Piaggio Beverly 500 2003-2006

Από το

Μαύρο Σκύλο

27/8/2010

Στην Αμερικανική τηλεοπτική σειρά ο κλειστός κοινωνικός κύκλος των πρωταγωνιστών είχε οδηγήσει να παντρεύονται όλοι με όλους.  Οι Ιταλοί υιοθετώντας το όνομα κράτησαν και τις συνήθειες. Το μεγάλο Beverly παντρεύει ανέσεις σκούτερ και επιδόσεις μοτοσυκλέτας. Με τιμή λίγο πάνω από τον ανταγωνισμό, αλλά με πολλά αντισταθμιστικά οφέλη και κινητήρα ιδανικό για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας, η επιτυχία δεν προκαλεί έκπληξη.
Είναι αυτός ο μονοκύλινδρος των πεντακοσίων κυβικών, που γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα σε δύο κατηγορίες που στη χώρα μας έχουν μεγάλη απήχηση: Τα σκούτερ και τις μεσαίου κυβισμού μοτοσυκλέτες. [blockquote]Ναι
για τη διαχρονικότητά του
για την αξιοπιστία του
για την πολυχρηστικότητά του
Όχι
για το μεγάλο μεταξόνιο
για τον περιορισμένο αποθηκευτικό χώρο
Γιατί
αγοράζετε δύο στην τιμή του ενός και πάτε παντού με στιλ, ενώ ταυτόχρονα δεν δείχνει την ηλικία του
Τι πρέπει να προσέξετε
Τη γενική κατάσταση των πλαστικών για σημεία που δεν κάνουν απόλυτη εφαρμογή, και ίσως υποδεικνύουν επισκευή από πτώση. Αν πρόκειται για μοντέλο ’03-’04, ρωτήστε αν έχει γίνει αλλαγή στα υλικά του φυγόκεντρου συμπλέκτη και κάντε μια μεγάλη βόλτα σε γρήγορο ρυθμό με απότομα ανοίγματα, για να δείτε αν παρουσιάζεται μηχανικός θόρυβος.[/blockquote]
Αν κάποιος θέλει ένα σκούτερ για καθημερινή μετακίνηση και μια μοτοσυκλέτα για βόλτες στον ελεύθερο χρόνο του, αλλά ένα κλειδί, τότε το Beverly είναι μια πρόταση που "παίζει" δυνατά. Από τότε που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του μέχρι σήμερα, οι ανταγωνιστές στην κατηγορία έχουν πολλαπλασιαστεί, με τους Κινέζους να καταβάλουν αξιότιμες προσπάθειες, αλλά και εταιρείες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο να παρουσιάζουν αντίστοιχα μοντέλα. Ωστόσο, τα υψηλά στάνταρ που εξαρχής είχε θέσει και η ποιότητα κατασκευής του, το κράτησαν εντός ανταγωνισμού και μάλιστα με αξιώσεις.
Με εμφάνιση που ακολουθούσε τα 200 ή 125 -στο πιο "σοβαρό" όμως- και με πιο μεγάλες διαστάσεις, το 500 έδειχνε οικείο. Η άνετη και εργονομική του σέλα διεκδικεί την προτίμηση των συνεπιβατών -και αν μάλιστα πρόκειται για συνεπιβάτη γυναικείου φύλου, οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι η γνώμη τους επηρεάζει σημαντικά τις πωλήσεις. Το ότι ουσιαστικά παραμένει ίδιο οπτικά για το 2008, αποδεικνύει εκ των υστέρων ότι ο σχεδιασμός του βρισκόταν μπροστά από την εποχή του και δεν έχει ξεπεραστεί ακόμα.
Και από πλευράς επιδόσεων όμως, παραμένει εντός των πλαισίων του ανταγωνισμού. Με 28 από τους 39 ανακοινωμένους ίππους να φτάνουν στον πίσω τροχό, όχι μόνο θα φύγει μπροστά στο φανάρι, αλλά θα ταξιδέψει άνετα, διατηρώντας ταχύτητες της τάξης των 140 χιλιομέτρων με άνεση, σκαρφαλώνοντας αν χρειαστεί μέχρι τα 160, ή και τα 180 στο κοντέρ υπό ιδανικές συνθήκες. Η επιτάχυνση είναι δυνατή και έρχεται άμεσα με την περιστροφή του γκαζιού, σπινάροντας εύκολα τον πίσω τροχό. Αν όμως τέτοιου είδους συμπεριφορά αποτελεί τη μόνιμη συνήθειά σας, τότε υπάρχει περίπτωση να αρχίσει να σας ακολουθεί ένας ιδιόρρυθμος θόρυβος από τον συμπλέκτη. Ο φυγοκεντρικός συμπλέκτης των μοντέλων ’03 και ’04, σε γρήγορους ρυθμούς και απότομα ανοίγματα του γκαζιού άρχιζε να παραπονιέται -αλλά μέχρι εκεί. Πέραν του παραγόμενου θορύβου, δεν υπήρχε καμία άλλη παρενέργεια, τόσο στην αξιοπιστία όσο και στην απόδοση.
Μετά το 2004 το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίστηκε πλήρως, με αντικατάσταση κάποιων υλικών στον συμπλέκτη και δεν συναντάται πλέον. Ορισμένοι μάλιστα ιδιοκτήτες παλαιότερων μοντέλων είχαν προχωρήσει σε αντικατάσταση, στα πλαίσια του service. Αν τώρα σκοπεύετε να αγοράσετε κάποιο μοντέλο ’03-'04, δεν θα πρέπει να σας ανησυχεί αυτό, καθώς ακόμα και αν παρουσιαστεί ο θόρυβος, αντιμετωπίζεται εύκολα και γρήγορα στην αντιπροσωπεία, με κόστος γύρω στα εκατό ευρώ. Η γρήγορη οδήγηση βέβαια με το 189 κιλών σκούτερ, εξίσου γρήγορα θα φθείρει τα πίσω τακάκια -αλλά αυτό αποτελεί επιλογή σας.
Είναι πάντως δύσκολο να μην πας γρήγορα με το Beverly 500, καθώς το μεγάλο, 41 χιλιοστών πιρούνι με τη σκληρή συμπεριφορά του και το στιβαρό πλαίσιο, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για το κυνήγι της ταχύτητας στην είσοδο της στροφής. Ο μπροστινός τροχός των 16 ιντσών περνά εύκολα πάνω από την πλειοψηφία των ανωμαλιών του οδοστρώματος, και ο 14 ιντσών πίσω θα ακολουθήσει -αλλά το αμορτισέρ με τη μικρή διαδρομή των 78 χιλιοστών, θα περιορίσει την κάθετη κίνησή του. Σε μια προσπάθεια να μειωθεί το ύψος της σέλας και να μείνει χώρος από κάτω για τουλάχιστον ένα μικρό jet κράνος, αυτή ήταν μια αναγκαία παραχώρηση. Ωστόσο, έτσι κέρδισε σε συμπεριφορά μέσα στη στροφή.
Το Beverly 500 ακροβατεί ανάμεσα στην άνεση και τον σπορ χαρακτήρα χωρίς να κάνει παραχωρήσεις. Είναι μια δύσκολη αποστολή, αλλά οι Ιταλοί τα κατάφεραν. Άνετο και γρήγορο μέσα στην πόλη, με σύγχρονη σχεδίαση που τραβά τα βλέμματα, αφήνει το αστικό περιβάλλον ορμώντας στην εθνική οδό με αξιώσεις. Αν κινήστε εκεί συχνά, θα χρειασθείτε τη ζελατίνα, καθώς δεν υπάρχει άλλη προστασία από τον αέρα. Η διασκέδαση όμως έρχεται σε επαρχιακές διαδρομές. Εκεί το Beverly θα κινηθεί σβέλτα ακόμα και με δύο άτομα και πάνω απ’ όλα με ενεργητική ασφάλεια. Στα χρήματα που γίνεται διαθέσιμο, λίγες μοτοσυκλέτες ή σκούτερ μπορούν να προσφέρουν αντίστοιχα οφέλη και ίσως γι’ αυτό αλλάζει έτσι εύκολα χέρια.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 
Τύπος:Μονοκύλινδρος, τετράχρονος, υγρόψυκτος με 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):92x69
Χωρητικότητα (cc):459
Σχέση συμπίεσης:10,5:1
Ανάφλεξη:Ηλεκτρονική, μεταβαλλόμενο αβάνς
Τροφοδοσία:Ηλεκτρονικός ψεκασμός Magneti Marelli
Σύστημα εκκίνησης:Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:2 σε 1, καταλύτης
ΜΕΤΑΔΟΣΗ 
Τύπος Συμπλέκτη:Αυτόματος φυγοκεντρικός
Τελική Μετάδοση:Τροχαλίες μεταβαλλόμενης διαμέτρου, τραπεζοειδής ιμάντας, γραναζωτός μειωτήρας
ΠΛΑΙΣΙΟ 
Τύπος:Ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα
Γωνία κάστερ (o):27,5
Μεταξόνιο (mm):1550
Μήκος (mm):2215
Πλάτος (mm):770
Ύψος σέλας (mm):775
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 189 / –
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):13,2 / 3
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 
Εμπρός:Yδραυλικό τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm):41
Διαδρομή (mm):104
Ρυθμίσεις:Καμία
Πίσω:Αιωρούμενος βραχίονας με δύο υδραυλικά αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):78
Ρυθμίσεις:Προφόρτιση ελατηρίων σε 4 θέσεις
ΦΡΕΝΑ 
Εμπρός:Δύο δίσκοι 260 χιλιοστών με δαγκάνες Brembo Serie Oro δύο αντικριστών εμβόλων και σύστημα Integrale
Πίσω:Δίσκος 240 χιλιοστών με δαγκάνα Brembo Serie Oro δύο αντικριστών εμβόλων και σύστημα Integrale
ΤΡΟΧΟΙ 
Εμπρός 
Ελαστικό:Pirelli GTS 23 (Tubeless) / 110/70-16 52S
Ζάντα:3x16''
Πίσω 
Ελαστικό:Pirelli GTS 24 (Tubeless) / 150/70-14 66S
Ζάντα:4,5x14''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο (χιλιόμετρα ή μίλια ανά ώρα) με ολικό και μερικό χιλιομετρητή, immobilizer, ενδεικτικές λυχνίες για λειτουργία ψεκασμού / μεσαία και μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / φλας / ρεζέρβα / λειτουργία immobilizer, ενδείξεις στάθμης καυσίμου και θερμοκρασίας ψυκτικού, αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλα και ντουλαπάκι στην ποδιά, πλαστικός γάντζος, σχάρα, αδιάβροχο κάλυμμα σέλας, πρίζα 12V/180W, εργαλεία, πλαϊνό και κεντρικό σταντ
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm):39 / 7.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):4,38 / 5.500
Μέχρι τα 50 χιλιόμετρα ανά ώρα, που είναι το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο εντός πόλης, κινήστε ομαλά και πολιτισμένα. Αν μπείτε σε λεωφόρο με μεγαλύτερο όριο ή αποφασίσετε να παρανομήσετε, το Beverly δεν θα σας σταματήσει καθόλου. Αντιθέτως, μετά τα 50 θα αρχίσει να ανεβάζει δυνατά και σταθερά μέχρι και τα 110. Γραμμική και μεστή απόδοση που χαρίζει χαμόγελα
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (km/l) 
Μέση:16,3

Suzuki GSX 1300R Hayabusa 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Η ιδιόμορφη εμφάνισή της, εμπνευσμένη από το ομώνυμο γεράκι Ηayabusa, προκάλεσε πολλά σχόλια, όμως ο τρομερός κινητήρας της και το καλοσχεδιασμένο πλαίσιό της, έκλεισαν τα στόματα [blockquote]Ναι...
Στις επιδόσεις
Στην άνεση στα ταξίδια
Στη σπορ συμπεριφορά της στον δρόμο και στην πίστα
Στην αντοχή των μηχανικών μερών
Όχι...
Στο φτωχό για την κατηγορία της φινίρισμα
Στην κουραστική για μέσα στην πόλη θέση οδήγησης
Στη δυσκολία φορτώματος
Στα μέτρια φρένα
Γιατί...
Είναι μια κορυφαία σε επιδόσεις τουριστική μοτοσυκλέτα, που δεν λέει “όχι” ακόμα και σε ακραία σπορ οδήγηση στην πίστα. Παραμένει μέχρι σήμερα ο άρχοντας των φαναριών.
Τι να προσέξετε
Τα ρουλεμάν του λαιμού, οι άξονες των τροχών, οι δίσκοι του συμπλέκτη και οι δίσκοι των εμπρός φρένων θα πρέπει να ελεγχθούν με προσοχή, γιατί πέρα από το κόστος αλλαγής τους, δείχνουν και τον τρόπο με τον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί η μοτοσυκλέτα.[/blockquote]
Την εποχή που η Honda Blackbird απολάμβανε τη βασιλεία της στην κατηγορία των υπερηχητικών sport-touring μοτοσυκλετών, εκμεταλλευόμενη τη συναίνεση της Kawasaki που κράταγε με πείσμα το γερασμένο ZZR1100, η Suzuki αποφάσισε να επιτεθεί κατά μέτωπο. Μέχρι τότε, τον ρόλο του γρήγορου ταξιδευτή στη γκάμα της είχε η GSX-R1100, ένα τεχνολογικό απολίθωμα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η Honda είχε την υψηλότερη τελική σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, ήταν πολύ άνετη για δύο άτομα και εύκολη στη γρήγορη οδήγηση. Επίσης, ήταν όμορφη και πολύ ποιοτική. Ο πήχης που είχε βάλει το Blackbird βρισκόταν πολύ ψηλά.
Από τη μεριά της, η Hayabusa είχε το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου κινητήρα και των πολύ καλύτερων επιδόσεων, όμως η εμφάνισή της ξέφευγε από τις συντηρητικές γραμμές των τουριστικών μοτοσυκλετών, ενώ η ξεχωριστή σέλα για τον συνεπιβάτη αντί της μονοκόμματης της Honda, απομάκρυνε τους παραδοσιακούς πελάτες της sport-touring κατηγορίας.
Στην πράξη, όλα αυτά καταρρίφθηκαν, καθώς η συμβίωση με μια Hayabusa, απέδειξε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα ήταν από τις πιο καλοσχεδιασμένες και εύστοχες στην κατηγορία της. Οι τουριστικές της δυνατότητες άντεχαν οποιαδήποτε σύγκριση με τον ανταγωνισμό, την ίδια ώρα που οι επιδόσεις της έσπαγαν όλα τα ρεκόρ στις μετρήσεις των περιοδικών. Τα 308 πραγματικά χιλιόμετρα που έγραψε το όργανο μετρήσεων του ΜΟΤΟ, έκαναν τη Hayabusa τη μοναδική μοτοσυκλέτα παραγωγής που είχε καταφέρει να μπει στην τρίτη εκατοντάδα.
Με μοναδικό κριτήριο τις επιδόσεις, η Hayabusa έγινε η αγαπημένη μοτοσυκλέτα των “κοντράκηδων”. Ξεκινούσε πολύ εύκολα στα φανάρια, χάρη στο μακρύ μεταξόνιό της, το χαμηλό κέντρο βάρους της και τον πολύ καλό και ανθεκτικό συμπλέκτη της. Αυτά, συνέβαιναν κυρίως στην Ελλάδα και την Αμερική, γιατί στην Ευρώπη η Hayabusa αποκτούσε διαρκώς οπαδούς από τους φανατικούς ταξιδευτές. Η ικανότητά της να διασχίζει δικάβαλη ολόκληρες χώρες μέσα σε μια μέρα, ήταν κάτι που εκτιμήθηκε δεόντως από τους Κεντροευρωπαίους, που είχαν τη δυνατότητα να μπαίνουν στις εθνικές οδούς και να πηγαίνουν με την τελική της μεγάλης Suzuki για ώρες.
Κάτω από το “παχύδερμο” φέρινγκ, η Hayabusa έκρυβε ένα μυστικό που το ανακάλυψαν όσοι τόλμησαν να τη βάλουν μέσα σε πίστα. Ο τρόπος που έστριβε και συμπεριφερόταν σε πραγματικά γρήγορους ρυθμούς, ήταν πρωτόγνωρος για την κατηγορία της. Η συγγένειά της με τις GSX-R750/1000 ήταν παραπάνω από εμφανής και καμία ανταγωνίστρια δεν μπορούσε να την ακολουθήσει στις στροφές. Η διαφορά της από τις άλλες, ήταν τουλάχιστον χαοτική.
Από το 1999 μέχρι το 2008 που αντικαταστάθηκε από το νέο μοντέλο, δέχτηκε ελάχιστες αλλαγές, κυρίως σε λεπτομέρειες, όπως τα χρώματα, ενώ από το 2001 η τελική της ταχύτητα περιορίστηκε στα 299, κατόπιν συμφωνίας όλων των ιαπωνικών εργοστασίων να σταματήσουν το κυνήγι της τελικής. Το 2003 μπήκαν καταλύτες για να προσαρμοστεί στις νέες προδιαγραφές εκπομπής ρύπων, χάνοντας δύο-τρεις ίππους. Ψάχνοντας στην αγορά για μια μεταχειρισμένη Hayabusa, θα βρείτε σχεδόν τα πάντα και σε τιμές που διαφέρουν αρκετά.
Τα πρώτα μοντέλα, ναι μεν ξεπερνούν τα τριακόσια χιλιόμετρα τελικής, όμως μιλάμε για μοτοσυκλέτες σχεδόν δεκαετίας και με πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Η ποιότητα της βαφής των πλαστικών και της ανοδίωσης στα αλουμινένια εξαρτήματα δεν είναι ιδιαίτερα καλή, με αποτέλεσμα η Hayabusa να δείχνει περισσότερο ταλαιπωρημένη απ’ ό,τι είναι, μετά από 20.000 χιλιόμετρα. Καλύτερη αγορά είναι τα μοντέλα μεταξύ 2001-2003, όπου οι τιμές είναι εξίσου προσιτές και είναι πιο εύκολο να βρείτε ένα καλά συντηρημένο δείγμα. Τα μοντέλα των τελευταίων τριών ετών κρατάνε υψηλές τιμές μεταπώλησης, βάζοντας πολλούς σε σκέψη για την αγορά καινούριας.
Στα καταστήματα μεταχειρισμένων, ένα μεγάλο ποσοστό αποτελείται από μοτοσυκλέτες ανεξάρτητης εισαγωγής. Μόνο όσες είναι γαλλικής προέλευσης ενδέχεται να είναι “κλειστές” στους εκατό ίππους. Επίσης αποφύγετε όσες έχουν προδιαγραφές για την αγγλική ή ιαπωνική αγορά, καθώς τα φώτα τους είναι ρυθμισμένα για να φωτίζουν την αριστερή πλευρά του δρόμου. Εκτός του ότι θα τυφλώνετε τους απέναντι, θα έχετε και περιορισμένη ορατότητα στους επαρχιακούς δρόμους. Το πρόβλημα λύνεται μόνο με την αντικατάσταση του προβολέα, κάτι εξαιρετικά ακριβό.
Γενικά η Hayabusa έχει να επιδείξει μεγάλη αντοχή στα μηχανικά της μέρη και ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα να ταλαιπωρεί τους ιδιοκτήτες της. Τα ρουλεμάν στον λαιμό είναι εύκολο να παραδώσουν το πνεύμα στους ελληνικούς δρόμους -ειδικά αν έχει στο ιστορικό της μερικές άγαρμπες σούζες. Κατά τα άλλα, αναλόγως των χιλιομέτρων δώστε μεγάλη προσοχή στα αναλώσιμα (αλυσίδα/γρανάζια, λάστιχα, τακάκια) γιατί το κόστος τους δεν είναι αμελητέο.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος, υγρόψυκτος, με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ
Χωρητικότητα (cc): 1.298
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υδραυλικός, υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,596
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,516, 2: 1,937, 3: 1,526, 4: 1,285, 5: 1,136, 6: 1,043
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,352
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινίου, κλειστό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 22/ -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 120
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 140
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320mm, με δαγκάνες έξι εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 240mm, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Χυτή αλουμινίου, 3,50x17”
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινίου με ακτίνες, 6,00x17”
Ελαστικό: 190/50-17
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm): 175 / 9.800
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 14,1 / 7.000
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ (sec)
0-100m: 4,2
0-400m: 9,72
0-100km/h: 2,42
0-150km/h: 4,27
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 157,6 / 9.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 13,6 / 7.000
Μέχρι να εμφανιστεί η Kawasaki ZX-12R, ο κινητήρας της Hayabusa ήταν ό,τι πιο δυνατό υπήρχε σε μοτοσυκλέτα. Παρά την εξωπραγματική του ιπποδύναμη για την εποχή, ήταν αρκετά φιλικός, με γραμμική απόδοση και ομαλή κορύφωση της δύναμης.