Yamaha XT660Ζ Ténéré 2008 και μετά

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/4/2015

Tουρίστας παντός εδάφους

Η Yamaha είχε από το 2004 τον κινητήρα για αυτήν την μοτοσυκλέτα, τοποθετημένο στα XT660X και R. Είχε όμως και την ιστορία της, οπότε συνδυάζοντάς την με τον μονοκύλινδρο, έφερε ξανά κοντά μας την έρημο Ténéré το 2008

 

Η μακρά ιστορία των on-off της Yamaha ξεκίνησε το 1968 με το DT-1 και μπήκε στην τετράχρονη εποχή της με το XT 500 το 1976. Το όνομα της αφρικανικής ερήμου Ténéré ήρθε σε μοτοσυκλέτα το 1982 με την XT600Z. Το τελευταίο μονοκύλινδρο Ténéré ήρθε το 2008, και αποτελεί ακόμα και σήμερα που συνεχίζει να παράγεται μια εξαίρεση στον κανόνα που θέλει οι εμπνευσμένες από τις αγωνιστικές Rally μοτοσυκλέτες παραγωγής να λείπουν από τις γκάμες των περισσότερων κατασκευαστών. Στην XT660Z Ténéré χρησιμοποιήθηκε ο κινητήρας που διέθετε η Yamaha. Είναι όμοιος με των XT660, με αποδεδειγμένη την αξιοπιστία του αλλά πέρα από αυτή ούτε οι επιδόσεις του, ο τρόπος που αποδίδει ή οι διαστάσεις του μπορούν να αποσπάσουν σχόλια θαυμασμού. Από πλούσια κυβικά του παράγονται λίγο πάνω από σαράντα ίπποι, ενώ η έμφαση στην απόδοσή του έχει εστιαστεί στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Το αποτέλεσμα είναι μια καλή και μεστή απόδοση στις χαμηλές και δυνατότητες τελικής ταχύτητας πάνω από 160 χιλιόμετρα, με σχετική υπομονή και δίχως βιασύνες. Πέρα από το κεφάλαιο του κινητήρα η Yamaha δούλεψε σε βάθος για να την κατασκευάσει και δεν αρκέστηκε σε μια ακόμη "μεταποίηση" αντίστοιχη των XT660. Το πλαίσιο είναι καινούργιο, και πολύ ισχυρότερο στην περιοχή του υποπλαισίου. H Yamaha ήθελε να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα ικανή να ταξιδεύει σε κάθε είδους δρόμο, με δυο αναβάτες και φορτωμένη με τις αποσκευές τους και για αυτό δεν αρκέστηκε μόνο στο ισχυρότερο υποπλαίσιο. To ρεζερβουάρ της χωρά 22 λίτρα, και της δίνει αυτονομία κοντά στα τετρακόσια χιλιόμετρα, ενώ η προσθήκη του σταθερού φαίρινγκ με την στενή ζελατίνα έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει πάρα πολύ καλή προστασία από τον αέρα σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ειδικά για αυτήν σχεδιασμένα σημεία. Χαρακτηριστικό από αυτά είναι τα σκληρά πλαστικά που όχι μόνο προστατεύουν το ρεζερβουάρ από πτώσεις, αλλά υποδέχονται και τα πόδια του αναβάτη προσθέτοντας στην προστασία τους. Αντίστοιχα μια ισχυρή πλαστική ποδιά συμπληρώνει από κάτω την προστασία του κινητήρα. Οι αναρτήσεις, συμβατικές με μόνη ρύθμιση αυτή των προφορτίσεων στα ελατήρια, δίνουν διαδρομή 210 χιλιοστών στον μπροστινό τροχό με τη διάμετρο των 21 ιντσών και 200 στον πίσω που έχει ζάντα 17 ιντσών. Σημαντική διαφορά σε σχέση με τα R και X αποτελεί η επιλογή των δυο δισκόφρενων μπροστά, κάτι που πέρα από την συμβολή τους στην ισχύ των φρένων, κάνει και την δουλειά του πιρουνιού ευκολότερη από αυτήν που θα είχε αν το δισκόφρενο ήταν ένα. Η στενή μοτοσυκλέτα έχει την σέλα της να απέχει σχεδόν ενενήντα εκατοστά από το έδαφος, βάζοντας μια σημαντική παράμετρο που πρέπει να διερευνήσει ο υποψήφιος αγοραστής της. Αντικειμενικά η σέλα της βρίσκεται ψηλά αλλά έρχονται οι αναρτήσεις της και η ίδια η σχεδίαση της σέλας που κάνουν ηπιότερο το πρόβλημα. Η σέλα, είναι ευρύχωρη και για δυο αναβάτες και με πλούσιο μαλακό υλικό και δεν αφήνει περιθώρια για γκρίνιες, όντας άνετη. Χάρη και στο σχήμα της βάζει τον αναβάτη "μέσα" στην μοτοσυκλέτα ενώ οι αναρτήσεις που έχουν σαν βασικό χαρακτηριστικό τους την μαλακή και ενδοτική λειτουργία, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Στον αυτοκινητόδρομο η XT660Z Ténéré, κάνει δώρο στον αναβάτη της την πολύ καλή προστασία από τον αέρα, κάτι που καταφέρνει διατηρώντας μια στενή σιλουέτα. O μονοκύλινδρος επιτρέπει διατήρηση ταχυτήτων κοντά στα 140, δίχως κραδασμούς που κουράζουν. Σε επαρχιακούς δρόμους, η άνεση έρχεται από την μαλακή λειτουργία των αναρτήσεων αλλά και την ευελιξία της. Σαν μονοκύλινδρη είναι πιο ευέλικτη από τις σημαντικά ισχυρότερες δικύλινδρες/τρικύλινδρες και αυτό το καταφέρνει δίχως να είναι και καμιά από τις ελαφριές. Γεμάτη ζυγίζει 210 κιλά, νούμερο που δεν είναι καθόλου μικρό. Παρά το βάρος της, έχει πολύ καλές δυνατότητες και στην off πλευρά της χρήσης της, που ξεπερνούν κατά πολύ την απλή διάσχιση χωματόδρομων. Μπορεί και σε πιο στριμωγμένες καταστάσεις να συνεχίζει προς την περιοχή που αρχίζει το enduro. H ΧΤ 660Z συνεχίζει να παράγεται, με μόνη προσθήκη από το 2010 και μετά της έκδοσης με ABS, παραμένοντας ακόμη και σήμερα μια ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα, όπου με μικρότερη τιμή από άλλες μεγαλύτερες και ισχυρότερες μοτοσυκλέτες προσφέρει την δυνατότητα να μην διαλέγεις μόνο τις μαύρες γραμμές στον ανοικτό ορίζοντα.

 

 

Ναι

Για ταξίδι σε άσφαλτο ή χώμα

Όχι

Είναι ψηλή και βαρούτσικη

Γιατί

Με προσιτή τιμή μπορείς να πας μακριά

 

Οι τιμές των μοτοσυκλετών, όχι μόνο των μεταχειρισμένων αλλά ακόμη και των καινούργιων, είναι πολύ ρευστές πλέον και μεταβάλλονται προς χαμηλότερα επίπεδα. Έτσι και στην περίπτωση της XT660Z Ténéré που διατίθεται ακόμη καινούργια υπάρχουν σε προσφορές με τιμή κοντά στις 7.000 ευρώ, για την δίχως ABS έκδοση. Επίσης η μοτοσυκλέτα δεν έχει κάνει την εμπορική επιτυχία των ομοκινητήριων XT, αφού ήρθε και στην εποχή της οικονομικής κρίσης. Γεγονός είναι πάντως ότι είναι μετρημένες αυτές που πωλούνται μεταχειρισμένες και ένας λόγος για αυτό είναι και το ότι δεν τις αποχωρίζονται εύκολα όσοι την έχουν επιλέξει. Επόμενο είναι να κρατάνε και πιο ψηλές τιμές όπου σήμερα (Ioύνιος 2014) αρχίζουν από τις 4.000 ευρώ

Tι να προσέξετε

H Yamaha έφτιαξε με υψηλά στάνταρ την 660 Ténéré, πολύ ψηλότερα από των X και R, με αποτέλεσμα να παραμένουν μετά από χρόνια κυκλοφορίας σε καλή έως πολύ καλή κατάσταση. Από εκεί και πέρα αξίζει να ψάξει κάποιος αφιερώνοντας χρόνο στην εύρεση κάποιας ήδη εξοπλισμένης με βαρύτητα στον εξοπλισμό τουρισμού, το κεντρικό σταντ, τις aftermarket εξατμίσεις και τις βελτιώσεις σε αναρτήσεις. 

 

 

 

Ευρύχωρη και άνετη είναι η σέλα. Υπάρχει και σχάρα, που δεν αρκεί για πολλές αποσκευές. Τα δυο τελικά της εξάτμισης θερμαίνουν ότι βρίσκεται κοντά τους, χωρίς να γίνονται καυτά

 

Η όψη της είναι ξεχωριστή και η δουλειά που κάνει η μικρή ζελατίνα είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους της

 

 

Πολύ καλή η σχεδίαση των πλαστικών προστατευτικών του ρεζερβουάρ. Τα καβαλέτα του τιμονιού έχουν ελαστικές βάσεις

 

Εξαιρετική λεπτομέρεια είναι το άγκιστρο ρυμούλκησης, βιδωμένο στην κάτω πλάκα του πιρουνιού

 

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετράχρονος, μονοκύλινδρος , υγρόψυκτος 1ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 100 x 84

Κυβικά (cc): 660

Σχέση συμπίεσης: 10,1:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Mikuni 44mm

Σύστημα εκκίνησης:            Μίζα

Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων : έξι

Τελική μετάδοση : αλυσίδα, γρανάζια

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, ανοικτό με τον κινητήρα ενεργό μέρος του

Γωνία κάστερ (o): 28

Ίχνος (mm):            113

Μεταξόνιο (mm): 1.505

Ύψος σέλας (mm):  895

Βάρος κατασκευαστή γεμάτη (Kg): 183

Βάρος πραγματικό γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 210       

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 22       

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  210                

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων

Πίσω: ένα αμορτισέρ, μοχλικό

Διαδρομή (mm): 210

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 298mm, δαγκάνες Brembo με δυο παράλληλα έμβολα

Πίσω: Δισκόφρενο 245mm, δαγκάνα ενός εμβόλου

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ζάντα : 1,75 x 21

Ελαστικό: 90/90 - 21

Πίσω

Ζάντα : 2,75 x 17

Ελαστικό:            130/80 - 17

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακό ταχύμετρο με δύο μερικούς χιλιομετρητές, ρολόι, δείκτης βενζίνης, λυχνίες νεκράς / φλας / μεγάλης σκάλας φώτων, σχάρα, χειρολαβές συνεπιβάτη

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48,4/6.000

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 5,7/5.500

 

Επιτάχυνση 0 – 400m (sec) : 14,30

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 41,1/6.000

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,4/4.700

Από τις 3.000 έως τις 6.000 στροφές χαίρεσαι να τον οδηγείς. Μπορεί να γυρνάει και ψηλότερα, αν ο αναβάτης βιάζεται να προλάβει κανένα καράβι, αλλά όταν γυρνάει ψηλά και ανεβαίνει στις 7.000 στροφές δεν τον νιώθεις και ευτυχισμένο. Αξιόπιστος και με βαρύ ευχάριστο ήχο έχει αποδειχθεί ο μεγάλος μονοκύλινδρος. Χρειάζεται κάθε 5.000 χιλιόμετρα αλλαγή λαδιών

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:  5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:  392

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%)

Έμβολο πλήρες : 178,15                       

Μπιέλα :  130,38         

Τελικό εξάτμισης : 969,95

Ρεζερβουάρ:  522,10         

Εμπρός φτερό : 79,11                                    

Εμπρός ζάντα: 11,68                          

Μανέτα φρένου : 48,27 

Σέλα: 141,78                     

Πλαίσιο: 1.245,50                                  

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Ιούνιο του 2014

 

Suzuki GSX 1300R Hayabusa 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Η ιδιόμορφη εμφάνισή της, εμπνευσμένη από το ομώνυμο γεράκι Ηayabusa, προκάλεσε πολλά σχόλια, όμως ο τρομερός κινητήρας της και το καλοσχεδιασμένο πλαίσιό της, έκλεισαν τα στόματα [blockquote]Ναι...
Στις επιδόσεις
Στην άνεση στα ταξίδια
Στη σπορ συμπεριφορά της στον δρόμο και στην πίστα
Στην αντοχή των μηχανικών μερών
Όχι...
Στο φτωχό για την κατηγορία της φινίρισμα
Στην κουραστική για μέσα στην πόλη θέση οδήγησης
Στη δυσκολία φορτώματος
Στα μέτρια φρένα
Γιατί...
Είναι μια κορυφαία σε επιδόσεις τουριστική μοτοσυκλέτα, που δεν λέει “όχι” ακόμα και σε ακραία σπορ οδήγηση στην πίστα. Παραμένει μέχρι σήμερα ο άρχοντας των φαναριών.
Τι να προσέξετε
Τα ρουλεμάν του λαιμού, οι άξονες των τροχών, οι δίσκοι του συμπλέκτη και οι δίσκοι των εμπρός φρένων θα πρέπει να ελεγχθούν με προσοχή, γιατί πέρα από το κόστος αλλαγής τους, δείχνουν και τον τρόπο με τον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί η μοτοσυκλέτα.[/blockquote]
Την εποχή που η Honda Blackbird απολάμβανε τη βασιλεία της στην κατηγορία των υπερηχητικών sport-touring μοτοσυκλετών, εκμεταλλευόμενη τη συναίνεση της Kawasaki που κράταγε με πείσμα το γερασμένο ZZR1100, η Suzuki αποφάσισε να επιτεθεί κατά μέτωπο. Μέχρι τότε, τον ρόλο του γρήγορου ταξιδευτή στη γκάμα της είχε η GSX-R1100, ένα τεχνολογικό απολίθωμα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η Honda είχε την υψηλότερη τελική σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, ήταν πολύ άνετη για δύο άτομα και εύκολη στη γρήγορη οδήγηση. Επίσης, ήταν όμορφη και πολύ ποιοτική. Ο πήχης που είχε βάλει το Blackbird βρισκόταν πολύ ψηλά.
Από τη μεριά της, η Hayabusa είχε το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου κινητήρα και των πολύ καλύτερων επιδόσεων, όμως η εμφάνισή της ξέφευγε από τις συντηρητικές γραμμές των τουριστικών μοτοσυκλετών, ενώ η ξεχωριστή σέλα για τον συνεπιβάτη αντί της μονοκόμματης της Honda, απομάκρυνε τους παραδοσιακούς πελάτες της sport-touring κατηγορίας.
Στην πράξη, όλα αυτά καταρρίφθηκαν, καθώς η συμβίωση με μια Hayabusa, απέδειξε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα ήταν από τις πιο καλοσχεδιασμένες και εύστοχες στην κατηγορία της. Οι τουριστικές της δυνατότητες άντεχαν οποιαδήποτε σύγκριση με τον ανταγωνισμό, την ίδια ώρα που οι επιδόσεις της έσπαγαν όλα τα ρεκόρ στις μετρήσεις των περιοδικών. Τα 308 πραγματικά χιλιόμετρα που έγραψε το όργανο μετρήσεων του ΜΟΤΟ, έκαναν τη Hayabusa τη μοναδική μοτοσυκλέτα παραγωγής που είχε καταφέρει να μπει στην τρίτη εκατοντάδα.
Με μοναδικό κριτήριο τις επιδόσεις, η Hayabusa έγινε η αγαπημένη μοτοσυκλέτα των “κοντράκηδων”. Ξεκινούσε πολύ εύκολα στα φανάρια, χάρη στο μακρύ μεταξόνιό της, το χαμηλό κέντρο βάρους της και τον πολύ καλό και ανθεκτικό συμπλέκτη της. Αυτά, συνέβαιναν κυρίως στην Ελλάδα και την Αμερική, γιατί στην Ευρώπη η Hayabusa αποκτούσε διαρκώς οπαδούς από τους φανατικούς ταξιδευτές. Η ικανότητά της να διασχίζει δικάβαλη ολόκληρες χώρες μέσα σε μια μέρα, ήταν κάτι που εκτιμήθηκε δεόντως από τους Κεντροευρωπαίους, που είχαν τη δυνατότητα να μπαίνουν στις εθνικές οδούς και να πηγαίνουν με την τελική της μεγάλης Suzuki για ώρες.
Κάτω από το “παχύδερμο” φέρινγκ, η Hayabusa έκρυβε ένα μυστικό που το ανακάλυψαν όσοι τόλμησαν να τη βάλουν μέσα σε πίστα. Ο τρόπος που έστριβε και συμπεριφερόταν σε πραγματικά γρήγορους ρυθμούς, ήταν πρωτόγνωρος για την κατηγορία της. Η συγγένειά της με τις GSX-R750/1000 ήταν παραπάνω από εμφανής και καμία ανταγωνίστρια δεν μπορούσε να την ακολουθήσει στις στροφές. Η διαφορά της από τις άλλες, ήταν τουλάχιστον χαοτική.
Από το 1999 μέχρι το 2008 που αντικαταστάθηκε από το νέο μοντέλο, δέχτηκε ελάχιστες αλλαγές, κυρίως σε λεπτομέρειες, όπως τα χρώματα, ενώ από το 2001 η τελική της ταχύτητα περιορίστηκε στα 299, κατόπιν συμφωνίας όλων των ιαπωνικών εργοστασίων να σταματήσουν το κυνήγι της τελικής. Το 2003 μπήκαν καταλύτες για να προσαρμοστεί στις νέες προδιαγραφές εκπομπής ρύπων, χάνοντας δύο-τρεις ίππους. Ψάχνοντας στην αγορά για μια μεταχειρισμένη Hayabusa, θα βρείτε σχεδόν τα πάντα και σε τιμές που διαφέρουν αρκετά.
Τα πρώτα μοντέλα, ναι μεν ξεπερνούν τα τριακόσια χιλιόμετρα τελικής, όμως μιλάμε για μοτοσυκλέτες σχεδόν δεκαετίας και με πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Η ποιότητα της βαφής των πλαστικών και της ανοδίωσης στα αλουμινένια εξαρτήματα δεν είναι ιδιαίτερα καλή, με αποτέλεσμα η Hayabusa να δείχνει περισσότερο ταλαιπωρημένη απ’ ό,τι είναι, μετά από 20.000 χιλιόμετρα. Καλύτερη αγορά είναι τα μοντέλα μεταξύ 2001-2003, όπου οι τιμές είναι εξίσου προσιτές και είναι πιο εύκολο να βρείτε ένα καλά συντηρημένο δείγμα. Τα μοντέλα των τελευταίων τριών ετών κρατάνε υψηλές τιμές μεταπώλησης, βάζοντας πολλούς σε σκέψη για την αγορά καινούριας.
Στα καταστήματα μεταχειρισμένων, ένα μεγάλο ποσοστό αποτελείται από μοτοσυκλέτες ανεξάρτητης εισαγωγής. Μόνο όσες είναι γαλλικής προέλευσης ενδέχεται να είναι “κλειστές” στους εκατό ίππους. Επίσης αποφύγετε όσες έχουν προδιαγραφές για την αγγλική ή ιαπωνική αγορά, καθώς τα φώτα τους είναι ρυθμισμένα για να φωτίζουν την αριστερή πλευρά του δρόμου. Εκτός του ότι θα τυφλώνετε τους απέναντι, θα έχετε και περιορισμένη ορατότητα στους επαρχιακούς δρόμους. Το πρόβλημα λύνεται μόνο με την αντικατάσταση του προβολέα, κάτι εξαιρετικά ακριβό.
Γενικά η Hayabusa έχει να επιδείξει μεγάλη αντοχή στα μηχανικά της μέρη και ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα να ταλαιπωρεί τους ιδιοκτήτες της. Τα ρουλεμάν στον λαιμό είναι εύκολο να παραδώσουν το πνεύμα στους ελληνικούς δρόμους -ειδικά αν έχει στο ιστορικό της μερικές άγαρμπες σούζες. Κατά τα άλλα, αναλόγως των χιλιομέτρων δώστε μεγάλη προσοχή στα αναλώσιμα (αλυσίδα/γρανάζια, λάστιχα, τακάκια) γιατί το κόστος τους δεν είναι αμελητέο.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος, υγρόψυκτος, με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ
Χωρητικότητα (cc): 1.298
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υδραυλικός, υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,596
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,516, 2: 1,937, 3: 1,526, 4: 1,285, 5: 1,136, 6: 1,043
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,352
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινίου, κλειστό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 22/ -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 120
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 140
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320mm, με δαγκάνες έξι εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 240mm, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Χυτή αλουμινίου, 3,50x17”
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινίου με ακτίνες, 6,00x17”
Ελαστικό: 190/50-17
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm): 175 / 9.800
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 14,1 / 7.000
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ (sec)
0-100m: 4,2
0-400m: 9,72
0-100km/h: 2,42
0-150km/h: 4,27
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 157,6 / 9.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 13,6 / 7.000
Μέχρι να εμφανιστεί η Kawasaki ZX-12R, ο κινητήρας της Hayabusa ήταν ό,τι πιο δυνατό υπήρχε σε μοτοσυκλέτα. Παρά την εξωπραγματική του ιπποδύναμη για την εποχή, ήταν αρκετά φιλικός, με γραμμική απόδοση και ομαλή κορύφωση της δύναμης.