Benelli TRK 502: Πρώτες εντυπώσεις

Οδηγούμε το Benelli TRK 502
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/3/2018

Σήμερα είναι η πέμπτη ημέρα συμβίωσης με το Benelli TRK 502 και μόλις επιστρέψαμε στο γραφείο από τις μετρήσεις επιδόσεων, ενώ εχθές το απόγευμα κάναμε την δυναμομέτρησή του. Μέχρι να επεξεργαστούμε όλα τα δεδομένα και να έχουμε τους πραγματικούς αριθμούς που κατέγραψαν το Dynojet και το V-BOX, θα θέλαμε να πούμε δύο-τρία λόγια για αυτή την μοτοσυκλέτα που έχει γίνει η αιτία να λάβουμε πολλά e-mail και μηνύματα στη σελίδα μας στο Facebook, τα οποία ουσιαστικά ζητούσαν να μην καθυστερήσουμε με την δοκιμή της! Καθόλου παράλογη αυτή η προσμονή για το TRK 502, καθώς έχει δελεαστική τιμή που είναι πολύ κοντά στα on-off 250/300, η οποία συνδυάζεται με το μέγεθος, την επιβλητικότητα και τις “ανέσεις” μιας mega on-off 1000+ κυβικών.

Όσο εντυπωσιακή εμφάνιση έχει στις φωτογραφίες, το ίδιο και ακόμα περισσότερο εντυπωσιακή είναι στο δρόμο ή παρκαρισμένη δίπλα από άλλες μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού. Αισθητικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει πολλά στοιχεία από BMW GS και Ducati Multistrada, όμως με κάποιο τρόπο έχουν ταιριάξει αρμονικά μεταξύ τους και το TRK 502 καταφέρνει να έχει δική του προσωπικότητα.

Έντονη προσωπικότητα έχει και ο ήχος του κινητήρα, που είναι μια μίξη μεταξύ τρικύλινδρου Triumph και του δικύλινδρου των BMW F700/800. Στην εποχή των Euro4 σπάνια οδηγάμε πια μια μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού που να παράγει ο κινητήρας και η εξάτμισή της κάποια χαρακτηριστική χροιά.

Η πολύ χαμηλή σέλα σε σχέση με το πολύ ψηλό τιμόνι δημιουργεί μια “παράξενη” θέση οδήγησης, αλλά μετά από λίγες μέρες την συνηθίζεις. Το καλό που έχει είναι η ευκολία που σου δίνει να πατάς γερά με τα δύο πόδια στο έδαφος και ταυτόχρονα η σέλα διαθέτει αρκετό αφρώδες και είναι μαλακή κι άνετη. Στον τομέα της ποιότητας κατασκευής οι εντυπώσεις είναι ανάμικτες. Το βάψιμο των πλαστικών είναι αρκετά καλό, του πλαισίου σε κάποια σημεία δείχνει πρόχειρο και το ίδιο ισχύει για το φινίρισμα, τις βίδες και τα καλώδια, όπου σε κάποια σημεία παίρνουν καλό βαθμό και σε κάποια άλλα όχι.

Ακριβώς τα ίδια ανάμικτα συναισθήματα υπάρχουν για τα δυναμικά χαρακτηριστικά του TRK 502 και η κριτική που θα κάνεις εξαρτάται αν το βλέπεις ως εναλλακτική λύση απέναντι στα μικρά on-off των 250/300 κυβικών ή ως φτηνότερη επιλογή από τα CB 500 X, Versys 650 και Tracer 700. Έχουμε ακόμα μερικές μέρες μπροστά μας για να ολοκληρώσουμε το τεστ και να βγάλουμε το τελικό συμπέρασμα, αλλά και εσείς την ευκαιρία να μας στείλετε τις ερωτήσεις και τις απορίες σας σχετικά με αυτή τη μοτοσυκλέτα, από την στιγμή που την αναμένετε με τόσο ενδιαφέρον. Η δοκιμή συνεχίζεται και έρχεται σύντομα σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ.

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi