Suzuki GSF 650 Bandit 2005 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

27/8/2010

Η οικογένεια GSF ή κοινώς Bandit, αποτελεί μια από τις μακροβιότερες της Suzuki. Πάντοτε υπήρχε ένα Bandit, και πάντοτε... θα υπάρχει, όπως εξάλλου και τα παιχνίδια της ιστορίας και του marketing. Η μοτοσυκλέτα που κάποτε ξεκίνησε ως ένα ξεγυμνωμένο GSX-R600, έφτασε σήμερα να αποτελεί τον ορισμό της φιλικότητας! [blockquote]Ναι…
στην ευχρηστία
στην άνεση
στην οικονομία
Όχι…
στη χαμηλή απόσταση από το έδαφος
στην αερόψυξη
Γιατί…
έχει εκπληκτική αναλογία κόστους απόδοσης
Τι να προσέξετε
Σε γενικές γραμμές, προσέξτε ό,τι και σε κάθε μοτοσυκλέτα. Καθώς ο κινητήρας του είναι αερόψυκτος, και από τη φύση του πιο ευαίσθητος στις μεγάλες και απότομες διακυμάνσεις θερμοκρασίας, αφήστε τον να ζεσταθεί και ψάξτε για διαρροές λαδιών. Ελέγξτε επίσης μήπως στο κάτω μέρος των εξατμίσεων υπάρχουν χτυπήματα. Μην ξεχνάτε επίσης, πως ένας αερόψυκτος κινητήρας, είναι λογικό να παράγει περισσότερους μηχανικούς θορύβους από έναν υδρόψυκτο. Και μην ξεχάσετε τα αλυσιδογράναζα![/blockquote]
Το συγκεκριμένο GSF 650, αποτελεί το τελευταίο αεροελαιόψυκτο Bandit της Suzuki (το ίδιο ισχύει και για το πρώην 1200, νυν 1250), αλλά και αυτό με τη συντομότερη πορεία στην αγορά. Παρουσιάστηκε “εκτάκτως” το 2005, λόγω προδιαγραφών Euro 2, αναβαθμισμένο σε πολλά σημεία, με περισσότερα κυβικά (656) και ίδιο αλλά αναβαθμισμένο κινητήρα με τον προηγούμενο 600, ενώ μόλις δύο χρόνια μετά έπαψε να παράγεται, δίνοντας τη θέση του στο νέο Bandit 650, με τον ολοκαίνουριο υδρόψυκτο κινητήρα της Suzuki. Με την ευκαιρία αύξησης του κυβισμού στα "πιασάρικα" 656 κυβικά εκατοστά, η ελληνική αντιπροσωπεία της Suzuki σκεφτόταν για μια περίοδο να μετονομάσει το μοντέλο σε Bandit 656, κάτι που όμως ποτέ δεν έγινε, αφού τελικά αποφασίστηκε πως ο ήπιος χαρακτήρας του Bandit δεν θα ταίριαζε σε μια τέτοιου είδους ονομασία, που συναντάται συνήθως σε πιο "άγρια" μοντέλα.
Το Bandit 650 του 2005, ήταν πιο δυνατό και με μεγαλύτερη ροπή από το 600 που διαδέχτηκε, ενώ ήταν το πρώτο Bandit με καταλύτη, TPS (αισθητήρα θέσης γκαζιού), εισαγωγή φρέσκου αέρα στις εξατμίσεις και ηλεκτροχημική επίστρωση στους κυλίνδρους (SCEM). Είχε επίσης χαμηλότερη συμπίεση, πιο μεγάλα και πιο επίπεδα έμβολα από τα "πομπέ" του 600, και νέους εκκεντροφόρους με πιο ήπιο προφίλ. Παράλληλα με τα προηγούμενα, το Bandit 650 ήταν τέσσερα κιλά ελαφρύτερο, είχε ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, ρυθμιζόμενο ύψος σέλας μεταξύ 770 και 790 χιλιοστών, ρυθμιζόμενη απόσταση τιμονιού κατά ένα εκατοστό, βελτιωμένο πλαίσιο, μεγαλύτερη κάστερ και ίχνος, μεγαλύτερο προφίλ μπροστινού ελαστικού, νέα όργανα, νέα μαρσπιέ αναβάτη και συνεπιβάτη, κατάμαυρο κινητήρα και βέβαια ολοκαίνουρια πλαστικά. Ακόμα και το 2005 που παρουσιάστηκε, το GSF 650 ήταν μια από τις ελάχιστες μοτοσυκλέτες που διατηρούσαν ακόμα αερόψυκτο κινητήρα με καρμπιρατέρ, και μπορούσαν παράλληλα να ξεπεράσουν τις προδιαγραφές Euro 2.
Όπως και να ’χει, το Bandit 650 ήταν και εξακολουθεί να είναι μια μοτοσυκλέτα για όλες τις δουλειές, με βασικότερα χαρακτηριστικά την άνεση και την πρακτικότητα. Ο κινητήρας του είναι εξαιρετικά ελαστικός, και όσες στροφές και να έχει, μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιταχύνει καθαρά και δυναμικά. Η δύναμη του κινητήρα είναι διαθέσιμη από τις 7.000 ως τις 10.000 στροφές, και στο ταξίδι δεν έχει κανένα πρόβλημα να κινείται ακόμα και με 160 χιλιόμετρα την ώρα. Αν και οι αναρτήσεις του είναι σχετικά μαλακές, σε γενικές γραμμές το Bandit μπορεί να στρίψει απροβλημάτιστα ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες. Το δυνατό του σημείο όμως, είναι η καθημερινή χρήση, όπου φαντάζει ως το ιδανικότερο όχημα. Η θέση οδήγησης είναι χαμηλή και χαλαρή, και η κατανάλωση κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα. Ίσως το μόνο σημείο που χρειάζεται προσοχή, είναι η μικρή απόσταση από το έδαφος, και η ένωση των λαιμών των εξατμίσεων που θα "βρει" πρώτη (με συνεπιβάτη, η απόσταση θα μειωθεί ακόμα περισσότερο0. Τα μπροστινά φρένα της Tokico (σε αντίθεση με τα πίσω) είναι και ένα από τα λίγα σημεία που δεν έχουν αλλάξει. Η απόδοσή τους όμως είναι ικανοποιητική, και η αίσθηση αρκετά καλή. Στις ανάγκες της πόλης ανταποκρίνονται άψογα, ενώ "στα πολλά" χιλιόμετρα θα χρειαστούν περισσότερη δύναμη.
Το GSF 650 Bandit, είναι μια φθηνή και αξιόλογη μοτοσυκλέτα, χωρίς συμβιβασμούς, με χαμηλό κόστος, κορυφαία άνεση και αξιοπιστία. Υπάρχει επίσης σε έκδοση και με ABS, καθώς και στην έκδοση S (με φέρινγκ), ενώ η τιμή του στη σημερινή αγορά μεταχειρισμένου, το καθιστά ως μια από τις πιο συμφέρουσες και αξιόλογες επιλογές.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, αερόψυκτος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 656
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπiρατέρ CVR32 με TPS
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ, ψυγείο λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,744 (75/43)
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 3,083 2: 2,062 3: 1,647 4: 1,400 5: 1,227 6: 1,095
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 3,133 (47/15)
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, διπλό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 201
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 20 / 4,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 130
Διάμετρος (mm): 41
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 126
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 290mm, δαγκάνες Tokico με δύο έμβολα και γλίστρα
Πίσω: Ένας δίσκος 240 χιλιοστών, δαγκάνα Nissin με δύο αντικριστά έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,50x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 74,1 / 10.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,9 / 7.400
Ο κινητήρας του Bandit είναι ένα υπόδειγμα γραμμικότητας. Μπορεί στο στροφόμετρο τα κόκκινα να αρχίζουν στις 12.000 στροφές, αλλά ήδη από 11.000 ο τετρακύλινδρος σταματά να ανεβάζει και δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθείς για κάτι παραπάνω. Εντυπωσιακή η καμπύλη της ροπής, που με σταθερά πάνω από 5 χιλιογραμμόμετρα από τις 4.000 ως τις 10.500 στροφές, είναι η κύρια υπεύθυνη για την ελαστικότητα που χαρακτηρίζει το Bandit.

ΚΤΜ 250 EXC-F / Six Days 2008-2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

7/2/2011

Έχει περάσει μια δεκαετία από την καθιέρωση και ανάπτυξη των σύγχρονων enduro με τετράχρονους κινητήρες 250 κυβικών. Από το 2001, όπου εμφανίστηκε η υγρόψυκτη WR250F από τη Yamaha, τα αερόψυκτα TT-R και XR άρχισαν να χάνονται από τις αγωνιστικές εκδηλώσεις. Η ΚΤΜ σε αυτή την κατηγορία έχει αναπτύξει την EXC-F και την έχει φθάσει σε κορυφαίο επίπεδο
Σε οποιαδήποτε κατηγορία αγωνιστικών μοτοσυκλετών, όπως και η Enduro E1 με τετράχρονους κινητήρες 250 κυβικών που ανήκει το 250 EXC-F, οι κανονισμοί που διέπουν τους αγώνες είναι αυτοί που καθορίζουν αρχικά την εξέλιξή τους. Συνήθως όταν αλλάζουν, οι κατασκευαστές δείχνουν ανέτοιμοι να προσφέρουν εξειδικευμένες λύσεις για κάθε κατηγορία κυβισμού, έχοντας έναν κινητήρα σε διαφορετικούς κυβισμούς, για να εκπροσωπούνται στις αντίστοιχες κατηγορίες. Αυτό έκανε και η KTM αρχικά για να εκπροσωπηθεί στην κατηγορία. Συγκεκριμένα, το 2003 έβαλε σε παραγωγή την πρώτη EXC-F με τον κινητήρα της να είναι όμοιος σχεδιαστικά με των μεγάλων τετράχρονων 400/450/520, φυσικά με λιγότερα κυβικά. Γρήγορα όμως φανερώθηκε η ανάγκη για την ανάπτυξη εξειδικευμένου κινητήρα για αυτόν τον κυβισμό και η εταιρεία το έκανε. Η εξέλιξη του κινητήρα με τους δυο εκκεντροφόρους στην κεφαλή εξελίχθηκε μέσα από τη συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατακτώντας το μάλιστα –με τον Ivan Cervantes το 2005- πριν περάσει τελικά σε μοτοσυκλέτα παραγωγής το 2007. Αυτή ήταν και η πρώτη χρονιά της μοτοσυκλέτας με αυτόν τον κινητήρα.
Την επόμενη χρονιά η KTM τοποθέτησε το νέο της πλαίσιο και το 2009 η 250 EXC-F απέκτησε τη νεώτερη έκδοση του ανεστραμμένου πιρουνιού της WP με τα καλάμια των 48 χιλιοστών και τις πλήρεις ρυθμίσεις. Και στον κινητήρα έγιναν αλλαγές, με τις περισσότερες στην κεφαλή, με στόχο την καλύτερη απόδοση στις χαμηλομεσαίες στροφές, ενώ βελτιώθηκαν και τα γρανάζια της τρίτης και τέταρτης ταχύτητας. Έκτοτε, στα μοντέλα του 2009, του 2010 ακόμη και για το 2011 δεν έγιναν σημαντικές αλλαγές πέρα από τις αλλαγές που κάνει κάθε χρόνο η ΚΤΜ εξελίσσοντας επίμονα τις μοτοσυκλέτες της. Ας σημειώσουμε εδώ ότι η αυστριακή εταιρεία αρχίζει αμέσως μετά το καλοκαίρι την παραγωγή των αγωνιστικών μοτοσυκλετών της επόμενης χρονιάς και έτσι από το μέσο της σεζόν τα μοντέλα της επόμενης βρίσκονται στις αγορές.
Στην κεφαλή του EXC-F υπάρχει ανεξάρτητο κοκοράκι για κάθε μια από τις τέσσερις βαλβίδες από τιτάνιο. Αυτή η διάταξη κρίθηκε απαραίτητη -ενώ οι μεγαλύτερου κυβισμού κινητήρες αρκούνται σε έναν εκκεντροφόρο- γιατί πολύ απλά οι τετράχρονοι των 250 κυβικών χρειάζονται να ανεβάζουν πολλές έως πάρα πολλές στροφές για να αποδίδουν ανταγωνιστική ισχύ με τους δίχρονους των 125 κυβικών που συναγωνίζονται. Η απόδοση του κινητήρα χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη περιοχή όπου η απόδοσή του μένει πρακτικά σταθερή, καταφέρνοντας να γυρνάει και πάνω από τις 13.000 στροφές χωρίς να κρεμάει. Με μικρές εξωτερικές διαστάσεις, μανιβέλα και μίζα, κιβώτιο έξι ταχυτήτων και με τον υδραυλικό συμπλέκτη να είναι “πούπουλο” στη μανέτα και άμεσος, ο αναβάτης της EXC-F έχει στην υπηρεσία του ένα σύγχρονο και αποδοτικό σύνολο. Ο κινητήρας είναι τοποθετημένος στο τελευταίας γενιάς ατσάλινο πλαίσιο της KTM με τους οβάλ κεντρικούς σωλήνες και με αυτούς που κλείνουν το πλαίσιο στο κάτω μέρος του να έχουν πενταγωνική διατομή.
Η λεπτή, ψηλή και μικροκαμωμένη μοτοσυκλέτα έχει κορυφαίο εξοπλισμό, όσον αφορά αναρτήσεις και φρένα. Από την θυγατρική WP έρχεται το ανεστραμμένο πιρούνι, όπως και το PDS αμορτισέρ, που δίνει τη μεγάλη διαδρομή των 335 χιλιοστών στον πίσω τροχό, χωρίς τη χρήση μοχλικού. Ελαφρύ και γρήγορο, το 250 EX-F είναι ένα κορυφαίο σύνολο ακόμη και σαν μεταχειρισμένο για όσους έχουν επιλέξει αυτή την κατηγορία για χόμπι ή αγωνιστική εμπλοκή. Χρειάζεται επιμελέστερη συντήρηση από κάθε δίχρονο κινητήρα για να διατηρείται η απόδοση και η ακεραιότητα των ακριβών εξαρτημάτων του. Παράλληλα, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ΚΤΜ υποστηρίζει με πληθώρα αξεσουάρ και εξαρτημάτων αναβάθμισης της μοτοσυκλέτες της, προσφέροντας έτοιμες και δοκιμασμένες λύσεις
[blockquote]Ναι...
Για όσους θέλουν πληρότητα στην κατηγορία των τετράχρονων 250
Όχι...
Εάν είστε από αυτούς που λένε “άσε μωρέ” για την συντήρησή της
Γιατί...
Είναι σταθερότερη από ποτέ
Τι να προσέχετε
Κοιτάξτε αρχικά τους κάτω σωλήνες του πλαισίου και εάν είναι τσακισμένοι, αναζητήστε άλλη υποψήφια. Η συνολική κατάσταση και η αρτιότητα των εξαρτημάτων, όπως και η κατάσταση των αναλώσιμων - ελαστικά, γρανάζια, αλυσίδα, φρένα - δείχνουν το πόσο τη φρόντιζε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Αναζητήστε διάγνωση από επαγγελματία γα την κατάσταση του κινητήρα. Είναι αξιόπιστος όταν συντηρείται, ενώ ένας μεταλλικός θόρυβος που ακούγεται συχνά οφείλεται στον τεντωτήρα της καδένας, όπου η ΚΤΜ διαθέτει βελτιωμένο ανταλλακτικό.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος 2 EEK/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 76 x 54,8
Κυβικά (cc): 248,6
Σχέση συμπίεσης: 12,8
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Keihin FCR-MX 39
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα και μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός , πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο κλειστό σωληνωτό με κεντρική δοκό, και οβάλ σωλήνες, αλουμινένιο αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 26,5
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1475
Ύψος σέλας (mm): 985
Βάρος κατασκευαστή κενή/γεμάτη (kg): 105,7/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 9,2/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι WP
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Πλήρεις
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, WP PDS
Διαδρομή (mm): 335
Ρυθμίσεις: Πλήρεις (απόσβεση συμπίεσης σε δυο ταχύτητες)


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 260mm, Brembo, δαγκάνα με δύο έμβολα
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με ένα έμβολο


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90 - 21
Ζάντα:
Πίσω 1,6 x 21
Ελαστικό: 120/90 - 18
Ζάντα: 2,15 x 18


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): -
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): -


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 31,6/12.100
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 2,4/7.800