Η πλήρης γκάμα της QJMOTOR για το 2021!

Ένα μεγάλο φάσμα μοντέλων και κατηγοριών
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/9/2020

Μέχρι πριν μερικά χρόνια, η QJMOTOR ήταν απλά μια ιδέα επί χάρτου και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αυτή η εταιρεία –παρακλάδι βέβαια ενός κινέζικου κολοσσού- που δημιουργήθηκε από το μηδέν, παρουσίασε τώρα μια πλήρη γκάμα μοτοσυκλετών για το 2021! Η QJ, όπως μόλις αναφέραμε, ανήκει στην Qianjiang, την "μαμά" εταιρεία που έχει στην ιδιοκτησία της την Benelli, έχοντας έτσι την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει έτοιμη τεχνογνωσία, αλλά και έτοιμη παραγωγή εξαρτημάτων, προκειμένου να δημιουργήσει την δική της γκάμα.

Όπως είχαμε γράψει πριν μερικές μέρες, η CIMA (η μεγαλύτερη διεθνής Έκθεση μοτοσυκλέτας στην Κίνα) θα αποτελούσε το σκηνικό για τις παρουσιάσεις νέων μοντέλων και φυσικά δεν θα μπορούσε να μην αδράξει την ευκαιρία η QJ για να δείξει στο κοινό το πλήρες line up της.

Εδώ και αρκετό καιρό έχουν κυκλοφορήσει από φήμες και διαρροές, μέχρι κατασκοπευτικές φωτογραφίες από τα νέα μοντέλα της, αλλά πλέον έχουμε στην διάθεσή μας τις επίσημες φωτογραφίες τους. Οι δύο κορυφαίες μοτοσυκλέτες της QJ είναι οι SRG600 και SRT750, με έναν τετρακύλινδρο και έναν δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα αντίστοιχα, με το SRG να ανήκει στην κατηγορία των σπορ μοτοσυκλετών, ενώ το SRT στα adventure bikes.

Το SRG600 έχει βασιστεί στο πλαίσιο και τον κινητήρα του Benelli TNT600, που αποδίδει 80 ίππους στις 11.000 στροφές και 5,6 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 8.000. Σύμφωνα με όσα ανακοινώνει η εταιρεία για τις επιδόσεις του, πιάνει τα 0-100km σε 4,6 δευτερόλεπτα, ενώ η τελική του ταχύτητα φτάνει τα 189km/h. Τα φώτα είναι τεχνολογίας LED, οι διακόπτες στα χειριστήρια είναι φωτιζόμενοι και ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός της περιλαμβάνει quick-shifter (μόνο για τα ανεβάσματα), που συνεργάζεται με έναν μονόδρομο συμπλέκτη, τεχνολογία keyless για τον διακόπτη και μια TFT έγχρωμη οθόνη για τα όργανα. Η QJ έχει συνεργαστεί με αρκετούς επώνυμους προμηθευτές, όπως την Bosch για τα ηλεκτρονικά, την Brembo για το πακέτο των φρένων και την KYB για τις αναρτήσεις.

Το SRT750 αποτελεί την ναυαρχίδα της QJ, καθώς είναι η μεγαλύτερη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της, με τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 754cc, ο οποίος προέρχεται από τα 752S και Leoncino 800 της Benelli. Προφανώς και υπάρχουν ισχυροί δεσμοί ανάμεσα στο SRT και το επικείμενο νέο μεγάλο on-off της Benelli, το TRK800, ενώ η μοτοσυκλέτα θα διατίθεται σε δύο εκδόσεις, μία με τροχούς 17'' και αλουμινένιες χυτές ζάντες, και μία με διάσταση 19'' μπροστά και ακτινωτούς τροχούς, προσανατολισμένη περισσότερο σε χωμάτινα ταξίδια. Και σε αυτή την περίπτωση έχουμε full LED φώτα, keyless τεχνολογία και TFT οθόνη αλλά με μεγαλύτερη διάμετρο εφτά ιντσών.

To SRV 500 είναι η παραλλαγή του Benelli 502C, εμπνευσμένο από τα power cruisers κι έναν εντυπωσιακό οβάλ προβολέα LED μπροστά. Ο κινητήρας είναι ο γνωστός δικύλινδρος της Benelli που αποδίδει 48 ίππους στις 8.500 στροφές και 4,8kgm ροπής στις 5.500 στροφές αντίστοιχα. Το πλαίσιο είναι ατσάλινο σωληνωτό και συνεργάζεται με ένα πολύ βασικό πακέτο αναρτήσεων, με το συνολικό βάρος να ανέρχεται στα 198 κιλά, έχοντας γεμάτο το ρεζερβουάρ χωρητικότητας 14 λίτρων.

Ο ίδιος κινητήρας εξοπλίζει και το SRT500, το οποίο –όπως ίσως σωστά μαντέψατε…- προέρχεται από το Benelli TRK502. Σε σύγκριση με το ξαδερφάκι του από την Benelli, το SRT διαθέτει πιο λεπτή σιλουέτα αλλά και πιο πλούσιο εξοπλισμό, χάρη στα LED φώτα, στα φρένα της Brembo με το ABS από την Bosch, το ψαλίδι από μαγνήσιο και την πέντε ιντσών οθόνη TFT που συνδυάζεται με θύρα USB. Η απόδοση του κινητήρα δεν έχει δεχθεί αλλαγές και το βάρος του SRT500 φτάνει τα 225 κιλά, με γεμάτο το ρεζερβουάρ των 19,5 λίτρων.

Στις αμέσως πιο χαμηλή κατηγορία κυβικών, η QJ παρουσίασε το SRK350 το οποίο είναι η εξέλιξη του Benelli 302S. Η χωρητικότητα του κινητήρα έχει ανέβει στα 353cc, με την απόδοση να αυξάνεται στους 36 ίππους και στα 3,2 χιλιογραμμόμετρα ροπής. Παρά το γεγονός ότι μιλάμε για μια μικρότερη κατηγορία, έχουμε κι εδώ το ABS της Bosch, την TFT οθόνη με τους φωτιζόμενους διακόπτες, ενώ κατά γενική ομολογία ο σχεδιασμός του SRK είναι μακράν πιο ωραίος από το αντίστοιχο Benelli. Το βάρος του έχει διατηρηθεί σχετικά χαμηλά στα 176 κιλά, με το εργοστάσιο να έχει μια εμφανή προσπάθεια να διατηρηθεί το κέντρο βάρους χαμηλά, όπως μαρτυρά το ύψος της σέλας στα 800mm. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα, θα είναι ουσιαστικά η βάση για το μικρού κυβισμού Harley Davidaon που θα φτιάξουν οι Αμερικάνοι σε συνεργασία με την QJ.

Τέλος, η εταιρεία παρουσίασε και το Turismo Sport 250, το οποίο αναμένεται να αποτελέσει την βάση για κάποια μελλοντικά μοντέλα της Benelli. Πρόκειται για μια ρετρό μοτοσυκλέτα με έναν ελαιόψυκτο δικύλινδρο κινητήρα, όντας ο βενιαμίν της γκάμας της QJ.Ο εξοπλισμός του περιλαμβάνει μια ασπρόμαυρη LCD οθόνη σε κλασσικό στρογγυλό σχήμα, δισκόφρενα με ABS και εμφάνιση εμπνευσμένη από τα Scrambler με έναν τροχό 18'' μπροστά και ένα 15'' πίσω. Η απόδοση φτάνει τα 17,4 άλογα, αλλά σε ό,τι αφορά τα ποιοτικά στάνταρ της κατασκευής του, δείχνει πολύ πιο πάνω από τις συνηθισμένες κατασκευές των Κινέζων.

Ετικέτες

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi