Zero Motorcycles: Δοκιμή επί ελληνικού εδάφους

Κατασκευαστής ηλεκτρικών μοτοσυκλετών και όχι άλλη μια Start Up εταιρεία
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/10/2021

Η μόδα θέλει τα ηλεκτρικά οχήματα να είναι το “μέλλον” και εκείνα που θα “σώσουν τον πλανήτη”. Δυστυχώς αυτές οι πολύ βαρύγδουπες δηλώσεις προέρχονται συνήθως από ανθρώπους που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση ή αγάπη για τον κόσμο της αυτοκίνησης ή του μοτοσυκλετισμού. Πολιτικοί, επιχειρηματικά λόμπι και κρατικοδίαιτες οικολογικές οργανώσεις νομοθετούν και προπαγανδίζουν υπέρ της ηλεκτροκίνησης, με τρόπο ακραίο και δογματικό, κάνοντας τελικά περισσότερο κακό με τις αντιδράσεις που προκαλούν.

Αν έλειπαν όλοι αυτοί οι “παρείσακτοι παπαγάλοι” από τη ζωή μας, τότε τα ηλεκτρικά οχήματα θα είχαν πολύ μεγαλύτερη αποδοχή από τους πραγματικούς οδηγούς αυτοκινήτων και τους πραγματικούς μοτοσυκλετιστές. Διότι στην πραγματικότητα δεν αποτελούν απειλή για τον “μοτοσυκλετιστικό” τρόπο ζωής μας, αλλά είναι απλώς μια διαφορετική τεχνολογία με τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και τίποτα περισσότερο. Με άλλα λόγια, αν βγάλεις από το κάδρο την ιδεολογική διαμάχη που επικρατεί αυτή τη στιγμή, τα ηλεκτρικά δίκυκλα στο σύνολό τους έρχονται για να προστεθούν στις επιλογές που έχουμε και όχι για να ανατρέψουν τη ζωή μας.

Η Zero είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική εταιρεία ηλεκτρικών μοτοσυκλετών που δεν προσπαθεί να πουλήσει “οικολογικό image”, ούτε είναι μια από τις δεκάδες start up εταιρείες ηλεκτρικών δίκυκλων που προσπαθούν να κάνουν μια οικονομική “αρπαχτή” εκμεταλλευόμενη την ευνοϊκή νομοθεσία και την μόδα της εποχής.

Πρόκειται για μια κανονικότατη εταιρεία κατασκευής μοτοσυκλετών, η οποία αντί για κινητήρες εσωτερικής καύσης χρησιμοποιεί ηλεκτροκινητήρες και μπαταρίες. Αυτό το χαρακτηριστικό κάνει τεράστια διαφορά στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζονται, κατασκευάζονται και συμπεριφέρονται οι μοτοσυκλέτες της Zero. Κάτι που με μεγάλη μας χαρά διαπιστώσαμε κατά την παρουσίαση των μοντέλων της επί ελληνικού εδάφους από την επίσημη αντιπροσωπεία ELECTROMOVE.

Τόπος συνάντησης ήταν η γνωστή μας πίστα καρτ Speed Park στο Κορωπί, όπου πολλές φορές στο παρελθόν την έχουμε απολαύσει οδηγώντας κυρίως μικρού και μεσαίου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Βέβαια τα μοντέλα της Zero κάθε άλλο μικρομεσαίες μοτοσυκλέτες είναι, ειδικά αν τις οδηγήσεις και ανοίξεις τέρμα το γκάζι τους!

Οι επιδόσεις όλων των μοντέλων της Zero είναι τουλάχιστον εντυπωσιακές και η απουσία θορύβου τις κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακές σε αίσθηση.

Όμως αυτό ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο, αφού ως γνωστόν οι ηλεκτροκινητήρες δεν χρειάζεται να ανεβάσουν στροφές για να δείξουν τη μέγιστη απόδοσή τους και δεν έχουν καλό ή κακό φάρμα στροφών. Από μηδέν στροφές έχεις όλη τη ροπή τους και την ίδια στιγμή μπορούν να περιστρέφονται χωρίς κανένα πρόβλημα στις 15.000-20.000 στροφές ανά λεπτό. Μιλάμε για ένα τεράστιο φάσμα στροφών που έχεις στη διάθεσή σου τη μέγιστη ροπή και αυτό κάνει από μόνο του την εμπειρία οδήγησης μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας μοναδική. Δυστυχώς, οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες υψηλών επιδόσεων σαν τις Zero δεν ήταν έως σήμερα τόσο εύκολο να τις δεις και να τις οδηγήσεις, οπότε η εμπειρία που έχουν οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστές από οδήγηση ηλεκτρικών δίκυκλων περιορίζεται στα  ηλεκτρικά scooter και πατίνια. Καμία σχέση απολύτως!

Όλα αυτά τα ηλεκτρικά scooter που έχουν κατακλίσει την αγορά τον τελευταίο χρόνο είναι στην καλύτερη περίπτωση φιλότιμες προσπάθειες για ατομική μετακίνηση εντός πόλης. Οι επιδόσεις, η οδική συμπεριφορά, η άνεση και γενικά όσοι παράγοντες συνθέτουν την απόλαυση της οδήγησης ενός δίκυκλου, απουσιάζουν εντελώς από το ρεπερτόριό τους. Οι μοτοσυκλέτες τις Zero έχουν ακριβώς την αντίθετη φιλοσοφία. Στοχεύουν ξεκάθαρα στη διασκέδαση του αναβάτη τους και για να το πετύχουν εκμεταλλεύονται στο έπακρο την ατελείωτη ροπή του ηλεκτροκινητήρα τους.

Καθώς πρόκειται για κανονική εταιρεία κατασκευής ηλεκτρικών μοτοσυκλετών και όχι για μια συνηθισμένη “start-up” εταιρεία που ίδρυσαν δύο-τρεις κομπιουτεράδες για να βγάλουν εύκολο χρήμα από τη μόδα της ηλεκτροκίνησης, οι μοτοσυκλέτες της Zero έχουν πάνω τους πολλές ώρες δοκιμών από πραγματικούς μοτοσυκλετιστές, ώστε η διαχείριση της δύναμης του ηλεκτροκινητήρα και η συμπεριφορά των πλαισίων να είναι εκείνα που πρέπει σε μια σύγχρονη μοτοσυκλέτα. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα των περισσότερων ηλεκτρικών δίκυκλων που έχουν οδηγήσει έως σήμερα είναι η συμπεριφορά τους στο δρόμο. Οι βαριές μπαταρίες και ο ηλεκτροκινητήρας έχουν εντελώς διαφορετικό σχήμα από έναν οποιονδήποτε κινητήρα εσωτερικής καύσης, οπότε το πλαίσιο μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας και ο τρόπος με τον οποίο είναι τοποθετημένα τα “μηχανικά μέρη” της δεν μπορεί να είναι ίδιος με μιας συμβατικής μοτοσυκλέτας. Πρέπει δηλαδή να σχεδιαστεί ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο και δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις την εμπειρία δεκαετιών που υπάρχει από τις συμβατικές μοτοσυκλέτες. Κάτι τέτοιο έχει τεράστιο κόστος και οι start-up εταιρείες ηλεκτρικών δίκυκλων δεν ξοδεύουν ούτε δεκάρα σε αυτόν τον τομέα. Απλώς περιορίζονται στην τεχνολογία των μπαταριών και στο λογισμικό διαχείρισης της κατανάλωσης ρεύματος και… τέλος!

Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνεις καβαλώντας σε μια μοτοσυκλέτα της Zero είναι η σοβαρή δουλειά που έχουν κάνει στην εξέλιξη του πλαισίου, ώστε η συμπεριφορά να είναι αντίστοιχη των επιδόσεων και κυρίως απολαυστική για τον αναβάτη. Ακόμα και η SR/S, το πιο ογκώδες και βαρύ μοντέλο της Zero, είχε εξαιρετική συμπεριφορά μέσα στην σφιχτή πίστα καρτ του Κορωπίου και μπορούσες να το οδηγήσεις με ρυθμό και φόρα που θα ταίριαζε σε πολύ μικρότερες και ελαφρύτερες μοτοσυκλέτες.

Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα ήταν το SR/F, δηλαδή η γυμνή παραλλαγή του κορυφαίου μοντέλου της Zero, όπου χάρη στο μικρότερο βάρος άλλαζε ακόμα πιο εύκολα πορεία. Και τα δύο μοντέλα είχαν πολύ καλά φρένα της J.Juan, με ABS της Bosch, καθώς επίσης traction control και προοδευτικό "φρένο κινητήρα” στο κλείσιμο του γκαζιού. Πολύ καλή δουλειά έχουν κάνει στο λογισμικό του γκαζιού, όπου μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε τρία pre-set προγράμματα και ένα πρόγραμμα που καθορίζεις εσύ την επέμβαση των ηλεκτρονικών. Το κύριο χαρακτηριστικό όλων των προγραμμάτων είναι η γραμμικότητα και η φυσική αίσθηση στο άνοιγμα του γκαζιού, χωρίς κενά ή απότομα ξεσπάσματα.

Από την σειρά των On-Off μοντέλων οδηγήσαμε το FX των 33kw που αντιστοιχεί σε 44 ίππους. Μόνο στα χαρτιά αντιστοιχεί σε 44 ίππους διότι στην πράξη οι 33kw του FX χαρίζουν επιταχύνσεις εν κινήσει που θα ζήλευε μοτοσυκλέτα των 100 ίππων! Ακόμα και στο πρόγραμμα ECO το FX εκτοξεύεται στο άνοιγμα του γκαζιού, με αποτέλεσμα το μονό δισκόφρενο εμπρός και η απουσία του traction control να είναι πρόβλημα μέσα στην πίστα. Η έκδοση supermoto της ίδια μοτοσυκλέτας με το μεγαλύτερο δισκόφρενο εμπρός και τα supersport ελαστικά δρόμου είχε σαφώς πιο ισορροπημένο χαρακτήρα.

Όλα τα μοντέλα της Zero συνοδεύονται από 5 χρόνια εγγύηση για την μπαταρία και η αυτονομία της ξεκινά από τα 161 χιλιόμετρα των μοντέλων FX και φτάνει έως τα 288 της σειράς μοντέλων SR. Σύμφωνα με την Zero, οι μοτοσυκλέτες της αποσβένουν το κόστος κτήσης σε λιγότερο από 5-6 χρόνια χρήσης, οπότε και οι υψηλές τιμές λόγω επιδόσεων και αυτονομίας των μπαταριών τους γίνονται τελικά πολύ μικρότερες σε σχέση με μια αντίστοιχων επιδόσεων συμβατική μοτοσυκλέτα.

Η δική μας άποψη είναι πως τίποτα απ ‘όλα αυτά δεν θα είχε σημασία αν η οδήγηση μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας της Zero δεν είχε το στοιχείο του ενθουσιασμού. Ευτυχώς όλα τα μοντέλα της Zero είναι κανονικότατες μοτοσυκλέτες με επιταχύνσεις που σε ενθουσιάζουν και όχι gadget για όσους ακολουθούν τη μόδα της ηλεκτροκίνησης. Για καθημερινή χρήση εντός και πέριξ των μεγαλουπόλεων αποτελούν εξαιρετική επιλογή, με τις εκρηκτικές επιταχύνσεις τους από φανάρι σε φανάρι να γεμίζουν χρώμα την ημέρα του αναβάτη τους.

Τη δημοσιογραφική παρουσίαση επί ελληνικού εδάφους τίμησε ο  Umberto Uccelli, αντιπρόεδρος της Zero Motorcycles EU. Παρών φυσικά και ο Βαγγέλης Ανδρεάδης της ελληνικής αντιπροσωπείας Electromove (επίσης αντιπρόσωποι για την Κύπρο και την Μάλτα)

Για περισσότερες πληροφορίες:
Site: www.electromove.gr
Facebook: https://www.facebook.com/Electromove.gr
https://www.facebook.com/ZeroMotorcyclesGreece

Instagram: https://www.instagram.com/electromove.gr/
https://www.instagram.com/zeromotorcyclesgreece/

 

Dunlop SportsmartTT: Από τον δρόμο στην πίστα [video]

Ένα ελαστικό για αλλεπάλληλα track day!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/4/2018

Το ολοκαίνουριο SportsmartTT της Dunlop, είναι ένα νέο ελαστικό σε μία κατηγορία που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, εκείνη που προσπαθεί να κάνει πιο δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην πίστα και το δρόμο. Στην περίπτωσή του το άσπρο με το μαύρο, η πίστα με τον δρόμο, θέλουν να γίνουν απλές γραμμές στα άκρα και το ενδιάμεσο να βαφτεί ενιαίο γκρι… Αν οριοθετήσεις σωστά τις αποστάσεις σου, είναι εύκολη υπόθεση να φτιάξεις ένα ελαστικό που υπηρετεί και τους δύο ρόλους, κι ας μιλά το marketing για ένα θαύμα. Πια είναι αυτά τα όρια: Στην πίστα δεν πρόκειται ένα τέτοιο ελαστικό να κινείται σε αγωνιστικό ρυθμό, ενώ στο δρόμο δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αξιόλογο όταν αρχίσει να βρέχει. Θα κόψεις ρυθμό συγκριτικά με τις δυνατότητες που έχει η sport touring κατηγορία –για παράδειγμα- που είναι το πιο κάτω σκαλί..

Στην περίπτωση του SportsmartTT βέβαια, ο καιρός μας έδωσε μία ευκαιρία για να δούμε αυτό ακριβώς, ένα μικρό θαύμα που ούτε το καλύτερο marketing δεν μπορούσε να περιγράψει! Φτάνει βέβαια να περιορίσεις το θαύμα σε συγκεκριμένα σαφή πλαίσια, και αυτό ακριβώς θα κάνουμε:

 

Ένα ελαστικό δρόμου που ζεσταίνεται ταχύτατα χωρίς όμως να έχει πυρίτιο ώστε να αντέχει στην πίστα! Ένας συνδυασμός εξαιρετικά δύσκολος, με πρόσθετο bonus: δουλεύει και στην βροχή...

Το οδηγήσαμε αποκλειστικά, μαζί με μία χούφτα ξένων δημοσιογράφων, σε μία μεγάλη ημέρα οδήγησης που είχε μπόλικη βροχή, κι ένα διάλλειμα τόσο όσο χρειαζόταν για να καταφέρουμε να βρούμε τα όρια. Η πρώτη εντύπωση είναι πολύ θετική και φαίνεται πως λένε αλήθεια για την εμπλοκή του αγωνιστικού τμήματος στην σύσταση της γόμας: Πες πως το απόσταγμα σοφίας από την αγωνιστική εμπειρία, γίνεται χειροπιαστό και το ρίχνεις σε ένα ποτήρι. Δίνοντας το ίδιο ποτήρι σε διάφορους κατασκευαστές σε όλο τον κόσμο, σε κάποιους δεν θα γεμίσει καθόλου και σε άλλους θα ξεχειλίσει, καθώς οι διαφορές είναι μεγάλες. Μιλώντας συγκεκριμένα για την Dunlop, κανείς δεν έχει αμφιβολία πως θα είναι από εκείνους που θα κάνουν το τραπέζι χάλια, γιατί θα είναι σαν να ρίχνεις έναν κουβά ολόκληρο, στο… υποτιθέμενο αυτό ποτήρι. Κι όμως, είναι δυνατόν και πάλι να σε φέρουν σε έκπληξη και να σου αλλάξουν τα δεδομένα, για την συγκεκριμένη κατηγορία ελαστικών. Μιλάμε για ακριβά ελαστικά δρόμου με δυνατότητες στην πίστα και μάλιστα στην Ελλάδα, που δεν ξέρει να αγοράζει τέτοια ελαστικά…

Το SportsmartTT είναι φτιαγμένο με γερή δόση εμπειρίας από το αγωνιστικό τμήμα, που έδωσε ένα ελαστικό δρόμου χωρίς καθόλου πυρίτιο, με ελάχιστη χάραξη που ζεσταίνεται εξαιρετικά γρήγορα ακόμα και στις μικρότερες διαστάσεις, αντέχει την μειωμένη πίεση και το πολύ γκάζι και στο τέλος το εμπρός ήταν τόσο καλό που από το 2018 η αγωνιστική σειρά θα έχει αλλαγές που θα βασίζονται στο SportsmartTT. Μιλάμε λοιπόν για ένα αντίστροφο δάνειο!

Οδήγησα αποκλειστικά από την Ελλάδα το νέο Dunlop SportsmartTT, σε μία γνώριμη πίστα που 15 μέρες πριν δοκιμάζαμε το νέο Michelin Road 5, ενώ όχι ιδιαίτερα πίσω στον χρόνο, δοκίμαζα την νέα τότε Ducati Supersport κατά την παγκόσμια παρουσίασή της, με ελαστικά της Pirelli. Υπήρχαν λοιπόν αρκετά δεδομένα στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου, για να γίνει πιο γρήγορα η κατηγοριοποίηση του ελαστικού, όμως ο καιρός θα έφερνε την ανακατάταξη στο πρόγραμμα και μαζί μία ευκαιρία για μία τεράστια αποκάλυψη.

Εκτός από τον καιρό, που οριακά μας άφησε να οδηγήσουμε χωρίς βροχή, ούτε οι αεροπορικές βοήθησαν... Καθυστερώντας τις βαλίτσες αναγκαστικά οδήγησα με δανεικό κράνος και φόρμα...

Από το προηγούμενο βράδυ που έχουμε φτάσει στην Σεβίλλη, ώστε να ξεκινήσουμε νωρίς την δοκιμή στην πίστα, ξέρουμε πως τα περιθώρια να γλιτώσουμε την βροχή είναι ελάχιστα. Κι αυτό είναι ένα ελαστικό με ελάχιστη χάραξη και γόμα που αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες, άρα εντελώς ακατάλληλο για γρήγορη οδήγηση στην βροχή. Θεωρητικά δηλαδή γιατί οδεύαμε προς πλήρη αλλαγή της νοοτροπίας.

Πράγματι το πρωί η πίστα είναι μία μικρή λίμνη και εσπευσμένα η Dunlop ενεργοποιεί το εναλλακτικό σχέδιο, που είναι να βγάλουμε τις μοτοσυκλέτες στον δρόμο, σε μία διαδρομή που επιλέχτηκε την τελευταία στιγμή: «Θα πάρουμε τον δρόμο που κάποιοι από εσάς ίσως να τον κάνατε πρόσφατα στην παρουσίαση της Michelin για το Road 5» μας λέει ο Dmitri, ο άνθρωπος της Dunlop που κρατά τα σκήπτρα της ομάδας. Αναγνωρίζοντας έτσι απερίφραστα, πως παρακολουθούν κάθε ανάσα του ανταγωνισμού, ακριβώς όπως κάνουν και οι υπόλοιποι άλλωστε…

Βγαίνουμε λοιπόν από την πίστα και κατευθυνόμαστε εν μέσω βροχής μέσα από την κοντινή πόλη, ψηλά στον γεμάτο στροφές επαρχιακό δρόμο εκεί που δεκαπέντε μέρες πριν, στρίβαμε σε έναν πολύ καλό ρυθμό πίσω από τον Γάλλο παλέμαρχο Dominique Sarron, αδερφό του Christian, με ιδανικές συνθήκες και πλούσιο ανεμπόδιστο ήλιο. Τώρα ο ρυθμός είναι πολύ χαμηλότερος, αποφεύγοντας τις μεγάλες κλίσεις, σηκώνοντας την μοτοσυκλέτα νωρίς και βγάζοντας περισσότερο το σώμα, ώστε να είναι σίγουρο πως μένουμε στο παχύ κομμάτι της χάραξης. Σταματάμε τρεις στροφές πριν από το σημείο που είχε τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία με τα Michelin, για να επιστρέψουμε πίσω έχοντας μία καλή πρώτη εντύπωση για τις συνθήκες, και με σκοπό να προλάβουμε ένα μικρό παράθυρο χωρίς βροχή, ώστε να οδηγήσουμε τελικά και στην πίστα. Εκεί ήταν που ξεκινά μία συζήτηση με τους ανθρώπους της Dunlop, γιατί βάζοντας το χέρι στα ελαστικά και ιδιαίτερα στο εμπρός, βλέπουμε πως είναι αρκετά ζεστό.

Αν έχεις τρέξει αγώνα στην Ελλάδα, ξέρεις πως στην πολύ ζέστη, τα αγωνιστικά ελαστικά της Dunlop έχουν απίστευτο κράτημα και αντέχουν πάρα πολύ, στον κρύο καιρό όμως δεν λειτουργούν το ίδιο εξαιρετικά. Τώρα βλέπαμε ένα αρκετά σπορ ελαστικό να ζεσταίνεται με «την σκέψη» παρόλο που είναι φτιαγμένο από τους ίδιους που έχουν σχεδιάσει και την αγωνιστική σειρά! Ο πλοηγός μας στην επιστροφή θα είναι ένας από τους αναβάτες εξέλιξης ο οποίος δηλώνει ενθουσιασμένος από το κράτημα του ελαστικού στο βρεγμένο, με την προϋπόθεση πως ξέρεις πολύ καλά τι κάνεις, διότι η χάραξή του είναι φτιαγμένη για την απορροή θερμότητας και για ασφάλεια στο βρεγμένο, όχι δηλαδή για να ξεκινήσεις το κυνηγητό υπό βροχή. Είμαστε αρκετοί δημοσιογράφοι που γνωριζόμαστε μεταξύ μας, όπως ο Alex από το γαλλικό motomag, ένας επίσης Γάλλος που εργάζεται για την Honda στην Γαλλία, αλλά αξιοποιεί το αγωνιστικό του παρελθόν για δοκιμές ελαστικών, και 2-3 ακόμη Γάλλοι και Γερμανοί, που ξέρουμε όλοι μας πώς οδηγεί ο ένας κι ο άλλος. Μέσα σε λίγα λεπτά λοιπόν γίνεται η συνεννόηση αποφασίζοντας να φύγουμε εμπρός μία μικρή ομάδα, σπάζοντας το γκρουπ σε εκείνους που θα έπαιρναν τον ρίσκο και σε εκείνους που θα οδηγούσαν όπως ανεβήκαμε, σβέλτα αλλά με περισσότερη ασφάλεια.

Ο πλοηγός έχει R1, ο Γάλλος πρώην αγωνιζόμενος S1000RR και με τον Alex έχουμε μείνει πιο πίσω με RnineT εκείνος και R1200RS εγώ, αρχίζοντας να κυνηγάμε τα superbike μπροστά. Σύντομα θα μείνουμε στον ίδιο ρυθμό μονάχα τρεις γιατί το RnineT είναι πολύ κουραστικό σε αυτή την ένταση, οδηγώντας δηλαδή υπό βροχή πολλές βαθμίδες πάνω από αυτό που θεωρείς ασφαλές, όταν αντικρύζεις το SportsmartTT με την λίγη χάραξη. Μόνο που σε κάθε στροφή ανακαλύπτεις πως το όριο που έχεις θέσει εσύ είναι πολύ πιο μακριά από το πραγματικό όριο του ελαστικού, καθώς στρίβει απότομα στο βρεγμένο χωρίς το παραμικρό γλίστρημα! Την τεχνική εξήγηση την ήξερα ήδη: Το μεγάλο μυστικό ήταν στην κατασκευή του σκελετού πρώτα και μετά στην ίδια την γόμα που καταφέρνει ταχεία επίτευξη της ιδανικής θερμοκρασίας άμεσα, ακόμα και στον κρύο καιρό και μέσα στην βροχή. Το εξαιρετικό είναι πως το καταφέρνει αυτό χωρίς πυρίτιο, το ιδανικό στοιχείο για ελαστικά δρόμου, αυτό που βάζει και η ίδια η Dunlop στα sportouring ελαστικά της! Το πυρίτιο όμως αυξάνει πολύ την θερμοκρασία και αποφεύγεται στους αγώνες, και το SportsmartTT έχει φτιαχτεί για να οδηγείς γρήγορα στην πίστα, εξερευνώντας τα όριά σου. Άρα δεν θα έπρεπε να έχει καθόλου πυρίτιο, όταν η χρήση του είναι μονόδρομος για τον δρόμο!

Συμβαίνει συχνά στις αποστολές εξωτερικού, και ιδιαίτερα στα ελαστικά τα τελευταία χρόνια που αλλάζουν με γεωμετρικό ρυθμό εξέλιξης, να οδηγούμε αναζητώντας τα όρια σε απόσταση αναπνοής από αναβάτες που γνωρίζουμε ελάχιστα και να χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε δεδομένα με τρόπο που δεν αφήνει περιθώριο λάθους. Εκείνη την ημέρα ζούσαμε ένα από τα πιο δυνατά παραδείγματα, καθώς προσπερνώντας το αυτοκίνητο της Dunlop που προπορευόταν και με τον δικό τους πλοηγό πάντα μπροστά να δίνει τον ρυθμό, οδηγούσαμε στον βρεγμένο δρόμο πλαγιάζοντας οριακά. Το ρίσκο υπήρχε γιατί αν κάτι δεν πήγαινε ακριβώς όπως το έχεις υπολογίσει, το ελαστικό δεν έχει εκείνη την χάραξη που θα σε βοηθήσει να σηκώσεις την μοτοσυκλέτα και να την πλαγιάσεις περισσότερο, ή να παίξεις με την γραμμή σου. Εδώ λοιπόν βρίσκονται τα πλαίσια που λέγαμε στην αρχή του άρθρου, πως πρέπει να τοποθετηθούν αυστηρά γύρω από όσα περιγράφουμε. Διότι ναι, οδηγείς πολύ γρήγορα στο βρεγμένο, αλλά χωρίς περιθώριο λάθους.

Κι όμως κάθε φορά, σε κάθε στροφή, ανακάλυπτα ακόμα περισσότερη πρόσφυση ενώ το ελαστικό έδειχνε πως άνηκε στις περιπτώσεις που τον πρώτο λόγο έχει η χημεία και όχι η φυσική… «σας έβλεπα όταν περάσατε», είπε αργότερα ο Dmitri όταν σταματήσαμε να περιμένουμε το υπόλοιπο γκρουπ και μας έφτασε το αυτοκίνητο της Dunlop.. «σας είδα πώς περάσατε και δαγκώθηκα, ήθελα να βάλω τα κλάματα που δεν οδηγούσα σήμερα μαζί σας.» Ο Dmitri είναι απροσδιόριστης ηλικίας εξαιτίας φυσικής κατάστασης, τον υπολογίζω λίγο κάτω από τα 50 και πρόκειται για έναν εξαιρετικό αναβάτη. Αναγνώριζε εκείνη την στιγμή στην υπερκινητικότητα που μας είχε πιάσει, την αδρεναλίνη που εισπράττεις όταν οδηγείς ξέροντας πως το λάθος δεν πρόκειται να σου συγχωρεθεί. Μία δυναμική ισορροπία που εύχεσαι να μην ανατραπεί εις βάρος σου!

Το R1200RS εξαιτίας του μεγαλύτερου βάρους και των δυνατότερων φρένων που απαιτούσε για να ακολουθήσει τα superbike, είχε ένα αρκετά ζεστό εμπρός ελαστικό, την στιγμή που χρειαζόσουν θερμαινόμενα γκριπ για τα χέρια, τόσο κρύο είχε. Τα SportsmartTT στα superbike είχαν ζεσταθεί λιγότερο, όμως σε κάθε περίπτωση είχαμε μείνει όλοι μας έκπληκτοι, μαζί με τον αναβάτη εξέλιξης που οι αντιδράσεις του τροφοδοτούταν από τον δικό μας ενθουσιασμό! Κι όλα αυτά πριν ακόμα οδηγήσουμε στο στεγνό! Αν έχετε φτάσει ως αυτό το σημείο του κειμένου ως αναγνώστες, συγχαρητήρια και σε εσάς, καθώς ακολουθήσατε την εξιστόρηση για ένα σπορ ελαστικό που κανονικά δεν αξιοποιείς στην βροχή. Κι όμως, εδώ κρύβεται ένα καλό μάθημα για αργότερα, είναι η απόδειξη πως ο σωστός σκελετός και η πολύ ελεγχόμενη κινητικότητα πέλματος, μπορούν να φέρουν την γόμα σε θερμοκρασία λειτουργίας και να ενεργοποιήσουν τις ιδιαιτερότητες της χημικής της σύστασης. Όπως και στα αγωνιστικά ελαστικά, το SportsmartTT θερμαίνεται από μέσα προς τα έξω, βασικά αυτό γίνεται σε όλα, απλά μιλώντας για τα ελαστικά που χρησιμοποιείς καθημερινά, αρκετά έχουν τους λόγους τους να προσπαθούν να καταπολεμήσουν την αύξηση της θερμοκρασίας τους.

Το SportsmartTT είναι -θεωρώ- πιθανό να μην βγάζει πολλά χιλιόμετρα, αλλά όπως είπε και ο Dmitri: «τελικά αντέχει περισσότερο από όσο θα θέλαμε, βγάζει πολλά trackday και οι πελάτες δεν θα το αλλάζουν συχνά». Αυτό μένει να αποδειχτεί φυσικά, αλλά σίγουρα το SportsmartTT δεν πρόκειται να έχει την ίδια διάρκεια ζωής με ένα sport-touring ελαστικό, από την άλλη θα αντέχει πολλές επισκέψεις στην πίστα για track day, όπου θα το φουσκώνεις ξανά και θα επιστρέφεις στο σπίτι σου και στην καθημερινή οδήγηση την επόμενη ημέρα, έχοντας την προηγούμενη οδηγήσει γρήγορα για κάμποσους γύρους. Αυτό το συμπέρασμα βγήκε, μόλις πετύχαμε την πίστα να στεγνώνει...

Μπήκαμε για αρκετά εικοσάλεπτα στην πίστα ώστε να καταφέρουμε στο τέλος να έχουμε μία εικόνα της διάρκειας ζωής, ωστόσο ζήτησα να δω και τα ελαστικά της προηγούμενης ημέρας, που ήταν ολότελα στεγνή και οδηγούσαν διασκεδάζοντας οι αναβάτες εξέλιξης και οι άνθρωποι της εταιρίας. Η φθορά τους, γνωρίζοντας τον τρόπο οδήγησης, ήταν εξαιρετικά μικρή και μπορεί η οπτική παρατήρηση να ήταν το μόνο πειστήριο, αλλά είναι μία αρκετά καλή πρώτη εντύπωση. Κυρίως από την στιγμή που αρχίσαμε να οδηγούμε πίσω από τον David Checa, τον αδερφό του Carlos και παλαιότερο παγκόσμιο πρωταθλητή στο Endurance. [Δείτε το video στην αρχή του άρθρου] Σταδικά η πίστα στέγνωνε αφήνοντας γύρο με τον γύρο τον ρυθμό να ανέβει. Καμία «κούραση» από αύξηση θερμότητας, εκείνες τις «ραγάδες» που περιμένεις να δεις από ένα ελαστικό δρόμου που έχει δεχτεί την υψηλότερη δόση δύναμης από τα superbike με τα ηλεκτρονικά που σε κάνουν μάγκα και σε αφήνουν να χουφτώσεις το αρκουδόγκαζο τέρμα ενώ ξύνεις το γόνατό σου!

Η ανάλυση θα ακολουθήσει στο τεύχος Μαΐου για τις δυνατότητες του SportsmartTT στην πίστα, αλλά εκείνο που κάνει εντύπωση δοκιμάζοντάς το σε γνώριμες μοτοσυκλέτες, είναι πως μειώνει την «επιθυμία» της μοτοσυκλέτας να σηκωθεί στο δυνατό φρενάρισμα και απαιτεί εξαιρετικά λίγη δύναμη στο γυροσκοπικό φαινόμενο. Πάντα με δεδομένο πως είναι ένα ελαστικό δρόμου, χωρίς να το συγκρίνεις με τα αγωνιστικά ελαστικά, όπως τα GPRacer και Pro για παράδειγμα. Το μυστικό για το παραπάνω είναι στην κατασκευή του σκελετού και μετά στο προφίλ του ελαστικού. Έχει ανακαλυφθεί εδώ ένας νέος συνδυασμός που η Dunlop θα μεταφέρει στα εμπρός ελαστικά όλης της αγωνιστικής της σειράς μέσα στο 2018. Φυσικά δεν εννοεί πως θα είναι αυτούσια η μεταφορά αυτή, αλλά πως θα εφαρμόσει την πρακτική αυτή και στην σκληροπυρηνική της σειρά.

Το άλλο μεγάλο μυστικό του SportsmartTT, είναι το πολυμερές που αποτελεί την βάση για την σύσταση της γόμας κι ευθύνεται εκτός των άλλων και για την πρόσφυση που ανακαλύπτει το ελαστικό στην βροχή. Η αποβολή της πρόσθετης θερμότητας από την επιφάνειά του γίνεται αξιοποιώντας τις κατάλληλα σχεδιασμένες αυλακώσεις, κάτι που φυσικά ισχύει για όλα τα ελαστικά. Η χάραξη βοηθά την αποβολή θερμότητας σε όλα τα ελαστικά δρόμου, δεν υπάρχει καμία εφεύρεση εδώ, απλά ο σχεδιασμός στο SportsmartTT έχει γίνει με αρχικό γνώμονα την αποβολή της πρόσθετης θερμότητας, κι έπειτα την αποβολή του νερού. Για αυτό και εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο το γεγονός πως δουλεύει τόσο καλά και στην βροχή, πάντα εντός των πλαισίων που αναφέρθηκαν πιο πάνω, πως δηλαδή ελαχιστοποιούνται τα περιθώρια διόρθωσης.

Η συγκεκριμένη πίστα δεν διαθέτει κερκίδες, δεν γίνονται αγώνες, αλλά χρησιμοποιείται όλο τον χρόνο ως πεδίο δοκιμών από αρκετές ομάδες, τόσο αυτοκινήτου όσο και μοτοσυκλετών, γιατί προσφέρει την δυνατότητα διαχωρισμού σε επιμέρους τμήματα. Η Dunlop είχε εξασφαλίσει μία ντουζίνα ολοκαίνουρια Kawasaki Z400 που είχαν μηδενικά χιλιόμετρα στο κοντέρ, κι έχοντας κόψει τις εσωτερικές στροφές μας προσέφερε την ίδια διαδρομή που λίγο πριν η Michelin χρησιμοποιούσε για δοκιμή στο βρεγμένο. Θα ξεκινούσαμε με νωπή πίστα, θα οδηγούσαμε στο στεγνό και θα καταλήγαμε στο βρεγμένο, σε μερικά εικοσάλεπτα που είναι από τα πιο διασκεδαστικά, σε μία σειρά ταξιδιών το τελευταίο διάστημα που περιλαμβάνουν μέχρι και την πίστα του Ascari! Κι όμως το Kawasaki Z400 ήταν ένα απίστευτο παιχνίδι και τα SportsmartΤΤ το έκαναν τόσο ασφαλές που μονάχα η έντονη βροχή ήταν ικανή να με κατεβάσει από την σέλα! Κερδίζοντας έτσι και την εμπειρία οδήγησης του νέου Z400, τα SportsmartTT έδειξαν πως καταφέρνουν να ζεσταθούν και στις μικρότερες διαστάσεις! Όλη η επιχειρηματολογία, η τεχνική ανάλυση των νέων SportsmartTT και κάθε προβληματισμός μας μαζί τους, θα ακολουθήσει στο τεύχος Μαΐου του MOTO!

Ένα νέο ελαστικό που έρχεται να συναντήσει τα θρυλικά Pirelli της κατηγορίας, και το επίσης εξαιρετικό Michelin αυξάνοντας κατακόρυφα τον ανταγωνισμό!

 

Ετικέτες