Αποκαλύφθηκαν οι πατέντες για το Harley Davidson 338R

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/9/2020

Μπορεί στην CIMA, την κινέζικη διεθνή έκθεση μοτοσυκλέτας, να μην παρουσιάστηκε το πολυαναμενόμενο "μικρό" Harley των 338cc, αλλά το προϊόν της συνεργασίας μεταξύ της Qianjiang και της Harley Davidson έχει ήδη ανακοινωθεί από τον περασμένο Ιούνιο, ενώ πρόσφατα είχαμε δείξει τις πρώτες φωτογραφίες από το πρωτότυπο που ετοιμάζεται και εντοπίστηκε στην Κίνα τον περασμένο μήνα.

Εκείνες οι φωτογραφίες ενίσχυσαν την άποψη ότι η μοτοσυκλέτα θα παρουσιαζόταν άμεσα και τώρα κατατέθηκαν οι πατέντες για τον τελικό σχεδιασμό του 338R, στην κινέζικη υπηρεσία πνευματικών δικαιωμάτων. Το ερώτημα είναι γιατί τελικά η μοτοσυκλέτα δεν παρουσιάστηκε τώρα. Δύο είναι οι πιθανές εκδοχές γι' αυτό: είτε η μοτοσυκλέτα είναι προ των πυλών για την επίσημη παρουσίασή της, είτε ήταν προγραμματισμένη να γίνει και έχει καθυστερήσει για κάποιο λόγο. Η δεύτερη είναι και η πιο πιθανή, καθώς πρόσφατα η Harley Davidson αναδιάρθρωσε τον προγραμματισμό των μελλοντικών της πλάνων, στρέφοντας την προσοχή της στην παραδοσιακή αμερικάνικη αγορά των cruisers, κάνοντας βήματα πίσω στο σχέδιο για την επέκτασή της σε άλλες αγορές, κάτι που αποτελούσε το όραμα του πρώην CEO της εταιρείας, Matt Levatich, ο οποίος ουσιαστικά απομακρύνθηκε από την θέση του.

Μάλιστα, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι η Harley Davidson θα αποσυρθεί από την ινδική αγορά. Η είδηση αποκαλύφθηκε μέσω τρων ισολογισμών που κατατέθηκαν στην Επιτροπή Ασφαλείας και Συναλλάγματος των Η.Π.Α., με αποτέλεσμα να χαθούν περίπου 70 θέσεις εργασίας από τις δραστηριότητες της εταιρείας στην Ινδία. Το αν αυτή η κίνηση –και το γεγονός ότι δεν παρουσιάστηκε στην CIMA το 338R- σημαίνει ότι η Harley επανεξετάζει την ιδέα του όλου project, απομένει να το δούμε.

Όπως είχαμε γράψει και προκύπτει και από τα σκίτσα των πατεντών, το H-D338R είναι ουσιαστικά μια εξέλιξη του Benelli 302S –όπως είναι το QJ SRK350- με τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, το ίδιο πλαίσιο και τα ίδια φρένα, αναρτήσεις, τροχούς, όπως και την ίδια αρχιτεκτονική του κινητήρα. Η ανακοινωμένη χωρητικότητα των 338cc μπορεί να προκύψει από τον συνδυασμό της διαδρομής των 45,2mm από το τρακοσάρι της Benelli, με την διάμετρο των 69mm του μεγαλύτερου κινητήρα των 500cc που "φορούν" τα Leoncino και Benelli 500C. Βέβαια το SRT350 έχει κινητήρα 353cc, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η Harley αναφερόταν πέρσι στο project της ως "HD35", αλλά στην τελική του ονομασία επικράτησε το 338R, οπότε μπορεί να παραμείνει τελικά αυτός ο κυβισμός.

Σχεδιαστικά η μοτοσυκλέτα ακολουθεί την τάση των flat track και σαφώς είναι πιο όμορφο από το Benelli 302S. Πέρα από το αν τελικά αξίζει να φέρει το λογότυπο της Harley, το 338R είναι ένα όμορφο μοτοσυκλετάκι το οποίο "πιάνει" την τάση των νεορετρό που κυριαρχεί στις μέρες μας. Πάντως, είτε μπει στην παραγωγή τώρα είτε κοπεί από τον "πέλεκυ" του νέου CEO Jochen Zeitz, εμείς δεν θα μπορέσουμε μάλλον να το δούμε από κοντά, καθώς δεν είναι προγραμματισμένο να φτάσεις στις ευρωπαϊκές ή την αμερικάνικη αγορά.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.