Ducati Panigale V4 και V4S 2020 – EICMA: Έγινε σαν την R

Πιο ευέλικτη και πιο… φαρδιά!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

23/10/2019

Με την γραμμή παραγωγής της Panigale V4R να μην προλαβαίνει να καλύψει τη ζήτηση, η Ducati σκέφτηκε να προσφέρει σχεδόν τα ίδια χαρακτηριστικά στις φτηνότερες εκδόσεις με τον V4 κινητήρα των 1103 κυβικών, αλλά και να ανανεώσει ριζικά την μοναδική V2 superbike που έχει απομείνει στη γκάμα της πλέον, ελπίζοντας πως θα σβήσει τη δίψα των φίλων της για μια MotoGP Replica.

Οι περισσότερες αλλαγές φαίνονται με γυμνό μάτι, καθώς η νέα Panigale V4 και V4S έχει το ίδιο φαίρνγκ με την έκδοση R. Αυτό σημαίνει πως διαθέτει τα ποθητά φτερά (εδώ είναι από χυτοπρεσαριστό fiberclass αντί για τα carbon fiber της R) που προσφέρουν 35 κιλά κάθετης δύναμη στα 270km/h. Η Ducati ισχυρίζεται πως αυτά τα φτερά έχουν περισσότερη κάθετη δύναμη από των καινούριων MotoGP! Από την έκδοση R έρχεται και το φαρδύτερο φαίρινγκ με τους διπλούς αεραγωγούς στο πλάι. Συγκεκριμένα, το νέο φαίρινγκ είναι 3cm πιο φαρδύ στο ύψος των προβολέων και έχει πιο κάθετη και ψηλή ζελατίνα ώστε να μειώνει τους στροβιλισμούς του αέρα στο πάνω μέρος του σώματος του αναβάτη. Επίσης είναι 7,8cm(!!!) πιο φαρδύ στο ύψος των γονάτων και οι δύο μεγάλοι αεραγωγοί σε κάθε πλευρά βελτιώνουν την αποβολή θερμότητας του ψυγείου νερού κατά 6% και 16% του ψυγείου λαδιού αντίστοιχα.

Οι σημαντικότερες αλλαγές όμως δεν φαίνονται στις φωτογραφίες και αφορούν το πλαίσιο. Εδώ στόχος της Ducati ήταν να προσφέρει περισσότερη ευελιξία και να κάνει την μοτοσυκλέτα πιο φιλική στο όριο. Για να το πετύχει αυτό, άλλαξε το εμπρός τμήμα του αλουμινένιου πλαισίου, σήκωσε το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας κατά 5mm (4mm μετακινήθηκαν τα καλάμια του πιρουνιού στις πλάκες και στην πίσω ανάρτηση μπήκαν 5mm πιο κοντές ράβδοι στο μοχλικό) και τοποθετήθηκαν πιο μαλακά ελατήρια – τόσο στις Showa αναρτήσεις του V4, όσο και στις Ohlins ημί-ενεργητικές αναρτήσεις του V4S.

Η ιπποδύναμη παρέμεινε στους 214 ονομαστικούς ίππους, διότι κανείς έως τώρα δεν κατέβηκε από την σέλα του Panigale V4 ζητώντας περισσότερο γκάζι… Η μόνη αλλαγή που έγινε στον κινητήρα αφορά την χαρτογράφηση των riding modes, όπου η Ducati έδωσε μεγάλη έμφαση στον έλεγχο του Ride by Wire γκαζιού μέσα στη στροφή αλλά και στην ομαλότερη μετάβαση στο άνοιγμα και κλείσιμο του γκαζιού με 1^η, 2^η, και 3^η σχέση στο κιβώτιο.

https://bit.ly/MOTO_670

Νέα Μοντέλα

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.