EICMA 2024: Yamaha MT-03 και ΜΤ-125 - Euro 5+ και μικρές αλλαγές
Βελτιώσεις και στη συνδεσιμότητα με smartphone - Και νέο χρώμα
Από τον
Θοδωρή Ξύδη
4/11/2024
Τα δύο μικρότερα ΜΤ, τα ΜΤ-125 και ΜΤ-03 δέχτηκαν επίσης κάποιες μικρές αλλαγές ακολουθώντας τα υπόλοιπα μοντέλα της γκάμας.
Το 2025 δεν είναι μια χρονιά ριζικών αλλαγών για το 125άρι και το "300άρι" MT με τη Yamaha να περιοριζεται για την περίπτωσή τους στα απολύτως απαραίτητα.
Για τη νέα χρονιά η Υamaha επίφύλαξε για το MT-03 ένα μικρό ρετούς, το οποίο και εντοπίζεται στα ανασχεδιασμένα πλαστικά της ουράς του, ενώ ελαφρώς διαφορετική παρουσιάζεται στο τελείωμά της και η σέλα του συνεπιβάτη.
Επίσης, η LCD οθόνη του προσφέρει πλέον και υποτυπώδη συνδεσιμότητα με κινητό, με τον αναβάτη να λαμβάνει ειδοποιήσεις για εισερχόμενες κλήσεις και μηνύματα.
Από την άλλη το MT-125 προσφέρει πλέον περισσότερη συνδεσιμότητα με smartphone και η Yamaha αναφέρει ότι τώρα η οθόνη του μπορεί να προβάλλει και πλοήγηση στροφή-στροφή, ενώ προσφέρετε και έλεγχος μουσικής αλλά και πληροφορίες για τον καιρό.
Κοινές αλλαγές και στις δύο μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες της Yamaha είναι η συμμόρφωση των κινητήρων τους με τις προδιαγραφές Euro 5+ όπως και το νέο χρώμα "Ice Storm" με το οποίο θα είναι διαθέσιμα, με ανοιχτό μπλε χρώμα για τις ζάντες και πολύ ανοιχτό γκρι για τα πλαστικά και το πάνω μέρος του LED φωτιστικού σώματος.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.