Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως τα crossover scooter είναι αυτή τη στιγμή η νέα καυτή κατηγορία. Η Honda με τα X-ADV 750 και πολύ περισσότερο με το νέο ADV 350 έβαλε τους κανόνες του παιχνιδιού, όμως και η Kymco με το DT X360 και η Aprilia με τα νέα SR 125/200 έδωσαν υπόσταση στην κατηγορία και διεύθυναν τις επιλογές του κοινού.
Τώρα είναι η σειρά της γαλλικής Peugeot να ρίξει το δικό της χαρτί πάνω στο τραπέζι, με ένα ολοκαίνουριο ADV scooter στα 400 κυβικά.
Η αλήθεια είναι πως η γαλλική εταιρεία είχε έως σήμερα ένα πιο συντηρητικό προφίλ στην γκάμα των μοντέλων της και με εξαίρεση τα Speedtfight, τα υπόλοιπα μοντέλα της ακολουθούν τα στενά πλαίσια των παραδοσιακών κατηγοριών.
Όμως τα σχέδια του νέου της ADV δείχνουν πως στόχος είναι η κορυφή της κατηγορίας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις τεχνικές προδιαγραφές.
Τα πιο βασικά στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει από τον σημερινό ανταγωνισμό στη μεσαία κατηγορία κυβισμού είναι το upside-down πιρούνι, τα δύο εμπρός δισκόφρενα με ακτινικές δαγκάνες και φυσικά οι ζάντες με ακτίνες, όπου η εμπρός φαίνεται να είναι τουλάχιστον 16” (πιθανόν να είναι 17”) και η πίσω τουλάχιστον 15”.
Αν η Peugeot δεν παρουσιάσει κάποιον νέο κινητήρα για το συγκεκριμένο scooter, τότε το ADV 400 θα έχει τον μονοκύλινδρο με τους 35,6 ίππους.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
