Triumph Tiger 1200 2022 – Η μεγάλη αλλαγή: Θα γίνει T-plane! Νέο VIDEO

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/9/2021

Το νέο Tiger 1200 θα αποκτήσει φαίνεται την σειρά ανάφλεξης που υιοθέτησε και το Tiger 900 στην τελευταία του αλλαγή, προσομοιάζοντας ως ένα βαθμό την δικύλινδρη απόκριση του γκαζιού.

Η διάταξη T-Plane για τον στρόφαλο του Tiger 900 ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή σύμφωνα με την Triumph, δηλώνοντας μάλιστα χαρακτηριστικά στο MOTO, πως «είμασταν χαζοί που δεν το κάναμε νωρίτερα». Με βάση αυτή την δήλωση θα έπρεπε να το περιμένει κανείς πως και το μεγαλύτερο της σειράς Tiger θα ακολουθούσε κι αυτό με την σειρά του την T-plane διάταξη.

Ταυτόχρονα η Triumph έχει δώσει μερικά ακόμη πλάνα λίγων δευτερολέπτων από την φωτογράφιση του καμουφλαρισμένου μοντέλου εστιάζοντας ξεκάθαρα στην σπορ οδήγηση στο χώμα, τουλάχιστον για την συγκεκριμένη έκδοση με τον τροχό των ’21 ιντσών.

Περιμένουμε να υπάρχουν διαφορετικές εκδόσεις εξοπλισμού και τεχνικών χαρακτηριστικών στα πλαίσια του Tiger 900, στοχεύοντας και σε διαφορετικό τελείως κοινό. Ανέκαθεν η Triumph δήλωνε πως στόχος είναι η άλλη μεγάλη On-Off με άξονα, το GS δηλαδή με το Tiger Explorer να το έχει ξεπεράσει σε ιπποδύναμη και να ταξιδεύει και καλύτερα σε εθνική οδό, δεν ήταν όμως το ίδιο ευέλικτο και ως σύνολο έχανε πόντους.

Το νέο Tiger 1200 φαίνεται πως έρχεται να τα αλλάξει όλα αυτά, ενώ αν κρατήσει την ήδη πολύ υψηλή απόδοση του νέου κινητήρα, θα έρχεται αντιμέτωπο και με τους παραδοσιακούς αντιπάλους στην μάχη της ιπποδύναμης σε αυτή την κατηγορία, με πρώτο το Super Adventure R και ίσως και το Multistrada που όμως με την V4 έκδοση έχει ξεφύγει αρκετά σε ιπποδύναμη.

Με τον T-plane στρόφαλο η Triumph στοχεύει σε μία απόκριση που θα δίνει στο Tiger 1200 ξέσπασμα από χαμηλά, χωρίς να χάνεται η χαρακτηριστική ευστροφία του τρικύλινδρου και η διάρκειά του.

Κάθε τρικύλινδρος κινητήρας είναι εξ ορισμού crossplane, μιας και τα κομβία βρίσκονται σε κάθε ανάφλεξη σε διαφορετικό άξονα ως προς την διαμήκη περιστροφή του στροφάλου. Με την T-plane διάταξη αλλάζει η σειρά ανάφλεξης ώστε δύο «πιστονιές» να έρχονται κοντά μεταξύ τους ακολουθούμενες από μία τρίτη σε ίση απόσταση, μοιάζοντας έτσι σε απόκριση με δικύλινδρο. Σε καμία περίπτωση δεν σε μπερδεύει νομίζοντας πως οδηγείς δικύλινδρο όπως είδαμε να διατείνονται για το Tiger 900, αλλά ωστόσο η απόκριση αλλάζει αρκετά: Στις δύο περιστροφές του στροφάλου που απαιτεί ο τετράχρονος κύκλος για να ολοκληρωθεί, συμπληρώνοντας 720 μοίρες περιστροφής, η σειρά ανάφλεξης των κυλίνδρων μπορεί να γίνει με περισσότερους από έναν τρόπους, με τον βασικό να είναι απόλυτα μοιρασμένος ο κύκλος σε τρείς διαδοχικές εκρήξεις με ίσα διαστήματα πηγαίνοντας από τον 1^ο στον 2^ο και από εκεί στον 3^ο κύλινδρο, σε μία crossplane διάταξη, από εξηγούμε και πιο πάνω για τους τρικύλινδρους. Αυτό που αλλάζει με τον T-plane είναι πως τώρα μετά τον 1^ο ακολουθεί ο 3^ος κύλινδρος και έπειτα ο 2^ος. Αν αποτυπώσουμε την περιστροφή αυτή στις δύο διαστάσεις, τότε παίρνουμε ένα κεφαλαίο Τ. Ο ένα και ο τρία είναι διαμετρικά απέναντι ο ένας από τον άλλο, στις 180 μοίρες, στην οριζόντια δηλαδή γραμμή του Ταυ και ο δύο στην άλλη άκρη της κάθετης, στις 90 μοίρες συγκριτικά με τους άλλους δύο. Έτσι παίρνουμε 180, 270 και 270 μοίρες περιστροφής ανάμεσα στις αναφλέξεις με την πρώτη και την δεύτερη ανάφλεξη να είναι κοντά και την τρίτη να έρχεται σε μία ίση απόσταση από τις άλλες δύο κάνοντας την απόκριση στο γκάζι να προσομοιάζει έναν δικύλινδρο κινητήρα. Η Triumph έδωσε το όνομα “T-plane” στον νέο της κινητήρα με βάση την θέση των κομβίων του στροφάλου - από το Ταυ που σχηματίζεται όταν βάλεις την περιστροφή σε δύο διαστάσεις. Και ο λόγος που γίνονται όλα αυτά, είναι γιατί υπάρχει η αέναη αναζήτηση στους τρικύλινδρους και στους τετρακύλινδρους για περισσότερη ζωντάνια στην απόκριση. Για αυτό και η Yamaha έφερε την crossplane διάταξη στην R1, γιατί καλή η γραμμικότητα στην απόδοση, αλλά η ζωντάνια στην απόκριση είναι εξίσου σημαντική. Ένας αναβάτης αντιλαμβάνεται τον κινητήρα δυνατότερο, αν του δώσεις πιο ζωντανή απόκριση και σίγουρα είναι συνυφασμένη η λειτουργία των δικύλινδρων με τις Adventure μοτοσυκλέτες καθώς στο χώμα χρειάζεσαι αμεσότητα στον έλεγχο. Να λοιπόν ο τρόπος που η Triumph κάνει τον δικό της κινητήρα, να είναι λιγότερο street, συγκριτικά με άλλα μοντέλα που τον χρησιμοποιεί! Στο Tiger 900 που έγινε T-plane χρειαζόταν και επανασχεδιασμός του αντικραδασμικού άξονα ενώ η Triumph τον χρησιμοποίησε για να αυξήσει την αδράνεια, καθώς το φρένο του κινητήρα παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο των Adventure μοτοσυκλετών. Για τον ίδιο λόγο που είχαμε εξηγήσει και την αλλαγή κατά 20% στην αύξηση της αδράνειας που έκανε η KTM στο 890, συγκριτικά με το 790 Adventure! Μάλιστα αυτή η απώλεια της street συμπεριφοράς ήταν κάτι που είχε ζητήσει η πλειοψηφία ιδιοκτητών Tiger 800 στην Triumph, και φαίνεται πως θα ακολουθήσει και το μεγαλύτερο στον ίδιο δρόμο!

https://bit.ly/MOTO_665

Από τον

Κώστα Γκαζή

27/3/2025

Μετά από την κατάκτηση της 2ης θέσης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SuperEnduro 2025 με τον Jonny Walker και την ακόμα εξελισσόμενη TF 250, η Triumph κάνει ποδαρικό και στις Enduro μοτοσυκλέτες παραγωγής, με τις TF 250-E και TF 450-E.

Οι δυο μαύρες-κίτρινες-λευκές TF-E εξελίχθηκαν με τη βοήθεια του 5 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro, Ivan Cervantes και του 4 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro Paul Edmondson, ενώ διαφέρουν από τον ανταγωνισμό κυρίως λόγω του αλουμινένιου πλαισίου, απέναντι στο σύνηθες ατσάλινο της κατηγορίας. Η Triumph υποστηρίζει πως το συγκεκριμένο πλαίσιο προσφέρει τόσο ακαμψία, όσο και τις πολυπόθητες υπολογισμένες ελαστικότητες που δεν θέλεις στο MX, χρειάζεσαι όμως στο Enduro.

Το design των μοτοσυκλετών δεν ξεφεύγει από τα πρότυπα της κατηγορίας, χωρίς να προσφέρει κάτι νέο, είναι όμως σύγχρονο και εύπεπτο, ενώ ο προβολέας είναι ιδιαίτερα ευμεγέθης.

Στον εξοπλισμό όμως οι δυο TF-E χτυπούν κορυφή, με τους Βρετανούς να τις εφοδιάζουν με ότι καλύτερο υπάρχει -ή δεν υπήρχε μέχρι τώρα- στην αγορά, με τους κατασκευαστές των συγκεκριμένων εξαρτημάτων να προέρχονται από όλο τον κόσμο.

Πριν όμως περάσουμε στον εξοπλισμό να δούμε ένα ακόμη σημείο που η Triumph ξεχωρίζει έναντι των υπολοίπων, και αυτό είναι η ανακοίνωση της ιπποδύναμης του TF 250-E, κάτι που δεν συνηθίζεται, με τους κατασκευαστές Enduro να μην ανακοινώνουν τις ιπποδυνάμεις των μοτοσυκλετών τους.

Οι Βρετανοί κάνουν έτσι τη διαφορά, ανακοινώνοντας 41,72 hp και 2,83 kgm ροπής για το TF 250-E, ενώ ανακοινώνουν και τις μέγιστες στροφές του κινητήρα που είναι 12.800. Παράλληλα, η Triumph κάνει λόγο για το ισχυρότερο τετράχρονο 250 της κατηγορίας, ένας ισχυρισμός που θα μπορούσε να ισχύει, αφού οι κατασκευαστές συνήθως δυναμομετρούν μοντέλα του ανταγωνισμού κατά την εξέλιξη της δικής τους πρότασης, όμως δεν μπορεί να αποδειχθεί εύκολα, λόγω ακριβώς του ότι επίσημα τα υπόλοιπα εργοστάσια δεν αναφέρονται στη δύναμη των μοτοσυκλετών τους. Όσον αφορά στην TF 450-E η Triumph κάνει λόγο για 57,8 hp και 5 κιλά ροπής, με το κόκκινο στις 9.500 rpm.

Σε σχέση με τα MX μοντέλα, οι κινητήρες των Enduro έχουν βαρύτερα βολάν για μεγαλύτερη αδράνεια, βελτιωμένη ροπή και μικρότερη πιθανότητα να σβήσουν σε τεχνικά κομμάτια.

Μια ακόμη διαφορά απέναντι στις Motocross μοτοσυκλέτες βρίσκεται στο κιβώτιο που διαθέτει 6 αντί 5 ταχύτητες, ενώ ο αγωνιστικός συμπλέκτης είναι της ιαπωνικής Exedy που παράγει OEM συμπλέκτες για δεκάδες εταιρείες ανά τον κόσμο, και επιτρέπει αλλαγές χωρίς τη χρήση της μανέτας, για ακόμα καλύτερους χρόνους στον αγώνα. Σημειώστε φυσικά πως μπορεί να αναφερόμαστε σε αγώνες, όμως οι δυο μοτοσυκλέτες θα μπορούν να κυκλοφορήσουν και στον δρόμο, έχοντας τον απαραίτητο εξοπλισμό και πληρώντας όλες τις προδιαγραφές.

Στον ψεκασμό τη δουλειά αναλαμβάνει η Dellorto με σώμα 44 mm, και πρόβλεψη για εκκινήσεις σε κρύες συνθήκες, ενώ το ρελαντί ρυθμίζεται από τον αναβάτη. Οι βαλβίδες τιτανίου ανήκουν στην απίθανη οικογενειακή εταιρεία Del West που ιδρύθηκε το 1973 κοντά στο Los Angeles, και κατασκευάζει τόσο εξαρτήματα ακριβείας για ελβετικά ρολόγια όσο και εξαρτήματα κινητήρων για τα μονοθέσια της F1!

Το σφυρήλατο αλουμινένιο πιστόνι της αυστριακής Konig που παρά τις 7 δεκαετίες αναγνωρισμένης εμπειρίας και καινοτομίας στον τομέα πέρασε οικονομικές περιπέτειες και υπέστη αναδιάρθρωση το 2024 (σας θυμίζει κάποια άλλη αυστριακή εταιρεία αυτό;), συνεχίζοντας ευτυχώς τη μακρόχρονη πορεία της στα πιστόνια.

Για τις επιπλέον ανάγκες που φέρνει η έξτρα απόδοση στην TF 450-E, ο πείρος του πιστονιού και τα κοκοράκια των βαλβίδων έχουν υποστεί κατεργασία DLC (Diamond like Carbon) για ακόμα μεγαλύτερη αντοχή και μειωμένες τριβές.

Το ψυγείο είναι υψηλών απαιτήσεων, διαθέτοντας και ανεμιστήρα, ενώ το φίλτρο είναι της Twin-air, με τη συντήρησή του να μην απαιτεί εργαλεία.

Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά των δυο μοτοσυκλετών, η Triumph συνεργάστηκε με την ιταλική Athena που ξεκίνησε από τις τσιμούχες, για να περάσει στους κυλίνδρους και κατόπιν να επεκταθεί το 2007 στην ηλεκτρονική διαχείριση κινητήρων με την αγορά της GET. Η εταιρεία έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή στις ECU με τη συνεργασία της με διάφορους κατασκευαστές MX - Enduro. Οι Βρετανοί δηλώνουν πως η συγκεκριμένη διαχείριση κινητήρα της Athena είναι μοναδική για τα μοντέλα της Triumph και περιλαμβάνει χάρτες οδήγησης και στρατηγικές για το Traction Control που σχεδιάστηκαν συνεργατικά και με το Hinckley.

Δύο είναι οι χάρτες, που αλλάζουν εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού και εν κινήσει, ένας πιο γλυκός και ένας πιο επιθετικός, για να βολέψουν για όλες τις συνθήκες. Επιπλέον μέσω του προαιρετικού Wi-Fi εξαρτήματος και του Triumph MX Tune Pro app οι αναβάτες μπορούν να προσθέσουν επιπλέον χάρτες στις μοτοσυκλέτες τους.

Τα καπάκια των κάρτερ είναι από μαγνήσιο, ενώ οι εξατμίσεις είναι από ανοξείδωτο ατσάλι, με το TF 250-E να διαθέτει και ενσωματωμένο θάλαμο αντήχησης Helmholtz στον σωλήνα εξαγωγής για καλύτερη απαγωγή καυσαερίων και για το κάτι παραπάνω στις επιδόσεις. Αντίστοιχα το TF 450-E διαθέτει θάλαμο αντήχησης που όμως βρίσκεται στο τελικό της εξάτμισης.

Οι μοτοσυκλέτες μοιράζονται το ίδιο ανεστραμμένο και πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι των 48 mm και το επίσης ρυθμιζόμενο μονό πίσω αμορτισέρ, αμφότερα της ΚΥΒ, με τις διαδρομές να έχουν μειωθεί κατά 10 mm σε σχέση με τα MX μοντέλα.

Στα ομοίως κοινά φρένα έχουμε δίσκους-μαργαρίτες της Galfer εμπρός-πίσω με διαστάσεις 260 και 220 mm αντίστοιχα, με δαγκάνες της Brembo.

Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Michelin Enduro 2, οι αλουμινένιες ζάντες είναι οι D.I.D. 7000, σε ανωδιωμένο μαύρο χρώμα, ενώ τα ελαφριά κέντρα των τροχών από αλουμίνιο είναι σχεδιασμένα από την Triumph.

Στον εντυπωσιακό στάνταρ εξοπλισμό περιλαμβάνονται επίσης και εργονομικοί φωτιζόμενοι διακόπτες, με ανεξάρτητα κουμπιά για Launch Control, Quickshifter, Traction Control και Riding Mode -όλα τα παραπάνω συστήματα στον στάνταρ εξοπλισμό! Σημειώστε πως το shifter δουλεύει από τη 2α και πάνω, και μόνο στα ανεβάσματα.

Στα όργανα βρίσκουμε μια ψηφιακή οθόνη με τις απαραίτητες ενδείξεις όπως θερμοκρασία κινητήρα, χιλιομετρητές και ένδειξη σχέσης κιβωτίου. Το ρυθμιζόμενο τιμόνι είναι το Pro Taper ACF Carbon Core, ενώ τα γκριπ είναι της ODI.

Η σέλα έχει ύψος 955 mm και αντιολισθητικό κάλυμμα, ενώ το ρεζερβουάρ έχει χωρητικότητα 8,3 λίτρων. Το βάρος των δυο μοτοσυκλετών ανακοινώνεται στα 114,2 kg για το 250 και στα 116,7 kg για το 450.

Η Triumph έχει σχεδιάσει παράλληλα σε συνεργασία με την Alpinestars και τεχνικό ρουχισμό αναβατών για χρήση Enduro, ενώ διαθέτει και γκάμα aftermarket αξεσουάρ για αγωνιστική χρήση, όπως τελικό της Akrapovic, κιτ γραφικών, διαφορετικές σέλες, holeshot devices, προστασίες, κ.α.

Οι μοτοσυκλέτες αναμένεται να φτάσουν στους dealer παγκοσμίως την άνοιξη του 2025, από τον Απρίλιο και μετά, ενώ οι τιμές τους στη Βρετανία ανακοινώθηκαν και ξεκινούν από 9.795 λίρες για το 250 και από 10.395 για το 450, τιμές που στη συγκεκριμένη χώρα είναι αντίστοιχες ή και ελαφρώς φθηνότερες από του ανταγωνισμού. Στην Ελλάδα οι 2 Enduro μοτοσυκλέτες αναμένονται στα μέσα Μαίου, ενώ οι τιμές τους αναμένονται ιδιαίτερα ανταγωνιστικές.