Ο νέος αερόψυκτος κινητήρας του Super Cub για το 2022, όχι μόνο ξεπερνά τις προδιαγραφές Euro 5, αλλά επιπλέον αύξησε τη δύναμή του. Ο κινητήρας αυτός έρχεται από το Grom 125 και είναι ίδιος με του νέου Z 125 Monkey, όμως εδώ η ιπποδύναμη είναι στα 9,6 άλογα στις 7.500 στροφές.
Το ημι-αυτόματο κιβώτιο των 4 σχέσεων παραμένει ως είχε.
Η Honda δεν ήθελε να χαλάσει την επιτυχημένη συνταγή, οπότε δεν έχουμε τρομερές αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση, με εξαίρεση φυσικά τα νέα χρώματα.
Όμως στον τομέα της πρακτικότητας υπάρχουν δύο ουσιαστικές βελτιώσεις, καθώς τώρα η σέλα του συνεπιβάτη και στα μαρσπιέ του ανήκουν στον βασικό εξοπλισμό και το πιρούνι με τα δύο πίσω αμορτισέρ έχουν νέα ελατήρια και διαφορετικές ρυθμίσεις αποσβέσεων με στόχο την βελτίωση της άνεσης.
Δυστυχώς το ταμπούρο παραμένει στον πίσω τροχό και το ABS είναι μονοκάναλο, κάτι που δεν ταιριάζει με τον Premium χαρακτήρα (και τιμή) του. Από την άλλη μεριά βέβαια, το παπί είναι σύμβολο τις απλότητας… έστω κι αν το σύστημα key-less της Honda δεν το λες εύκολα επίτευγμα απλότητας.
EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης
Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
5/11/2025
Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.
Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.
Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.
Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.
Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.
Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.
Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.
Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.
Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.
