Η Triumph εξελίσσει πέντε νέα μοντέλα

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

8/8/2019

Την ώρα των δοκιμών του νέου Tiger 800, η Triumph βρίσκεται σε πολλαπλό δημιουργικό οργασμό, στοχεύοντας στην ανανέωση αρκετών μοντέλων της γκάμα της ή τη δημιουργία νέων εκδόσεών τους για την ερχόμενη χρονιά. Το κατά πόσο θα τα δούμε στην επικείμενη EICMA εξαρτάται απ’ το στάδιο της εξέλιξης που βρίσκονται.

Ξεκινάμε αρχικά με το δίδυμο του Street Triple 765 και του ολοκαίνουργιου Daytona 765. Το Street Triple 765 αποτελεί τη γυμνή έκδοση της πλατφόρμας και παράγεται ήδη σε τρεις εκδόσεις εκ των οποίων οι δύο εισάγονται στη χώρα μας (η S και η RS). Τα ανανεωμένα σημεία είναι σχετικά δυσδιάκριτα, ωστόσο ξεχωρίζει ο νέος σχεδιασμός των προβολέων του. Επίσης, βλέπουμε πως το σύστημα εξαγωγής βρίσκεται κάτω απ’ το ‘μικροσκόπιο’ της Triumph, ώστε ο κινητήρας να είναι συμμορφώνεται με τις προδιαγραφές Euro5, που θα μπουν σε ισχύ απ’ το 2020 κι έπειτα.

Η δημιουργία του Daytona 765 δεν αποτελεί ούτε έκπληξη ούτε νέο, αφού η υλοποίηση αυτής της σκέψης απ' την Triumph ήταν το αμέσως επόμενο λογικό βήμα απ’ τη στιγμή που έγινε αποκλειστικός προμηθευτής των κινητήρων της Moto2 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα MotoGP. Το Daytona είχε φωτογραφηθεί απ’ τον κατασκοπευτικό φακό σε δοκιμές μέσα σε μια πίστα της Ισπανίας τον περασμένο Φεβρουάριο. Λίγες μέρες νωρίτερα, στα τέλη του Ιουλίου, η ίδια η Triumph επιβεβαίωσε πως το supersport μοντέλο θα προστεθεί στη γκάμα της και θα είναι μάλιστα περιορισμένης παραγωγής. Τα αποκαλυπτήριά του θα γίνουν στο αγωνιστικό τριήμερο του Silverstone στις 23-25 Αυγούστου και αναμένεται να είναι η καλύτερη Daytona που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα. Η ιπποδύναμή του -κατά τα λεγόμενα της Triumph- θα είναι μεγαλύτερη απ’ την ακριβότερη έκδοση του Street Triple RS, που φτάνει τα 121 άλογα, ενώ το βάρος του θα είναι μικρότερο απ’ τον πρόγονό του.

Άλλο ένα μοντέλο που πιάστηκε κατά τη διάρκεια των δοκιμών ήταν το Triumph Bobber. Συγκεκριμένα, η πρωτότυπη μοτοσυκλέτα ήταν αρκετά τροποποιημένη τόσο στην εργονομία της όσο και στον περιφερειακό εξοπλισμό της. Πολλοί, κάνουν λόγο πως πρόκειται για την TFC (Triumph Factory Customs) έκδοση του Bobber και αν αυτό ισχύει τότε θα προστεθεί στη λίστα με τα υπόλοιπα μοντέλα περιορισμένης παραγωγής έκδοσης, που διαθέτει η Triumph όπως το Rocket 3 και το Thruxton. Όπως βλέπουμε το ίσιο τιμόνι έχει δώσει τη θέση του σε clip-ons και ενώ κόβει πόντους απ’ την άνεση στον αναβάτη τους προσθέτει στην καλύτερη πληροφόρησή του για την κατάσταση του εμπρός τροχού. Οι αναρτήσεις έχουν αλλαχτεί και πλέον έχουμε σε πρώτο πλάνο το πιρούνι και το αμορτισέρ της Ohlins. Επίσης, η μοτοσυκλέτα εξέλιξης είχε δύο δαγκάνες Μ50 της Brembo μπροστά, που μπορούν με μεγάλη ευκολία να ξεπεράσουν σε επιδόσεις φρεναρίσματος την απλή έκδοση του Bonneville Bobber, που έχει ένα δισκόφρενο.

Το Speed Twin υπάρχει ήδη στη γκάμα της Triumph απ’ το 2019, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε την αγγλική εταιρεία να συνεχίσει την εξέλιξη της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας και να ετοιμάσει πιθανότατα μια TFC έκδοση. Οπότε μαζί με το παρεάκι των υπόλοιπων μοτοσυκλετών ήταν και ένα Speed Twin για δοκιμή. Αντίστοιχα με το Bobber έτσι και αυτό είναι εξοπλισμένο με το μαύρο πιρούνι της Ohlins και τις δαγκάνες της Brembo, την ώρα που γίνονται οι δοκιμές για την εναρμόνηση της μοτοσυκλέτας με τις Euro5 προδιαγραφές.

Όπως δείχνουν τα πράγματα, η Triumph στη φετινή EICMA θα έχει πολλά να μας παρουσιάσει είτε πρόκειται για μοντέλα περιορισμένης παραγωγής είτε όχι.

Πηγή: Rideapart

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp.

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.