MV Agusta: Ημιαυτόματα κιβώτια και για τα Brutale & Dragster RR
Επέκταση της γκάμας
Από τον
Μπάμπη Μέντη
30/7/2020
Τα πλεονεκτήματα του φυγοκεντρικού “SCS” που απολαμβάνουν τα τελευταία δύο χρόνια οι ιδιοκτήτες των MV Agusta Tourismo, θα έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν και όσοι ήθελαν ένα Brutale RR ή ένα Dragster RR. Σε συνδυασμό με το quick-shifter Up/Down, ο συμπλέκτης “Smart Clutch System” που εξέλιξε η MV Agusta σε συνεργασία με την Rekluse σε βγάζει από τη σωματική κόπωση της χρήσης της μανέτας του συμπλέκτη όταν σταματά, όταν περιμένεις και όταν ξεκινάς από το φανάρι.
Υπάρχει κανονικά μανέτα συμπλέκτη και λεβιές ταχυτήτων και οι αλλαγές ταχυτήτων γίνονται με τον κλασσικό τρόπο από το αριστερό σου πόδι, όμως δεν χρειάζεται ποτέ να πιάσεις την μανέτα του συμπλέκτη, παρά μόνο αν το θέλεις εσύ (π.χ. για να κάνεις σούζα). Το πλεονέκτημα του SCS σε σχέση με τα υπόλοιπα αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων σε μοτοσυκλέτες είναι πως ζυγίζει μόλις 30gr παραπάνω από έναν συμβατικό συμπλέκτη. Τόσο το Brutale 800 RR SCS, όσο και το Dragster 800 RR SCS, μπορούν να εξοπλιστούν με τα προαιρετικά πακέτα του αγωνιστικού τμήματος Reparto Corse, ενώ θα κατασκευαστούν 350 αριθμημένα αντίτυπα της Dragster 800 SCS στην κορυφαία έκδοσης RC.
EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης
Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
5/11/2025
Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.
Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.
Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.
Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.
Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.
Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.
Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.
Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.
Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.