SYM GTS 250 2005 - 2008

Από το

Μαύρο Σκύλο

24/8/2010

Το 2005 η εταιρεία από την Ταϊβάν παρουσίασε το GTS 250, με εμφάνιση που εντυπωσίαζε. Το ίδιο έκανε ο εξοπλισμός και οι χώροι του. Αυτά είχαν συνδυαστεί με μια χαμηλή σχετικά τιμή και το αποτέλεσμα ήταν η καλή του εμπορική πορεία.
[blockquote]Ναι...
Για τους χώρους του και τον πλούσιο  εξοπλισμό του σε συνδυασμό με τη προσιτή του τιμή
Όχι...
Γιατί τα πιο σύγχρονα σκούτερ προσφέρουν μικρότερη κατανάλωση από τους τροφοδοτούμενους από ψεκασμό κινητήρες τους.
Γιατί...
H πρακτικότητα συχνά είναι πιο σημαντική από τη διασκέδαση.
ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ
Η πληρότητα και η ακεραιότητα των πλαστικών του ελέγχεται με οπτικό έλεγχο. Στην συνέχεια πρέπει να ελεγχθεί η καλή λειτουργία όλου του εξοπλισμού του. Αναζητήστε οξειδώσεις στην περιοχή του σωλήνα εξαγωγής της εξάτμισης και αποφύγετε κάποιο GTS εάν τα μαύρα πλαστικά του έχουν “καεί” από την ήλιο.[/blockquote]
Mε αυτά τα όπλα, το GTS διατηρήθηκε στην παραγωγή δίχως αλλαγές για να δώσει τη θέση του από το 2008 στην έκδοση 250i με την τροφοδοσία του κινητήρα να την κάνει πλέον ο ψεκασμός για την απαραίτητη συμμόρφωση με τις προδιαγραφές Euro 3. Πρόσφατα έγινε διαθέσιμη και η μεγαλύτερη έκδοση με τον μεγαλύτερο κινητήρα των 300 κυβικών. Η βασική αρχική σχεδίαση όμως δεν έχει αλλάξει από το 2005 και διατηρείται έως σήμερα δείχνοντας με τρόπο που δεν είναι δυνατό να αμφισβητηθεί ότι η SYM δημιούργησε ένα σκούτερ που ήταν αυτό που ήθελαν πολύ αγοραστές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Η πρώτη εικόνα που αναδίδει το GTS είναι αυτή της εμφάνισης, που και εντυπωσιάζει ενώ δεν ενοχλεί τα ευρωπαϊκά γούστα, όπως έκαναν παλιότερα τα σκούτερ από τις χώρες της Νότιας Ασίας. Το δεύτερο στοιχείο της αποδοχής και της επιτυχίας του είναι ο εξοπλισμός και οι χώροι του. Πλούσιος ο πρώτος μεγάλοι οι δεύτεροι. Εάν οδηγός οποιουδήποτε αυτοκινήτου δει όλα αυτά που έχει πάνω του το GTS δεν θα το χαρακτηρίσει ούτε λιτό ούτε σπαρτιάτικο. Η τεράστια σέλλα του κρύβει από κάτω της έναν αντίστοιχο αποθηκευτικό φωτιζόμενο χώρο. Ο πίνακας με τα όργανα είναι εντυπωσιακός και σε μέγεθος και σε πληρότητα. Έχει δυο σταντ, φώτα ομίχλης η τάπα του ρεζερβουάρ ανοίγει από τον κεντρικό διακόπτη, η ζελατίνα του είναι πλατιά και μεγάλη και η αίσθηση πολυτέλειας είναι απλωμένη σε όλα του τα σημεία.
Ο εξοπλισμός και οι πλούσιες διαστάσεις του όμως έχουν επιπτώσεις και σε άλλους τομείς, όπως το βάρος του. Ούτε λίγο ούτε πολύ αυτό φθάνει στα 186,5 κιλά όταν είναι γεμάτο και το ρεζερβουάρ του. Έτσι οι επιδόσεις του, παρά τους 16 ίππους που φθάνουν στον πίσω τροχό από τον υγρόψυκτο κινητήρα του, απέχουν από το να χαρακτηριστούν υψηλές. Η τελική του ταχύτητα βρίσκεται στην περιοχή των 120 πραγματικών χιλιομέτρων με το ταχύμετρό του τότε να δείχνει δέκα παραπάνω. Στις κυκλοφοριακές συνθήκες που επικρατούν στους δρόμους των πόλεων το GTS δεν θα προβληματίσει τον αναβάτη του ο οποίος μπορεί να ακολουθεί και να ξεπερνά άνετα τη μέση ταχύτητα της κυκλοφορίας. Η καλά σχεδιασμένη του μετάδοση, του δίνει αμεσότητα στην εκκίνηση, διατηρώντας καλό ρυθμό επιτάχυνσης μέχρι η ταχύτητα να φθάσει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα. Από εκεί και πάνω ο ρυθμός της μειώνεται.
Ένα άλλο καλό χαρακτηριστικό του έρχεται από τον τομέα των φρένων. Τα δυο δισκόφρενα είναι προοδευτικά και ισχυρά αλλά και συνδυασμένα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο αναβάτης μπορεί να χρησιμοποιεί μόνο την αριστερή μανέτα, αυτή που εκτός από το πίσω ενεργεί και στο εμπρός δισκόφρενο μέσω κατανεμητή πίεσης. Η λειτουργία και η απόδοση του συστήματος των φρένων ανήκει στα πλεονεκτήματα του GTS. Η σέλλα του έχει μικρή απόσταση από το έδαφος και σε συνδυασμό με τη θέση και το σχήμα του τιμονιού δημιουργεί μια θέση οδήγησης όπου ο αναβάτης έχει τον κορμό του κάθετα. Το μαξιλαράκι της σέλλας  μπορεί να τοποθετηθεί σε διαφορετικές θέσεις ώστε ο αναβάτης κάθε αναστήματος να απολαμβάνει την υποστήριξη που προσφέρει στη μέση του. Οι διαδρομές των αναρτήσεών του είναι μικρές, και ιδιαίτερα στα αμορτισέρ, κάτι που συνεισφέρει στην σφιχτή αίσθηση που αποπνέει στην οδήγησή του και στην ευκολία του ελέγχου του ακόμη και στις πολύ χαμηλές ταχύτητες. ‘Όπως κάνει και η πλειοψηφία των ανταγωνιστών του έτσι και το GTS 250 δεν αντιδρά καλά όταν αντιμετωπίζει μεγάλες λακκούβες ή άλλες κακοτεχνίες στον δρόμο του.
Στα χρόνια που κυκλοφορεί το GTS έχει κερδίσει τον τίτλο του αξιόπιστου, κάτι που συνηγορεί στην αναζήτησή του σαν μεταχειρισμένου, για όσους θέλουν άφθονους χώρους στις καθημερινές μετακινήσεις τους.



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, 1ΕΕΚ/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 71 x 63
Κυβικά (cc): 249,4
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Keihin CVΚ 28mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 1σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος : Συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο σωληνωτό
Γωνία κάστερ (o): -
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1495
Ύψος σέλας (mm):
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 177,5/186,5
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 12/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 33
Διαδρομή (mm): 88
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Δύο αμορτισέρ
Διαδρομή (mm): 75
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 240mm, δαγκάνα με τέσσερα έμβολα, συνδυασμένα
Πίσω: Δίσκος 220mm δαγκάνα με δύο έμβολα, συνδυασμένο
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/90-13
Ζάντα:
Πίσω
Ελαστικό: 130/70-13
Ζάντα: 2,50x17
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό ταχύμετρο και στροφόμετρο, οθόνη πολλαπλών ενδείξεων με ολικό και μερικό χιλιομετρητή, στάθμη καυσίμων, θερμοκρασία ψυκτικού, ρολόϊ, λυχνίες για φλας, μεσαία και μεγάλη σκάλα φώτων, τάση μπαταρίας, φωτιζόμενος αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλλα, φώτα ομίχλης, ντουλαπάκι με κλειδαριά και παροχή ρεύματος 12V, μαγνητικό κάλυμμα κεντρικού διακόπτη, πλαϊνό και κεντρικό σταντ.
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 21/ 7.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 2,2 / 6.500
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ): 16,1/
O κινητήρας σε συνδυασμό με την καλά ρυθμισμένη μετάδοση ξεκινά άμεσα το GTS 250 και του δίνει σταθερή επιτάχυνση έως ότου η ταχύτητα φθάσει τα 100 χ.α.ώ. Από εκεί και πάνω ο ρυθμός της μειώνεται όπως κάνουν και τα αποθέματα ισχύος. Αποδεδειγμένη είναι η αξιοπιστία του κινητήρα και καλή η κατανάλωσή του
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 5,5
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 217,2

Suzuki GSX 1300R Hayabusa 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Η ιδιόμορφη εμφάνισή της, εμπνευσμένη από το ομώνυμο γεράκι Ηayabusa, προκάλεσε πολλά σχόλια, όμως ο τρομερός κινητήρας της και το καλοσχεδιασμένο πλαίσιό της, έκλεισαν τα στόματα [blockquote]Ναι...
Στις επιδόσεις
Στην άνεση στα ταξίδια
Στη σπορ συμπεριφορά της στον δρόμο και στην πίστα
Στην αντοχή των μηχανικών μερών
Όχι...
Στο φτωχό για την κατηγορία της φινίρισμα
Στην κουραστική για μέσα στην πόλη θέση οδήγησης
Στη δυσκολία φορτώματος
Στα μέτρια φρένα
Γιατί...
Είναι μια κορυφαία σε επιδόσεις τουριστική μοτοσυκλέτα, που δεν λέει “όχι” ακόμα και σε ακραία σπορ οδήγηση στην πίστα. Παραμένει μέχρι σήμερα ο άρχοντας των φαναριών.
Τι να προσέξετε
Τα ρουλεμάν του λαιμού, οι άξονες των τροχών, οι δίσκοι του συμπλέκτη και οι δίσκοι των εμπρός φρένων θα πρέπει να ελεγχθούν με προσοχή, γιατί πέρα από το κόστος αλλαγής τους, δείχνουν και τον τρόπο με τον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί η μοτοσυκλέτα.[/blockquote]
Την εποχή που η Honda Blackbird απολάμβανε τη βασιλεία της στην κατηγορία των υπερηχητικών sport-touring μοτοσυκλετών, εκμεταλλευόμενη τη συναίνεση της Kawasaki που κράταγε με πείσμα το γερασμένο ZZR1100, η Suzuki αποφάσισε να επιτεθεί κατά μέτωπο. Μέχρι τότε, τον ρόλο του γρήγορου ταξιδευτή στη γκάμα της είχε η GSX-R1100, ένα τεχνολογικό απολίθωμα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η Honda είχε την υψηλότερη τελική σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, ήταν πολύ άνετη για δύο άτομα και εύκολη στη γρήγορη οδήγηση. Επίσης, ήταν όμορφη και πολύ ποιοτική. Ο πήχης που είχε βάλει το Blackbird βρισκόταν πολύ ψηλά.
Από τη μεριά της, η Hayabusa είχε το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου κινητήρα και των πολύ καλύτερων επιδόσεων, όμως η εμφάνισή της ξέφευγε από τις συντηρητικές γραμμές των τουριστικών μοτοσυκλετών, ενώ η ξεχωριστή σέλα για τον συνεπιβάτη αντί της μονοκόμματης της Honda, απομάκρυνε τους παραδοσιακούς πελάτες της sport-touring κατηγορίας.
Στην πράξη, όλα αυτά καταρρίφθηκαν, καθώς η συμβίωση με μια Hayabusa, απέδειξε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα ήταν από τις πιο καλοσχεδιασμένες και εύστοχες στην κατηγορία της. Οι τουριστικές της δυνατότητες άντεχαν οποιαδήποτε σύγκριση με τον ανταγωνισμό, την ίδια ώρα που οι επιδόσεις της έσπαγαν όλα τα ρεκόρ στις μετρήσεις των περιοδικών. Τα 308 πραγματικά χιλιόμετρα που έγραψε το όργανο μετρήσεων του ΜΟΤΟ, έκαναν τη Hayabusa τη μοναδική μοτοσυκλέτα παραγωγής που είχε καταφέρει να μπει στην τρίτη εκατοντάδα.
Με μοναδικό κριτήριο τις επιδόσεις, η Hayabusa έγινε η αγαπημένη μοτοσυκλέτα των “κοντράκηδων”. Ξεκινούσε πολύ εύκολα στα φανάρια, χάρη στο μακρύ μεταξόνιό της, το χαμηλό κέντρο βάρους της και τον πολύ καλό και ανθεκτικό συμπλέκτη της. Αυτά, συνέβαιναν κυρίως στην Ελλάδα και την Αμερική, γιατί στην Ευρώπη η Hayabusa αποκτούσε διαρκώς οπαδούς από τους φανατικούς ταξιδευτές. Η ικανότητά της να διασχίζει δικάβαλη ολόκληρες χώρες μέσα σε μια μέρα, ήταν κάτι που εκτιμήθηκε δεόντως από τους Κεντροευρωπαίους, που είχαν τη δυνατότητα να μπαίνουν στις εθνικές οδούς και να πηγαίνουν με την τελική της μεγάλης Suzuki για ώρες.
Κάτω από το “παχύδερμο” φέρινγκ, η Hayabusa έκρυβε ένα μυστικό που το ανακάλυψαν όσοι τόλμησαν να τη βάλουν μέσα σε πίστα. Ο τρόπος που έστριβε και συμπεριφερόταν σε πραγματικά γρήγορους ρυθμούς, ήταν πρωτόγνωρος για την κατηγορία της. Η συγγένειά της με τις GSX-R750/1000 ήταν παραπάνω από εμφανής και καμία ανταγωνίστρια δεν μπορούσε να την ακολουθήσει στις στροφές. Η διαφορά της από τις άλλες, ήταν τουλάχιστον χαοτική.
Από το 1999 μέχρι το 2008 που αντικαταστάθηκε από το νέο μοντέλο, δέχτηκε ελάχιστες αλλαγές, κυρίως σε λεπτομέρειες, όπως τα χρώματα, ενώ από το 2001 η τελική της ταχύτητα περιορίστηκε στα 299, κατόπιν συμφωνίας όλων των ιαπωνικών εργοστασίων να σταματήσουν το κυνήγι της τελικής. Το 2003 μπήκαν καταλύτες για να προσαρμοστεί στις νέες προδιαγραφές εκπομπής ρύπων, χάνοντας δύο-τρεις ίππους. Ψάχνοντας στην αγορά για μια μεταχειρισμένη Hayabusa, θα βρείτε σχεδόν τα πάντα και σε τιμές που διαφέρουν αρκετά.
Τα πρώτα μοντέλα, ναι μεν ξεπερνούν τα τριακόσια χιλιόμετρα τελικής, όμως μιλάμε για μοτοσυκλέτες σχεδόν δεκαετίας και με πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Η ποιότητα της βαφής των πλαστικών και της ανοδίωσης στα αλουμινένια εξαρτήματα δεν είναι ιδιαίτερα καλή, με αποτέλεσμα η Hayabusa να δείχνει περισσότερο ταλαιπωρημένη απ’ ό,τι είναι, μετά από 20.000 χιλιόμετρα. Καλύτερη αγορά είναι τα μοντέλα μεταξύ 2001-2003, όπου οι τιμές είναι εξίσου προσιτές και είναι πιο εύκολο να βρείτε ένα καλά συντηρημένο δείγμα. Τα μοντέλα των τελευταίων τριών ετών κρατάνε υψηλές τιμές μεταπώλησης, βάζοντας πολλούς σε σκέψη για την αγορά καινούριας.
Στα καταστήματα μεταχειρισμένων, ένα μεγάλο ποσοστό αποτελείται από μοτοσυκλέτες ανεξάρτητης εισαγωγής. Μόνο όσες είναι γαλλικής προέλευσης ενδέχεται να είναι “κλειστές” στους εκατό ίππους. Επίσης αποφύγετε όσες έχουν προδιαγραφές για την αγγλική ή ιαπωνική αγορά, καθώς τα φώτα τους είναι ρυθμισμένα για να φωτίζουν την αριστερή πλευρά του δρόμου. Εκτός του ότι θα τυφλώνετε τους απέναντι, θα έχετε και περιορισμένη ορατότητα στους επαρχιακούς δρόμους. Το πρόβλημα λύνεται μόνο με την αντικατάσταση του προβολέα, κάτι εξαιρετικά ακριβό.
Γενικά η Hayabusa έχει να επιδείξει μεγάλη αντοχή στα μηχανικά της μέρη και ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα να ταλαιπωρεί τους ιδιοκτήτες της. Τα ρουλεμάν στον λαιμό είναι εύκολο να παραδώσουν το πνεύμα στους ελληνικούς δρόμους -ειδικά αν έχει στο ιστορικό της μερικές άγαρμπες σούζες. Κατά τα άλλα, αναλόγως των χιλιομέτρων δώστε μεγάλη προσοχή στα αναλώσιμα (αλυσίδα/γρανάζια, λάστιχα, τακάκια) γιατί το κόστος τους δεν είναι αμελητέο.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος, υγρόψυκτος, με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ
Χωρητικότητα (cc): 1.298
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υδραυλικός, υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,596
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,516, 2: 1,937, 3: 1,526, 4: 1,285, 5: 1,136, 6: 1,043
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,352
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινίου, κλειστό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 22/ -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 120
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 140
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320mm, με δαγκάνες έξι εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 240mm, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Χυτή αλουμινίου, 3,50x17”
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινίου με ακτίνες, 6,00x17”
Ελαστικό: 190/50-17
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm): 175 / 9.800
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 14,1 / 7.000
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ (sec)
0-100m: 4,2
0-400m: 9,72
0-100km/h: 2,42
0-150km/h: 4,27
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 157,6 / 9.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 13,6 / 7.000
Μέχρι να εμφανιστεί η Kawasaki ZX-12R, ο κινητήρας της Hayabusa ήταν ό,τι πιο δυνατό υπήρχε σε μοτοσυκλέτα. Παρά την εξωπραγματική του ιπποδύναμη για την εποχή, ήταν αρκετά φιλικός, με γραμμική απόδοση και ομαλή κορύφωση της δύναμης.