Δοκιμάζουμε στην Ταϊλάνδη, όλα τα KTM Duke του ΄15!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2015

Ολόκληρη η Ασία, εξελίσσεται σ’ ένα δουκάτο. Το δουκάτο των πορτοκαλί Duke! Η KTM έχει πλέον εδραιωθεί στην συνείδηση πολλών ασιατών, ως η ανώτερη ποιοτικά εταιρία σε διάφορες χώρες της Ασίας, λανσάροντας τα μικρά Duke κατευθείαν από την Ινδία. Εκεί που καιρό τώρα θεωρούνται ως οι καλύτερες μικρές μοτοσυκλέτες που μπορεί κανείς να αποκτήσει. Αυτή την εικόνα μας κάλεσε να διαπιστώσουμε από κοντά η KTM, σε μια χώρα που βασιλεύουν οι μικρές μοτοσυκλέτες και τα σκούτερ, την Ταϊλάνδη!

Τις προηγούμενες μέρες παλέψαμε με την απίστευτη υγρασία, την ζέστη και τα… ζώα, οδηγώντας όλα τα Duke με την σειρά, μαζί και με την αγωνιστική έκδοση του 1290 Super Duke R! Η παρουσίαση ξεκίνησε κάπως επεισοδιακά και έληξε επίσης με μικρά απρόοπτα περιστατικά. Φτάνοντας στην Ταϊλάνδη, βρήκαμε τους ανθρώπους της KTM να τρέχουν στα νοσοκομεία, όπου ένας συνάδελφός τους είχε μεταφερθεί για να αντιμετωπίσει τσίμπημα φιδιού, που το έπαθε εν κινήσει, βλέποντας την διαδρομή που θα ακολουθούσαμε την επόμενη μέρα! Από μια περίεργη σειρά συμπτώσεων, ο ένας από τους πλοηγούς πάτησε την άκρη της ουράς ενός φιδιού που περνούσε τον δρόμο, και το εκτόξευσε στον συνάδελφό του που ακολουθούσε ακριβώς από πίσω. Εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβε τίποτα, αλλά τέσσερις ώρες μετά, άρχισε να ζαλίζεται και όταν είδαμε ότι στην γάμπα του υπήρχαν δύο μικρές τρύπες και ένα μικρό έκζεμα, οι απορίες λύθηκαν. Υπάρχουν άπειρα δηλητηριώδη φίδια στην Ταϊλάνδη, αλλά και την γείτονά της την Μαλαισία που έχει τεράστια βιοποικιλότητα, αλλά δεν είναι όλα επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Ευτυχώς! Ο πλοηγός απλά πέρασε το βράδυ στο νοσοκομείο, χωρίς άλλες επιπλοκές.

Ωστόσο η ενημέρωση της επόμενης μέρας, περιλάμβανε περίεργες διατυπώσεις ασφαλείας, όπως προσοχή στις μαϊμούδες εκεί που θα πάμε, γιατί υπερασπίζονται την περιοχή τους! Επίσης αν δείτε ελέφαντα, κάντε άμεσα αναστροφή και πίσω. Για να κυκλοφορεί την ημέρα στο δρόμο, σημαίνει ότι έχει τα νεύρα του(!) συνήθως βγαίνουν τις βραδινές ώρες. Τους ελέφαντες τους αποφύγαμε, τις μαϊμούδες όμως όχι, και έτσι αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε την φωτογράφιση στο δρόμο, γιατί οι φωτογράφοι βάλλονταν από "εχθρικά πυρά". Φωτογραφίες μπορεί να μην είχαμε, αλλά προλάβαμε να οδηγήσουμε μέσα στον εθνικό δρυμό, όπου η θερμοκρασία ήταν αρκετά πιο ανεκτή, αλλάζοντας τα Duke το ένα μετά το άλλο, θαυμάζοντας παράλληλα την πυκνή ζούγκλα της Ταϊλάνδης. Στο τέλος του δρόμου, έτσι για επιβράβευση, μας περίμενε ο καταρράκτης που ήταν ένα από τα σημεία που γυρίστηκε η ταινία: "Η Παραλία".

Ωστόσο ούτε στην πίστα, έλειψαν τα παρατράγουδα. Καλύτερη από αυτή των Μεγάρων, αλλά χειρότερη από των Σερρών, η πίστα συνόρευε με τον εθνικό δρυμό, μια μικρή έκταση του οποίου είχε άλλωστε καταπατήσει. Οι διάδρομοί της χρησιμοποιούνταν ως κανονικοί δρόμοι για την συγκοινωνία παρακείμενων οικισμών, ενώ έπασχε και από τα ίδια προβλήματα, που έχουμε δει εδώ στην Ελλάδα. Τα αδέσποτα γυρνούσαν μέσα ανεξέλεγκτα… Με την επιστροφή λοιπόν πέσαμε πάνω στον αλυτάρχη, που με καραμπίνα προσπαθούσε να δώσει ένα οριστικό τέλος στο θέμα των αδέσποτων, αλλά ευτυχώς δεν ήξερε σημάδι. Μέχρι να τρέξουμε προς το μέρος του, εμφανίστηκε 2ος Ταϊλανδός ράμπο με περίστροφο αυτή τη φορά, και παρόλο που μπορούσε να ελέγξει καλύτερα την ανάκρουση του μικρότερου όπλου, ευτυχώς αστόχησε και ο ίδιος. Με άψογη νοηματική τους πείσαμε ότι ο καλύτερος τρόπος, θα ήταν να τα δελεάσουν με τροφή και να τα οδηγήσουν εκτός πίστας, αντί να τα πυροβολήσουν… αλλά δεν είχαμε τελειώσει εκεί.

Μερικές ώρες μετά, κατά το τελευταίο εικοσάλεπτο στην πίστα, και ενώ είμαστε με το 1290 Super Duke R, ένας κόκορας αποφασίζει  να περάσει κάθετα μπροστά από τον Καναδό δημοσιογράφο και εμένα. Ο Καναδός τον μετέτρεψε σε μια βόμβα από πούπουλα, και εγώ κατάφερα να τους αποφύγω και τους δύο, με μοναδικό αποτέλεσμα τελικά, ένα δωρεάν γεύμα για την οικογένεια του αλυτάρχη που μαγείρεψε τον κόκορα, το ίδιο εκείνο βράδυ!

Πέρα από τις μαϊμούδες και τους ελέφαντες, όλα τα υπόλοιπα θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν γίνει και στην Ελλάδα, κάνοντας την οδήγηση στην Ταϊλάνδη να μοιάζει για το MOTO, μια αρκετά φυσιολογική υπόθεση! Δοκιμάσαμε όλες τις εκδόσεις των Duke, ακόμα και τις αγωνιστικές, σε συνθήκες όχι πολύ διαφορετικές από την Ελλάδα, για να δούμε τις διαφορές τους για το ’15, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο Ινδικές και Αυστριακές μοτοσυκλέτες έχουν γίνει πλέον μια οικογένεια. Το δουκάτο των Duke εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο!

Αναλυτικά σε επόμενο τεύχος του MOTO, όλες οι λεπτομέρειες από την παρουσίαση των Duke, οι αλλαγές τους για το '15 και η δοκιμή, στους δρόμους που προσομοιάζουν Ελλάδα!

 

Ο Jeremy McWilliams, ένας εξαιρετικός οδηγός, βετεράνος των MotoGP και αναβάτης εξέλιξης της KTM, μας εξηγεί τις παγίδες της ταϊλανδικής πίστας, που δεν είναι λίγες!

Δεν έλειψαν και οι πτώσεις μέσα στην πίστα, από έναν Ολλανδό αυτή τη φορά, ευτυχώς ανώδυνα τελείως

Με διαφορές στο τελικό της εξάτμισης και την χαρτογράφηση της απόκρισης του γκαζιού, ξανά συστηθήκαμε με την πιο "R" έκδοση του Super Duke R, που μας περίμενε σε ξεχωριστό χώρο, όπως του αρμόζει!

 

Ετικέτες

Suzuki VanVan, η επιστροφή - Έρχεται στην παραγωγή ως ηλεκτρικό

Παρουσιάστηκε ως concept στην Ιαπωνία - Έμπνευση από το αρχικό μοντέλο των 70s
Suzuki e-VanVan concept 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

3/11/2025

H Suzuki πιστεύει ότι η ηλεκτροκίνηση έχει νόημα στα μικρά δίκυκλα για το αστικό τοπίο και ρίχνει στη μάχη ένα όνομα με μεγάλη ιστορία, αναβιώνοντας το RV125 VanVan -που είχε ήδη δεχτεί μια ενδιάμεση βενζινοκίνητη αναβίωση το 2003 κυκλοφορώντας τόσο στα 125 όσο και στα 200 ονομαστικά κυβικά.

Έχουν περάσει 54 χρόνια από την παρουσίαση του πρώτου VanVan που έκανε την εμφάνισή του το 1971 με την ιαπωνική εταιρεία να ακολουθεί τότε τις τάσεις εκείνης της εποχής με το δικό της μοτοσυκλετάκι "ελεύθερου χρόνου" απέναντι στο Monkey της Honda.

Suzuki e-VanVan concept 2025

Το VanVan 90 ξεχώρισε αμέσως για τα "μπαλονάτα" ελαστικά του που είχαν πλάτος 170 χλστ. σε ζάντα 10 ιντσών και στα δύο άκρα και του έδιναν τη δυνατότητα να κινείται με μεγαλύτερη ευκολία σε αμμώδες έδαφος και λάσπη, ενώ για να προσαρμόζεται στο εκάστοτε τερέν είχε στο πλαίσιό του και τρόμπα αέρα, ώστε τα ελαστικά να έχουν πάντα τις κατάλληλες πιέσεις. 

Ένα χρόνο μετά, το 1972, ακολούθησαν οι εκδόσεις των 50 και 125 κ.εκ., επίσης με δίχρονους κινητήρες, ενώ την επόμενη χρονιά έκανε την εμφάνισή του και το VanVan 75, το οποίο βασιζόταν στο 50άρι.

Το 2002 παρουσιάστηκε το VanVan 200, σε νέα, τετράχρονη και αερόψυκτη βάση, ενώ το 2023 βγήκε και η νέα τετράχρονη εκδοχή των 125 κυβικών. Το 2007, το VanVan δέχθηκε σύστημα ψεκασμού καυσίμου, ενώ η μοτοσυκλέτα παρέμεινε στην παραγωγή έως και το 2019, για να εξαφανιστεί κατόπιν.

Στο Tokyo Motor Show του 2025 η Suzuki επανέφερε το θρυλικό όνομα στο προσκήνιο με το e-VanVan, ένα μικρό μοτοσυκλέτακι που μοιάζει πολύ στο αυθεντικό και έχει και παρόμοιες διαστάσεις με αυτό, με μήκος και πλάτος στα 1.810 και 825 χλστ. αντίστοιχα και ύψος στα 1.050. (1.805x820x990 το VanVan 90).

Suzuki e-VanVan concept 2025

Το VanVan του μέλλοντος είναι καλύτερα προσαρμοσμένο να κινείται στους δρόμους των πόλεων και λιγότερο ικανό εκτός αυτών από τον πρόγονό του. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά σχεδιαστικά στοιχεία του VanVan, αν και τα ελαστικά του δεν είναι το ίδιο μεγάλα με εκείνα που είχε το μοτοσυκλετάκι των 70s, ούτε έχουν το ίδιο μεγάλα τακούνια.

Η απόδοσή του ηλεκτρικού κινητήρα αναμένεται να είναι εφάμιλλη με εκείνη ενός συμβατικού μοντέλου 125 κ.εκ., ενώ θα υπάρξει λογικά και έκδοση με μειωμένη ισχύ, αντίστοιχη των 50αριών, για την κατηγορία διπλώματος μοτοποδηλάτου.

Η Suzuki δεν προχώρησε σε λεπτομέρειες αναφορικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ηλεκτρικού VanVan, ούτε για την συστοιχία μπαταριών που θα φέρει, ενώ σε αυτό το σημείο είναι άγνωστο το πότε θα δούμε το μοντέλο παραγωγής.

Ετικέτες