Yamaha TDM 900 ABS 2005 - 2009

Από το

Μαύρο Σκύλο

24/8/2010

Κυκλοφορούν χιλιάδες ανάμεσά μας και στην πιάτσα θεωρείται μια σταθερή αξία, καθώς είναι μια μοτοσυκλέτα που έχει αφήσει ανεξίτηλη την στάμπα της στους ελληνικούς δρόμους. Στις άλλες χώρες της Ευρώπης είναι ξεχασμένη, αλλά στην χώρα μας το TDM καλά κρατεί
[blockquote]ναι...
στην αξιοπιστία της, στους άνετους χώρους για δύο και στις καλές τουριστικές δυνατότητες  
όχι....
στην παλιομοδίτικη θέση οδήγησης και το μεγάλο βάρος
γιατί...
ακόμα και σήμερα είναι μια μοτοσυκλέτα που στην χώρα μας είναι επίκαιρη
Τι πρέπει να προσέξετε
Γενικά θεωρείται το καμάρι της Yamaha όσο αναφορά την αξιοπιστία. Προσέξτε αν έχει αντικατασταθεί το φίλτρο του αέρα, καθώς ίσως να καίει λίγο λάδι. Επίσης, μερικές μοτοσυκλέτες έκοβαν στην περιοχή του λαιμού τα καλώδια του immobilizer, ενώ προσέξτε μην έχουν "κόψει" οι ρεγουλατόροι της αλυσίδας στο ψαλίδι.[/blockquote]
Θα μπορούσε να αποτελέσει προϊόν για μοτοσυκλετιστική έρευνα. Σε όσους ξένους δημοσιογράφους μοτοσυκλέτας αναφέρω ότι το TDM είναι best seller στην Ελλάδα δεν το πιστεύουν. Πολλοί από αυτούς ρωτούν: παράγεται ακόμα;  
Κι όμως οι μετοχές του TDM στην Ελλάδα είναι ακόμα υψηλές, καθώς πάντα ήταν μια μοτοσυκλέτα σχετικά βολική για τα ελληνικά δεδομένα, αφού δεν είχε το περιττό όγκο των μεγάλων on - off και μπορούσε ταυτόχρονα να διασχίσει με προσοχή τους χωματόδρομους. Άλλωστε, η πλειοψηφία των αγοραστών που παίρνουν τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες δεν είναι και πολύ fun των εκτός ασφάλτου διαδρομών.
Τα 235 πραγματικά κιλά της δύσκολα κρύβονται και τα νιώθεις σε όποιο τερέν και να κινηθείς. Στην πόλη τα μπρος - πίσω με μικρή ταχύτητα δεν είναι εύκολα, καθώς το βάρος δεν είναι και τόσο καλά ζυγισμένο, ενώ το ότι κάθεσαι σχετικά πίσω σε σχέση με τον εμπρός τροχό δεν βοηθάει και πολύ στους ελιγμούς ακριβείας. Στο τελευταίο δεν συντελεί θετικά και η απότομη απόκριση του ψεκασμού στις πολύ χαμηλές στροφές, καθώς το τίναγμα στο άνοιγμα του γκαζιού από τελείως κλειστό είναι έντονο και ενοχλητικό. Τουλάχιστον, είναι σχετικά στενό σε διαστάσεις και δεν θα δυσκολευτεί να περάσει ανάμεσα από τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, ενώ ο κινητήρας με τις μακριές σχέσεις δεν θέλει και πολλά ανεβοκατεβάσματα στο μέτριο κιβώτιο ταχυτήτων του.
Στον ανοιχτό δρόμο τα πάντα είναι καλύτερα. Η πολύ άνετη σέλα θα φιλοξενήσει δύο άτομα χωρίς συμβιβασμούς στις διαστάσεις, με τις αποσκευές τους να μπορούν να δεθούν στην σχάρα, αλλά και στην μεγάλη επιφάνεια του μεταλλικού ρεζερβουάρ, που μπορεί να δεχθεί μαγνητικό tank bag. Η προστασία από τον αέρα με την στάνταρ ζελατίνα είναι επαρκής αλλά αν ταξιδεύετε συχνά και το ύψος σας ξεπερνά το 1,75 υπάρχουν στο εμπόριο ψηλότερες ζελατίνες που κάνουν πολύ καλύτερα τη δουλειά τους. Ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας στο ταξίδι προσφέρει ικανοποιητικές επιδόσεις, δίνοντας την δυνατότητα να ταξιδεύεις με υψηλές σχετικά ταχύτητες που ξεπερνούν τα 160 χιλιόμετρα την ώρα, αλλά τότε η κατανάλωση αυξάνεται και οι στάσεις για καύσιμο γίνονται συχνότερες παρόλο που το ρεζερβουάρ έχει 20 λίτρα χωρητικότητα. Επίσης, οδηγώντας σε αυτές τις ταχύτητες οι αναρτήσεις δεν καταφέρνουν να αποσβέσουν ικανοποιητικά τις ανωμαλίες και η αίσθηση πλεύσης είναι έντονη. Εκτός εθνικού δικτύου και σε πιο στριφτερούς δρόμους το TDM μπορεί σε χαλαρό ρυθμό να σε διασκεδάσει, αλλά μόλις προσπαθήσεις να το πας πιο γρήγορα θα απογοητευτείς. Πρώτα από όλα θα σε προβληματίσει η παλιάς σχεδίασης θέση οδήγησης που σε αποκόβει από την αίσθηση του εμπρός τροχού, ενώ ο ξεπερασμένος 18 ιντσών εμπρός τροχός σου ανοίγει την τροχιά όταν προσπαθείς να στρίψεις με φόρα. Επίσης, παρόντα είναι και τα πολλά κιλά που τα νιώθεις μπροστά και ψηλά. Ευτυχώς, οι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις πληροφορούν επαρκώς για την κατάσταση της πρόσφυσης των τροχών και τα δυνατά σχετικά φρένα επιβραδύνουν χωρίς δράματα. Το ABS που τοποθετήθηκε το 2005 ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητο όχι μόνο στο πίσω φρένο που σχεδόν ακύρωνε την λειτουργία του επεμβαίνοντας συνεχώς, αλλά και στο εμπρός που “αμόλαγε” σχετικά απότομα όταν η μοτοσυκλέτα χτύπαγε φρενάροντας σε ανωμαλίες.  Ευχάριστος σε επαρχιακό δίκτυο είναι ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας του, που με τα 74 άλογα και τα 7,9 χιλιογραμμόμετρα ροπή κινεί αρκετά σβέλτα την μοτοσυκλέτα και με ήχο που λόγω χρονισμού θυμίζει έντονα V2.           
Σήμερα οδηγώντας μια TDM, δίπλα σε μια σύγχρονη αυτής της κατηγορίας, καταλαβαίνεις ότι είναι ξεπερασμένο όχι μόνο από την θέση οδήγησης, αλλά από την γενική αίσθηση που λαμβάνεις. Δεν είναι κακή μοτοσυκλέτα, απλά σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα είναι αρκετά πίσω. Βέβαια, εξακολουθεί να πουλάει πολύ όχι μόνο σαν μεταχειρισμένο αλλά και σαν καινούριο, αφού η αντιπροσωπεία το εισάγει κανονικά. Επίσης, κρατάει ακόμα και πολύ υψηλή τιμή αγοράς σαν μεταχειρισμένο, με την μέση τιμή του να βρίσκεται σχεδόν στα 5.000 ευρώ, (9.870 καινούριο) χρήματα με τα οποία μπορείς να αποκτήσεις σίγουρα κάτι πιο σύγχρονο από πλευράς τεχνολογίας. Επίσης, πολλά από αυτά έχουν extra τα οποία πρέπει να κοστολογήσετε ανάλογα, ενώ πρέπει να προσέξτε μετά την απόκτησή της, καθώς παραμένει αρκετά ψηλά και στις προτιμήσεις των “μακρυχέρηδων”.


ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, δικύλινδρος εν σειρά με 5 Β/Κ
Διάμετρος x Διαδρομή (mm): 92 x 67,5
Χωρητικότητα (cc): 897
Σχέση συμπίεσης: 10,4:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 με τριοδικό καταλύτη
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός πολύδισκος με ντίζα
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,625
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο Deltabox
Βάρος γεμάτη (kg): (πραγματικό) 231
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l): 20/ 3,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 150
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Μονό αμορτισέρ
Διαδρομή (mm): 133
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου απόσβεση συμπίεσης επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 298mm, δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα ενός εμβόλου


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Αλουμινίου 3,50 x 18
Ελαστικό / διάσταση: 120/70 ZR18
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινίου 5 x 17
Ελαστικό / διάσταση: 160/60 ZR17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ Αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακές ενδείξεις για ταχύμετρο / μερικό και δύο ολικούς χιλιομετρητές, θερμοκρασία ψυκτικού / ρολόι/ immobilizer


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (hp/rpm): 86,2 / 7.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,1 / 6.000
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (km/l)
Μέση: 7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 284

Yamaha V-Max 1200 1985-2001

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Οι αγώνες dragster ξετρέλαιναν τους Αμερικανούς για χρόνια, από τη δεκαετία του '50. Μέχρι που εμφανίστηκε η V-Max, μια πραγματική muscle bike, όπως καμία άλλη μέχρι τότε, το μακρινό 1985. Σχεδιασμένη αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς, η V-Max όχι μόνο έδειχνε όμορφη, αλλά είχε και τόσο γκάζι, όσο μόνο ένας μυημένος Αμερικανός θα μπορούσε να έχει ονειρευτεί στο δρόμο [blockquote]Ναι
μα γιατί είναι μια V-MAX
για να μην έχετε αντίπαλο στις ευθείες
για το πρεστίζ και μόνο
Όχι
για τη μεγάλη κατανάλωση
για τον ατίθασο χαρακτήρα της στις στροφές
για το μαλακό πλαίσιο
Γιατί
είναι το καταλληλότερο εργαλείο για τους λάτρεις της ευθείας, γιατί είναι μια άριστη βάση για τρελό customizing, γιατί η νέα V-Max σας πέφτει πολύ ακριβή, γιατί μπορείτε να την πουλήσετε ακριβότερα απ' ό,τι την αγοράσατε, γιατί μπορεί σε λίγα ακόμα χρόνια να καταλήξει εξαιρετικά δυσεύρετη
Τι πρέπει να προσέξετε
Όσο πιο πολύπλοκο το μηχάνημα, τόσο μεγαλύτερη και η επιφυλακτικότητα. Και ο κινητήρας του V-Max, είναι μεγάλος, V4 άρα και πολύπλοκος, πολύ δυνατός και αρκετά ακριβός. Εκρηκτικός συνδυασμός για το πορτοφόλι σας! Αν και θα μπορούσατε να στοιχηματίσετε στην αξιοπιστία του κινητήρα της Yamaha, αποφύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι, μια καλή μοτοσυκλέτα με βλάβη στον κινητήρα. Γενικότερα δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα τμήματα ιδιαίτερης καταπόνησης καθώς και σε αυτά της μετάδοσης, όπως στον άξονα, στην καμπάνα του συμπλέκτη, στους δίσκους ("πατινάρισμα"), στα ρουλεμάν του λαιμού του πλαισίου, στο πιρούνι και στα φρένα. Ελέγξτε επίσης πόσο καλά δουλεύει το κιβώτιο ταχυτήτων καθώς και τη λειτουργία της μίζας. Και καλές κόντρες![/blockquote]
Και τι υπήρχε πριν τη V-Max; Λίγα πράγματα... Τρελαμένοι Αμερικανοί πετσόκοβαν και μαστόρευαν τις μοτοσυκλέτες τους, για να μοιάζουν όσο περισσότερο γίνεται σε αγωνιστικές -της εποχής βέβαια, και αμερικάνικων προδιαγραφών. Και αυτός ήταν βέβαια και ο λόγος, που σιγά-σιγά δημιουργήθηκαν -οι τόσο περίεργες για τους περισσότερους- πελώριες γωνίες κάστερ, οι χαμηλές σέλες, τα τεράστια μεταξόνια και τα φαρδιά πίσω λάστιχα. Όλα στον βωμό της ευθείας, του "ενός τετάρτου του μιλίου", της κόντρας και του drag racing. Μια απόδειξη της τάσης εκείνης της εποχής, ήταν και πολλά από τα δημιουργήματα της αμερικάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας τότε -όχι όμως και της μοτοβιομηχανίας, που όπως πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις αρκετά χρόνια μετά. Τη δεκαετία του '60 έγινε η αρχή, με πρώτα δείγματα μερικές μεταλλαγμένες μοτοσυκλέτες chopper. Τίποτα σπουδαίο! Θα περνούσαν ακόμα πολλά χρόνια, μέχρι το 1983, όποτε και η Honda θα έκανε την πρώτη κίνηση με τη Magna V-65 1100, άλλα δύο χρόνια μέχρι το 1985 και την Kawasaki Eliminator 900, και λίγο ακόμα μέχρι τη μοναδική, φανταστική, και ασύλληπτη Yamaha V-Max 1200.
Τι είναι όμως αυτό που έκανε τη V-Max τόσο ποθητή, τόσο ακαταμάχητη; Απλά πράγματα, που όμως μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί κανένας: Η πληθωρική εμφάνιση, και η πληθωρική ιπποδύναμη! Είχε το μεγαλύτερο πίσω ελαστικό της εποχής (150/90-15), που έμοιαζε βγαλμένο από τους αγώνες dragster. Είχε αστραφτερούς, συμπαγείς αλουμινένιους τροχούς, πιο εντυπωσιακούς από οποιασδήποτε άλλης custom μοτοσυκλέτα της εποχής. Είχε "τσοπεράδικα" φτερά τονισμένα με χρώμιο. Στο τιμόνι υπήρχε μόνο ένα χρωμιωμένο ταχύμετρο και τίποτα άλλο. Εκεί που στις άλλες μοτοσυκλέτες υπήρχε το ρεζερβουάρ, η V-Max είχε το φίλτρο αέρα. Είχε τέσσερα αδηφάγα καρμπιρατέρ, τα οποία εσκεμμένα ήταν σε κοινή θέα, και ανάλογα με τα κέφια του αναβάτη, ρούφαγαν χαλαρά όλο το ρεζερβουάρ ακόμα και σε λιγότερα από 150 χιλιόμετρα. Πάνω στο υποτιθέμενο ρεζερβουάρ, υπήρχε ένα λιλιπούτειο στροφόμετρο, λίγα όμορφα λαμπάκια, και η βελόνα ένδειξης της θερμοκρασίας. Αυτά και άλλα πολλά διακοσμητικά, μινιμαλιστικά, χρωμιωμένα, καλλίγραμμα και πανέμορφα μεταλλικά και μη εξαρτήματα, προς τέρψη του άπληστου οφθαλμού και μόνο.
Όσο για το μυαλό, τη δύσκολη δουλειά είχε αναλάβει ένα και μόνο εξάρτημα... Ο κινητήρας, το απίστευτο εκείνο εργοστάσιο ενέργειας και κατανάλωσης, των 1.198 κυβικών εκατοστών και 145 ίππων. Ανατρέχοντας στην ιστορία, συναντάμε τη V-Max σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: Την πρώτη, "ανοιχτή", full power αμερικάνικη έκδοση των 145 ίππων, τη δεύτερη, "κλειστή", ευρωπαϊκή έκδοση των 104 ίππων (με παρθενική εμφάνιση στη Γαλλία), και μια μεταγενέστερη ευρωπαϊκή έκδοση 97 ίππων, ακόμα πιο "κλειστή" λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών. Ευτυχώς, αργότερα η γρήγορη έφτασε και στην Ευρώπη. Εκτός όμως από τα κολακευτικά σχόλια για την εξωγήινη, τότε, ισχύ της, η V-Max προσέλκυσε αντίστοιχα "κολακευτικά" σχόλια και για τη μέτρια έως κακή οδική συμπεριφορά της.
Λίγο τα αδύναμα φρένα, που στα πρώτα μοντέλα αποτελούνταν από δύο διέμβολες δαγκάνες εμπρός και άλλη μια ίδια πίσω, λίγο το μαλακό πιρούνι (μόλις 40 χιλιοστών τον πρώτο καιρό και αργότερα 43 χιλιοστών), που "έπεφτε" γρήγορα φτάνοντας στο σημείο να τερματίζει ακόμα και σε μικρές λακκούβες με ένα μόνο άτομο, λίγο το πίσω μέρος που με τον μονοκόμματο άξονα - ψαλίδι, τα δύο αμορτισέρ, και το υπερβολικό γκάζι της V-Max, "την άκουγε" άσχημα αδυνατώντας να μείνει στον δρόμο, και βέβαια το σημαντικότερο, το πολύ μαλακό πλαίσιο, για τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα, έκαναν μια γρήγορη βόλτα με τη V-Max, εμπειρία αντίστοιχη με την προσπάθεια ενός καουμπόη να κρατηθεί πάνω σε έναν μαινόμενο ταύρο.
Οι Άγγλοι την παρομοίασαν με την προσπάθεια ξανθιάς μεθυσμένης γραμματέως, να κουβαλήσει ένα βαρύ φωτοτυπικό μηχάνημα, άλλοι με ανεξέλεγκτο ποδήλατο χωρίς φρένα σε κατηφόρα, άλλοι με τρενάκι του τρόμου. Υπερβάλλοντας ή όχι, όλοι οι προηγούμενοι είχαν έναν σκοπό και μόνο: Να περιγράψουν τον τόσο ατίθασο, αλλά και συνάμα μοναδικό χαρακτήρα της V-Max 1200, της πρώτης muscle bike της σύγχρονης ιστορίας των δύο τροχών, με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Και μάλλον τα κατάφεραν.



1985: Παρουσιάζεται στην αμερικάνικη αγορά, εφοδιασμένη με το V-Boost, με απόδοση 145 ίππων (και 0-400 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα)
1986: Παρουσιάζεται στη Γαλλία, για λογαριασμό της ευρωπαϊκής αγοράς, χωρίς V-Boost και με 104 ίππους
1990: Λανσάρεται στην ιαπωνική αγορά. Στην Ευρώπη μειώνεται η ισχύς του στους 97 ίππους, λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών
1991: Ο κινητήρας αποκτά νέους εκκεντροφόρους, και μακρύτερη τελική μετάδοση
1993: Αποκτά παχύτερο πιρούνι από τα 40 στα 43 χιλιοστά, και τετραέμβολες δαγκάνες


(στην παρένθεση, τα χαρακτηριστικά της κλειστής έκδοσης του '90)
  
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 
Τύπος:Τετράχρονος, τετρακύλινδρος V70, υγρόψυκτος, 2 ΕΕΚ, 4 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):76x66
Κυβικά (cc):1.198
Σχέση συμπίεσης:10,5:1
Ανάφλεξη:Ψηφιακή Hitachi
Τροφοδοσία:4 καρμπιρατέρ 35mm (30mm)
Σύστημα εκκίνησης:Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:4 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ 
Τύπος Συμπλέκτη:Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός
Τελική Μετάδοση:Άξονας, 2,86
ΠΛΑΙΣΙΟ 
Τύπος:Διπλό, κλειστό, σωληνωτό, από ατσάλι
Γωνία κάστερ (o):29
Ίχνος (mm):119
Μεταξόνιο (mm):1.590
Ύψος σέλας (mm):775
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):271/-
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):15
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 
Εμπρός:Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm):40
Διαδρομή (mm):140
Ρυθμίσεις:Υποβοήθηση αέρα
Πίσω:Δύο αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):100
Ρυθμίσεις:Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ 
Εμπρός:Δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο αντικριστών εμβόλων
Πίσω:Δίσκος 282mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ 
Εμπρός 
Ελαστικό:110/90-18
Ζάντα:2,15''
Πίσω 
Ελαστικό:150/90-15
Ζάντα:3,5''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ 
Αναλογικό στροφόμετρο και κοντέρ, ολικός και μερικός χιλιομετρητής, λυχνίες με ενδείξεις νεκράς / φλας / πίεσης λαδιού / στάθμης καυσίμου / μεγάλης σκάλας φώτων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm):145 / 8.500 (97 / 8.500)
Ειδική ισχύς (HP/l):121,03 (81,03)
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ):119 / 8.250 (108,3 / 7.250)
Ροπή στον τροχό (kg.m):11,5 / 6.000 (11,5 / 6.250)
Ορίστε γιατί το V-Max έχει γράψει τόσο λαμπρή ιστορία: Παρατηρείστε τη διαφορά μεταξύ των δύο μοντέλων, που γίνεται αισθητή μετά τις 7.000 στροφές, όπου και το μαγικό V-Boost αρχίζει... δουλειά. Παραδόξως, η κλειστή έκδοση των 97 ίππων, αποδίδει 108,3 ίππους σε χίλιες στροφές λιγότερες. Το εργοστάσιο ωστόσο, ανακοινώνει 97 ίππους στις 8.500.