Παράθυρο κανονισμού: Τα περισσότερα νόμιμα άλογα με δίπλωμα Α2 και Α1!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/12/2021

Μπορεί ο τίτλος του άρθρου να έκανε τα μάτια σας να γουρλώσουν, μπορεί να νομίζετε ότι ήρθε νωρίτερα η Πρωταπριλιά, μπορεί να θεωρείτε ότι πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Είναι απόλυτα αληθές και αυτό είναι που ορίζει ο νόμος.

Εδώ βέβαια οφείλουμε να κάνουμε ορισμένες διευκρινήσεις για κάτι που ναι μεν φαίνεται παράλογο, αλλά δεν είναι παράνομο. Η συγκεκριμένη περίπτωση αφορά τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και ουσιαστικά "εκμεταλλεύεται" την διατύπωση του νόμου, αλλά και τις τεχνικές προδιαγραφές πάνω στις οποίες βασίζεται.

Πιο συγκεκριμένα, το όλο ζήτημα βασίζεται στην οδηγία Νο 85 της UNECE (United Nations Economic Commission for Europe, δηλαδή η οικονομική επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη), η οποία καθορίζει ποια θεωρείται ως μέγιστη και ποια ως στιγμιαία ισχύς για τους κινητήρες εσωτερικής καύσεως και για τους ηλεκτρικούς κινητήρες, αλλά και ποια είναι αυτή στην οποία βασίζονται για να δώσουν τις εγκρίσεις τύπου με τις οποίες κατατάσσονται στις ανάλογες κατηγορίες διπλωμάτων.

Βάσει λοιπόν της οδηγίας Νο 85, η ισχύς που καθορίζει σε ποια κατηγορία διπλωμάτων εντάσσονται οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες είναι η "nominal" ισχύς, με άλλα λόγια η ονομαστική δύναμη που παράγει ο ηλεκτροκινητήρας. Αυτή καθορίζεται ως η συνεχόμενη ισχύς και όχι η στιγμιαία. Και κάπου εδώ βρίσκεται το "παραθυράκι" που δημιουργεί το παράδοξο –αλλά καθ' όλα νόμιμο- φαινόμενο που περιγράφει και ο τίτλος. Η συνεχόμενη ισχύς, λοιπόν, βάσει της οδηγίας για τους ηλεκτροκινητήρες, είναι αυτή που παράγεται για πάνω από μισή ώρα με τέρμα ανοιχτό γκάζι. Οτιδήποτε κάτω από αυτό το χρονικό όριο, θεωρείται ως στιγμιαία ισχύς.

Τι γίνεται λοιπόν στην πράξη; Θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα μιας και αυτές τις μέρες έχουμε στα χέρια μας μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Zero, το DSR, για δοκιμή. Για την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα το εργοστάσιο ανακοινώνει ισχύ 70 ίππων, η οποία –όπως θα διαβάσετε και στην δοκιμή όταν δημοσιευθεί στο MOTO- δεν απέχει και πολύ από την ισχύ που μετρήθηκε στον τροχό. Αυτή όμως η ιπποδύναμη έχει ρυθμιστεί από το εργοστάσιο να παράγεται για κάτι λιγότερο από μισή ώρα, καθώς μετά από αυτό το διάστημα το λογισμικό που διαχειρίζεται την απόδοση κόβει την ιπποδύναμη και την ρίχνει κάτω από τους 47 ίππους, καθιστώντας την νόμιμη για τα πλαίσια της κατηγορίας Α2 των διπλωμάτων!

Το αντίστοιχο συμβαίνει και με τους μικρότερους ηλεκτροκινητήρες της Zero που έχουν "στιγμιαία" απόδοση 59 ίππων (!) αλλά εμπίπτουν βάσει της οδηγίας, στην κατηγορία Α1 των διπλωμάτων, αφού μετά από μισή ώρα η ιπποδύναμη περιορίζεται στους 15 ίππους.

Εδώ δημιουργείται εύλογα, βέβαια, ένας προβληματισμός κυρίως για την τελευταία κατηγορία, γιατί στην περίπτωση των Α2 διπλωμάτων η στιγμιαία ισχύς δεν απέχει δραματικά από την ιπποδύναμη που ορίζει η κατηγορία και σίγουρα αποτελεί ένα σημαντικό δέλεαρ για όσους αναβάτες έχουν δίπλωμα Α2, αλλά θα μπορούν να οδηγούν μια δυνατότερη και με καλύτερες επιδόσεις μοτοσυκλέτα σε σχέση με τις επιλογές τους για μοτοσυκλέτες με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Στην περίπτωση όμως των Α1, σκεφτείτε ότι ένας νέος σε εμπειρία αναβάτης θα έχει την δυνατότητα να οδηγήσει μια μοτοσυκλέτα 59 ίππων ουσιαστικά, η οποία παράγει την δύναμη και την ροπή της από μηδέν στροφές. Σίγουρα το λογισμικό που αναλαμβάνει την κατανομή της ισχύος και όλο το ηλεκτρονικό πακέτο που συνοδεύει τις μοτοσυκλέτες έχει δημιουργηθεί με γνώμονα την φιλικότητα και την χρηστικότητα, έτσι ώστε να είναι χρησιμοποιήσιμη η δύναμη κάτω από όλες τις συνθήκες, αλλά δεν παύει να είναι ένα σημείο προβληματισμού, ειδικά αν βάλουμε και στην εξίσωση τους κατόχους διπλωμάτων κατηγορίας Β (Ι.Χ. αυτοκινήτων δηλαδή) που μετά την εξίσωση των διπλωμάτων θα μπορούν πρακτικά να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις μοτοσυκλέτες.

Αν και είναι απόλυτα ξεκάθαρο από την αρχή, να τονίσουμε ακόμη μία φορά όμως, πως αυτό το παραθυράκι δεν ισχύει μόνο για την Zero, αλλά για όλες τις εταιρείες που κατασκευάζουν ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και είναι κάτι που από την μία καταγγέλλουν οι κατασκευαστές κινητήρων εσωτερικής καύσης ως αθέμιτο ανταγωνισμό, ενώ από την άλλη βρίσκει φιλικά προσκείμενους εκείνους τους αναβάτες που θέλουν να κερδίσουν σε επιδόσεις.

Η Zero είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, καθώς έχει τις επιδόσεις μιας μοτοσυκλέτας με κινητήρα εσωτερικής καύσεως και από την άλλη εμπίπτει σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία που περιγράφει η οδηγία. Περισσότερες όμως λεπτομέρειες για τις επιδόσεις της Zero DSR και την συμπεριφορά της, θα μπορέσετε να διαβάσετε σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, στην πλήρη και αναλυτική δοκιμή της.

https://bit.ly/MOTO_673

Νέα Μοντέλα

EICMA: Yadea Velax 2026 - Στην Ευρώπη η νέα σειρά σκούτερ – Σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις

Δυνατότητα απομακρυσμένου ελέγχου - Αυτονομία έως και 110 χλμ.

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

17/11/2025

Η Yadea φέρνει στην Ευρώπη τη σειρά Velax που απαρτίζεται από τρία νέα μοντέλα τα Velax U, Velax H και Velax H-Fast Charge, ενισχύοντας περαιτέρω την γκάμα της.

Οι τρεις εκδόσεις του Velax δεν έχουν διαφορές αναφορικά με τις διαστάσεις με το μήκος και το πλάτος να βρίσκεται για όλα στα 1.944 και 704 χλστ. αντίστοιχα. Το μεταξόνιο είναι επίσης ίδιο στα 1.331 χλστ. και οι τροχοί έχουν ζάντες 14 ιντσών και ελαστικά 90/90 εμπρός και 100/90 πίσω.

Στα φρένα έχουμε συνδυασμένο σύστημα πέδησης με δίσκους 220 χλστ. και στα δύο άκρα, με το συμβατικό πιρούνι και τα διπλά αμορτισέρ να φροντίζουν για την ανάρτηση του Velax.

Τα Velax έχουν σύστημα που επιτηρεί την κατάσταση της μπαταρίας τους διαρκώς, ακόμη και όταν δεν λειτουργούν και μπορούν να ενημερώνουν τον αναβάτη μέσω της σχετικής εφαρμογής για smartphone της κινέζικης εταιρείας, προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα απομακρυσμένου ελέγχου, όπως για παράδειγμα το ξεκλείδωμα του σκούτερ από απόσταση.

Μέσω της ίδιας εφαρμογής το Velax μπορεί να ενημερώσει σε πραγματικό χρόνο τον αναβάτη στην περίπτωση που το σκούτερ κουνηθεί από τη θέση του, ενώ το ηλεκτρικό του σύστημα μπορεί να δεχτεί ενημερώσεις επίσης απομακρυσμένα.

Το Velax ξεκλειδώνει μέσω Bluetooth ασύρματα, σε όλες τις εκδόσεις του, έχει συνδυασμένο σύστημα πέδησης -το ABS απουσιάζει- με δίσκους 220 χλστ. και στα δύο άκρα, ασύρματο σύστημα εκκίνησης και τροχούς 14 ιντσών.

Τα τρία Velax διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τις επιδόσεις που προσφέρουν και τον τρόπο που φορτίζουν. Η έκδοση U έχει ηλεκτρικό κινητήρα που αποδίδει σταθερά τέσσερεις ίππους και 6,6 ίππους μέγιστη ισχύ και η τελική του φτάνει τα 80 χλμ./ώρα. Το ηλεκτρικό μοτέρ τροφοδοτείται από δύο αποσπώμενες μπαταρίες λιθίου NMC (θετικό ηλεκτρόδιο από νικέλιο, μαγγάνιο και κοβάλτιο) των 2,07 kWh έκαστη, οι οποίες, σύμφωνα με τη Yadea, του προσφέρουν αυτονομία έως και 110 χλμ., ενώ χρειάζονται επτά ώρες για να φορτίσουν από οικιακή πρίζα.

Η εκδοση είναι η βασική έκδοση της σειράς με κινητήρα 2,68 ίππων (2 kW), μέγιστη ισχύ στους 4,3 ίππους και τελική ταχύτητα στα 60 χλμ./ώρα. Εδώ η μπαταρία είναι LFP (ηλεκτρόδιο φωσφορικού λιθίου σιδήρου -LiFePO4), που έχει χαμηλότερο κόστος, μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και φορτίζει σχετικά πιο αργά και χωρητικότητα 2,16 kWh. Και εδώ για μία πλήρη φόρτιση χρειάζονται επτά ώρες, η αυτονομία φτάνει έως τα 66 χλμ. και το βάρος του σκούτερ ανακοινώνεται στα 92 κιλά.

Ακολουθεί η H που έχει επίσης μπαταρία LFP στα 2,28 kWh, όμως αυτή είναι 76 Volt (από 72) και προσφέρει δυνατότητα ταχυφόρτισης. Η Yadea αναφέρει ότι μπορεί να φορτίσει από το 20 στο 80% σε 20 λεπτά και προσφέρει την ίδια αυτονομία των 66 χλμ. με την έκδοση H να έχει και λίγο μεγαλύτερη τελική στα 65 χλμ./ώρα.

Στην EICMA η Yadea παρουσίασε και το οικοσύστημα που έχει δημιουργήσει για τα ηλεκτρικά της μοντέλα με σταθμούς ανταλλαγής μπαταριών που λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο όλη την εβδομάδα, όπως και μία νέα μπαταρία που μπορεί να λειτουργήσει με -20 βαθμούς Κελσίου.