Αυτή είναι μια μοτοσυκλέτα έκπληξη από την Kawasaki που δεν περιμέναμε να δούμε. Όχι μόνο αυτό, αλλά δείχνει να είναι και η πιο εντυπωσιακή στην κατηγορία των μικρο-μεσαίων on-off που δημιουργείται από φέτος. Έχει περισσότερα κυβικά σε σύγκριση με το Suzuki V-Strom 250 και περισσότερους κυλίνδρους από το BMW G 310 GS.
Η Kawasaki δεν ανακοινώνει ακόμα ιπποδύναμη και βάρος, όμως με δεδομένο ότι ο κινητήρας αυτός είναι ίδιος με του Z 300 και Ninja 300 μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι σε επίπεδο επιδόσεων το νέο Versys-X 300 θα βρίσκεται στην κορυφή. Μας αρέσει που ο χαρακτήρας του είναι πιο χωματερός από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας των Versys, με μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων, εμπρός τροχό των 19’’ και τα πιο off-road ελαστικά, αν μη τι άλλο, να δίνουν μια πιο adventure εικόνα.
Το μέγεθος της μοτοσυκλέτας είναι αρκετά μεγάλο και δεν πάσχει από το σύνδρομο του νανισμού των καινούριων μικρών μοτοσυκλετών που απευθύνονται κυρίως στις ασιατικές αγορές. Έτσι, εδώ έχουμε μια full-size μοτοσυκλέτα με έναν δυνατό δικύλινδρο κινητήρα 300 κυβικών που απευθύνεται σε κάθε είδους και ηλικίας αναβάτες. Ουσιαστικά η Kawasaki επαναφέρει το KLE 250, όμως αυτή την φορά δείχνει να έχει προσαρμοστεί άψογα στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις των Ευρωπαίων μοτοσικλετιστών.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
