Και… φτηνότερη έκδοση για το Triumph Rocket III 2020

Το βρετανικό κτήνος των 2500 κυβικών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/5/2019

Η ιδέα για ένα γιγαντιαίο Power Cruiser με άφθονα κυβικά και ροπή τανκς προφανώς και δεν είναι καινούρια. Ξεκίνησε από τις πίστες dragster των ΗΠΑ, όπου το γκάζι πραγματικά δεν είναι ποτέ αρκετό, κάπου στις αρχές των 70ies. Τα μαστόρια έπαιρναν ολόκληρες τις τετρακύλινδρες αερόψυκτες κυλινδροκεφαλές των ιαπωνικών superbike και φτιάχνοντας δικά τους κάρτερ και στροφάλους, δημιουργούσαν κινητήρες V8 με 1500 (CB 750 X 2) ή ακόμα και 1800 κυβικά (Ζ 900 Χ 2). Η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής που εμπνεύστηκε από εκείνες τις κατασκευές ήταν φυσικά η Yamaha V-Max 1200, όπου χάρη στην αποτυχία του τουριστικού Venture να ανταγωνιστεί το Goldwing, η Yamaha βρέθηκε με τις αποθήκες της γεμάτες V4 κινητήρες.

Το αστείο σε αυτή την εμπορική κόντρα μεταξύ των μοντέλων της Yamaha και της Honda, είναι πως το V-Max κατάφερε να αφήσει σε όλο τον πλανήτη το στίγμα του ιστορία του μοτοσυκλετισμού, ενώ ο ανταγωνιστικό Valkyrie της Honda έμεινε στη σκιά του, παρά το γεγονός πως είχε τον εξακύλινδρο boxer κινητήρα της διάσημης Goldwing! Κι ενώ η κατηγορία αυτών των γιγαντιαίων Power Cruiser έμοιαζε να φτάνει στο τέλος της, η Triumph εμφάνισε το δικό της κτήνος, με διαμήκη τρικύλινδρο κινητήρα και 2300 κυβικά! Ήταν ένα πραγματικό κτήνος σε διαστάσεις, κυβικά και… βάρος, αφού ζύγιζε πάνω από 310 κιλά άδειο και είχε μήκος 2,5 μέτρα!!!! Η ιπποδύναμή του ήταν όμως “μόλις” 145 ονομαστικούς ίππους, όσους δηλαδή είχαν και τα “ανοιχτά” V-Max 1200.

Από την άλλη μεριά όμως, το νούμερο που εντυπωσίαζε ήταν φυσικά τα 20kg/m ροπής, που καμία άλλη μοτοσυκλέτα παραγωγής δεν έχει πλησιάσει μέχρι σήμερα. Οι πωλήσεις ήταν συμπαθητικές, όμως γρήγορα φάνηκε πως το κοινό που σκόπευε να αγοράσει μια τέτοια μοτοσυκλέτα  ήθελε περισσότερες ανέσεις και τουριστικές δυνατότητες. Έτσι χρόνο με τον χρόνο, η σέλα μεγάλωνε για να χωράει πιο άνετα έναν χοντρό Αμερικάνο και την αντίστοιχα υπέρβαρη γυναίκα του και η ιπποδύναμη έπεσε στους 100 ίππους. Το 2007 η Yamaha προσπάθησε να ζωντανέψει ξανά τον θρύλο των Power Cruiser και την σχέσης τους με τα dragster, παρουσιάζοντας τη δεύτερη γενιά της V-Max, η οποία αυτή τη φορά είχε εντελώς δικό της V4 κινητήρα 1800 κυβικών.

Η Honda απάντησε με μάλλον χλιαρό τρόπο, εκμοντερνίζοντας εμφανισιακά την Valkiery και βαφτίζοντάς τη Gold Wing Valkiery, για να δείξει πως είναι απλώς μια γυμνή έκδοση της Gold Wing και όχι αντίπαλος της V-Max.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ακολούθησε ήταν η ταφόπλακα για αυτού του είδους τις μοτοσυκλέτες, όχι τόσο γιατί ο κόσμος στον οποίο απευθύνονταν δεν είχε τα χρήματα να τις αγοράσει, όσο διότι κανείς δεν ήθελε να κυκλοφορεί δημόσια με μοτοσυκλέτα 1800 κυβικών ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν χάσει τις δουλειές τους…  

Σήμερα η Triumph επαναφέρει την ιδέα των γνήσιων Power Cruiser και μάλιστα επενδύει σε αυτή την ιδέα, σχεδιάζοντας από την αρχή, έναν ολοκαίνουριο κινητήρα 2500 κυβικών και αλουμινένιο πλαίσιο. Η ιπποδύναμη που ανακοινώνουν οι Βρετανοί είναι και πάλι δυσανάλογα μικρή ως προς τον κυβισμό, φτάνοντας μόλις τους 170 ίππους.

Θυμίζουμε πως η Yamaha υποσχόταν 200 ίππους με τη δεύτερη γενιά του V-Max και τότε τα superbike είχαν με το ζόρι 160-170 ίππους. Σήμερα που τα 200-210 άλογα είναι… στραγάλια, μάλλον οι 170 ίπποι του Rocker III δεν θα τρομάξουν κανέναν.

Η πρώτη εμφάνιση του νέου Rocket III έγινε στο ετήσιο dealers-meeting της Triumph, όπου παρουσιάστηκε η ειδική έκδοση TFC, η οποία θα παραχθεί σε μόλις 750 αριθμημένα αντίτυπα. Είχε πάνω της carbon προστατευτικά, ελεύθερες εξατμίσεις της Arrow και τις ακριβές ακτινικές δαγκάνες της Brembo.

Ως αποτέλεσμα, η τιμής της στην Αγγλία ήταν στο φάσμα των 30.000€. Όμως λίγες μέρες πριν άρχισαν να διαρρέουν φωτογραφίες με μια πιο γήινη έκδοση, χωρίς carbon και special εξοπλισμό. Πόση θα είναι η διαφορά στην τιμή, από την αφαίρεση των “εξωτικών” δεν είναι ακόμα γνωστό. Το βέβαιο είναι, πως αν θέλεις να έχεις τη μοτοσυκλέτα με τον μεγαλύτερο σε κυβικά και ροπή κινητήρα που έχει βγει στην παραγωγή, σε λίγους μήνες θα την βρεις στα καταστήματα της Triumph.

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi