Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP Αυστραλία: Pole Position Quartararo και έκπληξη Miller

Ξαφνικά δεν βλέπεις Ducati
MotoGP Αυστραλία: Pole Position Quartararo και έκπληξη Miller
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/10/2025

Παρόλο που ο Bezzecchi όχι μόνο έδειχνε αλλά ήταν και το απόλυτο φαβορί για την πρώτη σειρά της εκκίνησης από την πρώτη στιγμή της Q2, οι κίτρινες σημαίες και τα προβλήματα με τους υπόλοιπους αναβάτες όταν ήρθε η ώρα για γρήγορο γύρο, τον καθυστέρησαν. Στη δεύτερη προσπάθειά του πλησίασε το ρεκόρ γύρου, αλλά δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον Quartararo. Ο Γάλλος άργησε να «μπει στο ρυθμό», όμως το τελευταίο του πέρασμα ήταν εκρηκτικό — από τη 10η θέση εκτοξεύτηκε στην 1η, εξασφαλίζοντας την πέμπτη pole της χρονιάς και νέο απόλυτο ρεκόρ γύρου στο Phillip Island.

Ο Bezzecchi που είχε κυριαρχήσει σε όλες τις περιόδους δοκιμών, έμεινε τελικά δεύτερος για μόλις τρία εκατοστά του δευτερολέπτου, ενώ ο Miller έκανε την έκπληξη ανεβαίνοντας στην πρώτη σειρά. Ο ήρωας του κοινού της Αυστραλίας βγήκε από το Q1 και συνέχισε με ακόμα πιο γρήγορο ρυθμό, πετυχαίνοντας την καλύτερη εμφάνισή του στις κατατακτήριες δοκιμές εδώ και δύο χρόνια.

Η καταστροφή του Bagnaia ήταν σε σκαλοπάτια και δυστυχώς τα κατέβαινε δύο – δύο, πηγαίνοντας προς τα κάτω αντί να προοδεύει ανεβαίνοντας την σκάλα. Έμεινε σχεδόν οκτώ δέκατα πίσω καταφέρνοντας να βάλει το όνομά του δίπλα σε εκείνο του Rins στην Q2, όμως τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα μετά την ποινή τριών θέσεων που του επιβλήθηκε για καθυστέρηση στη γραμμή και παρεμπόδιση του Bezzecchi. Θα εκκινήσει τελικά από τη 14η θέση.

Αντίστοιχα, ο Binder που έχασε την θέση στην Q2 για μόλις δύο εκατοστά του δευτερολέπτου, τιμωρήθηκε κι εκείνος με τρεις θέσεις για παρόμοια παράβαση εις βάρος του Zarco, πέφτοντας στη 16η σειρά της εκκίνησης.

Ο Raul Fernandez έχασε την πρώτη σειρά της εκκίνησης για ένα μόλις δέκατο και θα ξεκινήσει τέταρτος, ανοίγοντας τη δεύτερη σειρά για την Trackhouse, μπροστά από το ταχύτερο KTM, που ήταν για άλλη μία φορά του Acosta.

Ο Alex Marquez ξεκίνησε δυνατά, γράφοντας τον πρώτο γρήγορο χρόνο, αλλά έπεσε στην τέταρτη στροφή. Παρότι ξαναμπήκε αμέσως στη μοτοσυκλέτα και προσπάθησε να ανακάμψει, μια δεύτερη πτώση στην πρώτη στροφή, έβαλε πρόωρο τέλος στη συνεδρία του. Βγήκε αλώβητος και περιορίστηκε στην 6η θέση, πολύ πίσω από οτιδήποτε περιμένεις για την ταχύτερη Ducati!

Ο Aldeguer που για ακόμη μία φορά πήγε πολύ καλά στην Q1 σημείωσε ακριβώς τον ίδιο χρόνο με τον Espargaro και οι δυο τους θα μοιραστούν την τρίτη σειρά με τον Marini, τον μοναδικό αναβάτη της Honda στην Q2. Ο Diggia έκλεισε τη δεκάδα, αφήνοντας πίσω του τον Bagnaia, ενώ οι δύο εργοστασιακές Yamaha πλαισιώνουν την εκκίνηση με Quartararo στην κορυφή και Rins στην ουρά.

Ο Binder μοιράζεται την πέμπτη σειρά με Mir και Zarco, ενώ ο Oliveira θα ξεκινήσει από την έκτη σειρά μαζί με Morbidelli και Ai Ogura.

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Q2:

ΘΕΣΗ

No.

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΜΟΤΟ

ΧΡΟΝΟΣ

ΔΙΑΦ.

ΠΡΟΗΓ.

1

20

Fabio Quartararo

Yamaha

01:26.465

 

 

2

72

Marco Bezzecchi

Aprilia

01:26.496

0.031

0.031

3

43

Jack Miller

Yamaha

01:26.708

0.243

0.212

4

25

Raul Fernandez

Aprilia

01:26.851

0.386

0.143

5

37

Pedro Acosta

KTM

01:26.874

0.409

0.023

6

73

Alex Marquez

Ducati

01:26.920

0.455

0.046

7

54

Fermin Aldeguer

Ducati

01:26.995

0.530

0.075

8

44

Pol Espargaro

KTM

01:26.995

0.530

0.000

9

10

Luca Marini

Honda

01:27.095

0.630

0.100

10

49

Fabio Di Giannantonio

Ducati

01:27.116

0.651

0.021

11

63

Francesco Bagnaia

Ducati

01:27.285

0.820

0.169

12

42

Alex Rins

Yamaha

01:27.491

1.026

0.206

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Q1:

Q2

54

Fermin Aldeguer

Ducati

01:27.071

 

 

Q2

43

Jack Miller

Yamaha

01:27.080

0.009

0.009

13

33

Brad Binder

KTM

01:27.109

0.038

0.029

14

36

Joan Mir

Honda

01:27.280

0.209

0.171

15

5

Johann Zarco

Honda

01:27.392

0.321

0.112

16

88

Miguel Oliveira

Yamaha

01:27.726

0.655

0.334

17

21

Franco Morbidelli

Ducati

01:27.789

0.718

0.063

18

79

Ai Ogura

Aprilia

01:27.817

0.746

0.028

19

32

Lorenzo Savadori

Aprilia

01:28.156

1.085

0.339

20

23

Enea Bastianini

KTM

01:28.211

1.140

0.055

21

35

Somkiat Chantra

Honda

01:28.273

1.202

0.062

22

51

Michele Pirro

Ducati

01:28.451

1.380

0.178