Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

EICMA: Letbe Nomad 400 2026 - 400άρι υβριδικό, με crossover χαρακτηριστικά

Με μικρό matrix πίνακα στο εμπρός μέρος "στέλνει" μηνύματα!
Letbe Nomad 400 2026 - EICMA 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

7/11/2025

Στο Μιλάνο η Letbe παρουσίασε το Nomad 400 το οποίο αναμένεται σύντομα και στις ευρωπαϊκές αγορές και ενσωματώνει υβριδική τεχνολογία στον 400άρη κινητήρα του.

To Letbe Nomad μοιάζει με crossover σκούτερ αλλά δεν είναι καθώς φέρει χυτές αλουμινένιες ζάντες και ασφάλτινα ελαστικά. Δείχνει ωστόσο πιο σκληροτράχηλο από τα "κλασικά" GT σκούτερ με τις γωνίες και τις ακμές να κυριαρχούν στη σχεδίασή του, ενώ έχει και ψηλό φτεράκι αλλά και διακριτικά προστατευτικά κάγκελα που ακολουθούν τη σχεδίαση της ποδιάς. Ξεχωρίζει επίσης η μικρή matrix οθόνη στο εμπρός μέρος που... δίνει μηνύματα στους πεζούς! 

Το Nomad 400 δεν είναι ένα πολύ μεγάλο σε διαστάσεις σκούτερ, με το μήκος και το πλάτος του να βρίσκονται στα 1.910 και 745 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το ύψος της σέλας είναι 766 χλστ. Το βάρος παρουσιάζεται σχετικά μεγάλο με τη Letbe να ανακοινώνει 213 κιλά χωρίς υγρά με το ρεζερβουάρ να χωρά 11,8 λίτρα.

Letbe Nomad 400 2026 - EICMA 2025

Αυτό που επίσης ξεχωρίζει είναι το υβριδικό σύστημα κίνησης του Nomad 400 με ton δεύτερο (ηλεκτρικό) κινητήρα να ενισχύει τις επιδόσεις στις εκκινήσεις -μειώνοντας και την κατανάλωση του κινητήρα εσωτερικής καύσης- ενώ παράλληλα αποθηκεύει ηλεκτρική ενέργεια στη μπαταρία, τη μία από τις δύο που έχει σύμφωνα με τη Letbe, κατά τη φάση της επιβράδυνσης. 

Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε αν το σκούτερ της Letbe μπορεί να κινηθεί και αμιγώς ηλεκτρικά, όπως το Kawasaki Z7 Hybrid, κάτι που θα το έκανε full hybrid μοντέλο και μοναδικό στα σκούτερ. Ο κινητήρας αποδίδει 30,3 ίππους, νούμερο χαμηλό για την χωρητικότητά του, όμως χαμηλή είναι και η επίσημη κατανάλωση που δίνει η Letbe, στα 3,3 λτ./100 χλμ. 

Την ανάρτηση του εμπρός τροχού αναλαμβάνει ανεστραμμένο πιρούνι, ενώ πίσω έχουμε την κλασική λύση των δύο αμορτισέρ που έχουν ωστόσο ξεχωριστό δοχείο και αυτό υπονοεί, στα χαρτιά τουλάχιστον, ανώτερη απόδοση. Στις δαγκάνες των φρένων βλέπουμε την υπογραφή της Nissin, ενώ οι τροχοί είναι 15 και 14 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα και τα ελαστικά έχουν διαστάσεις 120/70 εμπρός και 140/70 πίσω.

Letbe Nomad 400 2026 - EICMA 2025

Ο αναβάτης πληροφορείται από μεγάλη κάθετα τοποθετημένη TFT οθόνη με διαγώνιο στις επτά ίντσες, η οποία συνδέεται φυσικά με κινητό, από το οποίο μπορείτε να γράψετε το μήνυμα για τη matrix οθόνη. Οι διακόπτες του Nomad είναι φωτιζόμενοι, ενώ στον εξοπλισμό περιλαμβάνεται κάμερα καταγραφής στο εμπρός μέρος, σύστημα παρακολούθησης πίεσης ελαστικών, θύρα USB και keyless σύστημα. 

Αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλα υπάρχει και έχει χωρητικότητα 35 λίτρων, ενώ φέρει και επένδυση  όπως και στην περιοχή της ποδιάς όπου υπάρχει ντουλαπάκι. Υπάρχει επίσης Traction Control αλλά και σύστημα που σβήνει αυτόματα το σκούτερ αν καταγράψει κλίση μεγαλύτερη των 70 μοιρών που σημαίνει ότι το Nomad 400 βρίσκεται στο έδαφος.