Ducati Panigale V4/V4S 2022: Καλύτερη αεροδυναμική, καλύτερα ηλεκτρονικά και… ακόμα περισσότερο γκάζι!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/11/2021

Με την Ducati να έχει κάνει αρκετές βελτιώσεις στις Panigale V4/V4S πριν δύο χρόνια (φαίρινγκ ίδιο με του R και αναβάθμιση λογισμικού στα ηλεκτρονικά) έρχεται τώρα να βάλει ακόμα πιο βαθιά το νυστέρι, κάνοντας μια “γενναία” αναβάθμιση σε κάθε σημείο της μοτοσυκλέτας, συμπεριλαμβανομένου του κινητήρα.

Η μέγιστη ιπποδύναμη έχει αυξηθεί κατά 1,5 ίππο, φτάνοντας συνολικά τους 215,5 στις 13.000 στροφές, όμως το μεγαλύτερο κέρδος είναι μεταξύ 13.000-14.500 στροφών όπου η διαφορά με τα προηγούμενα μοντέλα είναι στους 2,5 ίππους.

Αυτό επιτεύχθηκε χάρη στην αύξηση της διαμέτρου των τελικών της εξάτμισης στα 38mm (18% πιο μεγάλη από το μοντέλο του 2021) και στη νέα μικρότερη αντλία λαδιού που καταναλώνει λιγότερη ενέργεια.

Αλλαγές υπάρχουν και στο κιβώτιο ταχυτήτων, με ξεκάθαρο στόχο την οδήγηση στην πίστα αφού η 1^η έχει μακρύνει 11,6% και η 2^α έχει μακρύνει 5,6% με στόχο να μπορείς να χρησιμοποιείς πιο συχνά την 1^η στις πολύ κλειστές στροφές και ταυτόχρονα να έχεις πιο δυνατές επιταχύνσεις με την 2^α στις εξόδους των στροφών. Διαφορετική είναι και η 6^η σχέση χωρίς να αναφέρουν πόσο πιο μακριά την έχουν κάνει.

Αυτές οι αλλαγές στον κινητήρα και το κιβώτιο συνοδεύονται και από τις αντίστοιχες αλλαγές στο λογισμικό του ride by wire ψεκασμού, όπου πλέον έχει διαφορετικούς χάρτες απόκρισης για κάθε μία σχέση του κιβωτίου ξεχωριστά, ώστε να φτάνει πάντα στον πίσω τροχό η ροπή και η δύναμη που μπορεί να αντέξει το ελαστικό, μειώνοντας όσο γίνεται την ανάγκη επέμβασης των ηλεκτρονικών (traction control/ wheelie control). Επίσης νέας λογικής είναι και τα Riding Modes, όπου στην έγχρωμη οθόνη TFT μπορείς να βλέπεις ποια από τα ηλεκτρονικά ενεργοποιούνται κάθε στιγμή και σε πιο ποσοστό…

Τα περισσότερα άλογα θέλουν και περισσότερο φρέσκο-δροσερό αέρα για να έχουν τα κέφια τους, οπότε όλο το σύστημα αεραγωγών/εξαερισμού του φαίρινγκ έχει επανασχεδιαστεί.

Νέα είναι και τα διπλά φτερά στο φαίρινγκ, όπου προσφέρουν έως και 37 κιλά κάθετης δύναμης στα 300km/h.

Το ρεζερβουάρ έχει επανασχεδιαστεί ώστε να χωρά 1 λίτρο επιπλέον βενζίνη, αλλά και για να προσφέρει καλύτερη λαβή στα πόδια κατά την διάρκεια του φρεναρίσματος.

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, η σέλα άλλαξε σχήμα (έγινε πιο επίπεδη) και απέκτησε ειδικό αντιολισθητικό κάλυμμα δύο διαφορετικών υλικών για το εμπρός και το πίσω τμήμα της.

Μικρές, αλλά πολύ σημαντικές αλλαγές υπάρχουν και στο πλαίσιο, όπου ο άξονας του ψαλιδιού βρίσκεται 4mm πιο ψηλά, με στόχο την μείωση της βύθισης και την ανύψωσης της μοτοσυκλέτας από την τάση της αλυσίδας το άνοιγμα και κλείσιμο του γκαζιού.

Για την έκδοση S με τις ημί-ενεργητικές αναρτήσεις της Ohlins, έχουν αυξήσει την διαδρομή του πιρουνιού στα 125mm και έχουν βάλει πιο μαλακά ελατήρια (9,5N/mm από 10N/mm) ελπίζοντας πως θα λύσουν τα προβλήματα αίσθησης και λειτουργίας στις χαμηλές ταχύτητες, στα οποία έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στα τεστ του περιοδικού ΜΟΤΟ.

Όπως κι αν έχει, η Ducati ισχυρίζεται πως ο Pirro ήταν έως και 1,5 δευτερόλεπτα πιο γρήγορος με το νέο μοντέλο σε σχέση με το παλιό…

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

3/11/2025

H Suzuki πιστεύει ότι η ηλεκτροκίνηση έχει νόημα στα μικρά δίκυκλα για το αστικό τοπίο και ρίχνει στη μάχη ένα όνομα με μεγάλη ιστορία, αναβιώνοντας το RV125 VanVan -που είχε ήδη δεχτεί μια ενδιάμεση βενζινοκίνητη αναβίωση το 2003 κυκλοφορώντας τόσο στα 125 όσο και στα 200 ονομαστικά κυβικά.

Έχουν περάσει 54 χρόνια από την παρουσίαση του πρώτου VanVan που έκανε την εμφάνισή του το 1971 με την ιαπωνική εταιρεία να ακολουθεί τότε τις τάσεις εκείνης της εποχής με το δικό της μοτοσυκλετάκι "ελεύθερου χρόνου" απέναντι στο Monkey της Honda.

Το VanVan 90 ξεχώρισε αμέσως για τα "μπαλονάτα" ελαστικά του που είχαν πλάτος 170 χλστ. σε ζάντα 10 ιντσών και στα δύο άκρα και του έδιναν τη δυνατότητα να κινείται με μεγαλύτερη ευκολία σε αμμώδες έδαφος και λάσπη, ενώ για να προσαρμόζεται στο εκάστοτε τερέν είχε στο πλαίσιό του και τρόμπα αέρα, ώστε τα ελαστικά να έχουν πάντα τις κατάλληλες πιέσεις.

Ένα χρόνο μετά, το 1972, ακολούθησαν οι εκδόσεις των 50 και 125 κ.εκ., επίσης με δίχρονους κινητήρες, ενώ την επόμενη χρονιά έκανε την εμφάνισή του και το VanVan 75, το οποίο βασιζόταν στο 50άρι.

Το 2002 παρουσιάστηκε το VanVan 200, σε νέα, τετράχρονη και αερόψυκτη βάση, ενώ το 2023 βγήκε και η νέα τετράχρονη εκδοχή των 125 κυβικών. Το 2007, το VanVan δέχθηκε σύστημα ψεκασμού καυσίμου, ενώ η μοτοσυκλέτα παρέμεινε στην παραγωγή έως και το 2019, για να εξαφανιστεί κατόπιν.

Στο Tokyo Motor Show του 2025 η Suzuki επανέφερε το θρυλικό όνομα στο προσκήνιο με το e-VanVan, ένα μικρό μοτοσυκλέτακι που μοιάζει πολύ στο αυθεντικό και έχει και παρόμοιες διαστάσεις με αυτό, με μήκος και πλάτος στα 1.810 και 825 χλστ. αντίστοιχα και ύψος στα 1.050. (1.805x820x990 το VanVan 90).

Το VanVan του μέλλοντος είναι καλύτερα προσαρμοσμένο να κινείται στους δρόμους των πόλεων και λιγότερο ικανό εκτός αυτών από τον πρόγονό του. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά σχεδιαστικά στοιχεία του VanVan, αν και τα ελαστικά του δεν είναι το ίδιο μεγάλα με εκείνα που είχε το μοτοσυκλετάκι των 70s, ούτε έχουν το ίδιο μεγάλα τακούνια.

Η απόδοσή του ηλεκτρικού κινητήρα αναμένεται να είναι εφάμιλλη με εκείνη ενός συμβατικού μοντέλου 125 κ.εκ., ενώ θα υπάρξει λογικά και έκδοση με μειωμένη ισχύ, αντίστοιχη των 50αριών, για την κατηγορία διπλώματος μοτοποδηλάτου.

Η Suzuki δεν προχώρησε σε λεπτομέρειες αναφορικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ηλεκτρικού VanVan, ούτε για την συστοιχία μπαταριών που θα φέρει, ενώ σε αυτό το σημείο είναι άγνωστο το πότε θα δούμε το μοντέλο παραγωγής.