KTM 450 EXC 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Οι αγώνες enduro ξεκίνησαν ως δοκιμασία "endurance", δηλαδή ως δοκιμασία αντοχής, όπως και εξακολουθούν να είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Οι κινητήρες των μοτοσυκλετών αυτών, όπως και όλα τα περιφερειακά τους, καταπονούνται σε μεγάλο βαθμό -και το θέμα της αξιοπιστίας άνοιγε πάντα μια μεγάλη συζήτηση. Όταν παρουσιάστηκαν τα πρώτα τετράχρονα enduro 450 κυβικών, άρχισαν και οι ιστορίες, από ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν καθημερινά τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες, για την απροβλημάτιστη συμβίωση μαζί τους και στην πόλη [blockquote]Ναι
για τον φιλικό χαρακτήρα
για την ομαλή απόδοση
για την κορυφαία θέση οδήγησης
Όχι
για την αστάθεια στα πολλά χιλιόμετρα
γιατί θα "δαγκώσετε τη λαμαρίνα"
Γιατί
θέλετε να εξερευνήσετε κάθε χωμάτινη γωνιά της χώρας χωρίς προβλήματα, έχοντας έναν αξιόμαχο σύντροφο
Τι πρέπει να προσέξετε
Μία τέτοια μοτοσυκλέτα είναι σίγουρο ότι δεν ήταν "του σαλονιού". Πέραν του σκληροτράχηλου χαρακτήρα της και των υψηλών αντοχών όλων των περιφερειακών, καλό θα είναι να έχει δεχτεί σωστή φροντίδα. Ζητήστε να μάθετε τα διαστήματα service και τη χρήση του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Προσέξτε την κατάσταση του ψυγείου, των ρουλεμάν λαιμού, τυχόν χτυπήματα στις ζάντες και γενικά όλα τα περιφερειακά που καταπονούνται στο χώμα. Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σας απασχολεί είναι οι γρατσουνιές στα πλαστικά. Είναι το λογικό αποτέλεσμα μίας και μόνο καλής βόλτας…[/blockquote]
Λιγότερο πιεσμένες από τις μικρότερες και χωρίς ακραίες αποδόσεις, όπως οι μεγαλύτερες, αυτές οι μοτοσυκλέτες βρήκαν τη θέση τους στη μεγάλη λίστα των enduro μοντέλων και τη δική τους κατηγορία στα πρωταθλήματα. Μία από αυτές τις μοτοσυκλέτες ήταν και το KTM EXC 450. Υπάρχουν κάποιοι που το διέταξαν σε καθημερινή υπηρεσία χωρίς διήμερη ανάπαυση και ακόμα περισσότεροι που βάλθηκαν μαζί του να οργώσουν τα ελληνικά βουνά. Η χώρα μας είναι από τις λίγες, όπου το μεγάλο πορτοκαλί enduro έφτασε να χρησιμοποιείται καθημερινά μέσα στην πόλη, αφού τα περιορισμένα οικονομικά αποθέματα των περισσότερων αγοραστών, τους ανάγκασαν να τη βγάλουν στους δρόμους των πόλεων.
Μάλιστα, μερικοί προτίμησαν ένα δεύτερο ζευγάρι από ζάντες, γρανάζια και street ελαστικά, αντί να αγοράσουν κάτι μικρότερο για τις καθημερινές μετακινήσεις. Με ρύθμιση βαλβίδων κάθε 45 ώρες αγώνα, ή 90 σε απλή χρήση και αλλαγή λαδιών κάθε 15, ήταν πολλές φορές δύσκολο να αφήσει κανείς ένα ραντεβού να περιμένει, για να κάνει μια συντήρηση. Το πάπλωμα μερικές Κυριακές είναι βαρύ και οι φίλοι θα έχουν πάει κιόλας στο ραντεβού, οπότε δεν αποκλείεται να άφησε κάποιος το καινούριο λαδάκι στο ντουλάπι για αλλαγή μετά τη βόλτα. Ελληνικές ιστορίες, που όμως αντανακλούν την πραγματικότητα και είναι μακριά από κάθε όριο φαντασίας των Αυστριακών.
Με χρήση πέραν των εργοστασιακών οδηγιών, οι ιστορίες για ραγισμένες κεφαλές και πυροκόκκινα μοτέρ, θα έπρεπε να ακολουθούν τη μοτοσυκλέτα σαν μοιρολόι. Ωστόσο, εξακολουθεί να ατενίζει σε κάθε σήκωμα του μπροστινού τροχού τον ουρανό με καθαρό κούτελο. Ο άψογος σε λειτουργία κινητήρας αποδείχτηκε και αρκετά έμπιστος. Εκτός από την έλλειψη "εργοστασιακών" προβλημάτων, άντεχε την ελλιπή συντήρηση από τα ακανόνιστα διαστήματα service και τις μεγάλες περιόδους με το γκάζι ανοιχτό. Κάτω από τέτοιες συνθήκες οδήγησης, το πιο συνηθισμένο πρόβλημα είναι να παραδώσουν το πνεύμα οι τσιμούχες του εκκεντροφόρου. Μια αλλαγή μαζί με τα ρουλεμάν, αν ερχόταν έγκαιρα, μπορούσε να προλάβει δυσάρεστες καταστάσεις.
Ωστόσο, η δημοτικότητα της 450 EXC, δεν είναι απόρροια μόνο του σκληροτράχηλου κινητήρα. Οι ικανότητές της στην εκτός δρόμου οδήγηση, καθώς και οι επιδόσεις της σε αγωνιστική χρήση, την έκαναν να ξεχωρίσει από την αρχή. Με τη γραμμικότητα της απόδοσης να είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του κινητήρα, οι νέοι αναβάτες, αλλά και αυτοί που για πρώτη φορά "ανέβηκαν" σε κυβικά, θα βρουν έναν ήπιο και δυνατό σύμμαχο. Ανεβάζοντας στροφές ακόμα και με λάθος επιλεγμένη σχέση, σε βοηθά να διορθώσεις τα λάθη χωρίς να σπινάρει άνευ λόγου. Η μακριά πρώτη ωστόσο εξαιρείται, καθώς σε κλειστά χωμάτινα κομμάτια και ξεκίνημα σε απότομες ανηφόρες, θα απαιτήσει τη χρήση συμπλέκτη. Το απότομο άνοιγμα του γκαζιού θα σε εκτοξεύσει μπροστά, βοηθώντας σε να κρατήσεις τον έλεγχο και δεν θα μείνει στο ίδιο σημείο καίγοντας λάστιχα, εκτός και αν αυτό επιδιώκεις.
Πιστός ακόλουθος θα είναι και το πιρούνι. Στρέφοντας τον τροχό στην κατεύθυνση που θέλεις, θα περάσει πάνω από κάθε ανωμαλία αγόγγυστα και το σπουδαιότερο, με σωστή πληροφόρηση, κρατώντας τον τροχό σε συνεχή επαφή με το έδαφος. Πίσω όμως, η καλή εικόνα θα χαλάσει λίγο, καθώς σε εγκάρσιες ανωμαλίες θα υπάρχουν αναπηδήσεις -που ωστόσο δεν είναι τέτοιες που να παρασύρουν και το υπόλοιπο σύνολο. Τα δυνατά Brembo περιμένουν απλώς το σύνθημα για να αναλάβουν δράση με προοδευτικό τρόπο, σταματώντας χωρίς μπλοκαρίσματα τη μοτοσυκλέτα, ανεξαρτήτως ορμής (με σχεδόν πενήντα άλογα στον τροχό και 125 κιλά, τα χιλιόμετρα δεν είναι δύσκολο να "μαζευτούν" γρήγορα).
Η 450 EXC είχε από την πρώτη της εμφάνιση το προβάδισμα έναντι του ανταγωνισμού στην άνεση, είτε σε όρθια είτε σε καθιστή θέση οδήγησης. Στο μεγάλο KTM, προτιμότερο είναι να ελαττώσετε ρυθμό, απολαμβάνοντας το τοπίο με την άνεση που σας προσφέρει, καθώς στα πολλά χιλιόμετρα είναι νευρικό και απαιτεί αυξημένη προσοχή. Από τα πλέον ολοκληρωμένα σύνολα της κατηγορίας του, φιλικό, χωρίς ακραία συμπεριφορά, το KTM 450 EXC μπορεί να γίνει ένας αχώριστος σύντροφος, πιστός σε δύσκολες αποστολές και με σεβασμό στην τσέπη σας.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες, αντικραδασμικό αντίβαρο
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 95x63,4
Κυβικά (cc): 448
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή Kokusan
Τροφοδοσία: Keihin FCR-MX 39
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα και μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός Magura
Τελική Μετάδοση: Με αλυσίδα 3,428
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, σωληνωτό, κλειστό
Γωνία κάστερ (o): 26,5
Μεταξόνιο (mm): 1.481
Μήκος (mm): 2.200
Πλάτος (mm): 810
Ύψος σέλας (mm): 925
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 118,1 / 124,5
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l): 8,5 / 1,2
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: USD τηλεσκοπικό πιρούνι WP
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Μονό αμορτισέρ χωρίς μοχλικό της WP, PDS
Διαδρομή (mm): 335
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος "μαργαρίτα" 260mm με δαγκάνα Brembo δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος "μαργαρίτα" 220mm με δαγκάνα Brembo ενός εμβόλου
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό / Διάσταση: 90/90-21
Πίσω
Ελαστικό / Διάσταση: 140/80-18
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο με ολικό και μερικό χιλιομετρητή, μεγάλη σκάλα φώτων, αυτόματος και χειροκίνητος αποσυμπιεστής, κόρνα, πλάγιο σταντ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 44,9 / 8.100
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 4,4 / 6.100
Ανεβάζει ασταμάτητα μέχρι τις 8.000 στροφές χωρίς κανένα κόμπιασμα. Δεν υπάρχουν κενά ισχύος αλλά ούτε και ξεσπάσματα. Η δύναμη θα σας αφήσει ελεύθερους να υπολογίζετε τον δρόμο και τα περάσματα, και όχι το πού πρέπει να ανοίξετε το γκάζι και πού να το κρατήσετε κλειστό.

Aprilia RSV Mille R Factory (2004 - 2009)

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Κατάφερε στο πέρασμά της όχι μόνο να εισβάλλει στην κυριαρχία των Ιαπώνων στα superbike, αλλά και να γίνει αγαπητή στον κόσμο. Δεν έχει υπερεπιδόσεις και υπερβολικό γκάζι, αλλά είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο σύνολο με εξωτικά περιφερειακά που τα καταφέρνει περίφημα παντού
[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα ολοκληρωμένο superbike
Όχι...
Γιατί είναι από τα πιο βαριά superbikes...
Γιατί...
Ο συνδυασμός του συγκεκριμένου πλαισίου και του συγκεκριμένου κινητήρα, είναι πραγματικά ένα "ποίημα" για τον δρόμο και την πίστα
Tι πρέπει να προσέξετε
Αυτό ο δικύλινδρος έχει αποδειχθεί “τέρας" αξιοπιστίας, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος τομέας που "πονάει" μηχανολογικά. Βεβαιωθείτε ότι η συντήρηση έχει τηρηθεί, όπως προτείνει η Aprilia, και ψάξτε για τυχόν σημάδια που θα μαρτυρούν σκληρή χρήση σε πίστα ή και πτώση (όπως για παράδειγμα ισιωμένο υποπλαίσιο κ.λπ.)[/blockquote]
Έκανε τα πρώτα της βήματα στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, όταν οι Γιαπωνέζοι μάχονταν σώμα με σώμα με τα τετρακύλινδρα 1000 και 900 της εποχής και έδειξε αμέσως άκρως ανταγωνιστική. Το ίδιο ακριβώς συνέχισε να κάνει και στη συνέχεια της καριέρας της, που μετά το 2004 ανανεώθηκε, έχοντας αυτή τη φορά απέναντί της τους ίδιους, αλλά πολύ πιο ισχυρούς τετρακύλινδρους κινητήρες των 1000 κυβικών των Γιαπωνέζων που πλέον είχαν αποκτήσει σχεδόν 150 άλογα στο τροχό. Ο δικύλινδρος κινητήρας της Rotax που έχει στα σπλάχνα του το Mille σίγουρα δεν μπορούσε να έχει τέτοια απόδοση, οπότε οι άνθρωποι της Aprilia συνέχισαν την Ιταλική συνταγή για μια καλή μοτοσυκλέτα. Αυτή δεν ήταν άλλη από την τοποθέτηση ενός πολύ ισχυρού και άκαμπτου αλουμινένιου πλαισίου, αλλά και την προσθήκη αναρτήσεων με την υπογραφή της Ohlins. Τα φρένα είναι της Brembo με δαγκάνες ακτινικά τοποθετημένες τεσσάρων εμβόλων, τα οποία μαζί με το ακριβέστατο πιρούνι συνέθεταν ένα καλορυθμισμένο μπροστινό σύστημα που σε προδιέθετε ανάλογα για το πώς πρέπει να οδηγήσεις αυτή την μοτοσυκλέτα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι και οι σφυρήλατες ζάντες της ΟΖ, οι οποίες σημαντικά το αναρτώμενο βάρος της μοτοσυκλέτας.
Ανεβαίνοντας στη σέλα της, αίσθηση προκαλεί η ευρυχωρία που διαθέτει, καθώς από τα κλιπ ον είναι αρκετά μακριά, όπως και τα μαρσπιέ. Βέβαια, αίσθηση προκαλούν και τα παραπανίσια κιλά της που ξεπερνούν τα 215, νούμερο στο άνω άκρο της κατηγορίας, το οποίο ευτυχώς στην οδήγηση δεν γίνεται αντιληπτό. Το “ζύγισμά” της είναι πολύ καλό και γενικά η οικειότητα που αποκτάς μαζί της δεν θυμίζει και πολύ ιταλική μοτοσυκλέτα. Δεν υπάρχουν καθόλου μηχανικοί θόρυβοι και τα πάντα έχουν μια ποιοτική πινελιά που ξεφεύγει αρκετά από την μαζικότητα των γιαπωνέζικων superbike. Εξίσου ξεχωριστή και όμορφη, ακόμα και σήμερα, είναι η εμφάνισή της, με χαρακτηριστικό στοιχείο το μακρόστενο ρεζερβουάρ και την σχετικά φαρδιά σιλουέτα της, παρά τον στενό δικύλινδρο κινητήρα της. Οδηγώντας την και συγκρίνοντας με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα αυτό που δεν σε εκπλήσσει είναι το γκάζι του κινητήρα της. Δεν διαθέτει την ευστροφία και τη δύναμη των σύγχρονων δικύλινδρων (βλέπε Ducati 1198) και στις υψηλές στροφές υστερεί σημαντικά. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να σημειώνει αρκετά καλές επιδόσεις, κάτι που οφείλεται στις σωστά κλιμακωμένες σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων που εκμεταλλεύονται πλήρως την ισχύ του κινητήρα της. Δεν είναι όπλο και ταχεία υπερυψηλών επιδόσεων, αλλά εύκολα το νούμερο 260 θα εμφανιστεί στην ψηφιακή οθόνη των πληρέστατων οργάνων του, και χωρίς πρόβλημα μπορεί να διατηρεί σταθερά ταχύτητες κοντά στα 240 χιλιόμετρα. Σε αυτά τα απαγορευτικά νούμερα ταχυτήτων, το πολύ ισχυρό πλαίσιο και οι ποιοτικές αναρτήσεις κάνουν εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας όχι μόνο  ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και πολύ καλή κατευθυντικότητα. Εκτός εθνικής και σε γρήγορες ανοιχτές στροφές το Mille μπορεί και δείχνει τα ακονισμένα δόντια του ακόμα καλύτερα, αφού η ακρίβεια που προσφέρουν οι αναρτήσεις του επιτρέπουν να στρίβει καταπληκτικά, ενώ η ροπή και η δύναμη στις μεσαίες στροφές που έχει ο δικύλινδρος κινητήρας του επιτρέπει δυνατές και απολαυστικές εξόδους από κάθε στροφή.
Όμως όλα αυτά τα απολαμβάνεις καλύτερα μέσα στην πίστα, αφού ουσιαστικά η μοτοσυκλέτα εκεί έχει εξελιχθεί και μπορείς να κινηθείς πραγματικά γρήγορα χάρη στο πολύ καλό “πακέτο” αναρτήσεων και πλαισίου, ενώ στους καλούς χρόνους στην πίστα που μπορεί να πετύχει βοηθάει και ο αδύναμος μεν αλλά πολύ γραμμικός κινητήρας του που σου επιτρέπει να κρατάς σχεδόν παντού το γκάζι ανοιχτό. Μην ξεχνάτε ότι το 2007 κατάφερε και βγήκε πρώτη στο Master bike κόντρα σε όλα τα γιαπωνέζικα και ευρωπαϊκά της εποχής εκείνης.
Σήμερα δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις μεταχειρισμένη μια Aprilia Mille Factory, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους δύσκολα την αλλάζουν παρά την έλευση του νέου RSV4. Για αυτό το λόγο κρατά και υψηλή μεταπωλητική αξία που σχεδόν αγγίζει τα 7.500 ευρώ. Είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορείς να ταξιδέψεις σχετικά άνετα, να ευχαριστηθείς χωρίς ουρλιαχτά και πολλή προσπάθεια για γρήγορη οδήγηση στο δρόμο, ενώ μπορείς ταυτόχρονα με ένα ζευγάρι racing ελαστικά να γράψεις και πολύ καλούς χρόνους σε μια πίστα. Επίσης, είναι και η τελευταία Aprilia που φέρει το λογότυπο Mille στα πλαστικά της…   



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V600, υγρόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97x67,5
Κυβικά (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Sagem
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,687


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 101,7
Μεταξόνιο (mm): 1418
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Ohlins
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς, προφόρτιση
Πίσω: Μονόμπρατσο ψαλίδι, ένα αμορτισέρ Ohlins με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320 χιλιοστών, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 255mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 190/55-17
Ζάντα: 6 x17''


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Tαχύμετρο και στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις, δύο μερικοί και ένας ολικός χιλιομετρητής, ενδείξεις για ποσότητα καύσιμου, θερμοκρασία περιβάλλοντος / ψυκτικού, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / ψεκασμό / ρεζέρβα / ανοιχτό σταντ / προειδοποίηση service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 143/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,8 / 7.250


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 124,5 / 9.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 9,9 / 7.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,4