Ducati Diavel V4 2025 - Με νέο χρώμα που… δαγκώνει
Μαύρη και κίτρινη διχρωμία που ταιριάζει γάντι στο ιταλικό Power Cruiser
Από τον
Κώστα Γκαζή
6/12/2024
Η Diavel V4 με τον V4 Granturismo 1.158 cc των 168 ίππων και το κτηνώδες πίσω ελαστικό σε διάσταση 240/45 εμφανίστηκε στην Intermot και σε νέο χρωματικό συνδυασμό για το 2025, μαύρο με κίτρινες ρίγες, και με ασορτί κάλυμμα σέλας συνεπιβάτη.
Καλό το κόκκινο, αλλά το διαχρονικό μαύρο δεν χάλασε ποτέ κανέναν. Κι όταν έρχεται κομπλέ με Racing Yellow ρίγες, τότε το αποτέλεσμα γίνεται ιδιαίτερα απολαυστικό.
Μέσα σε μόλις δύο χρόνια ζωής, η Diavel V4 έχει κερδίσει το βραβείο Good Design, που απονέμεται από το «Chicago Athenaeum»: Museum of Architecture and Design», την Ειδική Μνεία στην κατηγορία Excellent Product Design στα Γερμανικά Βραβεία Design 2024 και το βραβείο “Best of the best” στο διάσημο Red Dot Award 2024.
Το 2024 το Borgo Panigale παρουσίασε τη μοτοσυκλέτα σε μια ειδική έκδοση περιορισμένης παραγωγής σε συνεργασία με την Bentley, ενώ τώρα έρχεται ο νέος Black Roadster Livery χρωματισμός για το μοντέλο βάσης να διευρύνει τις επιλογές των φαν του εμβληματικού ιταλικού Power Cruiser.
Η νέα Diavel V4 σε Black Roadster Livery είναι ήδη διαθέσιμη στο νέο configurator της εταιρείας, όπου οι υποψήφιοι αγοραστές μπορούν να δημιουργήσουν τη μοτοσυκλέτα των ονείρων τους, φορτόνωντάς την με αξεσουάρ Ducati Performance.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
