ΒΜW E – scooter: Eπιδόσεις και γόητρο

Από το

Μαύρο Σκύλο

21/7/2011

Τo ηλεκτροκίνητο σκούτερ της BMW -ακόμη είναι σε επίπεδο εξέλιξης- δεν μοιάζει με κανένα από τα ηλεκτρικά σκούτερ που ξέρουμε μέχρι σήμερα. Αντί για τα μικρού μεγέθους και βάρους σκούτερ που προορίζονται για σύντομες διαδρομές μέσα στις πόλεις, το E-Scooter concept σχεδιάζεται για να έχει πολύ μεγαλύτερο εύρος δράσης. Κατ’ αρχήν, είναι το μέγεθός του που είναι εφάμιλλο των μεγάλου μεγέθους σκούτερ άλλων κατασκευαστών με κινητήρες 600 κυβικών. Πρόκειται εμφανώς για ένα σκούτερ “γοήτρου” με αντίστοιχες δυνατότητες και επιδόσεις. Το E - scooter προέρχεται από το concept C που είχε παρουσιαστεί στην περσινή έκθεση του Μιλάνου. Αυτό όσον αφορά την εμφάνισή του εξωτερικά. Γιατί κάτω από αυτήν υπάρχουν άλλες τεχνολογίες στα περισσότερα σημεία του. Διατηρήθηκε πάντως το “ψαρωτικό” ανεστραμμένο πιρούνι, το οποίο δεν είναι “σαν” πιρούνι μοτοσυκλέτας αλλά ακριβώς ίδιο, με τις μπουκάλες του να δένουν με δυο πλάκες. Από εκεί και πέρα, το Ε- scooter είναι ένα ακόμη BMW “χωρίς πλαίσιο” ή σωστότερα χωρίς κυρίως πλαίσιο. Αντί αυτού χρησιμοποιείται το αλουμινένιο κουτί στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν οι μπαταρίες. Στο μπροστινό του μέρος βιδώνεται ένα σωληνωτό υποπλαίσιο για να στηρίξει με τη σειρά του το πιρούνι και τον υπόλοιπο εξοπλισμό του εμπρός μέρους, ενώ ένα απλούστερο σωληνωτό, επίσης, υποπλαίσιο στηρίζει στο πίσω μέρος τη σέλα και την ουρά. Το αλουμινένιο και μονόμπρατσο ψαλίδι πέρα από την ξεχωριστή εικόνα που δημιουργεί φιλοξενεί στο εσωτερικό του ένα μέρος από το σύστημα μετάδοσης της κίνησης στον πίσω τροχό, ενώ το μοναδικό αμορτισέρ είναι τοποθετημένο με μεγάλη κλίση από την αριστερή του πλευρά και το αναρτά δίχως μοχλικό. Η μετάδοση από τον ηλεκτροκινητήρα προς τον πίσω τροχό ξεκινά με έναν οδοντωτό ιμάντα από τον κινητήρα έως τις τροχαλίες, όπου συνεχίζει ένας δεύτερος ιμάντας ενώ ο τροχός περιστρέφεται από αλυσίδα.
Υπάρχει κύκλωμα υγρόψυξης -αναζητήστε το ψυγείο κάτω από τον λαιμό- για να ψύχει τον κινητήρα, αλλά και τον φορτιστή κατά τη διάρκεια της φόρτισης. Αυτή γίνεται χρησιμοποιώντας την απλή πρίζα του δημόσιου δικτύου διανομής ρεύματος. Οι επιδόσεις του -κατά τα λεγόμενα της εταιρείας- όσον αφορά την επιτάχυνσή του, είναι αντίστοιχη με των σκούτερ που διαθέτουν κινητήρες βενζίνης 600 κυβικών, ενώ η συνολική του απόδοση θα είναι αρκετή για να προσπερνάει με άνεση στις λεωφόρους μεταφέροντας δυο αναβάτες. Η αυτονομία του θα ξεπερνά με άνεση τα εκατό χιλιόμετρα, ενώ μπορεί να αυξηθεί σε ποσοστό έως και 20% χάρη στο σύστημα ανάκτησης ενέργειας που τροφοδοτεί με ρεύμα τις μπαταρίες κατά τη διάρκεια των επιβραδύνσεων. Επίσης, χάρη στη χρήση των πιο σύγχρονων τεχνολογιών, που αναπτύσσονται με ιδιαίτερη ταχύτητα για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, η διάρκεια της φόρτισης των μπαταριών, όταν έχουν αδειάσει τελείως, φθάνει μόλις τις τρεις ώρες

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi