Δοκιμάζοντας το KTM 1290 Superduke R

Η θεραπεία της χορτοφαγίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/4/2018

Έχουμε στα χέρια μας αυτές τις μέρες την τελευταία έκδοση του KTM 1290 Superduke R και φυσικά μας τρώνε τα δάκτυλά μας να γράψουμε κάτι για αυτή την (ΠΟΛΥ) ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα. Σαφώς και θα έχουμε πλήρες τεστ με μετρήσεις επιδόσεων, καταναλώσεις και δυναμομέτρηση σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, όμως οι πρώτες ζεστές εντυπώσεις έχουν την δική τους αξία. Ιδιαίτερα τώρα που ακόμα έχουμε την γεύση στο στόμα από την οδήγηση του νέου 790 Duke. Ξεκάθαρα πρόκειται για δύο διαμετρικά αντίθετες μοτοσυκλέτες σε χαρακτήρα. Το 790 Duke σε γοητεύει με την αρμονία του, το 1290 Superduke R σε… υποτάσσει με την ωμή βία του!

Σε αυτή την κατηγορία των μεγάλων streetfighter υπάρχει το Aprilia Tuono 1100, το Yamaha MT-10, το Suzuki GSX-S 1000 και το KTM 1290 Superduke R (update: ναι - ναι και το BMW S1000R που δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε). Κάποτε είχαμε και τα Ducati Streetfighter 1098 και Kawasaki Z 1000, όμως η μικρή ζήτηση και οι προδιαγραφές Euro 4 τα εξαφάνισαν.

Παρ’ ότι το KTM 1290 Superduke R μοιάζει στα χαρτιά να είναι αντίπαλός του Tuono 1100 Factory και του MT-10 SP, στην πραγματικότητα αυτές οι τρεις μοτοσυκλέτες διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Το Aprilia είναι ένα superbike με ψηλό τιμόνι και γι’ αυτό είναι καλύτερο μέσα στην πίστα και λιγότερο ευχάριστο στο δρόμο. Το MT-10 έχει τη σωστή κλιμάκωση στο κιβώτιο ταχυτήτων για οδήγηση στους δρόμους και γι’ αυτό τα πάει πολύ καλύτερα μέσα στην πόλη και στα στροφιλίκια.

Όμως το KTM 1290 Superduke R είναι το μοναδικό πλέον V2 σε αυτό το κλειστό club και αυτό με τη σειρά του επηρεάζει σε απόλυτο βαθμό την προσωπικότητά του. Ο V4 της Aprilia και ο crossplane εν σειρά τετρακύλινδρος της Yamaha έχουν ροπή παντού και γραμμική παροχή δύναμης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί η απόκριση στο γκάζι με έναν V2 που έχει 200 κυβικά παραπάνω και πολύ μεγαλύτερη διαδρομή εμβόλου. Το KTM 1290 Superduke R είναι πραγματικά μια βίαιη μοτοσυκλέτα. Είναι η θεραπεία για την χορτοφαγία! Το μικρό βάρος και τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά σε βοηθούν να την κουμαντάρεις, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τον αιμοδιψή χαρακτήρα του.  Στις μέρες μας θα βρεις κι άλλες μοτοσυκλέτες που σου ζουλάνε τους αδένες παραγωγής αδρεναλίνης, αλλά μόνο το 1290 Superduke R τους χτυπάει με βαριοπούλα.

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi