Yamaha WR 450 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Γενιές και γενιές “εντουράδων” έκαναν τα πρώτα τους χωμάτινα βήματα στη σέλα ενός Yamaha WR 450F, μιας μοτοσυκλέτας που κατάφερε να κοντράρει στα ίσια τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, με όπλα της την καλή συμπεριφορά και την αξιοπιστία [blockquote]Ναι...
για την ευστροφία και τη γραμμική απόδοση
για την αξιοπιστία του κινητήρα και του συνόλου γενικότερα
γιατί είναι η μοναδική καθαρόαιμη enduro που “κάνει” και για κάθε μέρα
Οχι...
γιατί δεν έχει δυνατό εμπρός φρένο (πριν από το μοντέλο 2005)
γιατί τα πλαστικά της δεν είναι και τόσο ποιοτικά
γιατί είναι οπτικά ίδιο από το 1998
Γιατί...
Είναι μια καθαρόαιμη enduro με την οποία μπορείς την Κυριακή να κερδίζεις αγώνα και τη Δευτέρα να πας με ελάχιστους συμβιβασμούς στη δουλειά σου
Τι πρέπει να προσέξετε
Αν πρόκειται για μοντέλο του 2003, ρωτήστε αν έχει γίνει αλλαγή στα γρανάζια της μίζας, καθώς είχαν μια σχετική ευαισθησία. Τα υπόλοιπα μοντέλα έχουν επιδείξει μεγάλη αξιοπιστία, αλλά ιδιαίτερη προσοχή θέλει ο κινητήρας όσον αφορά το να μην έχει “μείνει” από λάδια, ενώ καλό θα ήταν να αποφύγετε αυτά που έχουν μετατραπεί σε supermoto, καθώς οι κινητήρες τους έχουν δουλέψει κυρίως στις υψηλές στροφές και μέσα στην πόλη.[/blockquote]
Η καριέρα της στην κατηγορία των μεσαίων enduro ξεκίνησε το 1998, όντας η πρώτη τετράχρονη γιαπωνέζικη με κινητήρα υψηλής απόδοσης, με τον τότε κινητήρα των 400 κυβικών. Κατόπιν ο κυβισμός αυξήθηκε στα 426 κυβικά εκατοστά και το 2003, το μπλε καθαρόαιμο έγινε 450, με ριζικές αλλαγές στον κινητήρα και στο πλαίσιο. Από εκείνη τη χρονιά και μέχρι και το 2007 που απέκτησε αλουμινένιο πλαίσιο, δέχτηκε πολλές βελτιώσεις και αλλαγές, με κύρια αυτή του πιρουνιού το 2005, που απέκτησε διάμετρο 48 χιλιοστά.
Όμως όλα τα WR από το 2003 και μετά είχαν σχεδόν την ίδια αίσθηση και συμπεριφορά, με κύριο χαρακτηριστικό τους την ομαλότητα και την ήσυχη λειτουργία του κινητήρα, που καθόλου δεν υστερούσε σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Τα σχεδόν 45 άλογα στον τροχό που απέδιδε περίπου, έβγαιναν στο χώμα γραμμικά και χωρίς ξεσπάσματα και με αξιόλογη ευστροφία.
Αυτό που κανένα WR δεν είχε (ακόμα και σήμερα) είναι ο υδραυλικός συμπλέκτης. Ο μηχανικός με τη ντίζα μπορεί να μην ήταν σκληρός, αλλά ή μειωμένη αίσθηση και προοδευτικότητα σε σχέση τους υδραυλικούς, φόρτωνε τη μοτοσυκλέτα με ένα αρνητικό στοιχείο. Βέβαια αυτό γινόταν ενοχλητικό μόνο σε δύσκολα μονοπάτια και σκληρές καταστάσεις, όπου ήθελες να μετριάσεις τη δύναμη του κινητήρα.
Οδηγικά και πάλι κανένα μοντέλο δεν διαφέρει σημαντικά και όλα έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τη σταθερότητα στα ανοιχτά κομμάτια αλλά και την άνεση που προσφέρουν οι πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις τους. Δεν είναι τα πιο πρόθυμα και ευέλικτα στις πολύ απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, αλλά όλα τα WR προσφέρουν ομοιογένεια σε κάθε έδαφος, ανεξαρτήτως οδηγικού επιπέδου.
Τα αρνητικά τους στοιχεία είναι ελάχιστα και εστιάζονται κυρίως στην αδυναμία που εμφανίζει το εμπρός φρένο, λόγω της δαιδαλώδους διαδρομής που κάνει το σωληνάκι του κάτω από τη μπότα του πιρουνιού, αλλά και στη μέτρια ποιότητα των πλαστικών. Πέρα από όλα αυτά, η WR 450 είναι από τις πιο τίμιες καθαρόαιμες, τετράχρονες enduro μοτοσυκλέτες, καθώς μπορείς όχι μόνο να τη χρησιμοποιείς στο χώμα σε αγωνιστική χρήση, αλλά και να κυκλοφορείς μαζί της καθημερινά (αν και όχι ανώδυνα, καθώς η άνεση είναι στοιχειώδης, ενώ αυξημένα είναι το κόστος καθημερινής χρήσης και ο κίνδυνος κλοπής).
Τελευταίο και πιο σημαντικό στοιχείο των WR είναι η αξιοπιστία. Εκτός από αυτά του 2003 που είχαν κάποια προβλήματα με τα γρανάζια της μίζας, όλα τα υπόλοιπα έχουν δείξει τη μεγάλη αντοχή τους στον χρόνο, δουλεύοντας σαν σκυλιά καθημερινά στην τρέλα της πόλης και λυσσώντας τα Σαββατοκύριακα στα βουνά. Έτσι, αν ψάχνετε μια μοτοσυκλέτα enduro και δεν έχετε άλλο μεταφορικό μέσο, το καθαρόαιμο της Yamaha μπορεί κάλλιστα να είναι η επιλογή σας.

Η Εξέλιξη

Οι πιο ουσιαστικές αλλαγές που έγιναν στα WR 450F από το 2003 μέχρι το 2007
2003: Ριζική ανανέωση στον κινητήρα και στο πλαίσιο. Αποκτά μίζα και είναι 1,5 κιλά ελαφρύτερο
2004: Διαφορετική χαρτογράφηση στην ανάφλεξη, νέα τρόμπα φρένου, νέες ρυθμίσεις αναρτήσεων
2005: Επανασχεδιασμός του θαλάμου καύσης και της κεφαλής, νέο ψαλίδι και πιρούνι 48 χιλιοστών, ρεζερβουάρ οκτώ λίτρων
2006: Αλλαγή χαρτογράφησης της ανάφλεξης, νέο εσωτερικά πιρούνι, νέα όργανα
2007: Νέο αλουμινένιο πλαίσιο, σε διαφορετική κλίση τοποθετημένος ο κινητήρας και νέα ψυγεία, εξάτμιση, εκκεντροφόροι, έμβολο, μπιέλα


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2005)
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, με 2 ΕΕΚ και 5 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 95x63,4
Κυβικά (cc): 449
Σχέση συμπίεσης: 12,3:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Keihin FCR MX 39mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα, μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 3,571
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, μονό σε διπλό μπροστά και κάτω από τον κινητήρα κλειστό, με αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): -
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1.490
Ύψος σέλας (mm): 990
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 112,5 / -
Ρεζερβουάρ (l): 8
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 305
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Ένας δίσκος 224mm, με δαγκάνα της Nissin δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 220mm, με δαγκάνα Nissin ενός εμβόλου
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90-21
Ζάντα: 1,60x21’’
Πίσω
Ελαστικό: 130/90-18
Ζάντα: 2,50x18’’
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακό ταχύμετρο, μερικός και ολικός χιλιομετρητής, λυχνία σκάλας φώτων
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 44,2 / 8.200
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 4,1 / 7.000
Χωρίς ίχνος δισταγμού, το καθαρόαιμο ανεβάζει ταχύτατα στροφές. Η καμπύλη ισχύος είναι πολύ γραμμική χωρίς “εκρήξεις” πουθενά ενώ από τις 6.000 και πάνω, η απόδοση εκτοξεύεται και για 3.500 στροφές διατηρούνται περισσότεροι από 40 ίπποι.

Honda CBF250 2004 - 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

Το Honda CBF 250 μας ήρθε από τη… Βραζιλία το 2004. Από τη Βραζιλία γιατί εκεί παράγεται, σε ένα από τα εργοστάσια της μεγάλης εταιρείας. Με το διαχρονικό σχήμα του, το CBF 250 είναι ακριβώς αυτό που δείχνει: Μια μικρή, απλή μοτοσυκλέτα 250 κυβικών [blockquote]Ναι...
Γιατί είναι καλός συνδυασμός χρηστικότητας, απλότητας, και επαρκών επιδόσεων ικανών για "βόλτα" με χαμόγελα
Όχι...
Για όσους χρειάζονται την τελευταία λέξη της τεχνολογίας
Γιατί...
Είναι μια μικρή μεν, αλλά μοτοσυκλέτα, με διαχρονικό σχήμα, εύκολη στην οδήγηση χωρίς να απαιτεί τίποτα "ειδικό"
Τι πρέπει να προσέξετε
Το CBF 250 έχει αποδειχθεί αξιόπιστη κατασκευή και δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο σημείο που πάσχει. Εάν βρείτε κάποιο που "φοράει" το διπλό σταντ -προσφέρεται σαν προαιρετικό αξεσουάρ- προτιμήστε το. Οι επαναλαμβανόμενες μικρές διαδρομές με πολλές στάσεις (σβησίματα και ξεκινήματα) του κινητήρα, αδειάζουν τη μπαταρία, χωρίς αυτό να γεννά άλλα προβλήματα.[/blockquote]
Η κατηγορία αυτή, των 250 κυβικών δηλαδή, στην πρόσφατη ιστορία είχε γνωρίσει μεγάλη άνθιση -και όχι άδικα. Οι επιδόσεις που προσφέρει ένας τετράχρονος κινητήρας αυτού του κυβισμού, ξεπερνούν κατά πολύ αυτές των "αναιμικών" 125. Έτσι το CBF 250 ακολουθεί αλλά και ξεπερνά εύκολα στις απαραίτητες επιταχύνσεις, τα οχήματα που ξεκινούν μαζί του στην καθημερινή μετακίνηση στις σύγχρονες πόλεις.
Πιο απλά και μοτοσυκλετικά, σε κάθε εκκίνηση από ένα πράσινο φανάρι, με ένα τετράχρονο 125 ο αναβάτης πρέπει να εξαντλεί τα περιθώρια που του προσφέρει ο κινητήρας του, για να ακολουθεί και να μην εμποδίζει τα άλλα οχήματα. Aντίθετα, ο αναβάτης του CBF 250 δεν χρειάζεται να εξαντλεί τον κινητήρα του. Ακολουθεί εύκολα τον ρυθμό της κίνησης στις πόλεις, ενώ στην ανοιχτή λεωφόρο έχει εύκολα ταχύτητα πάνω από τα εκατό χιλιόμετρα ανά ώρα, που αρκούν για να μην "κρύβεται" στη δεξιά λωρίδα.
Ο μονοκύλινδρος αερόψυκτος κινητήρας του με τους δυο εκκεντροφόρους, αρέσκεται να δουλεύει πάνω από τις 5.000 στροφές, προσφέροντας γραμμικά αυξανόμενη απόδοση, μέχρι λίγο πριν το κόκκινο των 10.000 στροφών. Ό,τι έχει να δώσει το δίνει μέχρι τις 9.000 -από εκεί και πάνω υπάρχουν περισσότεροι κραδασμοί και φασαρία παρά ουσία. Το εξατάχυτο κιβώτιο βοηθάει ώστε η βελόνα του ταχύμετρου να φθάνει την ένδειξη των 140 χιλιομέτρων, ενώ και μια βόλτα έξω από την πόλη ακόμη και με συνεπιβάτη, είναι όχι μόνο εφικτή μα μπορεί να είναι διασκεδαστική. Αυτό το χαρακτηριστικό, το απαραίτητο για κάθε χρήστη μοτοσυκλέτας, προσφέρεται από το CBF 250. Έρχεται σε μικρές δόσεις, αλλά έρχεται, χαρίζοντας και από εκείνα τα χαμόγελα που αποζητά κάθε μοτοσυκλετιστής "τρέχοντας".
Χρειάζεται και απαιτεί λίγα καύσιμα, φθείρει με πολύ αργούς ρυθμούς τα ελαστικά, τα γρανάζια και την αλυσίδα, ενώ και η περιοδική συντήρησή του γίνεται σε αραιά διαστήματα. Η ρύθμιση του διακένου των βαλβίδων, που γίνεται με καπελότα, είναι κυρίως υπεύθυνη για το αραιό διάστημα του "μεγάλου" service. H απλότητα της κατασκευής, επιτρέπει στον οποιονδήποτε να κάνει, εάν θέλει, τους απαραίτητους ελέγχους, λιπάνσεις και μικρορυθμίσεις -αυτές τις μικρές επεμβάσεις που κάνουν την καθημερινή συμβίωση άνετη και εύκολη.
Δυο ντιζούλες έχει να αναζητούν λίγο σπρέι, μια ρυθμισούλα το ταμπούρο, σωστή πίεση στα λάστιχα, άντε και ένα τέντωμα στην αλυσίδα. Έχει και τα "γονίδια" της μαμάς εταιρείας, που έχει ταυτιστεί με τον εύκολο χειρισμό και την αξιοπιστία των κατασκευών της. Το CBF 250 δεν αποτελεί την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και δεν μπορεί να βάλει φωτιά ούτε στους δρόμους ούτε... στις πίστες. Αντ’ αυτού ,προσφέρει την απλότητά του, το κλασικό του σχήμα, μεταφέρει άνετα συνεπιβάτη, κοστίζει λίγο και είναι μοτοσυκλέτα.
Η Honda στη Βραζιλία δεν το εξέλιξε, όπως θα μπορούσε να κάνει, αντικαθιστώντας το καρμπιρατέρ του με σύστημα ψεκασμού, και δίνοντάς του τη δυνατότητα να πωλείται σήμερα ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των προδιαγραφών Euro 3. Υπάρχει όμως σε επαρκές απόθεμα ως μεταχειρισμένο, για όσους αποφασίσουν να μην υποκύψουν στην ευκολία των σκούτερ, αλλά θέλουν μια μικρή μοτοσυκλέτα για τις καθημερινές ανάγκες τους:. Με ουδέτερο κράτημα, μικρό βάρος, καλά φρένα, εύκολη, απλή, με μικρό κόστος αγοράς και χρήσης και διαχρονική μορφή.



ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2004)
Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, αερόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 73x59,5
Κυβικά (cc): 249
Σχέση συμπίεσης: 9,3:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Keihin VE-L32
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 2,84:1
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 99
Μεταξόνιο (mm): 1.370
Ύψος σέλας (mm): 780
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 138,5/152
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 16/2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 37
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ χωρίς μοχλικό
Διαδρομή (mm): 100
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 276 χιλιοστών, δαγκάνα με δυο παράλληλα έμβολα
Πίσω: Ταμπούρο διαμέτρου 130mm
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 100/80-17
Ζάντα: 2,15x17''
Πίσω
Ελαστικό: 130/70-17
Ζάντα: 3 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, οθόνη με ενδείξεις στάθμης καυσίμων, ώρας, ολικό και μερικό χιλιομετρητή, λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων , χώρος κάτω από τη σέλα, γαντζάκια για χταπόδια
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 20,4 / 8.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 2,24 / 6.000
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 18,2 / 8.200
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 2,1 / 5.800
Κινητήρας "εύστροφος" με τον καλύτερο εαυτό του πάνω από τις 5.000 στροφές, με "ελαστική" λειτουργία από πολύ χαμηλά, αξιόπιστος… στεγανός και οικονομικός. Και με ευχάριστο ήχο!
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 4,7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 340