Οδηγούμε Aprilia Tuareg 660: Πρώτες εντυπώσεις

Γνήσιο on-off
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/11/2021

Την πορεία εξέλιξης του Aprilia Tuareg 660 την παρακολουθούσαμε ως δημοσιογράφοι πολύ στενά τα τελευταία τρία χρόνια. Από το γυάλινο “ενυδρείο” με τους θάμνους που το είχαν κρύψει στην έκθεση της EICMA, αλλά και σε κάθε παρουσίαση νέου μοντέλου του ομίλου της Piaggio, είχαμε πολύωρες συζητήσεις με τους μάναζερ των τμημάτων σχεδιασμού, τους μηχανολόγους και φυσικά των υπεύθυνων μάρκετινγκ της ιταλικής εταιρείας.

Η εικόνα που μας είχαν δώσει έως σήμερα με όσα είχαν πει, αλλά και μετά την οδήγηση των RS 660 και Tuono 660, σκιαγραφούσε μια On-off μοτοσυκλέτα της μεσαίας κατηγορίας κυβισμού με έντονο σπορ χαρακτήρα και μπόλικη σύγχρονη τεχνολογία. Όμως ο χαρακτηρισμός “σπορ” δεν έχει πάντα θετική έννοια, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε On-off μοτοσυκλέτες που καλούνται να κάνουν πολλά, αντιφατικά μεταξύ τους πράγματα σε όλες τις συνθήκες και σε όλους τους δρόμους. Τις περισσότερες φορές o “σπορ” χαρακτήρας οδηγεί σε παραχωρήσεις στην άνεση και την πρακτικότητα, που θα πρέπει να τις ανέχεται ο αναβάτης κάθε μέρα. Διότι σε όλους μας αρέσουν τα Dakar-Replica, όλοι θα θέλαμε να έχει η on-off μοτοσυκλέτα μας δυνατότητες καθαρόαιμου enduro στο χώμα και αγωνιστικού supermoto στην άσφαλτο, αλλά δεν αρέσει σε όλους να πηγαίνουμε στη δουλειά μας κάθε μέρα ή να ταξιδεύουμε καθισμένοι πάνω σε ένα σανίδι με σπαρτιάτικο εξοπλισμό άνεσης.

Από την άλλη μεριά βέβαια, έχει γεμίσει η αγορά με βαρυφορτωμένες εξοπλισμό άνεσης On-off μοτοσυκλέτες, που κάθε φορά που επιχειρείς να απολαύσεις την οδήγηση και όχι απλώς να μετακινηθείς, απαιτούν σωματική προσπάθεια και πολλές φορές εξειδικευμένες γνώσεις. Όπως καταλαβαίνετε, είχαμε μεγάλη περιέργεια να δούμε πόσο “σπορ” έκανε η Aprilia το Tuareg 660 και τί αντίκτυπο θα είχε αυτή η επιλογή στην καθημερινή ζωή του αναβάτη.

Κοιτάς τις φωτογραφίες, αλλά και  όταν βλέπεις από κοντά το Tuareg 660 σχηματίζεις εύκολα την εντύπωση πως είναι ένα Dakar-Replica. Ψηλή, στενή και μεγάλου μήκους σέλα στα 860mm από το έδαφος (υπάρχει στα αξεσουάρ χαμηλότερη στα 840mm και μια “comfort” στα 880mm), τεράστιες διαδρομές αναρτήσεων (της ΚΥΒ) στα 240mm εμπρός-πίσω (πλήρως ρυθμιζόμενες σε απόσβεσης συμπίεσης/επαναφοράς και με υδραυλική προφόρτιση ελατηρίου πίσω), καθώς και μίνιμαλ σχεδιασμός για το κάθετο ρεζερβουάρ των 18 λίτρων, όπου με την βοήθεια της διάφανης ζελατίνας κάνει την μοτοσυκλέτα να δείχνουν ακόμα πιο στενή και ψηλή. Αν είσαι κάτω από 1,80μ ύψος πλησιάζεις δίπλα στο Tuareg 660 και δεν τολμάς ούτε να σκεφτείς να το καβαλήσεις!

Μόνο που η πραγματικότητα είναι πως ακόμα κι αν είσαι 1,70μ θα πατάς και με τα δύο πόδια στο έδαφος!

Αυτό το “θαύμα” το πέτυχαν μετά από δεκάδες ώρες σχεδιασμού και δοκιμών του εμπρός τμήματος της σέλας, αλλά και χάρη στις μαλακές αναρτήσεις που καταναλώνουν ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής τους όταν κάθεσαι πάνω στην μοτοσυκλέτα (ειδικά η πίσω ανάρτηση έχει πολύ-πολύ μαλακή ρύθμιση από το εργοστάσιο).

Μάλιστα ήταν τόσο χαλαρά ρυθμισμένες οι αποσβέσεις  στις αναρτήσεις των μοτοσυκλετών της παρουσίασης, που στην αρχή κοιταζόμασταν οι δημοσιογράφοι μεταξύ μας με βλέμμα απορίας και ρωτώντας ο ένας τον άλλον αν και η δική του μοτοσυκλέτα ήταν τόσο μαλακή.

Όλες αυτές οι πρώτες εντυπώσεις για τη σέλα και τις αναρτήσεις έγιναν καπνός και εξαφανίστηκαν στον γαλανό ουρανό της Σαρδηνίας μόλις φύγαμε από το ξενοδοχείο και αρχίσαμε να κάνουμε τα πρώτα μέτρα στο δρόμο.

 

Η στάνταρ σέλα έχει μπόλικο και ποιοτικό αφρώδες υλικό, οπότε το μικρό πλάτος της εμπρός δεν ενοχλεί και δεν κουράζει, ενώ το μεγάλο μήκος της σου επιτρέπει να αλλάζεις εύκολα στάση στο σώμα και στο σημείο που κάθεσαι.

Όπως είπαμε, το μεγάλο ύψος της από το έδαφος δεν δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα για τους κοντούς αναβάτες μέσα στην πόλη, όπου σε κάθε φανάρι θα πατάνε και με τα δύο πόδια στο έδαφος. Πραγματικά δεν υπάρχει λόγος να αγοράσει κάποιος την πιο χαμηλή σέλα (εκτός κι αν είναι 1,60μ), ενώ η έξτρα “comfort” σέλα, μάλλον θα βγάλει τα λεφτά της για όποιον είναι ψηλός και θέλει ακόμα μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ μαρσπιέ και σέλας, παρά στον τομέα της άνεσης, αφού μετά από μία ολόκληρη ημέρα πάνω της (με κάποια δεκάλεπτα διαλλείματα ανά μία-δύο ώρες) κανείς δεν εξέφρασε παράπονο.   

Οι μοτοσυκλέτες που οδηγήσαμε είχαν quick-shifter Up/Down (έξτρα εξοπλισμός) και δούλευε απροβλημάτιστα σε όλες τις ταχύτητες στη δική μας μοτοσυκλέτα, όμως κάποιοι συνάδερφοι ανέφεραν πως μερικές στιγμές έβγαινε εκτός λειτουργίας.

Τα φρένα έχουν φυσικά ABS το οποίο μπορεί να απενεργοποιηθεί πλήρως (απενεργοποίηση στον πίσω τροχό μόνο ΚΑΙ απενεργοποίηση εμπρός-πίσω με παρατεταμένο πάτημα του κουμπιού mode) στο Off-Road και Individual Mode.

Αντίστοιχα ρυθμίζεται το traction control (με δυνατότητα ρύθμισης εν κινήσει ΚΑΙ πλήρους απενεργοποίησης), το engine brake control (3 level), οι χάρτες απόκρισης του γκαζιού (3 level όλα full power).

Ο κινητήρας έχει αρκετές και σημαντικές διαφορές από εκείνους που έχουν τα RS και Tuono 660. Πέρα από την εξάτμιση και το φιλτροκούτι που προφανώς έχουν διαφορετική σχεδίαση, η Aprilia έχει βάλει διαφορετικού χρονισμού εκκεντροφόρους (με ανάλογη ρύθμιση της ECU) μετατοπίζοντας στις χαμηλές και μεσαίες στροφές την κορύφωση της ροπής. Ταυτόχρονα, το γρανάζι της πρωτεύουσας μετάδοσης και η συνολική σχέση της τελικής μετάδοσης είναι πιο κοντά ( η πραγματική τελική έχει μειωθεί στα 180km/h – το ταχύμετρο στη μοτοσυκλέτα μας έδειξε 194+km/h) , ώστε να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο το “άρπαγμα” στο άνοιγμα του γκαζιού και τις επιταχύνσεις εν κινήσει.

Βγάζει 80 ίππους στις 9.750 (υπάρχει και έκδοση 35kw για Α2) με έχοντας το 70% της ροπής από τις 3000 στροφές και το 85% από τις 4.500 στροφές).

Επίσης το ατσάλινο πλαίσιο του Tuareg 660 έχει σχεδιαστεί να αντέχει 220kg (αναβάτης+συνεπιβάτης+αποσκευές) και το πιο κοντό γρανάζωμα βοηθάει τις ρεπρίζ όταν η μοτοσυκλέτα είναι πλήρως φορτωμένη.

Πολύ μεγάλη σημασία έχουν δώσει στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου, γι΄αυτό όταν σχεδίαζαν τον κινητήρα των 660, είχαν προβλέψει από την αρχή να επιτρέπει διαφορετικούς τρόπους τοποθέτησής του στο πλαίσιο μιας μοτοσυκλέτα, αλλά και διαφορετικούς τρόπους σύνδεσής του.

Έτσι στο Tuareg 660 ο κινητήρας έχει έξι σημεία σύνδεσης με το πλαίσιο σε κάθε πλευρά (το RS660 έχει τρία, το Tuono 660 έχει δύο) και τον έχουν περιστρέψει προς τα πίσω κατά 10⁰, ώστε η κατανομή του βάρους να είναι εκείνη ακριβώς που επιθυμούσαν.

Ακριβώς γι΄αυτό, τα κάρτερ και η αντλία λαδιού ήταν από την αρχή σχεδιασμένα για να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες απαιτήσεις μιας off-road μοτοσυκλέτας, κρατώντας πάντα επαρκή ποσότητα λαδιού σε όλες τις συνθήκες.

Το βάρος του Tuareg 660 είναι στα 187 κιλά χωρίς βενζίνη και στα 204 κιλά μαζί με τα 18 λίτρα βενζίνης που του δίνουν θεωρητική αυτονομία 450km.

Τόσο στην άσφαλτο (πολύ σφιχτό στροφιλίκι με κορυφαίας πρόσφυσης άσφαλτο) όσο και στο χώμα (βατοί, νωποί χωματόδρομοι με κόκκινο πατημένο χώμα) το Tuareg 660 είχε εντυπωσιακά ελαφριά αίσθηση και ήταν απίστευτα ευέλικτο!

Την ίδια στιγμή η σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες (με δυνατούς πλάγιους ανέμους…) ήταν πραγματικά άριστη, παρά τις πολύ μαλακές ρυθμίσεις των αναρτήσεων που συνήθως επηρεάζουν αρνητικά τη σταθερότητα στις μοτοσυκλέτες με τόσο μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων.

Τα φρένα δεν κουράστηκαν ποτέ (με ένα άτομο στη σέλα και χωρίς μπαγκάζια) και η δυνατότητα απενεργοποίησης του ABS στο πίσω φρένο ήταν η καλύτερη επιλογή για τις συνθήκες που οδηγήσαμε στο χώμα – αν και το πεντάλ του πίσω φρένου αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη διαδρομή όσο περνούσε η ώρα…

Η θέση οδήγησης ήταν πολύ βολική, είτε σηκωνόσουν όρθιος στα μαρσπιέ είτε οδηγούσες καθιστός, προσφέροντας εξαιρετικό έλεγχο της μοτοσυκλέτας.

Τα Pirelli Scorpion STR Rally με τα χοντρά τακούνια που φοράει ως ελαστικό πρώτης τοποθέτησης, έκαναν φιλότιμα τη δουλειά της στην κορυφαία Ιταλική άσφαλτο και είχαν αξιοπρεπέστατα επίπεδα πρόσφυσης στο χώμα.  

Μιλώντας για βασικό εξοπλισμό, να τονίσουμε πως στο Tuareg 660 έχουν βάλει την μεγάλη TFT οθόνη από τα RSV4 1100 Factory/Tuono 1100, η οποία δεν έχει καθόλου αντανακλάσεις και είναι ευδιάκριτη πρωί/μεσημέρι/βράδι, έχοντας παράλληλα τη δυνατότητα για λειτουργία Navi μέσω του App MIA.

Εννοείται πως έχει bleutooth και πρίζα USB…

Αν πρέπει να συνοψίσουμε όλα τα παραπάνω σε μία παράγραφο, τότε θα λέγαμε πως το νέο Aprilia Tuareg 660 μας εξέπληξε θετικά διότι όλη αυτή η σπορ εικόνα που βγάζει προς τα έξω δεν έχει επηρεάσει αρνητικά κανένα τομέα που να αφορά την άνεση και την πρακτικότητα σε καθημερινή χρήση. Είναι ένα πραγματικό on-off δηλαδή για όλους!

Την αναλυτική, πολυσέλιδη παρουσίαση του νέου Aprilia Tuareg 660 θα την βρείτε όπως πάντα στο επόμενο τεύχος του περιοδικού ΜΟΤΟ 

Πρόταση CFMOTO να αγοράσει την MotoGP ομάδα της KTM!

Οι περικοπές των Ινδών το εισητήριο για την είσοδο των Κινέζων στο MotoGP!
Πρόταση CFMOTO να αγοράσει την MotoGP ομάδα της KTM!
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

12/11/2025

Με την Bajaj να πιάνει το τιμόνι της αυστριακής εταιρείας, η πορεία της KTM στο MotoGP θα μπορούσε να λήξει σχετικά σύντομα με κερδισμένη τη CFMOTO.

Ο ισχυρός ανήρ της ινδικής εταιρείας Rajiv Bajaj, δήλωσε πρόσφατα ότι σχεδιάζει να μειώσει τα έξοδα της KTM στον δρόμο προς την αναδιάρθρωση της εταιρείας στους περισσότερους τομείς, βλέποντας ότι σε κάποιους από αυτούς το ποσοστό μπορεί να ξεπεράσει και το 50%. Σε αυτούς τους τομείς περιλαμβάνονται φυσικά και οι αγωνιστικές δραστηριότητες των Αυστριακών, με την ΚΤΜ να έχει άρρηκτα συνδέσει το όνομά της με τους αγώνες εκτός και εντός ασφάλτου, έχοντας παρουσία και στην πιο πολυέξοδη διοργάνωση του πλανήτη, την κορυφαία κατηγορία του MotoGP. 

Το σλόγκαν της KTM "Ready to Race" είναι άλλωστε αυτό που σκέφτεται κανείς σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδια την εταιρεία όταν τη φέρνει στο μυαλό του και όχι άδικα με τους δεκάδες Παγκόσμιους Τίτλους που έχει κερδίσει σχεδόν σε κάθε είδους αγώνα που περιλαμβάνει χώμα.

Στο μεταξύ δεν γίνεται να υπάρξει Rally Dakar χωρίς την KTM, κυριολεκτικά μιλώντας, όπως επίσης τεράστιο θα είναι το πλήγμα αν λείψει από τους χωμάτινους αγώνες. Αντιθέτως τα MotoGP μπορούν χωρίς την KTM και η KTM μπορεί χωρίς τα MotoGP. Να μην το μπερδέψουμε αυτό, στόχος των MotoGP θα ήταν να είναι όλοι εκεί σε σημείο που να μην υπάρχει χώρος για δορυφορικές ομάδες, αλλά από πλευράς αναγκαιότητας δεν συμβαίνει στα MotoGP εκείνο που υπάρχει σε άλλα παγκόσμια πρωταθλήματα, όπως τα Rally με τους συμμετέχοντες μοτοσυκλετιστές στο Dakar να βασίζονται στην εργοστασιακή ομάδα της KTM για ανταλλακτικά κατά την διάρκεια του αγώνα.

Δεν υπάρχει αυτή την στιγμή επίσημη ενημέρωση προς τα έξω, εκείνο που έχει συμβεί, ξεκινώντας την συζήτηση για την πορεία της KTM, είναι διφορούμενες απαντήσεις στελεχών της εργοστασιακής ομάδας προς προμηθευτές για το μέλλον από το 2027 και μετά, όπως επίσης και διευρενητικές επαφές Κινέζων στελεχών σε κατασκευαστή κορυφαίων αναρτήσεων και φρένων. Όλα αυτά είναι αρκετή ένδειξη για να φανεί πως υπάρχει συζήτηση. Το ότι συζητείται όμως, δεν σημαίνει πως συμβαίνει κιόλας ή ότι μπορεί να ευδοκιμήσει. Πιο αναλυτικά:

Η μελλοντική παρουσία της KTM στο MotoGP φαίνεται να βρίσκεται υπό απειλή αν ο Διευθυντής του ινδικού κολοσσού κάνει πράξη όλα του τα λεγόμενα με την ίδια την Bajaj να μην έχει πρόθεση, τουλάχιστον σύμφωνα με τις δηλώσεις του Rajiv, να αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, ούτε στις μικρότερες κατηγορίες Moto2 και Moto3.

Η KTM Racing αποτελεί ξεχωριστή εταιρεία μέσα στον πρώην όμιλο του Pierer και η πώλησή της για τον εξορθολογισμό των οικονομικών της KTM ήταν ένα από τα πρώτα σενάρια που ακούστηκαν. Εκείνη την περίοδο θα ήταν ανόητο να συνέβαινε και έδειχνε και λάθος από πλευράς των δημοσιοευμάτων γιατί πολύ απλά είχε εξασφαλισμένους πόρους που κανείς δεν μπορούσε να τους αγγίξει. Σε αντίθεση με τη Bajaj όμως που δεν έχει ούτε την γκάμα, ούτε στηρίζεται επικοινωνιακά σε κάτι τέτοιο, η KTM δεν υπήρξε μέχρι σήμερα και δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στο μέλλον χωρίς να συμμετέχει σε αγώνες, γενικά. Άρα αν φύγει από τα MotoGP δεν σημαίνει πως δεν θα συνεχίσει στα Rally.

Η Bajaj μπορεί να βλέπει μόνο λογιστικά νούμερα και να μην ενδιαφέρεται για τα MotoGP, όμως δεν ισχύει αυτό για τον άλλο μεγάλο συνέταιρο -τουλάχιστον ακόμη- των Αυστριακών, τη CFMOTO. Η κινέζικη εταιρεία η οποία φέτος με την ομάδα της Aspar Team πάλεψε ξανά για την κορυφή στη Moto3 -πέρσι πήρε το πρωτάθλημα ο "δικός" της David Alonso - έχει ως όνειρο να γίνει ο πρώτος Κινέζος κατασκευαστής που θα έχει παρουσία στην κορυφαία κατηγορία και στο αγωνιστικό του πρόγραμμα συνεργάζεται με την KTM.

Ο ευκολότερος τρόπος για τη CFMOTO, για να πετύχει τον στόχο της είναι να αγοράσει ολόκληρη την εργοστασιακή ομάδα της KTM Racing στο MotoGP, μαζί με τα δικαιώματα χρήσης για οτιδήποτε έχει εξελίξει, ή εξελίσσει η εταιρεία για το κορυφαίο πρωτάθλημα των δύο τροχών. Η Bajaj γνωρίζει καλά ότι οι αγώνες αποτελούν μέρος του DNA της KTM και δεν πρόκειται να εξαλείψει εντελώς τη χρηματοδότηση των αγωνιστικών της δραστηριοτήτων. Όμως αν ο Rajiv Bajaj υλοποιήσει αυτά που έχει ανακοινώσει, τότε η KTM Factory Racing δεν αποκλείεται να καταλήξει στην αγκαλιά της CFMOTO. 

Προς το παρόν πάντως η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας με τον κινητήρα των 850 κ.εκ. συνεχίζεται κανονικά και αυτό κρατά ψηλά και την αξία της ομάδας, με την υπάρχουσα μοτοσυκλέτα να βελτιώνεται συνεχώς υπό τις οδηγίες του Pedrosa, ενώ η KTM θα συμμετέχει σίγουρα ως κατασκευαστής στα MotoGP και την ερχόμενη σεζόν. Τότε λήγει και το υπάρχον συμβόλαιο με τους διοργανωτές με την Bajaj να μην θέλει να μπει σε διαδικασίες που μπορεί να της στοιχίσουν περισσότερα από αυτά που θέλει να περικόψει. Από το 2027 λοιπόν, ίσως θα μπορούσε να κάνει την κίνησή της η CFMOTO και να γράψει ιστορία.

Πληροφορίες θέλουν επίσης την Κίνα να εξετάζεται εκ νέου για να μπει στο καλεντάρι του MotoGP, με το 2008 να ήταν η τρίτη και τελευταία μέχρι στιγμής χρονιά που είδαμε αγώνα εκεί. Αυτά τα τελευταία 17 χρόνια έχουν αλλάξει πολλά στην κινέζικη κουλτούρα γύρω από τους δύο τροχούς, αναμφίβολα γύρω από τις μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτες και φυσικά στις πωλήσεις. Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε μοτοσυκλετιστική κουλτούρα στην Κίνα και παρά τον τεράστιο πληθυσμό δεν γέμιζαν τις κερκίδες. Είμαστε μάρτυρες μίας ταχύτατης αλλαγής, ένα κύμα μοτοσυκλετισμού που η CFMOTO το έχει σερφάρει πρώτη από τους τοπικούς κατασκευαστές. Την τελευταία εξαετία χτίζουν την μία πίστα πίσω από την άλλη και τρέχουν σε ενιαία πρωταθλήματα με CFMOTO. Ταξιδεύουν για πρώτη φορά με μοτοσυκλέτες κάνοντας εσωτερικό τουρισμό και φυσικά χτίζουν γκάμα εκεί που δεν υπήρχε στις μάρκες τους. Λογικό είναι να εξαπλώνονται πλέον και αγωνιστικά, το μόνο που ξαφνιάζει είναι η ταχύτητα με την οποία προχωρούν οι εξελίξεις, τρεις φορές μεγαλύτερη από αυτό που έχουμε δει στο παρελθόν.

Οι συζητήσεις λοιπόν οδηγούνται προς την κατεύθυνση να δούμε αγώνα εντός Κίνας και μάλιστα με κινέζικη εταιρεία να έχει αγωνιστική ομάδα με δική της, πλέον, μοτοσυκλέτα. Σύμφωνα με πληροφορίες η CFMOTO είναι και εκείνη που φαίνεται πως πιέζει τους διοργανωτές για την επιστροφή της Κίνας στο MotoGP, συμπληρώνοντας έτσι τα κομμάτια του παζλ.

Ετικέτες