Η μεγαλύτερη Έκθεση μοτοσυκλέτας της Ιαπωνίας είναι κομμάτι του TOKYO MOTOR SHOW της μεγάλης έκθεσης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών, ηλεκτροκίνητων, φορτηγών κτλ - οτιδήποτε δηλαδή έχει να κάνει με κίνηση και κάποιας μορφής κινητήρα.
Το τί έγινε στο TOKYO MOTOR SHOW το έχετε μάθει αναλυτικά από τα άρθρα του motomag μέχρι και το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, επιστρέφουμε τώρα με ένα δικό μας VIDEO που σκοπό έχει να μετατρέψει σε εικόνα όλα όσα είδαμε μαζί τις προηγούμενες ημέρες.
Το TOKYO MOTOR SHOW δεν έχει τόσο μεγάλο εμπορικό ενδιαφέρον, όπως άλλα Σαλόνια, όπως η EICMA για παράδειγμα, έχει όμως σημαντικό δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Δεν έχει εμπορικό ενδιαφέρον γιατί οι Ιάπωνες κατασκευαστές περιμένουν να έρθει το Μιλάνο για να δείξουν τα νέα μοντέλα, κι αυτό είναι καλό. Γιατί όσο το βάρος θα πέφτει στην EICMA τόσο θα παραμένει ο σχεδιασμός των νέων μοντέλων στα δικά μας πλαίσια.
Ήδη η Suzuki έχει ξεστρατίσει από αυτό το μονοπάτι. Ήδη θεωρεί επαγγελματικό σφάλμα να παραβλέπεις την αγορά της Ασίας μιλώντας με εκατομμύρια μονάδες, αντί για μερικές χιλιάδες όπως η Ευρώπη. Η Honda παραμένει κοντά σε αυτό που είχε πει στο MOTO απευθείας πριν δύο χρόνια, πως η αγορά της Ευρώπης μπορεί να υστερεί τόσο σε αριθμό μοντέλων όσο και σε καθαρό κέρδος πλέον, όμως ο σχεδιασμός των μοτοσυκλετών παγκοσμίως πρέπει να μείνει σε Ευρωπαϊκά πρότυπα γιατί και οι υπόλοιποι λαοί αυτά βλέπουν, αυτά ονειρεύονται, τα Ευρωπαϊκά μοντέλα. Και είναι λογικό! Κανείς δεν παθιάστηκε με το υπερκυβισμένο παπί, είναι ωραίο – κι εμείς το θέλουμε, αλλά μπροστά σε ένα CBR1000R, κοιτάς το CBR όπως και να το κάνουμε. Και η Honda πάσχει στον τομέα του «φτιάχνω μοτοσυκλέτες για το πάθος» από επιλογή μάλιστα. Διότι κάτι έχει δει, κάτι στο οποίο δεν κάνει λάθος και είναι αντικείμενο διαφορετικής ανάλυσης που καλύτερα να γίνει σε ξεχωριστό άρθρο για να πάρει την προσοχή που της αξίζει.
Αντίθετα δηλαδή από την Kawasaki που για εκείνη οι μοτοσυκλέτες, έτσι κι αλλιώς, είναι ένας τομέας που ασχολείται ξεκάθαρα από πάθος και κάπου στο τέλος στυγνά επαγγελματικά. Είναι τόσο μεγάλος κατασκευαστής και οι μοτοσυκλέτες τόσο μικρό κομμάτι της, που κανείς και ποτέ, δεν θα μπορέσει να πει πως η Kawasaki κάνει ό,τι κάνει λειτουργώντας επιχειρηματικά, με την στυγνή έννοια του όρου. Διότι και δώρο σε κανέναν δεν θα γίνει, προφανώς και θα έχει κέρδος.
Η Yamaha από την άλλη είναι η εταιρία που βλέπει την Honda ως τον μεγάλο αντίπαλο και στόχο έχει να την ξεπεράσει, και μάλιστα να το κάνει με πιο σπορ μοντέλα. Θέλει να είναι μία πρόταση προς το ίδιο κοινό αλλά «καλύτερα», κι όπου καλύτερα βάζει κανείς την διαφορετική φιλοσοφία απέναντι στους δύο τροχούς. Οι τέσσερις τους συνολικά, πλαισιώνουν την μοτοσυκλέτα απόλυτα και έχει ο καθένας την δική του ξεκάθαρη φιλοσοφία, κι ας έχουν πάρα πολλά κοινά σημεία στο σύνολο.
Το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον του TOKYO MOTOR SHOW βρίσκεται στα στελέχη. Παρόντες για να σου δείξουν τα νέα μοντέλα είναι οι άνθρωποι των εταιριών, όχι οι πωλητές, αλλά εκείνοι που σχεδιάζου και εξελίσσουν τα μοντέλα! Για παράδειγμα ο κύριος με το κουστούμι δίπλα στην Africa Twin, είναι ο άνθρωπος που ανέλυσε και σε εμάς κάθε πτυχή της νέας Africa όταν την οδηγήσαμε αποκλειστικά και αναλυτικά θα διαβάσετε στο επόμενο -επετειακό- τεύχος. Πρόκειται για τον κ. Morita, τον κύριο “LPL” που σημαίνει Large Project Leader, ο σκηνοθέτης του θέματος με λίγα λόγια.
Κάθε τομέας έχει πολλούς σχεδιαστές και έναν συντονιστή. Το μπλοκ του κινητήρα έχει τον δικό του Project Leader, το πλαίσιο το ίδιο κ.ο.κ. όλοι αυτοί έχουν έναν «αρχηγό», κάπως έτσι δουλεύουν όλες οι Ιαπωνικές εταιρίες, στις ευρωπαϊκές υπάρχουν διαφορές αν και σε πολλά σημεία η διαδικασία είναι ίδια. Αν θες να βρεις τον «αρχηγό» κάθε μοντέλου πρέπει να βρεθείς είτε στην παγκόσμια παρουσίασή του, είτε σε ευκαιρίες όπως το TOKYO MOTOR SHOW.
Το MOTO δεν χάνει παγκόσμιες παρουσιάσεις ακριβώς γιατί δίνει βάση στην δημοσιογραφική προσέγγιση και αυτό εκτιμάται -ακόμη- στην εποχή μας. Το TOKYO MOTOR SHOW λοιπόν μπορεί να μην αποτελεί στόχο επίσκεψης για το ευρύ κοινό, ή να μην έχει να δείξει τα πιο σημαντικά μοντέλα, όμως είναι η ατμόσφαιρα αυτή που αξίζει και οι άνθρωποι που είναι παρόντες που κάνουν την διαφορά.
Στο παρακάτω VIDEO δίνουμε την εικόνα των περιπτέρων των κατασκευαστών και όλες οι πληροφορίες για τις μοτοσυκλέτες υπάρχουν ήδη στις σελίδες μας.
Μαζί και φωτογραφικό υλικό από τα σημαντικότερα μοντέλα, μέσα από το TOKYO MOTOR SHOW, δείτε το VIDEO:
MV Agusta Brutale Serie Oro 2026 - Με 148 ίππους στοχεύει στην κορυφή των μεσαίων γυμνών [Gallery]
Πλήρες ηλεκτρονικό οπλοστάσιο – 195 κιλά χωρίς καύσιμο
Από τον
Θοδωρή Ξύδη
3/11/2025
Με τη Serie Oro η MV Agusta αποκάλυψε τη νέα μεσαία Brutale, την οποία εμείς έχουμε ήδη οδηγήσει ως πρωτότυπο! Είναι η μοτοσυκλέτα που φέρνει μαζί της περισσότερη φιλικότητα στην καθημερινότητα έναντι της Brutale 800 RR που αντικαθιστά αλλά και κορυφαία συνολικά απόδοση για την κατηγορία.
Στο τεύχος του ΜΟΤΟ που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στα περίπτερα (#672) μπορείτε να διαβάσετε τις εντυπώσεις μας από τη νέα γυμνή MV Agusta, η οποία θα λέγεται σκέτο Brutale και το όνομά της δεν έχει ως συνθετικό κάποιον αριθμό που να σχετίζεται με τον κυβισμό του κινητήρα της, όπως είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα.
Η νέα τρικύλινδρη Brutale θα πάρει τη θέση της 800 RR των 140 ίππων και έρχεται να τοποθετηθεί πάνω από την “entry level” 800 αλλά κάτω από την 4κύλινδρη 1000 χρησιμοποιώντας τον νέο 950 EVO κινητήρα που γνωρίσαμε αρχικά στην Enduro Veloce. Έναν κινητήρα που δεν πέρασε αυτούσιος στην Brutale και δέχτηκε πολλές και σημαντικές αλλαγές με στόχο να αυξήσει σημαντικά την απόδοσή του και να την φέρει σε κορυφαίο επίπεδο. Πολλές και σημαντικές είναι οι αλλαγές και στα υπόλοιπα σημεία της μοτοσυκλέτας που θέλει να στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή της κατηγορίας της όχι μόνο με τις επιδόσεις της αλλά και με τη συνολική της απόδοση, τη σχεδίασή της, όπως και με την αξιοπιστία της. Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ξεκινώντας από τη σχεδίαση.
Εδώ στο ΜΟΤΟ γνωρίζαμε για την παρουσίαση της νέας μεσαίας Brutale παραγωγής ημέρες πριν από την επίσημη αποκάλυψή της καθώς η MV Agusta την παρουσίασε διαδικτυακά σε επιλεγμένα μέσα και από τις δύο όχθες του Ατλαντικού όπου και θα είναι διαθέσιμη. Δε χρειάζεται δεύτερη ματιά για να καταλάβει κανείς ότι έχει μπροστά του μία Brutale με το design της σπορ naked να αποτελεί εξέλιξη του γνωστού σχεδίου του μεγάλου Massimo Tamburini και αυτή ήταν και η πρόθεση των σημερινών σχεδιαστών που παραδέχονται υπό τη μορφή κολακείας τις αντιγραφές που έχουν κάνει άλλοι κατασκευαστές τμημάτων της Brutale όλα αυτά τα χρόνια, κάτι βέβαια που συνεχίζεται και σήμερα.
Ο σήμα κατατεθέν προβολέας ακολουθεί τη σχεδίαση του προηγούμενου αλλά είναι ολοκαίνουργιος με τα LED που κατεβαίνουν στην περιφέρειά του αλλά δεν τον κυκλώνουν να του δίνουν μια χαρακτηριστική ταυτότητα. Το ντεπόζιτο έχει επίσης χαρακτηριστική σχεδίαση Brutale και θυμίζει εκείνο της 800 αλλά είναι επίσης ολοκαίνουργιο και πιο στενό στα πλάγια και άλλαξε γιατί οι άνθρωποι της MV Agusta ήθελαν να το κάνουν τέλειο, όπως μας είπαν χαρακτηριστικά. Όλα μοιάζουν άλλα όλα είναι διαφορετικά με πι έντονες ίσως αλλαγές εκείνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην ουρά της μοτοσυκλέτας -με επιρροές απί την Dragster-, όπως και στο τελικό της εξάτμισης, το οποίο αφήνει τις γωνίες και τις ακμές στην άκρη και επιστρέφει στις στρογγυλές απολήξεις που είναι παράλληλα και ξεχωριστές μεταξύ τους. Αυτή βέβαια είναι η εξάτμιση -από τιτάνιο- της Serie Oro, η οποία σχεδιάστηκε σε συνεργασία με την Termignoni και μένει να δούμε αν θα υπάρχουν διαφορές σε σχέση με εκείνη της στάνταρ έκδοσης της Brutale.
Στη Serie Oro το ανθρακόνημα έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά μέρη της μοτοσυκλέτας, αλλού βαμμένο και αλλού άβαφο για να μην το μπερδεύει ο παρατηρητής με ένα απλό πλαστικό κομμάτι, ενώ νέο είναι και το βαθύ μεταλλικό κόκκινο χρώμα ,το οποίο έχει ταιριάξει με το ασημί “Ago” της MV Agusta που φέρει το παρατσούκλι του Agostini.
Φιλικότερη θέση οδήγησης και για ψηλούς
Θέλοντας να αλλάξουν τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας αλλά όχι και την ταυτότητά της οι Ιταλοί ασχολήθηκαν πολύ με την οδηγησιμότητά της θέλοντας να την κάνουν πολύ πιο εύκολη και για το μέσο αναβάτη αλλά και για τον πιο έμπειρο, έναντι της Brutale 800 RR. Κατά τη διαδικτυακή παρουσίαση μας είπαν ότι θεωρούν την άνεση που νιώθει ένας αναβάτης πάνω στη μοτοσυκλέτα ως έναν παράγοντα που συντελεί στη συνολική της απόδοση ( χαρακτήρισαν την άνεση ως performance factor), ενώ θέλουν να δουν περισσότερες Brutale στο μέλλον να χρησιμοποιούνται καθημερινά. Τέλος στην old school ιταλική σχολή όπου έπρεπε να πηγαίνεις όλο και πιο γρήγορα για να “ξυνήσουν” το πλαίσιο και οι αναρτήσεις και να αρχίσουν να δουλεύουν σωστά. Τώρα αυτό γίνεται από χαμηλότερη ταχύτητα ώστε ο αναβάτης να μη νιώθει ότι βρίσκεται πάνω σε μια μοτοσυκλέτα που τα καταφέρνει καλά μόνο στην πίστα.
Για να πετύοχυν το παραπάνω οι Ιταλοί ξεκίνησαν με την αναθεώρηση του εργονομικού τριγώνου της θέσης οδήγησης, κάνοντας παράλληλα τη μοτοσυκλέτα πιο ευρύχωρη για τους ψηλότερους. Έναντι της 800 RR το τιμόνι βρίσκεται 20 χλστ. ψηλότερα και 10 πιο χλστ. μπροστά με τη νέα σέλα να είναι κατά 20 χλστ. πιο φαρδιά στο εμπρός μέρος της, κοντά στο ρεζερβουάρ αλλά και 40 χλστ. φαρδύτερη στο πίσω. Είναι επίσης και 40 χλστ. πιο μακριά και έτσι επιτρέπει ένα σαφώς μεγαλύτερο εύρος κίνησης, ενώ έχει και 10 χλστ. περισσότερο αφρώδες. Τα μαρσπιέ, τέλος, έχουν τοποθετηθεί 30 χλστ. ψηλότερα και 10 χλστ. πιο πίσω, έναντι της Brutale 800RR.
Η οθόνη είναι μικρή σχετικά σε μέγεθός με διαγώνιο στις πέντε ίντσες με την MV Agusta να επιλέγει συνειδητά, με νέα γραφικά και μενού και πλήρη συνδεσιμότητα, ενώ ενσωματώνει αντικλεπτικό σύστημα, σύστημα ανίσχευσης πτώσης και αποστολής sms, όπως και σύστημα γεωεντοπισμού. Ο αναβάτης μπορεί να επιλέξει μεταξύ πέντε προγραμμάτων λειτουργίας για τον κινητήρα και το πλήρες ηλεκτρονικό οπλοστάσιο έχοντας στη διάθεσή του τα Rain, Urban, Sport, Race και Custom. Στάνταρ είναι επίσης το cruise control, όπως και το launch control.
Στους 148 ίππους ο 950 EVO
Ο 3κύλινδρος των 931 κ.εκ. της Enduro Veloce δεν φτιάχτηκε μόνο για την ιταλική adventure, ωστόσο δεν μετακόμισε και αυτούσιος στην Brutale και αποτελεί εξέλιξη του συγκεκριμένου μοτέρ που αύξησε σημαντικά την απόδοσή του και προσαρμόστηκε στο νέο του ρόλο. Με αντίστροφα περιστρεφόμενο στρόφαλο, ο κινητήρας παραμένει στα 931 κ.εκ. με τη μέγιστη ισχύ να έχει ανέβει στους 148 ίππους στις 11.200 σ.α.λ., ενώ όπως και στην Enduro Veloce, το 85% της ροπής, που έχει μέγιστη τιμή τα 10,9 χιλιογραμμόμετρα στις 8.400, είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η καμπύλη της ροπής αναμένεται και εδώ επίπεδη και για τη βελτίωση στην απόδοση ο πρώτος μεγάλος υπεύθυνος είναι η πλήρως ανασχεδιασμένη κεφαλή με βελτιστοποιημένο κύκλωμα ψύξης, μεγαλύτερες βαλβίδες από ατσάλι και ανασχεδιασμένη εισαγωγή και εξαγωγή. Νέες είναι και οι έδρες των βαλβίδων από υλικό που παρουσιάζει αυξημένη αντοχή στη φθορά, ενώ νέοι είναι και το προφίλ των εκκεντροφόρων, ενώ η συμπίεση έχει ανέβει στο 13,4:1. Οι αλλαγές συνεχίζονται στη νέα φλάντζα κεφαλής, τα νέα πιστόνια και την αναθεώρηση του κυκλώματος λίπανσης, όπως και των θαλάμων καύσης. Νέο τέλος είναι το σώμα ψεκασμού των 50 χλστ. Πολλές από τις αλλαγές που έκαναν οι Ιταλοί δεν αφορούν αποκλειστικά την αύξηση της απόδοσης και έχουν να κάνουν και με τη διατήρηση της αξιοπιστίας του κινητήρα (βλ. λίπανση και ψύξη) καθώς θέλουν οι μοτοσυκλέτες τους να είναι πλήρως ανταγωνιστικές και σε αυτόν τον νευραλγικό τομέα με την 5ετή εργοστασιακή εγγύηση της MV Agusta να ισχύει και για το νέα Brutale.
Οι Ιταλοί μας είπαν ότι για να φτάσουν στην κορυφαία, για την κατηγορία απόδοση, πήραν ως σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο κινητήρα του KTM 990 Duke -των θεωρούν έναν από τους καλύτερους κινητήρες στην κατηγορία- αλλά και τον V2 του Ducati Streetfighter, όχι του καινούργιου των 120 ίππων αλλά του προηγούμενου που ήταν σαφώς πιο δυνατό και απέδιδε 153 ίππους. Χαρακτηριστικά ανέφεραν ότι σε σχέση με το γυμνό των Αυστριακών το δικό τους μοτέρ είναι ισχυρότερο κατά 10 άλογα στις 4.500 σ.α.λ. και ένα χιλιογραμμόμετρο ροπής, με τη διαφορά στην ισχύ να ανεβαίνει στα 20 στις 10.000 σ.α.λ. και τη διαφορά στη ροπή να διατηρείται. Παρόμοια είναι η υπεροχή του 950 EVO και απέναντι στο μοτέρ της Ducati για το οποίο βέβαια δεν έχουν πλέον λόγο να ανησυχούν. Σημαντικά ισχυρότερος είναι ο κινητήρας και σε σχέση με εκείνον της Brutale 800 με 20 ίππους περισσότερους στις 4.000 σ.α.λ. (+3 χιλιογραμμόμετρα), με τη διαφορά να ανεβαίνει στους 30 στις 7.000 σ.α.λ.
Αλλαγές και σε πλαίσιο-αναρτήσεις-φρένα
Το ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα είναι επίσης ένα ακόμη σημείο όπου υπάρχουν πολλές ομοιότητες με εκείνο της 800 RR αλλά και εδώ οι αλλαγές είναι μεγάλες. Η MV Agusta αναφέρει ότι αναθεωρήθηκε η στρεπτική του ακαμψία και μειώθηκε το βάρος του, ενώ το αλουμινένιο ψαλίδι έγινε πιο μακρύ και έτσι μεγάλωσε και το μεταξόνιο που φτάνει τα 1.433 χλστ., με το ίχνος στα 93 χλστ. Το βάρος της Brutale είναι 195 κιλά με άδειο το ρεζερβουάρ των 16,5 λίτρων, ενώ η απόσταση της σέλας από το έδαφος βρίσκεται στα 850 χλστ.
Η Serie Oro, ως η περιορισμένης παραγωγής έκδοσης θα φέρει κορυφαίο πακέτο φρένων της Brembo και θα είναι η πρώτη μεσαίου κυβισμού που θα έχει στον εξοπλισμό της τις ακτινικής τοποθέτησης 4πίστονες δαγκάνες Hypure, όπως και ακτινική τρόμπα της ιταλικής εταιρείας με πιστόνι 17 χλστ. με τους δίσκους να έχουν διάμετρο 320 χλστ.
Στις αναρτήσεις προτιμήθηκε η Ohlins και το πλήρως ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο πιρούνι NIX 30 των 43 χλστ. που φέρει στα καλάμια του επίστρωση νιτριδίου του τιτανίου (TiN) και το TTX 36 αμορτισέρ, επίσης πλήρως ρυθμιζόμενο. Ως ελαστικά πρώτης τοποθέτησης επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV.
Οι ζάντες είναι αλουμινένιες σφυρήλαστες στα 3,5 κιλά πίσω και τρία μπροστά, δύο κιλά ελαφρύτερες από ότι αν ήταν χυτές.
Η Serie Oro θα παραχθεί σε 300 αριθμημένα αντίτυπα και σύμφωνα με την MV Agusta η τιμή θα είναι έκπληξη αλλά όχι με την κακή έννοια, γιατί θα είναι χαμηλότερη σε σχέση με αυτή που μπορεί να περιμένει το κοινό.
