Η Triumph σχεδόν ταυτόχρονα με την αναβίωσή της το 1992 περιέλαβε στην γκάμα της το Speed Triple. Μια μεγάλη γυμνή μοτοσυκλέτα με έκθετο τον τρικύλινδρο κινητήρα της, η δυνατή streetfighter της εταιρείας. Από το 1994, που αρχικά εμφανίστηκε, εξελίσσεται συνεχώς, παραμένοντας πάντοτε στις κορυφαίες επιλογές της κατηγορίας

Ανάμεσα στις προτάσεις των διάφορων κατασκευαστών από την Ευρώπη και την Ιαπωνία η μοτοσυκλέτα της Triumph έχει τον ολόδικό της χαρακτήρα οδηγικά, ακουστικά, αλλά και όσον αφορά την εμφάνισή της. Σε αυτήν καθοριστικό σημείο είναι οι διπλοί προβολείς της. Τα δυο “μάτια εντόμου” μπροστά και το μονόμπρατσο ψαλίδι δίνουν την εικόνα της καλοφτιαγμένης και ακριβής μοτοσυκλέτας που ήταν πάντα η Speed Triple. Το εργοστάσιο την εξελίσσει περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια πλέον αναβαθμίζοντάς την ώστε να παραμένει μέσα στον ανταγωνισμό. Έχοντας ήδη από το 2005 ο κινητήρας μεγαλώσει στα 1050 κυβικά, αποκτήσει τον ψεκασμό της Κeihin και το ανεστραμμένο πιρούνι, ώστε να παρακολουθεί από κοντά τις νέες τάσεις που διαμορφώνουν τις επιθυμίες των μοτοσυκλετιστών -επομένως και τον δρόμο που ακολουθούν τα εργοστάσια που τους ακούν- συνέχισε με μια αναβάθμιση ακόμη που έγινε το 2007. Τότε η μοτοσυκλέτα προσαρμόστηκε στις προδιαγραφές Euro III με τις απαραίτητες αλλαγές στο σύστημα της εξάτμισης, την προσθήκη νέας μονάδας διαχείρισης του κινητήρα -που συνοδεύτηκε από την αύξηση της απόδοσης στα τεχνικά της χαρακτηριστικά στους 132 ίππους- και την τοποθέτηση μεταλλικού ρεζερβουάρ. Το 2008 ήταν άλλη μια χρονιά με αλλαγές ώστε η Speed Triple να κοιτά στα ίσα τον ανταγωνισμό, από όπου και εάν αυτός προερχόταν. Τότε ήρθε η ώρα για μια σειρά από επεμβάσεις που άλλαξαν την εμφάνιση, την απόδοση και τη λειτουργικότητα. Στην εμφάνιση συνέχισαν να δεσπόζουν οι χαρακτηριστικοί προβολείς “μάτια εντόμου” αν και πλέον άρχισαν να ανάβουν και οι δυο μαζί. Καινούριες ήταν οι χυτές ζάντες του, ενώ η λειτουργικότητα βελτιώθηκε και για τους δυο επιβάτες του. Ο συνεπιβάτης κάθεται πλέον σε μεγαλύτερη σέλα, αφού μεγάλωσε και η ουρά της. Για τον αναβάτη τα μαρσπιέ του απομακρύνθηκαν πέντε εκατοστά από το τιμόνι, το οποίο ήταν fat bar της Magura, ειδικά για την Speed Triple του 2008. Τέλος, στα φρένα τοποθετήθηκε η τελευταία λέξη της υψηλής “ραπτικής” από την Ιταλία και συγκεκριμένα οι monoblock ακτινικές δαγκάνες της Brembo, που αντικατέστησαν τις “απλές” ακτινικές στο ανεστραμμένο πιρούνι.
Έτσι με αυτές τις λίγες επεμβάσεις η μεγάλη γυμνή συνέχιζε την ιστορία της εξελισσόμενη, αλλά χωρίς να αλλάζει η βασική σκέψη πίσω από την κατασκευή της. Πρόκειται για μια εργοστασιακή streetfighter και μάλιστα από τις πιο ακραίες. Ο κινητήρας της είναι τα μισά της λεφτά. Ο τρικύλινδρος εξακολουθεί να έχει τον ιδιαίτερο ήχο του, άλλοτε τραχύς, άλλοτε διανθισμένος με υψηλές νότες και κάποιους μηχανικούς θορύβους, αλλά και μια απόδοση που σε κάνει χούλιγκαν. Εμφανίζεται ιδιαίτερα δυνατός από τις χαμηλές στροφές, “τραβώντας” την τέταρτη ταχύτητα από τις 1.500 στροφές, κάτι που δεν μπορεί να κάνει κανένας τετρακύλινδρος ανταγωνιστής και συνεχίζει να αποδίδει γραμμικά και δυνατά όσο ανεβαίνουν οι στροφές του. Ψηλά μόνο “ξεμένει” από αναπνοή, αλλά καταφέρνει να στέλνει περισσότερους από 110 ίππους στον πίσω τροχό. Η θέση οδήγησης δεν είναι από τις ακραίες που βασανίζουν τους καρπούς στις χαμηλές ταχύτητες με το βάρος να πέφτει στα χέρια. Η Speed Triple έχει μια σχετικά άνετη θέση, είναι στενή, το τιμόνι της κόβει αρκετά, το βάρος της δεν είναι ανοικονόμητο και τελικά, είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να οδηγείται και για τις καθημερινές ανάγκες, όπως συνηθίζουμε στη χώρα μας. Η διασκέδαση όμως πάνω στη σέλα μιας streetfighter δεν εξαντλείται στο καθημερινό πέρα - δώθε, παρά τα ευχάριστα διαλείμματα που βρίσκονται ακόμη και στους γυαλισμένους και γεμάτους δρόμους. Όταν βρεθεί σε δρόμο που εμπιστεύεσαι την πρόσφυσή του, το μεγάλο βρετανικό τρικύλινδρο μπορεί να οδηγηθεί με ρυθμούς που πλησιάζουν αυτόν των superbikes. Ρυθμιζόμενες αναρτήσεις και κορυφαία φρένα είναι εκεί για να κάνουν το παιχνίδι διασκεδαστικό και γρήγορο. Άλλωστε είναι μια μοτοσυκλέτα ικανή να ξεπερνά τα διακόσια σαράντα χιλιόμετρα, αν και θέλει πολύ γερό σβέρκο για να μένει στη θέση του το κεφάλι σου σε τέτοιες ταχύτητες. Τι τα θέλεις τόσα και εσύ πάνω σε μια γυμνή;
Η Speed Triple παρήχθη σε λευκό, πορτοκαλί και δυο διαφορετικά μαύρα - ένα ματ και ένα γυαλιστερό- αλλά και στην περιορισμένης παραγωγής SΕ το 2010, πριν δώσει τη θέση της στο πλήρως ανανεωμένο μοντέλο του 2011. Είναι μια μοτοσυκλέτα - σύμβολο για το εργοστάσιο με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Μπορεί να κόβει ήσυχες βόλτες και με την ίδια ευκολία να οδηγείται ακραία. Διατηρώντας πάντοτε την συμπεριφορά της φιλική και την εμφάνισή της εντυπωσιακή.
[blockquote]Ναι...
Για ήρεμες βόλτες έως αλήτικη οδήγηση
Όχι...
Εάν δεν σου αρέσει ο ιδιόμορφος ήχος του τρικύλινδρου
Γιατί …
Είναι πάντα η μεγάλη streetfighter της Triumph
Τι να προσέξετε
Η Speed Triple είναι μια ακριβή και καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα με τα περισσότερα εξαρτήματα έκθετα και φινιρισμένα. Το εάν το καλό φινίρισμα και η ακεραιότητα διατηρείται στην υποψήφια προς αγορά είναι το πρώτο βήμα. Εάν ακούσετε θορύβους γύρω από τη μίζα, θα χρειαστεί αντικατάσταση το κόμπλερ της, που δεν είναι φθηνό. Εάν η μπαταρία του ήταν μονίμως καλά φορτισμένη δεν θα το είχε πάθει. Πλην αυτού ο κινητήρας είναι αξιόπιστος και δεν διαμαρτύρεται ούτε σε βάρβαρη χρήση.[/blockquote]