CFMOTO 675SR-R & 675ΝΚ: Τα οδηγήσαμε επί ελληνικού εδάφους

Ενημερωθήκαμε και για τα μελλοντικά πλάνα της ελληνική αντιπροσωπείας - Έρχονται και σκούτερ
675
Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Βρεθήκαμε στην Ανάβυσσο στην παρουσίαση των CFMOTO 675SR-R και 675ΝΚ από την ελληνική αντιπροσωπεία MUVUS, για την ευκαιρία μίας ακόμη επαφής μαζί τους.

Naked και supersport με τον νέο τρικύλινδρο της CFMOTO

Αμφότερες οι μοτοσυκλέτες φέρουν τον νέο κινητήρα της CFMOTO που αποδίδει 90 ίππους (και όχι 94 όπως ανακοινώνεται, λόγω Euro 5+) στις 11.000 στροφές και 6,93 kg.m στις 8,250 στροφές. Ο κινητήρας αυτός είναι δημιουργία της CFMOTO, ούτε αντιγραφή Triumph ούτε Yamaha, όπως αυθαίρετα και χωρίς καμία ένδειξη επί τούτου, αναφέρει μερίδα του κοινού. Ο τρικύλινδρος έχει προκύψει από τον κινητήρα που φέρει το πολύ γνωστό μας 450MT "προσθέτοντας" όμως έναν ακόμη κύλινδρο με το μοτέρ να κατασκευάζεται εξολοκλήρου από την κινεζική εταιρεία. Η απόδοσή του είναι αρκετά γραμμική με ροπάτες μεσαίες και ευστροφία έως τις υψηλές στροφές με το 75% της ροπής να είναι διαθέσιμο από τις 4.000 στροφές, ενώ η ελληνική αντιπροσωπεία μας ενημέρωσε πως ο κινητήρας έχει 7,5% χαμηλότερο βάρος από τον άμεσο ανταγωνιστή του, δηλαδή τον τρικύλινδρο των 660 κ.εκ. της Triumph.  

Ο κινητήρας έχει αποβάλλει τους κραδασμούς που αναπόφευκτα λόγω διάταξης παρατηρεί κανείς στο 450MT και αποδίδει γραμμικά την ισχύ του, παράγοντας έναν πολύ ευχάριστο ήχο, με το quickshifter να δουλεύει σωστά και να συμβάλει στην ακουστική. Χρειάζεται παραπάνω δύναμη στις υψηλές στροφές για να κάνει την αλλαγή και ο κόφτης που επεμβαίνει κάπως απότομα, είναι πάντα έτοιμος να σου υπενθυμίσει να ανεβάσεις. Γενικά πρόκειται για έναν κινητήρα που έχει πολύ καλή τροφοδοσία που σίγουρα δεν περνάει αδιάφορος και είναι ιδανικός τόσο για καθημερινή χρήση όσο και για σβέλτη οδήγηση σε επαρχιακό, ακόμη και χρήση πίστας σε κάποιο track-day.

Το ευχάριστο είναι πως σύντομα θα τοποθετηθεί και στη σειρά MT, δημιουργώντας ένα νέο μοντέλο που θα έρθει σε απευθείας ανταγωνισμό με το Tracer 7 αλλά και με το Tiger Sport 660.

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν ανεστραμμένο πιρούνι 41χιλιοστών της KYB που είναι πλήρως ρυθμιζόμενο, ενώ πίσω βρίσκουμε ένα monoshock αμορτισέρ και πάλι της KYB, που ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση ελατηρίου και την απόσβεση επαναφοράς. Στην διαδρομή της παρουσίασης οι αναρτήσεις ήταν σφιχτές “τόσο-όσο”, δίνοντάς σου την απαραίτητη αυτοπεποίθηση στις στροφές, ενώ ευχάριστη έκπληξη ήταν το ρυθμιζόμενο stabilizater τιμονιού, που με γρήγορες κινήσεις έρχεται στα μέτρα του αναβάτη. Οι τροχοί είναι 17 ιντσών και τα λάστιχα πρώτης τοποθέτησης είναι της CST. Τα ελαστικά δεν άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στην επαφή που είχαμε με το 675SR-R στην πίστα του Portimao, ενώ στην ελληνική άσφαλτο όσο ο ρυθμός είναι φυσιολογικός σε επίπεδο βόλτας δεν θα προβληματίσουν, ωστόσο δεν μπορούν να υποστηρίξουν πιο σπορ οδήγηση.

Όσον αφορά τον εξοπλισμό που επίσης είναι κοινός, αμφότερες οι μοτοσυκλέτες φέρουν T-BOX, ένα σύστημα που έχει εξελιχθεί αποκλειστικά από την CFMOTO για τις μοτοσυκλέτες της. Σου δίνει την δυνατότητα να βλέπεις πολλές και σημαντικές πληροφορίες μέσω της TFT οθόνης 5 ιντσών, όπως πλοήγηση μέσω Google maps, αλλά και να διαχειριστείς το traction control, upshifter, να παρακολουθείς την πίεση και την θερμοκρασία των ελαστικών και φυσικά να βλέπεις ανά πάσα ώρα που βρίσκεται η μοτοσυκλέτα σου.  

 

CFMOTO 675SR-R: Θέλει την πίστα του

Με το που ανεβαίνεις πάνω της και πιάσεις τα clip-on αντιλαμβάνεσαι κατευθείαν πως η παρουσίαση του συγκεκριμένου μοντέλου θα μπορούσε να γίνει ακόμη και σε πίστα. Το 675SR-R είναι αντικειμενικά μία πολύ όμορφη μοτοσυκλέτα και η προσπάθεια που έκανε η CFMOTO στο οπτικό κομμάτι έχει αποδώσει τα μέγιστα, καθώς σίγουρα η παρουσία της δεν θα περάσει απαρατήρητη. Ο κινητήρας είναι εξαιρετικός όπως αναλύσαμε και πιο πάνω και σε συνδυασμό με το πλαίσιο κάνουν την 675SR-R συγχρόνως επιθετική και φιλική. Η στάση του σώματος είναι ξεκάθαρα supersport, ενώ η απόδοσή του κινητήρα είναι και εδώ χωρίς ξεσπάσματα, με το πλαίσιο να σου δίνει την αίσθηση πως στρίβει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Τα φρένα είναι αρκετά καλά σε δύναμη και αίσθηση, όμως λείπει το αρχικό δάγκωμα, που το χρειαζόμαστε στην γρήγορη οδήγηση. Παραπάνω συμπεράσματα θα ακολουθήσουν με την πλήρη δοκιμή της στο MOTO.

SR

 

CFMOTO 675NK: Γυμνό και ολοκληρωμένο

Η naked είναι από τις μοτοσυκλέτες που δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, ανεβαίνοντας στην σέλα της νιώθεις αμέσως άνετα, ιδιαίτερα σε στριφτερό επαρχιακό δρόμο, που είναι και το περιβάλλον που νιώθει και η ίδια μοτοσυκλέτα άνετα. Το τιμόνι είναι φαρδύ και σου δίνει εξαιρετικό μοχλό, ενώ με το που φόρτιζες το μπροστινό στις στροφές, το 675NK ήταν ιδιαίτερα πρόθυμο και κοφτερό στις αλλαγές κατεύθυνσης. Ο κινητήρας ταιριάζει και εδώ γάντι στην μοτοσυκλέτα που σε κάνει να ευχαριστιέσαι τόσο τον ήχο του τρικύλινδρου εν σειρά, όσο και της σβέλτης οδήγησης σε επαρχιακό. Η μικρή λοιπόν αυτή επαφή, άνοιξε την όρεξη για την πρώτη πλήρη δοκιμή της.

NK

 

Συμπερασματικά το σύνολο πλαισίου - κινητήρα είναι ιδιαίτερα φιλικό και για τις δύο μοτοσυκλέτες που σου δίνουν μία ευχάριστη ελαφριά αίσθηση και μπορούν να οδηγηθούν τόσο από αρχάριους όσο και από αναβάτες με μεγάλη εμπειρία. Αναμένουμε να τις οδηγήσουμε περαιτέρω όταν τις πάρουμε για την πλήρη δοκιμή τους στην Ελλάδα.

Μελλοντικά σχέδια της εταιρείας

Η ελληνική αντιπροσωπεία μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε τα δύο νέα μοντέλα που έφτασαν πριν λίγες ημέρες στην χώρα μας, συνολικά έχουν έρθει 90 675NK και έχει μείνει μόνο ένα (!) και από το 675SR-R ήρθαν 60 κομμάτια και έχουν ήδη πωληθεί τα 35. Όπως καταλαβαίνετε η εμπορική επιτυχία της εταιρείας δεν σταματά στο 450MT και όπως πληροφορηθήκαμε εκ των έσω, έπεται και συνέχεια, καθώς το 2026 η κινεζική εταιρεία θα μπει και στον χώρο των σκούτερ με δύο νέα μοντέλα, ενώ το 2027 σκοπός της CFMOTO είναι να διαθέτει πλήρη γκάμα σκούτερ! Επίσης, η μικρή on-off μοτοσυκλέτα 250 κυβικών που είχατε διαβάσει και εδώ, θα φτάσει στην χώρα μας τους επόμενους μήνες και πριν από αυτό θα το έχουμε και στα χέρια μας για να σας το παρουσιάσουμε. Η εταιρεία πιστεύει πως το συγκεκριμένο μοντέλο θα γνωρίσει μεγάλη εμπορική επιτυχία, αφού είναι κάτι που λείπει από την ελληνική αγορά λόγω και της τιμής της που θα είναι κάτω από 4.000 ευρώ


Ετικέτες

Honda CBR1000RR & CBR1000RR SP

Οδηγούμε στην Πορτογαλία!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/2/2017

Στον δικό του δρόμο

Επιστρέψαμε από την παρουσίαση των νέων Honda CBR1000RR και Honda CBR1000RR SP - MY 2017 αφήνοντας πίσω μας το Portimao της Πορτογαλίας, να προσπαθεί να στεγνώσει. Από τα τερτίπια της τύχης και του καιρού, είμασταν ανάμεσα στους ελάχιστους που πραγματοποίησαν την δοκιμή στο βρεγμένο, καθώς πέσαμε στην αρχή μία κακοκαιρίας, την στιγμή που άλλοι ξένοι δημοσιογράφοι είχαν την εμπειρία της οδήγησής του στην ηλιόλουστη πίστα του παγκοσμίου WSBK. Αυτό αφαιρεί πολλούς πόντους από την ευχαρίστηση της δοκιμής, δεν μας δίνει την ευκαιρία να δούμε πώς συμπεριφέρεται σε πολύ γρήγορο ρυθμό, όμως από την άλλη μας αποκαλύπτει τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στις πιο δύσκολες συνθήκες… και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στο Fireblade είναι από τις βασικότερες των αλλαγών, συγκριτικά με το προηγούμενο μοντέλο.

Μαζί μας στην οδήγηση ήταν ο Freddie “Fast” Spencer και ο Nicky Hayden -που μόλις είχε επιστρέψει από την Jerez και την δοκιμή του SP2- κι έτσι με την δική τους παρουσία η εμπειρία της οδήγησης στην καταρρακτώδη βροχή, έγινε σημαντικά πιο ανώδυνη. Έχοντας μπροστά σου τον Freddie Spencer να οδηγεί δεκάδες φορές πιο ομαλά από όλους τους υπόλοιπους, κρατώντας τις ιδανικές γραμμές και καταβάλλοντας ελάχιστη προσπάθεια, σε έκανε να ξεχνάς τον κόπο αλλά και τον θυμό που η δοκιμή δεν θα ήταν τόσο διασκεδαστική όσο την περίμενες. Η πίστα του Portimao αποτελεί παράδεισο για δοκιμές μοτοσυκλέτων και απόλαυση οδήγησης, αλλά όχι τόσο για αγώνες σύμφωνα με τον Fast Freddie, κι ας φιλοξενείται εκεί το WSBK… Όπως και να ‘χει είναι απολαυστική και έχοντας οδηγήσει εκεί BMW S1000RR, Kawasaki Ninja ZX-10R, Ducati Panigale αλλά και supersport μοτοσυκλέτες, ανυπομονούσα να αντιπαραβάλλω την εμπειρία τους με εκείνη του νέου Fireblade. Αντί αυτού, βρεθήκαμε όσοι είμασταν εκεί να υποβάλλουμε τα νέα ηλεκτρονικά στις δυσκολότερες των συνθηκών, με μόνη βοήθεια προς όφελός τους, τα αγωνιστικά βρόχινα ελαστικά της Bridgestone. Η απόδοση των ελαστικών στο βρεγμένο σου δίνει μία εντύπωση για τα περιθώρια πρόσφυσης που απολαμβάνουν οι αναβάτες στα παγκόσμια πρωταθλήματα, αλλά δεν παύουν να υπάρχουν και όρια. Μπορεί να παρουσιάζουν κορυφαία συμπεριφορά στην βρεγμένη άσφαλτο, αλλά δεν γίνονται και θαύματα όταν το νερό καλύπτει στην άσφαλτο και δημιουργεί ρυάκια.

Πρώτη μεγάλη προσθήκη, είναι η χρήση Ride by Wire και μπορεί να ακουστεί περίεργο, όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που η Honda χρησιμοποιεί RbW σε τετρακύλινδρο εν σειρά. Κάτι τέτοιο περνά ως λιγότερα σημαντικό μπροστά στα υπόλοιπα ηλεκτρονικά βοηθήματα που φέρνει η Honda στην οικογένεια Fireblade, όμως αν γνωρίζει κανείς την εμμονή της Honda με το RbW θα καταλάβει τον λόγο που δίνουμε έκταση. Στο Africa Twin δεν τοποθέτησαν RbW λέγοντας ότι δεν είχαν τρόπο να το κάνει να συμπεριφέρεται σαν να υπάρχει κανονική γκαζιέρα, πράγμα σημαντικό για την οδήγηση στο χώμα. Αντίστοιχα σημαντικό είναι και για την οδήγηση στην πίστα, καθώς όταν ανοίγεις το γκάζι στην έξοδο με την μοτοσυκλέτα πλαγιασμένη, χρειάζεται να έχεις πολύ καλό έλεγχο του γκαζιού. Εδώ είναι που έρχεται η εμμονή της Honda, που λέει ότι για να χρησιμοποιήσει RbW θα πρέπει αυτό να ανταποκρίνεται με την αίσθηση που σου δίνει μία κανονική γκαζιέρα, αλλιώς δεν βλέπει τον λόγο να το κάνει. Για να είναι λοιπόν παρόν το RbW στο νέο Fireblade, σημαίνει ότι η Honda κατάφερε να προσαρμόσει την λειτουργία του, και να την φέρει πολύ κοντά στο συνηθισμένο. Πράγματι, η αίσθηση από το γκάζι είναι εκπληκτική και δεν σ’ αφήνει να παραπονεθείς για κανένα από τα μειονεκτήματα που έχει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού σε άλλες μοτοσυκλέτες.

Πέρα όμως από τα ηλεκτρονικά, το σημαντικότερο για εμένα είναι η μείωση της ακαμψίας του πλαισίου κατά 10% και η αύξηση της ακαμψίας του ψαλιδιού κατά ίδιο ποσοστό. Μεταφέροντας ένα μέρος των στρεβλώσεων στο πλαίσιο, από το ψαλίδι που ήταν μέχρι τώρα, το Fireblade μετατρέπεται αρκετά σε συμπεριφορά. Αυξάνεται σημαντικά η ευελιξία και οι αλλαγές κατεύθυνσης γίνονται πιο άμεσα από πριν. Σε επόμενο τεύχος θα αναλύσουμε πλήρως τι έχουν κάνει με πλαίσιο και ψαλίδι οι Ιάπωνες της Honda, και πώς μεταφράζεται αυτό στην οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Προς το παρόν ας κρατήσουμε το σχόλιο του “Fast” Freddie: «Οι αλλαγές σε ακαμψία που ήθελα από το 2008, είναι τώρα εδώ! Η μοτοσυκλέτα είναι πολύ πιο εύκολο να μετατοπίσει το βάρος εμπρός, ώστε να ελαφρύνεις τον πίσω τροχό στην είσοδο και να τον κατευθύνεις προς το εξωτερικό της στροφής στο σημείο ακριβώς που θέλεις»

Πέρα όμως από τα ηλεκτρονικά, το σημαντικότερο για εμένα είναι η μείωση της ακαμψίας του πλαισίου κατά 10% και η αύξηση της ακαμψίας του ψαλιδιού κατά ίδιο ποσοστό

Το ABS και το traction control είχαν άψογη συμπεριφορά στις δύσκολες δικές μας συνθήκες. Είναι τελείως διαφορετικό να δοκιμάζεις το ABS με slick ελαστικά κρατώντας τα φρένα μέχρι το εσωτερικό της στροφής σε μεγάλη κλίση, από το να φρενάρεις οριακά με βρόχινα αγωνιστικά ελαστικά, πριν αφήσεις τα φρένα για να στρίψεις με πολύ μικρότερη κλίση. Στις δύο αυτές περιπτώσεις έχεις την ευκαιρία να καταλάβεις τα πάντα για την λειτουργία του, αλλά χρειάζεται να το γνωρίσεις και στις δύο περιπτώσεις κι όχι σε μία από τις δύο. Αντίστοιχα είναι τα πράγματα και για το traction control με την διαφορά ότι στο βρεγμένο αντιλαμβάνεσαι πολύ καλύτερα την προοδευτικότητα του συστήματος και τον βαθμό παρέμβασης. Δεν περίμενα η Honda να πράξει κάτι λιγότερο, από το να κυνηγήσει τα υψηλότερα των στάνταρ αυτή την στιγμή. Δεν είχε και επιλογή άλλωστε. Όταν μπαίνεις τελευταίος στον χορό των ηλεκτρονικών δεν υπάρχουν περιθώρια για αναθεωρήσεις. Θα πρέπει κατευθείαν να βρεθείς στο ίδιο σκαλί με τους υπόλοιπους, αν όχι στο πιο πάνω.
Όταν βρίσκεσαι σε μία τέτοια παρουσίαση, τόσο σημαντική, η χαρά της οδήγησης είναι μονάχα μία πτυχή της δουλειάς. Η συζήτηση με τους ανθρώπους του εργοστασίου έχει σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα. Το «σημαντική παρουσίαση» στην αρχή της παραγράφου, χαρακτηρίζει την τεχνολογική πολυπλοκότητα του μοντέλου και τον βαθμό κατάρτισης όσων έδωσαν το παρόν. Δεν έχει να κάνει με το αγοραστικό ενδιαφέρον του κόσμου, ή την εμπορικότητα του μοντέλου. Οι μηχανικοί του CBR1000RR είναι από τους καλύτερους στην Honda και μαζί τους έφεραν τους καλύτερους από Bridgestone και Ohlins. Είχα την ευκαιρία να απευθύνω τις ερωτήσεις απευθείας στα αυτιά εκείνου που ήταν σε θέση να απαντήσει… Μαθαίοντας για παράδειγμα για τις χιλιάδες γραμμές κώδικα που χρειάζονται οι αναρτήσεις του SP, τον λόγο που λειτουργούν με προκαθορισμένα βήματα και όχι ελεύθερα ανάμεσα σε πλαίσια, όπως της Aprilia, και εκείνος να εκθέσει τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής. Μιλάμε για μία σπάνια ευκαιρία. Οι ημι-ενεργητικές αναρτήσεις του SP έχουν ένα πολύπλοκο τρόπο λειτουργίας, για τον οποίο μπορείς –αν βαριέσαι- να μην μάθεις καμία λεπτομέρεια και να τις διαχειριστείς με εύκολο τρόπο που δεν μαρτυρά τι γίνεται παρακάτω.

Τα εθνικά πρωταθλήματα έχουν φτάσει σε σημείο που μονάχα με πολλά λεφτά και προετοιμασία, μπορείς να τα κυνηγήσεις. Υπάρχουν αγώνες που μπορείς να συμμετέχεις με πολύ μικρότερο κόστος, όμως σε γενικές γραμμές τα πρωταθλήματα έχουν ξεφύγει πλήρως από τότε που αγόραζες μία μοτοσυκλέτα από τον αντιπρόσωπο και την επόμενη μέρα την έτρεχες με σκοπό το κύπελλο. Πολλές δεκαετίες και τεράστια βήματα εξέλιξης έχουν γίνει από τότε, και τώρα έρχονται τα ηλεκτρονικά να μας φέρουν πιο κοντά σε αυτή την εξαιρετική περίπτωση: Να αγοράζουμε κάτι ανταγωνιστικό με αυτό που ο πρωταθλητής της χώρας κερδίζει το κύπελλο!

Είχαμε αυτή την συζήτηση με τον Freddie Spencer, τον άνθρωπο που το μυαλό του και το χέρι του, ήταν το software και το hardware ενός traction control που διαχειριζόταν σε αγωνιστικές συνθήκες περισσότερα άλογα σε λιγότερα κιλά. Και το έκανε αλάνθαστα πατώντας στα χειρότερα ελαστικά. Λέγοντας πως τα ηλεκτρονικά θα μας δώσουν ή μας δίνουν, την ευκαιρία να είμαστε κοντά στην κορυφή ενός εθνικού πρωταθλήματος, απλά περνώντας την πόρτα του αντιπροσώπου, σηματοδοτεί μία νέα εποχή για αυτό το σπορ. Υπό λογικά πλαίσια μπορείς να πεις ότι είναι και προσιτή μία τέτοια μοτοσυκλέτα. Όχι για την δική μας οικονομική κατάσταση, όχι για την εποχή μας, όμως και τότε που κέρδιζε κανείς - απλά αγοράζοντας την superbike της εποχής, χρειαζόταν ένα τεράστιο ποσό συγκριτικά με τον μέσο μισθό της εποχής. Αντί να υποστηρίζεσαι από μία ομάδα μηχανικών για να τρέχεις έναν αγώνα, έρχεται η Ohlins και σου λέει ότι θα το κάνεις μόνος σου - και μάλιστα θα σε βοηθήσει ξεμπλέκοντας τις διαφορετικές καταστάσεις λειτουργίας και απλοποιώντας τις ρυθμίσεις. Εννοείται ότι θέλεις έναν χάρτη στην αρχή για να πλοηγηθείς στο μενού, αφού δεν χωράνε συγκεντρωμένα όλα αυτά στην έγχρωμη, πανέμορφη οθόνη, όμως αμέσως θα το συνηθίσεις και θα αποστηθίσεις τις διαδικασίες.

Είχα επίσης πολύ περισσότερο χρόνο παρέα με τον κ. Masatoshi Sato, υπεύθυνο εξέλιξης του νέου CBR, από την αρχική μας συνομιλία στην EICMA, όταν τον ρωτούσα για τις αλλαγές στο σύστημα ψύξης του CBR και την σχεδιαστική λεπτομέρεια στην ψύξη του τέταρτου και τρίτου κυλίνδρου, που στο προηγούμενο επέφερε διαφορά στην δυνατότητα αποβολής θερμότητας. Τα είχαμε γράψει αυτά στο ρεπορτάζ από την EICMA στο τεύχος 565… Επειδή τέτοιες ερωτήσεις δεν είχε συνηθίσει να ακούει από δημοσιογράφους, θυμόταν το όνομα και τώρα ρωτούσε ο ίδιος πώς ήταν η μοτοσυκλέτα, αν μου άρεσε το design κτλ… Του μετέφερα εκτός από την δική μας άποψη, κι όσα έγραφαν στο Facebook του MOTO συμφωνώντας οι περισσότεροι πως δεν τους αρέσει το τελικό της εξάτμισης και διαφωνώντας για την συνολική εικόνα της μοτοσυκλέτας, που στους περισσότερους άρεσε και μάλιστα αρκετά…

Στο τεύχος Μαρτίου λοιπόν, στο επόμενο τεύχος του MOTΟ, θα δώσουμε μία εκτεταμένη ανάλυση σε όλα τα παραπάνω, όπως ακριβώς χρειάζεται, στην έκταση που τους αξίζει και μπορούν να πάρουν στην έντυπη έκδοση. Θα σχολιάσουμε επίσης και το «πρέπει να ακούς το κοινό σου» που είπε ο αρχιμηχανικός του CBR, την στιγμή που μάλλον τους πήρε πολύ καιρό από τότε που άκουσαν μέχρι τότε που έπραξαν… έμαθαν όμως το μάθημα – μου τόνισε κλείνοντας το μάτι. Οι Ιάπωνες έχουν αλλάξει: Κανονικά δεν μιλούν για τον ανταγωνισμό, δεν είναι διαχυτικοί για όσα φτιάχνουν και προπαντός δεν «κλείνουν το μάτι», ενώ γενικότερα οι γκριμάτσες περιορίζονται ανάμεσα σε φίλους… οπότε αυτά είναι νέα δεδομένα και φανερώνουν αλλαγές και στον τρόπο σκέψης.

Ο John McGuinness όπως είναι κάθε φορά όταν πρόκειται να οδηγήσει...
 
 
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την παρουσίαση των Honda CBR1000RR και CBR1000RR SP: