Suzuki GSF 650 Bandit 2005 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

27/8/2010

Η οικογένεια GSF ή κοινώς Bandit, αποτελεί μια από τις μακροβιότερες της Suzuki. Πάντοτε υπήρχε ένα Bandit, και πάντοτε... θα υπάρχει, όπως εξάλλου και τα παιχνίδια της ιστορίας και του marketing. Η μοτοσυκλέτα που κάποτε ξεκίνησε ως ένα ξεγυμνωμένο GSX-R600, έφτασε σήμερα να αποτελεί τον ορισμό της φιλικότητας! [blockquote]Ναι…
στην ευχρηστία
στην άνεση
στην οικονομία
Όχι…
στη χαμηλή απόσταση από το έδαφος
στην αερόψυξη
Γιατί…
έχει εκπληκτική αναλογία κόστους απόδοσης
Τι να προσέξετε
Σε γενικές γραμμές, προσέξτε ό,τι και σε κάθε μοτοσυκλέτα. Καθώς ο κινητήρας του είναι αερόψυκτος, και από τη φύση του πιο ευαίσθητος στις μεγάλες και απότομες διακυμάνσεις θερμοκρασίας, αφήστε τον να ζεσταθεί και ψάξτε για διαρροές λαδιών. Ελέγξτε επίσης μήπως στο κάτω μέρος των εξατμίσεων υπάρχουν χτυπήματα. Μην ξεχνάτε επίσης, πως ένας αερόψυκτος κινητήρας, είναι λογικό να παράγει περισσότερους μηχανικούς θορύβους από έναν υδρόψυκτο. Και μην ξεχάσετε τα αλυσιδογράναζα![/blockquote]
Το συγκεκριμένο GSF 650, αποτελεί το τελευταίο αεροελαιόψυκτο Bandit της Suzuki (το ίδιο ισχύει και για το πρώην 1200, νυν 1250), αλλά και αυτό με τη συντομότερη πορεία στην αγορά. Παρουσιάστηκε “εκτάκτως” το 2005, λόγω προδιαγραφών Euro 2, αναβαθμισμένο σε πολλά σημεία, με περισσότερα κυβικά (656) και ίδιο αλλά αναβαθμισμένο κινητήρα με τον προηγούμενο 600, ενώ μόλις δύο χρόνια μετά έπαψε να παράγεται, δίνοντας τη θέση του στο νέο Bandit 650, με τον ολοκαίνουριο υδρόψυκτο κινητήρα της Suzuki. Με την ευκαιρία αύξησης του κυβισμού στα "πιασάρικα" 656 κυβικά εκατοστά, η ελληνική αντιπροσωπεία της Suzuki σκεφτόταν για μια περίοδο να μετονομάσει το μοντέλο σε Bandit 656, κάτι που όμως ποτέ δεν έγινε, αφού τελικά αποφασίστηκε πως ο ήπιος χαρακτήρας του Bandit δεν θα ταίριαζε σε μια τέτοιου είδους ονομασία, που συναντάται συνήθως σε πιο "άγρια" μοντέλα.
Το Bandit 650 του 2005, ήταν πιο δυνατό και με μεγαλύτερη ροπή από το 600 που διαδέχτηκε, ενώ ήταν το πρώτο Bandit με καταλύτη, TPS (αισθητήρα θέσης γκαζιού), εισαγωγή φρέσκου αέρα στις εξατμίσεις και ηλεκτροχημική επίστρωση στους κυλίνδρους (SCEM). Είχε επίσης χαμηλότερη συμπίεση, πιο μεγάλα και πιο επίπεδα έμβολα από τα "πομπέ" του 600, και νέους εκκεντροφόρους με πιο ήπιο προφίλ. Παράλληλα με τα προηγούμενα, το Bandit 650 ήταν τέσσερα κιλά ελαφρύτερο, είχε ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, ρυθμιζόμενο ύψος σέλας μεταξύ 770 και 790 χιλιοστών, ρυθμιζόμενη απόσταση τιμονιού κατά ένα εκατοστό, βελτιωμένο πλαίσιο, μεγαλύτερη κάστερ και ίχνος, μεγαλύτερο προφίλ μπροστινού ελαστικού, νέα όργανα, νέα μαρσπιέ αναβάτη και συνεπιβάτη, κατάμαυρο κινητήρα και βέβαια ολοκαίνουρια πλαστικά. Ακόμα και το 2005 που παρουσιάστηκε, το GSF 650 ήταν μια από τις ελάχιστες μοτοσυκλέτες που διατηρούσαν ακόμα αερόψυκτο κινητήρα με καρμπιρατέρ, και μπορούσαν παράλληλα να ξεπεράσουν τις προδιαγραφές Euro 2.
Όπως και να ’χει, το Bandit 650 ήταν και εξακολουθεί να είναι μια μοτοσυκλέτα για όλες τις δουλειές, με βασικότερα χαρακτηριστικά την άνεση και την πρακτικότητα. Ο κινητήρας του είναι εξαιρετικά ελαστικός, και όσες στροφές και να έχει, μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιταχύνει καθαρά και δυναμικά. Η δύναμη του κινητήρα είναι διαθέσιμη από τις 7.000 ως τις 10.000 στροφές, και στο ταξίδι δεν έχει κανένα πρόβλημα να κινείται ακόμα και με 160 χιλιόμετρα την ώρα. Αν και οι αναρτήσεις του είναι σχετικά μαλακές, σε γενικές γραμμές το Bandit μπορεί να στρίψει απροβλημάτιστα ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες. Το δυνατό του σημείο όμως, είναι η καθημερινή χρήση, όπου φαντάζει ως το ιδανικότερο όχημα. Η θέση οδήγησης είναι χαμηλή και χαλαρή, και η κατανάλωση κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα. Ίσως το μόνο σημείο που χρειάζεται προσοχή, είναι η μικρή απόσταση από το έδαφος, και η ένωση των λαιμών των εξατμίσεων που θα "βρει" πρώτη (με συνεπιβάτη, η απόσταση θα μειωθεί ακόμα περισσότερο0. Τα μπροστινά φρένα της Tokico (σε αντίθεση με τα πίσω) είναι και ένα από τα λίγα σημεία που δεν έχουν αλλάξει. Η απόδοσή τους όμως είναι ικανοποιητική, και η αίσθηση αρκετά καλή. Στις ανάγκες της πόλης ανταποκρίνονται άψογα, ενώ "στα πολλά" χιλιόμετρα θα χρειαστούν περισσότερη δύναμη.
Το GSF 650 Bandit, είναι μια φθηνή και αξιόλογη μοτοσυκλέτα, χωρίς συμβιβασμούς, με χαμηλό κόστος, κορυφαία άνεση και αξιοπιστία. Υπάρχει επίσης σε έκδοση και με ABS, καθώς και στην έκδοση S (με φέρινγκ), ενώ η τιμή του στη σημερινή αγορά μεταχειρισμένου, το καθιστά ως μια από τις πιο συμφέρουσες και αξιόλογες επιλογές.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, αερόψυκτος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 656
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπiρατέρ CVR32 με TPS
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ, ψυγείο λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,744 (75/43)
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 3,083 2: 2,062 3: 1,647 4: 1,400 5: 1,227 6: 1,095
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 3,133 (47/15)
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, διπλό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 201
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 20 / 4,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 130
Διάμετρος (mm): 41
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 126
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 290mm, δαγκάνες Tokico με δύο έμβολα και γλίστρα
Πίσω: Ένας δίσκος 240 χιλιοστών, δαγκάνα Nissin με δύο αντικριστά έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,50x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 74,1 / 10.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,9 / 7.400
Ο κινητήρας του Bandit είναι ένα υπόδειγμα γραμμικότητας. Μπορεί στο στροφόμετρο τα κόκκινα να αρχίζουν στις 12.000 στροφές, αλλά ήδη από 11.000 ο τετρακύλινδρος σταματά να ανεβάζει και δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθείς για κάτι παραπάνω. Εντυπωσιακή η καμπύλη της ροπής, που με σταθερά πάνω από 5 χιλιογραμμόμετρα από τις 4.000 ως τις 10.500 στροφές, είναι η κύρια υπεύθυνη για την ελαστικότητα που χαρακτηρίζει το Bandit.

Honda CBF250 2004 - 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

Το Honda CBF 250 μας ήρθε από τη… Βραζιλία το 2004. Από τη Βραζιλία γιατί εκεί παράγεται, σε ένα από τα εργοστάσια της μεγάλης εταιρείας. Με το διαχρονικό σχήμα του, το CBF 250 είναι ακριβώς αυτό που δείχνει: Μια μικρή, απλή μοτοσυκλέτα 250 κυβικών [blockquote]Ναι...
Γιατί είναι καλός συνδυασμός χρηστικότητας, απλότητας, και επαρκών επιδόσεων ικανών για "βόλτα" με χαμόγελα
Όχι...
Για όσους χρειάζονται την τελευταία λέξη της τεχνολογίας
Γιατί...
Είναι μια μικρή μεν, αλλά μοτοσυκλέτα, με διαχρονικό σχήμα, εύκολη στην οδήγηση χωρίς να απαιτεί τίποτα "ειδικό"
Τι πρέπει να προσέξετε
Το CBF 250 έχει αποδειχθεί αξιόπιστη κατασκευή και δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο σημείο που πάσχει. Εάν βρείτε κάποιο που "φοράει" το διπλό σταντ -προσφέρεται σαν προαιρετικό αξεσουάρ- προτιμήστε το. Οι επαναλαμβανόμενες μικρές διαδρομές με πολλές στάσεις (σβησίματα και ξεκινήματα) του κινητήρα, αδειάζουν τη μπαταρία, χωρίς αυτό να γεννά άλλα προβλήματα.[/blockquote]
Η κατηγορία αυτή, των 250 κυβικών δηλαδή, στην πρόσφατη ιστορία είχε γνωρίσει μεγάλη άνθιση -και όχι άδικα. Οι επιδόσεις που προσφέρει ένας τετράχρονος κινητήρας αυτού του κυβισμού, ξεπερνούν κατά πολύ αυτές των "αναιμικών" 125. Έτσι το CBF 250 ακολουθεί αλλά και ξεπερνά εύκολα στις απαραίτητες επιταχύνσεις, τα οχήματα που ξεκινούν μαζί του στην καθημερινή μετακίνηση στις σύγχρονες πόλεις.
Πιο απλά και μοτοσυκλετικά, σε κάθε εκκίνηση από ένα πράσινο φανάρι, με ένα τετράχρονο 125 ο αναβάτης πρέπει να εξαντλεί τα περιθώρια που του προσφέρει ο κινητήρας του, για να ακολουθεί και να μην εμποδίζει τα άλλα οχήματα. Aντίθετα, ο αναβάτης του CBF 250 δεν χρειάζεται να εξαντλεί τον κινητήρα του. Ακολουθεί εύκολα τον ρυθμό της κίνησης στις πόλεις, ενώ στην ανοιχτή λεωφόρο έχει εύκολα ταχύτητα πάνω από τα εκατό χιλιόμετρα ανά ώρα, που αρκούν για να μην "κρύβεται" στη δεξιά λωρίδα.
Ο μονοκύλινδρος αερόψυκτος κινητήρας του με τους δυο εκκεντροφόρους, αρέσκεται να δουλεύει πάνω από τις 5.000 στροφές, προσφέροντας γραμμικά αυξανόμενη απόδοση, μέχρι λίγο πριν το κόκκινο των 10.000 στροφών. Ό,τι έχει να δώσει το δίνει μέχρι τις 9.000 -από εκεί και πάνω υπάρχουν περισσότεροι κραδασμοί και φασαρία παρά ουσία. Το εξατάχυτο κιβώτιο βοηθάει ώστε η βελόνα του ταχύμετρου να φθάνει την ένδειξη των 140 χιλιομέτρων, ενώ και μια βόλτα έξω από την πόλη ακόμη και με συνεπιβάτη, είναι όχι μόνο εφικτή μα μπορεί να είναι διασκεδαστική. Αυτό το χαρακτηριστικό, το απαραίτητο για κάθε χρήστη μοτοσυκλέτας, προσφέρεται από το CBF 250. Έρχεται σε μικρές δόσεις, αλλά έρχεται, χαρίζοντας και από εκείνα τα χαμόγελα που αποζητά κάθε μοτοσυκλετιστής "τρέχοντας".
Χρειάζεται και απαιτεί λίγα καύσιμα, φθείρει με πολύ αργούς ρυθμούς τα ελαστικά, τα γρανάζια και την αλυσίδα, ενώ και η περιοδική συντήρησή του γίνεται σε αραιά διαστήματα. Η ρύθμιση του διακένου των βαλβίδων, που γίνεται με καπελότα, είναι κυρίως υπεύθυνη για το αραιό διάστημα του "μεγάλου" service. H απλότητα της κατασκευής, επιτρέπει στον οποιονδήποτε να κάνει, εάν θέλει, τους απαραίτητους ελέγχους, λιπάνσεις και μικρορυθμίσεις -αυτές τις μικρές επεμβάσεις που κάνουν την καθημερινή συμβίωση άνετη και εύκολη.
Δυο ντιζούλες έχει να αναζητούν λίγο σπρέι, μια ρυθμισούλα το ταμπούρο, σωστή πίεση στα λάστιχα, άντε και ένα τέντωμα στην αλυσίδα. Έχει και τα "γονίδια" της μαμάς εταιρείας, που έχει ταυτιστεί με τον εύκολο χειρισμό και την αξιοπιστία των κατασκευών της. Το CBF 250 δεν αποτελεί την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και δεν μπορεί να βάλει φωτιά ούτε στους δρόμους ούτε... στις πίστες. Αντ’ αυτού ,προσφέρει την απλότητά του, το κλασικό του σχήμα, μεταφέρει άνετα συνεπιβάτη, κοστίζει λίγο και είναι μοτοσυκλέτα.
Η Honda στη Βραζιλία δεν το εξέλιξε, όπως θα μπορούσε να κάνει, αντικαθιστώντας το καρμπιρατέρ του με σύστημα ψεκασμού, και δίνοντάς του τη δυνατότητα να πωλείται σήμερα ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των προδιαγραφών Euro 3. Υπάρχει όμως σε επαρκές απόθεμα ως μεταχειρισμένο, για όσους αποφασίσουν να μην υποκύψουν στην ευκολία των σκούτερ, αλλά θέλουν μια μικρή μοτοσυκλέτα για τις καθημερινές ανάγκες τους:. Με ουδέτερο κράτημα, μικρό βάρος, καλά φρένα, εύκολη, απλή, με μικρό κόστος αγοράς και χρήσης και διαχρονική μορφή.



ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2004)
Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, αερόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 73x59,5
Κυβικά (cc): 249
Σχέση συμπίεσης: 9,3:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Keihin VE-L32
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 2,84:1
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 99
Μεταξόνιο (mm): 1.370
Ύψος σέλας (mm): 780
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 138,5/152
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 16/2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 37
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ χωρίς μοχλικό
Διαδρομή (mm): 100
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 276 χιλιοστών, δαγκάνα με δυο παράλληλα έμβολα
Πίσω: Ταμπούρο διαμέτρου 130mm
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 100/80-17
Ζάντα: 2,15x17''
Πίσω
Ελαστικό: 130/70-17
Ζάντα: 3 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, οθόνη με ενδείξεις στάθμης καυσίμων, ώρας, ολικό και μερικό χιλιομετρητή, λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων , χώρος κάτω από τη σέλα, γαντζάκια για χταπόδια
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 20,4 / 8.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 2,24 / 6.000
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 18,2 / 8.200
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 2,1 / 5.800
Κινητήρας "εύστροφος" με τον καλύτερο εαυτό του πάνω από τις 5.000 στροφές, με "ελαστική" λειτουργία από πολύ χαμηλά, αξιόπιστος… στεγανός και οικονομικός. Και με ευχάριστο ήχο!
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 4,7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 340