Παρουσίαση Υamaha FZ6 Fazer 2002-2006 [αρχείο περιοδικού ΜΟΤΟ]

Ιαπωνική σπεσιαλιτέ
Από το

Μαύρο Σκύλο

26/4/2019

Το Yamaha FZ6 Fazer βγήκε στην παραγωγή το 2002 λόγω της έλευσης των προδιαγραφών Euro 2. Η Yamaha το ανανέωσε ριζικά παρουσιάζοντας ουσιαστικά μια νέα μοτοσυκλέτα που δεν είχε τίποτα κοινό με την προηγούμενη έκδοσή της –μέχρι και το όνομα τροποποιήθηκε- και ως σωστός διάδοχος συνέχισε την επιτυχία που είχε διαγράψει το προηγούμενο μοντέλο. Το FZ6 είχε μία μεγάλη εμπορική καριέρα κι έτσι μέχρι και σήμερα έχει έντονη παρουσία στους ελληνικούς δρόμους. Η συνταγή της επιτυχίας του υπάρχει στο άρθρο που αναδημοσιεύουμε απ’ το τεύχος 312 του ΜΟΤΟ: Τότε οι αναγνώστες μας μάθαιναν από πρώτο χέρι, για μία νέα μοτοσυκλέτα που άξιζε τα χρήματά της και στην πορεία του χρόνου δικαιωθήκαμε. Αναδημοσιεύουμε το πλήρες άρθρο όπως γράφτηκε τότε:

"Ιαπωνική σπεσιαλιτέ"

Ο σεφ της Yamaha, Yukata Kubo, αφού έμαθε ότι βγήκε από το μενού το περασμένο δημιούργημα της εταιρείας, προτείνει τo FZ6 Fazer. Στη χύτρα του στην Ιαπωνία, τσιγάρισε το πιρούνι του Fazer 1000, σοτάρισε το ψαλίδι του προηγούμενου 600, πέταξε μέσα τον κινητήρα του R6, συμπλήρωσε με Die-Cast πλαίσιο και έβαλε για γαρνιτούρα την εξάτμιση κάτω από τη σέλα, ψηφιακό πολυόργανο και μερικά μπαχαρικά. Εμείς δεχθήκαμε την πρόσκληση και δοκιμάσαμε το νέο πιάτο στον καθαρό αέρα των Αυστριακών Άλπεων

Το γνωστό μας και σχεδόν απαράλλακτο από το 1998 Fazer 600 έκανε τον κύκλο του και πλέον μπήκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Και αυτό, τη στιγμή που πουλούσε σαν ζεστό κουλούρι – αλλά, βλέπετε, οι νέες προδιαγραφές ρύπων Euro 2 επέβαλαν το οριστικό τέλος της πολύχρονης πορείας του. Ο ερχομός του νέου Fazer 600 ήταν αναμενόμενος και ήδη μέσα στον Οκτώβρη θα βρίσκεται στους αντιπροσώπους της Yamaha. Αν δούμε λίγο την πορεία της κατηγορίας των 600cc, θα διαπιστώσουμε πως το προηγούμενο Fazer έγραψε λαμπρή Ιστορία. Με το που παρουσιάστηκε, το 1998, εκτόξευσε τις πωλήσεις στην κατηγορία των street μοτοσυκλετών, κλέβοντας κοινό από τα cruisers και από άλλες διάφορες κατηγορίες. Ο πολύπλευρος χαρακτήρας του και η κλασική του όψη προσέλκυσαν πάνω από 100.000 αγοραστές, που αναλογούν στο 30% των πωλήσεων της κατηγορίας του. Σήμερα είναι πάλι μια καλή ευκαιρία για τη Yamaha, να χαράξει τη νέα πορεία της κατηγορίας, καθώς τα supersport έχουν πλέον αγριέψει πολύ και νιώθουν άνετα μόνο στις πίστες, οπότε αυτόματα δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα σύγχρονο all-round με τεχνολογία τελευταίας γενιάς.

Ο κλήρος έπεσε στον Yukata Kubo, τον δημιουργό του Fazer 1000, που τώρα είχε δύσκολη δουλειά να κάνει, αφού το νέο Fazer έχει ως μόνο κοινό σημείο με το παλιό το όνομά του. (Άλλωστε ακόμα και αυτό δέχτηκε επέμβαση, και από FZS 600 έγινε FZ6 Fazer – και FZ6 για τη γυμνή έκδοση). Ο Kubo χρειάστηκε τη συνεργασία αρκετών τμημάτων του εργοστασίου, αφού αυτή τη φορά δημιούργησε μια εντελώς νέα μοτοσυκλέτα με αρκετά καινοτομικά μέρη που για πρώτη φορά εφαρμόζονται σε μοντέλο της Yamaha. Κινητήρας από R6 με νέο ψεκασμό, νέα ηλεκτρονική μονάδα ECU και βεβαίως νέα εξάτμιση. Το χυτό αλουμινένιο πλαίσιο κατασκευάζεται για πρώτη φορά σε μοντέλο της Yamaha με τη μέθοδο Die-Cast (είχε χρησιμοποιηθεί για το R6 2003, στο υποπλαίσιο και το ψαλίδι) και δεν έχει πουθενά κολλήσεις. Ένα σωρό άλλες καινοτομίες και διαφορές στη γεωμετρία με το προηγούμενο μοντέλο, συνθέτουν ένα φρέσκο σύνολο, που έχει στόχο να γράψει τη δική του ιστορία μέσα στον χρόνο.

Το παρέσυρε το ρεύμα

Η σχεδιαστική άποψη που προτιμά τις μυώδεις κατασκευές επηρέασε και το νέο Fazer, που δείχνει προκλητικά τον high-tech κινητήρα και το ασύμμετρο αλουμινένιο πλαίσιό του. Οι τροχοί “πάχυναν”, αφού τα καινούργια ελαστικά έχουν μεγαλύτερες διαστάσεις σε σχέση εκείνα του παλιού Fazer: 120/70-17 σε 3,5’’ ζάντα μπροστά και 180/55-17 σε 5,5’’ ζάντα πίσω. Η Dunlop σχεδίασε τη σειρά D252 ειδικά για το νέο Fazer, μερικές πάντως παρτίδες του οποίου θα κυκλοφορούν και με λάστιχα της Bridgestone. Το σχήμα αυτού του “κακού” και μυώδους μηχανακίου φαίνεται περισσότερο στη γυμνή έκδοση, την οποία όμως δεν οδηγήσαμε στην Αυστρία, αφού θα αργήσει να κυκλοφορήσει και προφανώς δεν υπήρχαν πολλά “κομμάτια” έτοιμα. Κατά γενική άποψη, πάντως, το γυμνό είναι πολύ όμορφο, και μάλιστα υπάρχουν αρκετά αξεσουάρ που το αγριεύουν ακόμα περισσότερο.

Σε αυτή τη σιλουέτα λοιπόν τοποθετήθηκε το μισό φέρινγκ, που προσπαθεί να προστατέψει τον αναβάτη από την επίθεση του αέρα. Οι προβολείς, που μοιάζουν με του R1, δίνουν αρκετά επιθετική όψη. Η δυνατή πλευρά όμως δεν είναι η μπροστινή, αλλά η ουρά. Οι δύο εξατμίσεις που ξεπροβάλλουν κάτω από τη σέλα είναι άκρως εντυπωσιακές και προσεγμένα φινιρισμένες. Το ότι στην ουσία πρόκειται για ένα τελικό με δύο εξαγωγές δεν χαλάει κανέναν, απλώς θα βάλει σε δουλειά τους aftermarketάδες. Οι πεντάμπρατσες ζάντες σαν του R6 και η σέλα συγκαταλέγονται στα όμορφα σχεδιασμένα μέρη, ενώ το κλασικό ψαλίδι ορθογωνικής διατομής χαλάει κάπως το σύνολο.

Ο παράδεισος του στριτάκια

Με αφετηρία το Seefeld, οι άνθρωποι της Yamaha Ευρώπης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή στο επαρχιακό δίκτυο της δυτικής Αυστρίας, κοντά στα σύνορα με Ελβετία και Γερμανία. Οι μεγαλειώδεις Άλπεις συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο, με τα κοφτερά βράχια να περιτριγυρίζονται από καταπράσινα λιβάδια. Οι γνωστές αγελάδες των διαφημίσεων τριγυρνούν στους δρόμους, και από τα χωριά ξεκινούν τα τελεφερίκ που τον χειμώνα ανεβάζουν τους σκιέρ στις ατέλειωτες πίστες. Εκεί λοιπόν είναι ο παράδεισος των μοτοσυκλετιστών, και αυτή την εποχή είχαν γεμίσει τους δρόμους κατά εκατοντάδες. Η πίστα… συγνώμη, ο δρόμος, έχει άσφαλτο μέτριας ποιότητας για τα ευρωπαϊκά επίπεδα (αλλά πάρα πολύ καλή για τα ελληνικά δεδομένα), μέτριες προς κλειστές στροφές και μικρές ευθείες. Το καλύτερο πεδίο για τη δοκιμή μιας μοτοσυκλέτας τέτοιου είδους, δηλαδή. Καμιά εικοσαριά Fazer, λοιπόν, ξαμολήθηκαν στα βουνά με αναβάτες τρελαμένους δημοσιογράφους, και οι Έλληνες άρχισαν να καταλαβαίνουν γιατί στην Ευρώπη κυκλοφορούν τόσες πολλές street, όπως εδώ έχουμε τις on-off.

Το νέο Fazer σίγουρα είναι φτιαγμένο για τέτοιου είδους δρόμους και όχι μόνο. Η εργονομική σχεδίαση της θέσης οδήγησής του (λίγο πιο κοντά το τιμόνι και περισσότερος χώρος για τα πόδια σε σχέση με το παλιό) επιτρέπει την άνετη οδήγηση στις συνεχείς στροφές, χωρίς τίποτα επάνω του να ξενίζει ή να δυσκολεύει τον αναβάτη. Το μεγαλύτερο φέρινγκ παρέχει καλή προστασία, και μέχρι τα 140 χ.α.ώ. ο αέρας δεν ενοχλεί. Από εκεί και πάνω, απαιτείται ελαφρύ σκύψιμο.

Η άνεση βρίσκεται σε κορυφαία επίπεδα, και σ' αυτό συμβάλλει η καλοσχεδιασμένη σέλα που έχει επενδυθεί με αντιολισθητικό υλικό. Δείχνει σκληρή, αλλά στην πράξη είναι πιο ξεκούραστη από αυτή του παλιού μοντέλου. Μετά από πέντε ώρες συνεχούς οδήγησης στους δρόμους της Αυστρίας δεν υπήρξε δημοσιογράφος που να παραπονεθεί για κούραση ή πιάσιμο κάποιου σημείου του σώματός του.

Φρένο - πλάγιασμα - άνοιγμα γκαζιού, και πάλι από την αρχή. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς στους φιδωτούς δρόμους, και αμέσως γίνεται αντιληπτή η καλή δουλειά που έκαναν οι “πλαισιάδες” της Yamaha. Σταθερότητα και προβλέψιμη συμπεριφορά είναι το κέρδος από την πιο αργή γεωμετρία, αλλά η ευκολία αλλαγής κατεύθυνσης ήρθε ως αποτέλεσμα της συγκέντρωσης των μαζών κοντά στο κέντρο βάρους. Γενικά η συμπεριφορά του νέου Fazer είναι ισορροπημένη, από την ήρεμη τουριστική οδήγηση έως τη γρήγορη σπορ. Την πιο θετική των εντυπώσεων αφήνει το 43άρι μπροστινό, που κάνει μεγάλη διαφορά σε σχέση με το 41mm του προηγούμενου μοντέλου. Το πίσω έδειξε λίγο νευρικό στις ανωμαλίες, αλλά δεν προβλημάτισε πουθενά μέσα στις στροφές.

Όσον αφορά τα φρένα, εδώ η προσπάθεια για μείωση του κόστους δεν επέφερε, ευτυχώς, μείωση της αποτελεσματικότητας. Οι δύο δίσκοι μπροστά συνεργάζονται άψογα με τις διπίστονες δαγκάνες με γλίστρα (αντί των τετραπίστονων του προηγούμενου), με αποτέλεσμα το endo να γίνεται το αγαπημένο παιχνίδι του ανήσυχου αναβάτη. Το πίσω είναι αρκετά δυνατό, κάτι που θα χρειαστεί με δύο άτομα και πράγματα.

Εuro 2 και πράσινα άλογα

Τα 98 άλογα του Fazer που ανακοινώνει η Yamaha είναι σίγουρα οικολογικά (πράσινα), αφού πρέπει να περνούν τις προδιαγραφές Euro 2. Ο κυψελωτός καταλύτης και το φιμωμένο τελικό κάνουν καλά τη δουλειά τους όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον, αλλά μάλλον έδεσαν τα χέρια των μηχανικών της Yamaha στην προσπάθεια για καλύτερες επιταχύνσεις στις μεσαίες στροφές. Ακόμη και στη συνέντευξη Τύπου, το επιτελείο του Yukata Kubo δεν μπόρεσε να κρύψει την τρύπα (σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο) στο διάγραμμα της ροπής από τις 5.000-7.500 σ.α.λ. Βέβαια το διάγραμμα ήθελε να δείξει τη δουλειά που έχει γίνει στις χαμηλές στροφές (έως τις 5.000), όπου το νέο Fazer δείχνει πιο λειτουργικό και περισσότερο ελαστικό από το παλιό μοντέλο και από το R6. Το πλεονέκτημα αυτό θα φανεί μέσα στην κίνηση της πόλης, αλλά στην πράξη και στους έξω δρόμους ο κινητήρας εμφανίζεται φιμωμένος στις μεσαίες στροφές, δηλαδή στις εξόδους των στροφών.

Η σοβαρή επιτάχυνση έρχεται μόνο εφόσον το ψηφιακό στροφόμετρο σκαρφαλώσει κοντά στις 10.000 σ.α.λ. Από εκεί και πάνω πυροβολεί, όχι σαν R6, αλλά δυνατότερα και με μεγαλύτερη διάρκεια από το παλιό Fazer. Κρατώντας βέβαια τις στροφές ψηλά μπορείς να κινηθείς αρκετά γρήγορα, όμως μάλλον αυτό δεν είναι το ζητούμενο για το κοινό του Fazer. Να ’ναι καλά οι βελτιωτικοί οίκοι, που είναι σίγουρο ότι θα φτιάξουν τα πράγματα όπως πρέπει.

Βέβαια, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις του κινητήρα δείχνουν ότι χαρίζουν στο νέο Fazer μικρή κατανάλωση και η αυτονομία πρέπει να είναι μεγαλύτερη, παρά το μικρότερο κατά 3 λίτρα ρεζερβουάρ (από 22 έγινε 19). Αναμένουμε το τεστ επί ελληνικού εδάφους για να αποφανθούμε.

Ήρθε για να μείνει

Το νέο Fazer είναι εδώ, έτοιμο να συνεχίσει την πορεία του προκατόχου του. Ως ένας από τους 100.000 κατόχους Fazer 600, καλωσορίζω τη νέα γενιά και αισθάνομαι περίφημα που το νέο μοντέλο κινείται στην ίδια φιλοσοφία με το παλιό. Χωρίς να έχουν ούτε μία βίδα κοινή, απευθύνονται στο ίδιο κοινό. Η διαφορά τους είναι ότι το νέο μοντέλο είναι προσαρμοσμένο στην εποχή του. Κάνει τα πάντα καλύτερα και το μόνο σημείο όπου μπορεί να χάσει από το παλιό είναι στον χαρακτήρα του κινητήρα.

Κρατώντας το κόστος χαμηλά (το νέο Fazer θα είναι ελάχιστα ακριβότερο από το υπάρχον), οι Ιάπωνες κατάφεραν να δημιουργήσουν μια σύγχρονη σε όψη μοτοσυκλέτα χωρίς να γίνουν θυσίες σε βασικές αρχές, όπως η φιλικότητα, η άνεση και η χρηστικότητα. Και, κατά την προσφιλή τους τακτική, άφησαν και μερικές βελτιώσεις για το μέλλον, αφού γνωρίζουν ότι το FZ6 Fazer ήρθε για να μείνει.

Με καρδιά supersport

Κινητήρας

Ο κινητήρας του R6 μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιος στο νέο Fazer. Οι μόνες ουσιαστικές διαφορές πέρα από την εξωτερική εμφάνιση (αλλάχτηκαν μερικά καπάκια) είναι οι νέοι εκκεντροφόροι, που έχουν τον ίδιο χρονισμό με του παλιού Fazer, και τα διαφορετικά ελατήρια των βαλβίδων εισαγωγής. Ο ψεκασμός του είναι νέος και τοποθετείται για πρώτη φορά σε Yamaha. Οι αυλοί είναι 36mm. και τα jet ψεκάζουν σε δύο κατευθύνσεις. Ο ψεκασμός του καυσίμου δεν γίνεται πλέον κατά τη φάση της εξαγωγής (εισαγωγή – συμπίεση – ανάφλεξη – εξαγωγή), αλλά μοιράζεται σε δύο φάσεις: το 50% του καυσίμου ψεκάζεται κατά τη συμπίεση και το άλλο 50% κατά την εξαγωγή, αφού κατά τη διάρκεια των τριών σταδίων η βαλβίδα εισαγωγής παραμένει κλειστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη μείξη αέρα–βενζίνης, οπότε και την καλύτερη χρησιμοποίηση των μικρών ποσοτήτων καυσίμου, με συνέπεια την καλύτερη απόκριση στις χαμηλές στροφές. Στα πλαίσια των ρυθμίσεων για καλύτερες επιδόσεις στις μεσαίες στροφές, στο νέο φιλτροκούτι η εισαγωγή γίνεται προς τα κάτω και το φίλτρο έχει τοποθετηθεί κάθετα στη διαδρομή του αέρα και όχι οριζόντια επάνω από τους αυλούς του ψεκασμού. Η νέα μονάδα χρησιμοποιεί επεξεργαστή 32-bit CPU και έχει ρυθμιστεί για καλύτερη απόδοση χαμηλά. Τέλος, η εξάτμιση 4 σε 2 σε 1 περιλαμβάνει κυψελωτό καταλύτη (πίσω από το μοτέρ, κοντά στο αμορτισέρ) και βγαίνει κάτω από τη σέλα σε ένα μεγάλο τελικό (σε σχήμα κουτιού, σαν της 999) με δύο εξαγωγές.

Πλαίσιο  
Με τη μέθοδο "CF Die-Cast" κατασκευάστηκε το νέο αλουμινένιο πλαίσιο. Το κενό στα καλούπια έχει έξι φορές μεγαλύτερη υποπίεση απ' ό,τι με τις συμβατικές μεθόδους και η έκχυση του μετάλλου γίνεται με σταθερότερη θερμοκρασία και αρκετά πιο γρήγορα. Το αποτέλεσμα είναι αλουμίνιο καλύτερης ποιότητας, με δυνατότερη δομή. Κατασκευάζονται δύο τμήματα πλαισίου τα οποία βιδώνονται μεταξύ τους, και έτσι απουσιάζουν οι κολλήσεις. Σημαντικό σημείο του Fazer είναι η προσεγμένη εμφάνισή του, και αυτή επιτεύχθηκε εύκολα με τη νέα μέθοδο. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του είναι η ασυμμετρία των δύο κομματιών (δεξί – αριστερό). Στην αριστερή πλευρά υπάρχει ένας επιπλέον βραχίονας σε σχέση με τη δεξιά, που πάνω του στηρίζεται ο κινητήρας. Αυτός προέκυψε μετά από αρκετούς συνδυασμούς και αρκετές δοκιμές από τους Ιάπωνες εξελικτές. Το κέρδος σε βάρος του νέου πλαισίου είναι 7 κιλά σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο. Τέλος, το αλουμινένιο ψαλίδι μεγάλωσε αρκετά κατά 70mm, διατηρώντας όμως την ίδια όψη.
Γεωμετρία
Αυξημένες παρουσιάζονται οι διαστάσεις των γεωμετρικών χαρακτηριστικών: Κατά 23mm μεγάλωσε το μεταξόνιο, φτάνοντας τα 1.440, κατά μία μοίρα μεγάλωσε η γωνία κάστερ, φτάνοντας τις 25, και αντίστοιχα το ίχνος μεγάλωσε σχεδόν κατά 9mm, φτάνοντας τα 97,5. Αυτές οι διαστάσεις σημαίνουν μεγάλους χώρους και κατά συνέπεια άνεση. Επίσης, σε σχέση με το προηγούμενο Fazer έχει αλλάξει αρκετά η κατανομή του βάρους, που έγινε 51% μπροστά - 49% πίσω. Οι βασικές αλλαγές αφορούν τον κινητήρα, που πήγε 10mm πίσω και 5mm πάνω, και τον αναβάτη, που πήγε 8mm πιο μπροστά. Η μπαταρία, που είναι ένα από τα βαρύτερα εξαρτήματα, τοποθετήθηκε μπροστά, κάτω από ρεζερβουάρ και φιλτροκούτι. Γενικά έγινε μια προσπάθεια συγκέντρωσης των μαζών προς το κέντρο, με εμφανή πλεονεκτήματα στην οδική συμπεριφορά. 
 
Αναρτήσεις – Φρένα 
Μπροστά χρησιμοποιήθηκε το 43άρι πιρούνι του Fazer 1000, χαρίζοντας μεγαλύτερη διαδρομή σε σχέση με το παλιό 600, αλλά δεν έχει τις ρυθμίσεις προφόρτισης των ελατηρίων. Πίσω υπάρχει μονό αμορτισέρ, χωρίς μοχλικό και άλλη ρύθμιση πέρα από την προφόρτιση. Τα μπροστινά φρένα έχουν αναλάβει δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο εμβόλων και γλίστρα, κατασκευασμένες από μικρό ιαπωνικό οίκο. Πίσω βρίσκουμε τη διπίστονη δαγκάνα της Nissin που υπάρχει και στο R6.
 
Εξοπλισμός  
Στο ψηφιακό πολυόργανο υπάρχει πλέον και ένδειξη θερμοκρασίας του νερού στον κινητήρα, η σέλα έχει αντιολισθητικό υλικό και εργονομική σχεδίαση, παρέχοντας μεγάλη άνεση, ενώ τοποθετήθηκαν και χερούλια για τον συνεπιβάτη. Ευτυχώς, εκτός του μονού σταντ, συνεχίζει να υπάρχει και το διπλό.
 
Οι διαφορές του γυμνού μοντέλου από το Fazer είναι η απουσία φέρινγκ, ο διαφορετικός προβολέας, το ίσιο τιμόνι, οι διαφορετικοί καθρέφτες και διαφορετικό κάλυμμα του ψυγείου νερού. Τα χρώματά του θα είναι το κόκκινο της λάβας, το μαύρο και το ασημί. 
 
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Κατασκευαστής / Μοντέλο:
YAMAHA / FZ6 FAZER *(FZS 600 02)
Αντιπρόσωπος / Εισαγωγέας:
Μοτοδυναμική Α.Ε.E.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος
2.095mm (2.080)
Ύψος
1.215mm (1.170)
Μεταξόνιο
1.440mm (1.415)
Απόσταση από έδαφος
130mm (130)
Ύψος σέλας
795mm (790)
Ίχνος
97,5mm (88)
Γωνία κάστερ
25° (24ο)
 
 
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
 
Τύπος:
Τετράχρονος τετρακύλινδρος σε σειρά, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο
Διάμετρος x Διαδρομή (mm):
65,5 x 44,5 (62 x 49,6)
Χωρητικότητα (cc):
600 (599)
Σχέση συμπίεσης:
12,2 : 1 (12:1)
Ανάφλεξη:
Ψηφιακή
Τροφοδοσία:
Ψεκασμός με αυλούς διαμέτρου 36mm (Καρμπυρατέρ Mikuni 33mm)
Σύστημα εξαγωγής:
4 σε 2 σε 1
Σύστημα λίπανσης:
Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης:
Μίζα
 
 
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
 
Τύπος συμπλέκτη:
Υγρός πολύδισκος, οδήγηση με ντίζα
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:
Γρανάζια / 1,955 (1,708)
Σχέσεις ταχυτήτων:
 
1: 2,846 2: 1,947 3: 1,556 4: 1,333 5: 1,190 6: 1,083
Τελική μετάδοση / σχέση:
2,875
Συνολικές σχέσεις ταχυτήτων:
1: 15,996 2: 10,943 3: 8,745 4: 7,492 5: 6,688 6: 6,087
ΠΛΑΙΣΙΟ
 
Τύπος:
Αλουμινένιο, ανοιχτό, με τον κινητήρα ενεργό μέρος του. Κατασκευάζεται με τη μέθοδο Die-Cast σε δύο τμήματα, τα οποία βιδώνονται (χωρίς κολλήσεις)
Πλάτος (mm):
750 (710)
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):
187 / – (189 / –)
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):
19 / 3,5 (22 / 3,6)
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
 
Εμπρός
 
Τύπος:
Συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm):
130 (120)
Διάμετρος (mm):
43 (41)
Ρυθμίσεις:
– (προφόρτιση ελατηρίου)
Πίσω
 
Τύπος:
Μονό αμορτισέρ monocross, χωρίς μοχλικό (με μοχλικό) 
Διαδρομή (mm):
130 (120)
Ρυθμίσεις:
Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
 
Εμπρός:
Δυο δίσκοι διαμέτρου 298mm με διπίστονες δαγκάνες και γλίστρα (Δίσκοι 298mm, τετραπίστονες) 
Πίσω:
Δίσκος διαμέτρου 245mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
 
Εμπρός
 
Ελαστικό / διάσταση:
120/70-17 ZR (110/70-17)
Ζάντα:
Αλουμινένια, 3,50 x 17 (3 x 17)
Πίσω
 
Ελαστικό / διάσταση:
180/55 – 17 ZR (160/60-17)
Ζάντα:
Αλουμινένια, 5,5 x 17 (5 x 17)
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
 
Ισχύς εργοστασίου (hp/rpm):
98/12.000 (95/11.500)
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):
6,4/10.000 (6,2/9.500)
Ειδική ισχύς (hp/lt):
163,3 (158,5)
Κιλά/ίππο κενή / γεμάτη:
1,90 / – (1,99 / – )
Θεωρητική ταχύτητα (km/h) ανά σχέση στο κόκκινο (14.000 rpm):
1: 104 2: 152 3: 190 4: 222 5: 248 6: 273
Στροφές κινητήρα στα 100 km/h:
5.150
Μέγιστη γραμμική ταχύτητα εμβόλου στο κόκκινο (14.000 rpm):
20,76

*Σε παρένθεση οι τιμές για το προηγούμενο μοντέλο

Ετικέτες

Οδηγούμε τα Bridgestone Battlax A41 Adventure σε Ελλάδα-Ισπανία-Μαρόκο[video]

Παντός δρόμου και ηπείρου!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

25/4/2018

Αναπόσπαστο στοιχείο του χαρακτήρα των μεσαίων και μεγάλων μοτοσυκλετών παντός δρόμου, είναι αυτό ακριβώς που ορίζει το όνομα της κατηγορίας: Η δυνατότητα να μπορούν να κινούνται σε κάθε είδους δρόμο και τερέν, σε συνθήκες που μεταβάλλονται διαρκώς. Η τεχνολογία έχει κάνει τεράστια άλματα τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά την κατασκευή και την φιλοσοφία τους, προσθέτοντας δυνατότητες και χαρακτηριστικά που διευρύνουν δραματικά τους ορίζοντές τους.
Μοιραία, οι προσδοκίες από τα ελαστικά που προορίζονται για την κατηγορία ακολουθούν αυτή τη διαδρομή, και η Bridgestone ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις με το νέο Battlax A41 Adventure. Σύμφωνα με την Bridgestone, η οποία δεν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τεχνικές μάρκετινγκ και εντυπωσιασμούς, προσδιορίζει το Α41 ως ένα ελαστικό με προορισμό τις ασφάλτινες διαδρομές, χωρίς όμως να βγάζει από την εξίσωση τους χωματόδρομους και τις εκτός δρόμου εξερευνήσεις.

Το μεγαλύτερο βάρος σαφώς πέφτει στην χρήση στην άσφαλτο, εκεί άλλωστε όπου οι περισσότερες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας θα περάσουν το 90% της ζωής τους (αν όχι και παραπάνω), και κυρίως στην πρόσφυση που προσφέρει στο στεγνό και βρεγμένο οδόστρωμα. Ο στόχος του ιαπωνικού εργοστασίου είναι μια ισορροπία στην απόδοση σε όλες τις συνθήκες, με ταυτόχρονα ικανοποιητικά ποσά πληροφόρησης να φτάνουν στον αναβάτη, ενώ ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην σταθερότητα του ελαστικού, τόσο στις ευθείες όσο και μέσα στις στροφές. Όλα αυτά περικλείονται από ένα πλαίσιο με μεγάλη διάρκεια ζωής, κάτι άλλωστε που χαρακτήριζε και το ελαστικό που αντικαθιστά, το Α40, και που έχει μεγάλο ειδικό βάρος στην απόφαση πριν την αγορά από τον εκάστοτε αναβάτη.


Εμείς, μετά την πρώτη επαφή μας (παγκόσμια πρώτη και αποκλειστικά για το ΜΟΤΟ, σε συνεργασία με την αντιπροσωπεία της Bridgestone στην Ελλάδα, την Elastrak) στους ελληνικούς δρόμους, οδηγήσαμε τα συγκεκριμένα ελαστικά ως ελαστικά πρώτης τοποθέτησης στα νέα BMW F750GS και Honda Africa Twin Adventure Sports και στη συνέχεια ταξιδέψαμε ως το Μαρόκο για την επίσημη παρουσίασή τους στον παγκόσμιο ειδικό τύπο. Εκεί μάθαμε περισσότερα για την φιλοσοφία πίσω από την κατασκευή τους, τις τεχνικές που ακολούθησαν οι μηχανολόγοι της Bridgestone και φυσικά τα οδηγήσαμε σε μια μεγάλη ποικιλία μοτοσυκλετών σε άσφαλτο και χώμα, υπό το επιβλητικό βλέμμα της οροσειράς High Atlas, όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο που ακολουθεί - μία "μικρών διαστάσεων επική παραγωγή" του MOTO:

Bridgestone A41 σε Ελλάδα - Ισπανία - Μαρόκο:


Το μεγαλύτερο ποσοστό της μελέτης κατά τη διάρκεια σχεδιασμού των Α41, απορροφήθηκε από την χάραξη του πέλματος, την κατασκευή του σκελετού, αλλά και τη σύνθεση της γόμας, με κύριο στόχο να αυξηθεί η επιφάνεια επαφής του ελαστικού με την άσφαλτο και να κατανεμηθεί καλύτερα η πίεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχέδιο της χάραξης είναι εντελώς καινούργιο και δεν ακολουθεί κανένα από τα γνωστά μοτίβα της Bridgestone, το οποίο έχει περισσότερες αυλακώσεις στα πλαϊνά τμήματα για καλύτερη απορροή του νερού όταν είναι υπό κλίση, ενώ στο κέντρο του πέλματος είναι μειωμένες οι αυλακώσεις. Στο πίσω ελαστικό μάλιστα η γωνία των αυλακώσεων είναι σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται καλύτερη απορροή μεν, και να συμβάλλει στην σταθερότητα μέσω της σωστής παραμόρφωσης του πέλματος δε.

Tο Α41 είναι ένα ελαστικό που στοχεύει κατά 85% στην άσφαλτο και κατά 15% στο χώμα

Για την κατασκευή του σκελετού, η Bridgestone έχει υιοθετήσει, όπως και τα περισσότερα εργοστάσια, αυτό που ονομάζει MSB (Mono Spiral Belt), με τα νήματα να τυλίγονται όλα προς την ίδια φορά παράλληλα μεταξύ τους, κάτι που προσδίδει σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες, μεταφέροντας παράλληλα και μεγάλο ποσοστό πληροφορίας και πιο καλή κατανομή της θερμοκρασίας. Η σύσταση της γόμας για εμπρός/πίσω (3LC την ονομάζει η Bridgestone) είναι διαφορετική στα πλαϊνά τμήματα σε σχέση με την κορώνα του ελαστικού, καθώς διαφορετικές είναι και οι απαιτήσεις όταν η μοτοσυκλέτα στρίβει σε σχέση με όταν κινείται όρθια, ενώ η υψηλή συγκέντρωση πυριτίου προσφέρει ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα πρόσφυσης, ειδικά στο βρεγμένο, ενώ συμβάλλει και στην διατήρηση της μεγάλης διάρκειας ζωής.

Επί του πρακτέου
Όταν μιλάμε για δοκιμές ελαστικών, έχει τεράστια σημασία να καταγραφούν οι συνθήκες της δοκιμής. Οι εξωτερικοί παράγοντες και το περιβάλλον, επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα και την εικόνα που σχηματίζουμε για την συμπεριφορά τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, είμασταν τυχεροί καθώς είχαμε την δυνατότητα να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη άποψη σε πλήθος συνθηκών και με διαφορετικές μοτοσυκλέτες, γράφοντας πολλά χιλιόμετρα. Στο κομμάτι Βόρειας Αφρικής που βρεθήκαμε για τα Α41οι συνθήκες ήταν οι συνηθισμένες για την εποχή: Ελάχιστη υγρασία και ηλιοφάνεια με θερμοκρασία που άγγιζε τους 30 βαθμούς τις θερμές ώρες της ημέρας. Η διαδρομή που προβλεπόταν για τα Α41 ήταν 270 χιλιόμετρα εκ των οποίων τα 60 ήταν σε χώμα. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής ήταν λίγα χιλιόμετρα ασφάλτου, πριν μπούμε στο χωμάτινο τμήμα που αποτελούνταν από 50 περίπου χιλιόμετρα… σεληνιακού τοπίου. Το καφέ –σε όλες τις αποχρώσεις του- είναι το χρώμα που κυριαρχεί, από τον πατημένο και φαρδύ χωματόδρομο με τις μικρές φυτευτές πέτρες, μέχρι τα βράχια και τους λόφους που τον πλαισιώνουν. Τα ελάχιστα διαλείμματα πρασίνου όπου υπήρχε πηγάδι ή κάποιος μικρός λάκκος με νερό, ξεχνιόντουσαν πολύ γρήγορα μέσα στον κουρνιαχτό που σήκωναν οι μοτοσυκλέτες του γκρουπ των εφτά Ιταλών και του ενός Έλληνα.


Όπως διαβάσατε και νωρίτερα, το Α41 είναι ένα ελαστικό που στοχεύει κατά 85% στην άσφαλτο και κατά 15% στο χώμα. Σ' αυτό το κομμάτι της άνυδρης γης απέδειξε η Bridgestone ότι αυτό το 15% είναι όσο χρειάζεται για να οδηγείς απροβλημάτιστα σε αντίστοιχους πατημένους χωματόδρομους. Οδηγώντας με ταχύτητες κοντά στα 60km/h τα Α41 αφήνουν τα περιθώρια για διορθώσεις και χάρη στην δομή του σκελετού τους απορροφούν αποτελεσματικά τις ανωμαλίες από τις πέτρες, συμβάλλοντας με ένα μικρό ποσοστό στο έργο των αναρτήσεων. Τα γλιστρήματα όταν έρχονται συμβαίνουν προοδευτικά και ελεγχόμενα, γεγονός που προσθέτει και ολίγη από διασκέδαση στο μενού. Σίγουρα το βάθος των αυλακώσεων δεν μπορεί να παίξει το ρόλο αντιστάθμισης των τακουνιών σε σχέση με ένα πιο χωματερό ελαστικό, αλλά παρόλα αυτά ο συνδυασμός της δομής του σκελετού και της σκληρότητας της γόμας του πέλματος, βοηθούν σημαντικά να περιληφθεί και ο χαρακτηρισμό "off" στην περιγραφή τους, έστω κι αν αποτελεί το… μειοψηφικό πακέτο. Οτιδήποτε περισσότερο από αυτό, θα ταλαιπωρήσει τόσο τα λάστιχα όσο και τον αναβάτη που θα παλεύει να βρει πρόσφυση.


Εκεί όμως που το Α41 ήταν στο στοιχείο του, ήταν τα σχεδόν 200 χιλιόμετρα ασφάλτου που συμπλήρωναν την διαδρομή. Μια άσφαλτος με απίστευτη πρόσφυση που θα ζήλευαν πολλές πίστες. Το μεγάλο βάρος και τα πιο ενδοτικά πλαίσια όμως των μεγάλων on-off δεν είναι ικανά να ταλαιπωρήσουν τον σκελετό των Α41 και ο γρήγορος ρυθμός έρχεται με μια φυσικότητα που πραγματικά εντυπωσιάζει. Οι σχετικά υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν στην περιοχή σίγουρα συμβάλλουν στο να επιτευχθεί γρήγορα η θερμοκρασία λειτουργίας, αλλά βάσει  της προηγούμενης εμπειρίας μας με τα Α41 σε δρόμους με πολύ χαμηλότερη πρόσφυση και σε θερμοκρασίες κοντά στους 5°C, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι η διαφορά στην επίτευξη της επιθυμητής θερμοκρασίας λειτουργίας είναι εξαιρετικά μικρή. Τα Α41 ζεσταίνονται γρήγορα και μπορούν να βάλουν την διασκέδαση μέσα στο μενού. Μόνο σε περιπτώσεις που η πίεση στις πραγματικά γρήγορες εναλλαγές έρχεται απότομα και βίαια, θα γίνει αντιληπτή μια ελαφρά υστέρηση στην παραμόρφωση που μεταφράζεται σε μικρή καθυστέρηση απόκρισης.


Αξιοσημείωτη είναι και η σταθερότητα, με την ποιότητα κύλισης που προσφέρουν τα Α41, καθώς διατηρούν μια απόλυτα ουδέτερη συμπεριφορά ακόμη και σε ταχύτητες κοντά στη δεύτερη εκατοντάδα χιλιομέτρων. Σ' αυτή τη γωνιά της "μαύρης ηπείρου" που βρεθήκαμε επιβεβαιώσαμε την απόλυτη επαλήθευση της θεωρίας των τεχνικών χαρακτηριστικών τους, με την… μοριακή αναζήτηση της Bridgestone στη σύνθεση της γόμας και την ξεχωριστή χάραξη να αποδεικνύονται άκρως αποτελεσματικά.

Ετικέτες