Honda Z 181 KITACO: Μπόμπος με 24 άλογα και 4 βαλβίδες
Δώσε γκάζι στον μικρό
Από τον
Μπάμπη Μέντη
23/8/2023
Αν έχεις περισσότερα λεφτά από μυαλό, αυτό το ΚΙΤ της ιαπωνικής KITACO σε αφορά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δώσεις 4.410€ για ένα Honda Z125 και μετά να δώσεις περίπου άλλα τόσα (πιθανόν και περισσότερα διότι δεν έχει βγει ανακοινωθεί η τιμή του ακόμα…) για να του βάλεις το κιτ αύξησης κυβισμού στα 181cc της KITACO, το οποίο περιλαμβάνει νέο στρόφαλο, αγωνιστική σφυρίλατη μπιέλα, σφυρίλατο έμβολο, κύλινδρο, τετραβάλβιδη κεφαλή με κίνηση εκκεντροφόρων με γρανάζια (!!!!!), μεγαλύτερης παροχής μπεκ ψεκασμού και φυσικά νέα πλεξούδα και ECU.
Το αποτέλεσμα είναι 24 ίπποι στις 10.750 στροφές, που αν το ψάξεις λίγο είναι ιπποδύναμη αντίστοιχη ενός τετράχρονου υγρόψυκτου μονοκύλινδρου των 250 κυβικών.
Να θυμίσουμε πως μονοκύλινδρο κινητήρα με δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους και κίνηση με γρανάζια είχε φτιάξει η Honda την δεκαετία του ’60, κυρίως για αγωνιστική χρήση και είχε το παρατσούκλι “Mikey Moose” γιατί από το πλάι η κεφαλή έμοιαζε με το δημοφιλές cartoon.
Το ΚΙΤ μπορεί να τοποθετηθεί και στο Grom 125 που επίσης έχει τον κινητήρα με το συμβατικό 5άρι κιβώτιο ταχυτήτων, όμως προς το παρόν δεν λένε αν είναι συμβατό με τον κινητήρα των C125 και DAX 125 που έχουν το ημί-αυτόματο κιβώτιο.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
