Ducati Hypermotard 939 – Το οδηγούμε στην Ισπανία

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/2/2016

Η Ducati ανανέωσε για ακόμη μία φορά το Hypermotard, οριστικοποιώντας τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, που πρώτη φορά είδαμε ως πρωτότυπο το 2005. Από την εποχή των 1100, πίσω στο 2007, τα Hypermotard γίνονται συνεχώς και πιο ολοκληρωμένες μοτοσυκλέτες. Τα 1100 και 1100 S ήταν τόσο απόλυτα στη χρήση τους, που αν και η Ducati τα προωθούσε σαν καθημερινά supermotard, στην πράξη ήταν πολεμικές μηχανές δύσκολες για κάθε μέρα και απαιτητικές στην πίστα, φτιαγμένες για να τις απολαμβάνουν λίγοι. Το 2013 έγινε η μεγάλη αλλαγή στον χαρακτήρα του μοντέλου, όταν απέκτησε τον Testastretta των 821 κυβικών, ενώ ταυτόχρονα πλούτισε η οικογένεια αποκτώντας νέα μοντέλα, όπως το περισσότερο καθημερινό - λίγο τουριστικό: Hyperstrada.

Φέτος έχουμε εξίσου μεγάλη αλλαγή για τις εκδόσεις των Hypermotard, χωρίς όμως να απομακρύνονται από τον διττό χαρακτήρα τους: Φτιαγμένες για κάθε μέρα και ικανότατες στην πίστα, οι νέες Hypermotard έχουν σημαντικές αλλαγές στον κινητήρα με την αυξημένη χωρητικότητα, ώστε να πληρούν τις υποχρεωτικές Euro 4 προδιαγραφές ρίπων, διατηρώντας ταυτόχρονα την ιπποδύναμη και αυξάνοντας την διαθέσιμη ροπή.

 

 

Αυτό που δεν άλλαξε καθόλου στα νέα Hypermotard, είναι η εμφάνιση. Η Ducati έκανε μία έρευνα ανάμεσα στους ιδιοκτήτες, αλλά και στους οπαδούς της συγκεκριμένης κατηγορίας γενικά, και είδε ότι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των Hypermotard, είναι το στιλ τους. Οπότε αποφάσισε να μην πειράξει την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, πράγμα που χαρίζει διαχρονικότητα στο μοντέλο και βοηθά τα μεταχειρισμένα να διατηρήσουν την τιμή τους. Η αλήθεια είναι πως το μοντέρνο και λιτό στιλ των Hypermotard δεν επιδέχεται πολλές αλλαγές, χωρίς να χάσει τον χαρακτήρα του.

Η Ducati προσκάλεσε περίπου ογδόντα δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο για να δουν τις διαφορές του νέου Hypermotard συγκριτικά με το 821, τόσο στον δρόμο, όσο και σε πίστα. Η Ισπανία προσφέρεται γενικώς για δημοσιογραφικές παρουσιάσεις, καθώς οι ντίλερ είναι άψογα οργανωμένοι και μπορούν άμεσα να βοηθήσουν την μητρική εταιρία, τόσο με προσωπικό, όσο και με διευκολύνσεις σε όλες τις διαδικασίες., ενώ ταυτόχρονα ο καιρός είναι πάντοτε καλός. Μονάχα που στην συγκεκριμένη περίπτωση, στο δεύτερο μισό της αποστολής, αποφάσισε να μας τα χαλάσει, ρίχνοντας βροχή με μικρά διαλείμματα χαλαζόπτωσης! Ωστόσο η λύση ήταν έτοιμη και άκουγε στο όνομα Diablo Rain Competition, που είναι βρόχινα αγωνιστικά ελαστικά της Pirelli, υποσχόμενα να μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε αξιοπρεπή ρυθμό στην πίστα, ολοκληρώνοντας την δοκιμή.

 

 

 

 

Το πρόγραμμα της οδήγησης περιελάβανε μία μεγάλη διαδρομή με μονοψήφιο αριθμό χιλιομέτρων σε αυτοκινητόδρομο, μικρή απόσταση σε κυρίως δρόμο και από εκεί και πέρα στενό επαρχιακό στροφιλίκι, από πολύ νωρίς το πρωί, με την ελπίδα ότι επιστρέφοντας στην πίστα πριν το μεσημέρι, ο καιρός θα είχε καλυτερεύσει. Δεν ήταν όμως αυτή η περίπτωση. Για αυτό και η έκδοση SP μας περίμενε στην πίστα με κουβέρτες στα ελαστικά, έτοιμη να την δοκιμάσουμε μόλις έκοβε η χαλαζόπτωση, που ευτυχώς δεν διήρκεσε πολύ.

 

 

Η διαφορά στις επιδόσεις του Hypermotard με το προηγούμενο μοντέλο, γίνεται άμεσα αντιληπτή, παρόλο που σε απόλυτα νούμερα η ιπποδύναμη είναι ίδια. Πέρα από τις ψηλές στροφές που ο κινητήρας ταυτίζεται με τον 821, σε χαμηλές και μεσαίες είναι παντού πιο γεμάτος και με πιο άμεση απόκριση. Επιπρόσθετα η ροπή είναι 10% περισσότερη, κι με αυτά τα δεδομένα το Hypermotard είναι καλύτερο και σε έναν τομέα που το προηγούμενο μοντέλο έπασχε: τις σούζες!

Αντί να πρέπει να τραβάς το τιμόνι ή να συντονίζεσαι απόλυτα με τις στροφές του κινητήρα, όπως συνέβαινε στο 821, το 939 σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία, θυμίζοντάς σου ότι φτιάχτηκε για ένα βασικό λόγο: Να διασκεδάζει ο ιδιοκτήτης του!

Η έκδοση SP έχει τρία κιλά μικρότερο βάρος και πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της Öhlins εμπρός και πίσω, αντί του Kayaba ανεστραμμένου πιρουνιού και του Sachs αμορτισέρ της κανονικής έκδοσης. Μαζί με την ψηλότερη θέση οδήγησης και την μικρή αλλαγή στην γεωμετρία, η έκδοση SP προσανατολίζεται στα track days, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πιο απαιτητική σε καθημερινή οδήγηση. Άλλωστε η λέξη πίστα στην περίπτωση των Hypermotard μπορεί να έχει πιο ευρύτερη έννοια, περιλαμβάνοντας πίστες καρτ, ή απλά σηματοδοτημένη διαδρομή σε ένα ελεύθερο πάρκινγκ. Με λίγα λόγια μπορεί να έχει την έννοια που της αρμόζει στην ελληνική πραγματικότητα…

 

 

Η ονομασία 939, όπως είχαμε γράψει και στο ρεπορτάζ της EICMA, δεν ακολουθεί τον κυβισμό του κινητήρα, όπως μας έχει συνηθίσει η Ducati. Ο νέος κινητήρας έχει 937 κυβικά, όμως η Ducati έχει συνειδητοποιήσει ότι ο αριθμός «9» έχει αρχίσει να γίνεται σήμα κατατεθέν εξαιτίας της Panigale, κι αποφάσισε ότι από εδώ και πέρα θα τον διατηρεί στα μοντέλα της, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα διαφοροποιείται λίγο η ονομασία, από τον πραγματικό κυβισμό.

Η διάμετρος των εμβόλων μπορεί να έχει αυξηθεί, όμως η Ducati έκανε την συνειδητή επιλογή να διατηρήσει την διατομή των βαλβίδων που μαζί με πολλές ακόμη αλλαγές, ευθύνονται για την διατήρηση της ιπποδύναμης, παρόλο που ο κινητήρας συμμορφώνεται με τις νέες προδιαγραφές.

Διαβάστε σε επόμενο τεύχος του MOTO, την πλήρη παρουσίαση του Hypermotard μαζί με την τεχνική ανάλυση του νέου κινητήρα, και όλες τις αλλαγές που υπάρχουν από το προηγούμενο μοντέλο!

 

Triumph TF 250-E και TF 450-E - Το νέο Enduro κεφάλαιο της βρετανικής εταιρείας [VIDEO]

Με βάση τα MX μοντέλα του Hinckley αλλά με πολλές σημαντικές διαφορές για τη νέα αποστολή τους
Triumph Enduro range 2025
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

27/3/2025

Μετά από την κατάκτηση της 2ης θέσης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SuperEnduro 2025 με τον Jonny Walker και την ακόμα εξελισσόμενη TF 250, η  Triumph κάνει ποδαρικό και στις Enduro μοτοσυκλέτες παραγωγής, με τις TF 250-E και TF 450-E.

Οι δυο μαύρες-κίτρινες-λευκές TF-E εξελίχθηκαν με τη βοήθεια του 5 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro, Ivan Cervantes και του 4 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro Paul Edmondson, ενώ διαφέρουν από τον ανταγωνισμό κυρίως λόγω του αλουμινένιου πλαισίου, απέναντι στο σύνηθες ατσάλινο της κατηγορίας. Η Triumph υποστηρίζει πως το συγκεκριμένο πλαίσιο προσφέρει τόσο ακαμψία, όσο και τις πολυπόθητες υπολογισμένες ελαστικότητες που δεν θέλεις στο MX, χρειάζεσαι όμως στο Enduro.

Το design των μοτοσυκλετών δεν ξεφεύγει από τα πρότυπα της κατηγορίας, χωρίς να προσφέρει κάτι νέο, είναι όμως σύγχρονο και εύπεπτο, ενώ ο προβολέας είναι ιδιαίτερα ευμεγέθης.

Triumph TF 450-E

Στον εξοπλισμό όμως οι δυο TF-E χτυπούν κορυφή, με τους Βρετανούς να τις εφοδιάζουν με ότι καλύτερο υπάρχει -ή δεν υπήρχε μέχρι τώρα- στην αγορά, με τους κατασκευαστές των συγκεκριμένων εξαρτημάτων να προέρχονται από όλο τον κόσμο.

Πριν όμως περάσουμε στον εξοπλισμό να δούμε ένα ακόμη σημείο που η Triumph ξεχωρίζει έναντι των υπολοίπων, και αυτό είναι η ανακοίνωση της ιπποδύναμης του TF 250-E, κάτι που δεν συνηθίζεται, με τους κατασκευαστές Enduro να μην ανακοινώνουν τις ιπποδυνάμεις των μοτοσυκλετών τους.

Triumph TF 250-E

Οι Βρετανοί κάνουν έτσι τη διαφορά, ανακοινώνοντας 41,72 hp και 2,83 kgm ροπής για το TF 250-E, ενώ ανακοινώνουν και τις μέγιστες στροφές του κινητήρα που είναι 12.800. Παράλληλα, η Triumph κάνει λόγο για το ισχυρότερο τετράχρονο 250 της κατηγορίας, ένας ισχυρισμός που θα μπορούσε να ισχύει, αφού οι κατασκευαστές συνήθως δυναμομετρούν μοντέλα του ανταγωνισμού κατά την εξέλιξη της δικής τους πρότασης, όμως δεν μπορεί να αποδειχθεί εύκολα, λόγω ακριβώς του ότι επίσημα τα υπόλοιπα εργοστάσια δεν αναφέρονται στη δύναμη των μοτοσυκλετών τους. Όσον αφορά στην TF 450-E η Triumph κάνει λόγο για 57,8 hp και 5 κιλά ροπής, με το κόκκινο στις 9.500 rpm.

Triumph TF 450-E

Σε σχέση με τα MX μοντέλα, οι κινητήρες των Enduro έχουν βαρύτερα βολάν για μεγαλύτερη αδράνεια, βελτιωμένη ροπή και μικρότερη πιθανότητα να σβήσουν σε τεχνικά κομμάτια.

Μια ακόμη διαφορά απέναντι στις Motocross μοτοσυκλέτες βρίσκεται στο κιβώτιο που διαθέτει 6 αντί 5 ταχύτητες, ενώ ο αγωνιστικός συμπλέκτης είναι της ιαπωνικής Exedy που παράγει OEM συμπλέκτες για δεκάδες εταιρείες ανά τον κόσμο, και επιτρέπει αλλαγές χωρίς τη χρήση της μανέτας, για ακόμα καλύτερους χρόνους στον αγώνα. Σημειώστε φυσικά πως μπορεί να αναφερόμαστε σε αγώνες, όμως οι δυο μοτοσυκλέτες θα μπορούν να κυκλοφορήσουν και στον δρόμο, έχοντας τον απαραίτητο εξοπλισμό και πληρώντας όλες τις προδιαγραφές.

Στον ψεκασμό τη δουλειά αναλαμβάνει η Dellorto με σώμα 44 mm, και πρόβλεψη για εκκινήσεις σε κρύες συνθήκες, ενώ το ρελαντί ρυθμίζεται από τον αναβάτη. Οι βαλβίδες τιτανίου ανήκουν στην απίθανη οικογενειακή εταιρεία Del West που ιδρύθηκε το 1973 κοντά στο Los Angeles, και κατασκευάζει τόσο εξαρτήματα ακριβείας για ελβετικά ρολόγια όσο και εξαρτήματα κινητήρων για τα μονοθέσια της F1!

Triumph TF 250-E

Το σφυρήλατο αλουμινένιο πιστόνι της αυστριακής Konig που παρά τις 7 δεκαετίες αναγνωρισμένης εμπειρίας και καινοτομίας στον τομέα πέρασε οικονομικές περιπέτειες και υπέστη αναδιάρθρωση το 2024 (σας θυμίζει κάποια άλλη αυστριακή εταιρεία αυτό;), συνεχίζοντας ευτυχώς τη μακρόχρονη πορεία της στα πιστόνια.

Για τις επιπλέον ανάγκες που φέρνει η έξτρα απόδοση στην TF 450-E, ο πείρος του πιστονιού και τα κοκοράκια των βαλβίδων έχουν υποστεί κατεργασία DLC (Diamond like Carbon) για ακόμα μεγαλύτερη αντοχή και μειωμένες τριβές.

Φίλτρο Αέρα

Το ψυγείο είναι υψηλών απαιτήσεων, διαθέτοντας και ανεμιστήρα, ενώ το φίλτρο είναι της Twin-air, με τη συντήρησή του να μην απαιτεί εργαλεία.

Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά των δυο μοτοσυκλετών, η Triumph συνεργάστηκε με την ιταλική Athena που ξεκίνησε από τις τσιμούχες, για να περάσει στους κυλίνδρους και κατόπιν να επεκταθεί το 2007 στην ηλεκτρονική διαχείριση κινητήρων με την αγορά της GET. Η εταιρεία έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή στις ECU με τη συνεργασία της με διάφορους κατασκευαστές MX - Enduro. Οι Βρετανοί δηλώνουν πως η συγκεκριμένη διαχείριση κινητήρα της Athena είναι μοναδική για τα μοντέλα της Triumph και περιλαμβάνει χάρτες οδήγησης και στρατηγικές για το Traction Control που σχεδιάστηκαν συνεργατικά και με το Hinckley.

Triumph TF 250-E

Δύο είναι οι χάρτες, που αλλάζουν εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού και εν κινήσει, ένας πιο γλυκός και ένας πιο επιθετικός, για να βολέψουν για όλες τις συνθήκες. Επιπλέον μέσω του προαιρετικού Wi-Fi εξαρτήματος και του Triumph MX Tune Pro app οι αναβάτες μπορούν να προσθέσουν επιπλέον χάρτες στις μοτοσυκλέτες τους.

Triumph TF 450-E

Τα καπάκια των κάρτερ είναι από μαγνήσιο, ενώ οι εξατμίσεις είναι από ανοξείδωτο ατσάλι, με το TF 250-E να διαθέτει και ενσωματωμένο θάλαμο αντήχησης Helmholtz στον σωλήνα εξαγωγής για καλύτερη απαγωγή καυσαερίων και για το κάτι παραπάνω στις επιδόσεις. Αντίστοιχα το TF 450-E διαθέτει θάλαμο αντήχησης που όμως βρίσκεται στο τελικό της εξάτμισης.

Triumph TF 450-E

Οι μοτοσυκλέτες μοιράζονται το ίδιο ανεστραμμένο και πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι των 48 mm και το επίσης ρυθμιζόμενο μονό πίσω αμορτισέρ, αμφότερα της ΚΥΒ, με τις διαδρομές να έχουν μειωθεί κατά 10 mm σε σχέση με τα MX μοντέλα.

Στα ομοίως κοινά φρένα έχουμε δίσκους-μαργαρίτες της Galfer εμπρός-πίσω με διαστάσεις 260 και 220 mm αντίστοιχα, με δαγκάνες της Brembo.

TF 450-E

Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Michelin Enduro 2, οι αλουμινένιες ζάντες είναι οι D.I.D. 7000, σε ανωδιωμένο μαύρο χρώμα, ενώ τα ελαφριά κέντρα των τροχών από αλουμίνιο είναι σχεδιασμένα από την Triumph.

Φωτιζόμενοι διακόπτες

Στον εντυπωσιακό στάνταρ εξοπλισμό περιλαμβάνονται επίσης και εργονομικοί φωτιζόμενοι διακόπτες, με ανεξάρτητα κουμπιά για Launch Control, Quickshifter, Traction Control και Riding Mode -όλα τα παραπάνω συστήματα στον στάνταρ εξοπλισμό! Σημειώστε πως το shifter δουλεύει από τη 2α και πάνω, και μόνο στα ανεβάσματα.

TF 250-E

Στα όργανα βρίσκουμε μια ψηφιακή οθόνη με τις απαραίτητες ενδείξεις όπως θερμοκρασία κινητήρα, χιλιομετρητές και ένδειξη σχέσης κιβωτίου. Το ρυθμιζόμενο τιμόνι είναι το Pro Taper ACF Carbon Core, ενώ τα γκριπ είναι της ODI.

Η σέλα έχει ύψος 955 mm και αντιολισθητικό κάλυμμα, ενώ το ρεζερβουάρ έχει χωρητικότητα 8,3 λίτρων. Το βάρος των δυο μοτοσυκλετών ανακοινώνεται στα 114,2 kg για το 250 και στα 116,7 kg για το 450.

Η Triumph έχει σχεδιάσει παράλληλα σε συνεργασία με την Alpinestars και τεχνικό ρουχισμό αναβατών για χρήση Enduro, ενώ διαθέτει και γκάμα aftermarket αξεσουάρ για αγωνιστική χρήση, όπως τελικό της Akrapovic, κιτ γραφικών, διαφορετικές σέλες, holeshot devices, προστασίες, κ.α.

Triumph TF 250-E

Οι μοτοσυκλέτες αναμένεται να φτάσουν στους dealer παγκοσμίως την άνοιξη του 2025, από τον Απρίλιο και μετά, ενώ οι τιμές τους στη Βρετανία ανακοινώθηκαν και ξεκινούν από 9.795 λίρες για το 250 και από 10.395 για το 450, τιμές που στη συγκεκριμένη χώρα είναι αντίστοιχες ή και ελαφρώς φθηνότερες από του ανταγωνισμού. Στην Ελλάδα οι 2 Enduro μοτοσυκλέτες αναμένονται στα μέσα Μαίου, ενώ οι τιμές τους αναμένονται ιδιαίτερα ανταγωνιστικές.

Ετικέτες