβαθμισμένο σε πολλά σημεία, με περισσότερα κυβικά (656) και ίδιο αλλά αναβαθμισμένο κινητήρα με τον προηγούμενο 600, ενώ μόλις δύο χρόνια μετά έπαψε να παράγεται, δίνοντας τη θέση του στο νέο Bandit 650, με τον ολοκαίνουριο υδρόψυκτο κινητήρα της Suzuki. Με την ευκαιρία αύξησης του κυβισμού στα "πιασάρικα" 656 κυβικά εκατοστά, η ελληνική αντιπροσωπεία της Suzuki σκεφτόταν για μια περίοδο να μετονομάσει το μοντέλο σε Bandit 656, κάτι που όμως ποτέ δεν έγινε, αφού τελικά αποφασίστηκε πως ο ήπιος χαρακτήρας του Bandit δεν θα ταίριαζε σε μια τέτοιου είδους ονομασία, που συναντάται συνήθως σε πιο "άγρια" μοντέλα.
Το Bandit 650 του 2005, ήταν πιο δυνατό και με μεγαλύτερη ροπή από το 600 που διαδέχτηκε, ενώ ήταν το πρώτο Bandit με καταλύτη, TPS (αισθητήρα θέσης γκαζιού), εισαγωγή φρέσκου αέρα στις εξατμίσεις και ηλεκτροχημική επίστρωση στους κυλίνδρους (SCEM). Είχε επίσης χαμηλότερη συμπίεση, πιο μεγάλα και πιο επίπεδα έμβολα από τα "πομπέ" του 600, και νέους εκκεντροφόρους με πιο ήπιο προφίλ. Παράλληλα με τα προηγούμενα, το Bandit 650 ήταν τέσσερα κιλά ελαφρύτερο, είχε ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, ρυθμιζόμενο ύψος σέλας μεταξύ 770 και 790 χιλιοστών, ρυθμιζόμενη απόσταση τιμονιού κατά ένα εκατοστό, βελτιωμένο πλαίσιο, μεγαλύτερη κάστερ και ίχνος, μεγαλύτερο προφίλ μπροστινού ελαστικού, νέα όργανα, νέα μαρσπιέ αναβάτη και συνεπιβάτη, κατάμαυρο κινητήρα και βέβαια ολοκαίνουρια πλαστικά. Ακόμα και το 2005 που παρουσιάστηκε, το GSF 650 ήταν μια από τις ελάχιστες μοτοσυκλέτες που διατηρούσαν ακόμα αερόψυκτο κινητήρα με καρμπιρατέρ, και μπορούσαν παράλληλα να ξεπεράσουν τις προδιαγραφές Euro 2.
Όπως και να ’χει, το Bandit 650 ήταν και εξακολουθεί να είναι μια μοτοσυκλέτα για όλες τις δουλειές, με βασικότερα χαρακτηριστικά την άνεση και την πρακτικότητα. Ο κινητήρας του είναι εξαιρετικά ελαστικός, και όσες στροφές και να έχει, μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιταχύνει καθαρά και δυναμικά. Η δύναμη του κινητήρα είναι διαθέσιμη από τις 7.000 ως τις 10.000 στροφές, και στο ταξίδι δεν έχει κανένα πρόβλημα να κινείται ακόμα και με 160 χιλιόμετρα την ώρα. Αν και οι αναρτήσεις του είναι σχετικά μαλακές, σε γενικές γραμμές το Bandit μπορεί να στρίψει απροβλημάτιστα ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες. Το δυνατό του σημείο όμως, είναι η καθημερινή χρήση, όπου φαντάζει ως το ιδανικότερο όχημα. Η θέση οδήγησης είναι χαμηλή και χαλαρή, και η κατανάλωση κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα. Ίσως το μόνο σημείο που χρειάζεται προσοχή, είναι η μικρή απόσταση από το έδαφος, και η ένωση των λαιμών των εξατμίσεων που θα "βρει" πρώτη (με συνεπιβάτη, η απόσταση θα μειωθεί ακόμα περισσότερο0. Τα μπροστινά φρένα της Tokico (σε αντίθεση με τα πίσω) είναι και ένα από τα λίγα σημεία που δεν έχουν αλλάξει. Η απόδοσή τους όμως είναι ικανοποιητική, και η αίσθηση αρκετά καλή. Στις ανάγκες της πόλης ανταποκρίνονται άψογα, ενώ "στα πολλά" χιλιόμετρα θα χρειαστούν περισσότερη δύναμη.
Το GSF 650 Bandit, είναι μια φθηνή και αξιόλογη μοτοσυκλέτα, χωρίς συμβιβασμούς, με χαμηλό κόστος, κορυφαία άνεση και αξιοπιστία. Υπάρχει επίσης σε έκδοση και με ABS, καθώς και στην έκδοση S (με φέρινγκ), ενώ η τιμή του στη σημερινή αγορά μεταχειρισμένου, το καθιστά ως μια από τις πιο συμφέρουσες και αξιόλογες επιλογές.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, αερόψυκτος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 656
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπiρατέρ CVR32 με TPS
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ, ψυγείο λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,744 (75/43)
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 3,083 2: 2,062 3: 1,647 4: 1,400 5: 1,227 6: 1,095
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 3,133 (47/15)
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, διπλό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 201
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 20 / 4,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 130
Διάμετρος (mm): 41
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 126
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 290mm, δαγκάνες Tokico με δύο έμβολα και γλίστρα
Πίσω: Ένας δίσκος 240 χιλιοστών, δαγκάνα Nissin με δύο αντικριστά έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,50x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 74,1 / 10.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,9 / 7.400
Ο κινητήρας του Bandit είναι ένα υπόδειγμα γραμμικότητας. Μπορεί στο στροφόμετρο τα κόκκινα να αρχίζουν στις 12.000 στροφές, αλλά ήδη από 11.000 ο τετρακύλινδρος σταματά να ανεβάζει και δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθείς για κάτι παραπάνω. Εντυπωσιακή η καμπύλη της ροπής, που με σταθερά πάνω από 5 χιλιογραμμόμετρα από τις 4.000 ως τις 10.500 στροφές, είναι η κύρια υπεύθυνη για την ελαστικότητα που χαρακτηρίζει το Bandit.