Δοκιμάζοντας το KTM 1290 Superduke R

Η θεραπεία της χορτοφαγίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/4/2018

Έχουμε στα χέρια μας αυτές τις μέρες την τελευταία έκδοση του KTM 1290 Superduke R και φυσικά μας τρώνε τα δάκτυλά μας να γράψουμε κάτι για αυτή την (ΠΟΛΥ) ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα. Σαφώς και θα έχουμε πλήρες τεστ με μετρήσεις επιδόσεων, καταναλώσεις και δυναμομέτρηση σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, όμως οι πρώτες ζεστές εντυπώσεις έχουν την δική τους αξία. Ιδιαίτερα τώρα που ακόμα έχουμε την γεύση στο στόμα από την οδήγηση του νέου 790 Duke. Ξεκάθαρα πρόκειται για δύο διαμετρικά αντίθετες μοτοσυκλέτες σε χαρακτήρα. Το 790 Duke σε γοητεύει με την αρμονία του, το 1290 Superduke R σε… υποτάσσει με την ωμή βία του!

Σε αυτή την κατηγορία των μεγάλων streetfighter υπάρχει το Aprilia Tuono 1100, το Yamaha MT-10, το Suzuki GSX-S 1000 και το KTM 1290 Superduke R (update: ναι - ναι και το BMW S1000R που δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε). Κάποτε είχαμε και τα Ducati Streetfighter 1098 και Kawasaki Z 1000, όμως η μικρή ζήτηση και οι προδιαγραφές Euro 4 τα εξαφάνισαν.

Παρ’ ότι το KTM 1290 Superduke R μοιάζει στα χαρτιά να είναι αντίπαλός του Tuono 1100 Factory και του MT-10 SP, στην πραγματικότητα αυτές οι τρεις μοτοσυκλέτες διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Το Aprilia είναι ένα superbike με ψηλό τιμόνι και γι’ αυτό είναι καλύτερο μέσα στην πίστα και λιγότερο ευχάριστο στο δρόμο. Το MT-10 έχει τη σωστή κλιμάκωση στο κιβώτιο ταχυτήτων για οδήγηση στους δρόμους και γι’ αυτό τα πάει πολύ καλύτερα μέσα στην πόλη και στα στροφιλίκια.

Όμως το KTM 1290 Superduke R είναι το μοναδικό πλέον V2 σε αυτό το κλειστό club και αυτό με τη σειρά του επηρεάζει σε απόλυτο βαθμό την προσωπικότητά του. Ο V4 της Aprilia και ο crossplane εν σειρά τετρακύλινδρος της Yamaha έχουν ροπή παντού και γραμμική παροχή δύναμης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί η απόκριση στο γκάζι με έναν V2 που έχει 200 κυβικά παραπάνω και πολύ μεγαλύτερη διαδρομή εμβόλου. Το KTM 1290 Superduke R είναι πραγματικά μια βίαιη μοτοσυκλέτα. Είναι η θεραπεία για την χορτοφαγία! Το μικρό βάρος και τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά σε βοηθούν να την κουμαντάρεις, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τον αιμοδιψή χαρακτήρα του.  Στις μέρες μας θα βρεις κι άλλες μοτοσυκλέτες που σου ζουλάνε τους αδένες παραγωγής αδρεναλίνης, αλλά μόνο το 1290 Superduke R τους χτυπάει με βαριοπούλα.

EICMA: SYM Jepardo 250/300 2026 - Η επόμενη γενιά των μεσαίων GT

Με δύο κινητήρες στα 250 και 300 κ.εκ. - Και τη νέα σχεδιαστική γλώσσα της SYM
SYM Jepardo 250-300 2026 - EICMA 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

10/11/2025

Το SYM Jepardo ανήκει στην τριάδα των μοντέλων που παρουσίασε η SYM στο Μιλάνο, ως το επόμενης γενιάς μεσαίου κυβισμού GT σκούτερ της ταΐβανέζικης εταιρείας.

Για τους μεγαλύτερους το Jepardo έχει όνομα που θυμίζει το διάσημο αμερικάνικο τηλεπαιχνίδι που κράτησε για 42 ολόκληρα χρόνια, όμως στην πραγματικότητα η έμπνευση για αυτό το όνομα προέρχεται από το ιταλικό Ghepardo, τον Γατόπαρδο ή αλλιώς Τσίτα. 

Η σχεδίασή του είναι δυναμική και χαρακτηρίζεται από έντονες ακμές και γωνίες με την τετράδα των εμπρός LED να του δίνει μια ξεχωριστή ταυτότητα. Το ίδιο κάνει και η σχεδίαση του πίσω φωτιστικού σώματος που "αντιγράφει" επιτυχημένα εκείνη του κεντρικού προβολέα και κάνει αδύνατο να μπερδέψει κανείς το Jepardo με κάποιο άλλο σκούτερ.

SYM Jepardo 250-300 2026 - EICMA 2025

Το μεσαίου κυβισμού GT έχει εξοπλιστεί με TFT οθόνη που συνδέεται με κινητό και προσφέρει έλεχγο τηλεφωνικών κλήσεων, mirroring αλλά και πλοήγηση Google Maps και keyless σύστημα ενεργοποίησης/εκκίνησης. Τη χρηστικότητα η ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα που δεν χρειάζεται εργαλεία για να αλλάξει θέση όπως και η μικρή σχάρα στο πίσω μέρος με τις ενσωματωμένες χειρολαβές, ενώ κάτω από τη σέλα υπάρχει χώρος για δύο κράνη. 

Ο αναβάτης έχει τη δυνατότητα να ρυθμίσει σε μήκος την "πλατούλα" της μεγάλης σέλας, το traction control είναι στάνταρ και τα φωτιστικά σώματα είναι full LED, ενώ περιλαμβάνονται επίσης δύο θύρες φόρτισης Type A και Type C.

SYM Jepardo 250-300 2026 - EICMA 2025

Το Jepardo έχει ανακοινωθεί με δύο διαφορετικούς υγρόψυκτους κινητήρες και οι δύο 4βάλβδιδοι με έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο στα 249 και 278 κ.εκ. αντίστοιχα. Οι διαφορές στην απόδοση είναι μικρές μεταξύ τους: ο 250άρης αποδίδει 24,27 ίππους και ο "300άρης" 25,6, ενώ η ροπή είναι 2,44 και 2,65 kg.m αντίστοιχα με τη χωρητικότητα του ρεζερβουάρ να βρίσκεται στα 12 λίτρα. 

Για το φρενάρισμα φροντίζουν δίσκοι 260 και 240 χλστ. εμπρός και πίσω αντίστοιχα και την ανάρτηση έχουν αναλάβει ένα συμβατικό πιρούνι και διπλά αμορτισέρ πίσω που ρυθμίζονται ως προς την προφόρτισή τους.

Το Jepardo είναι ένα σχετικά μεγάλο σκούτερ ως γνήσιο παιδί της GT κατηγορίας με το μήκος να φτάνει στα 2.210 χλστ. και το πλάτος στα 760 χλστ. Το μεταξόνιο βρίσκεται στα 1.535 χλστ. και το ύψος της σέλας στα 755 χλστ., κάτι που θα βολέψει και τα χαμηλότερα αναστήματα.