Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

Aprilia-MotoGP: Πάει για πρωτάθλημα το 2026 εξελίσσοντας κανονικά την RS-GP

Θα επικεντρωθεί μέχρι την άνοιξη στη 1000άρα RS-GP πριν ρίξει το βάρος στην 850cc του 2027
MotoGP Aprilia 2027 850cc
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/11/2025

Εμφανίστηκε πολύ δυνατή, ειδικά προς το τέλος της σεζόν και όλα δείχνουν ότι θα δοκιμάσει την τύχη της για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος την επόμενη σεζόν ρίχνοντας το βάρος της εξέλιξης στην υπάρχουσα 1000άρα RS-GP, σύμφωνα με αυτά που αποκάλυψε ο τεχνικός διευθυντής Fabiano Sterlacchini.

Η αλλαγή κανονισμών για το 2027 περιλαμβάνει μείωση κυβισμού, κατάργηση συσκευών ρύθμισης ύψους και εκκινήσεων, αυστηρότερους περιορισμούς στο σκέλος των αεροδυναμικών βοηθημάτων και μετάβαση του αποκλειστικού προμηθευτή ελαστικών από Michelin σε Pirelli και η Aprilia προγραμματίζει να στραφεί από το RS-GP των 1000cc στην εξέλιξη του πρωτότυπου 850cc MotoGP από τον Απρίλιο του 2026.

Για να διευκολυνθεί η μετάβαση, ισχύει “πάγωμα” της εξέλιξης κινητήρα για τους κατασκευαστές, εκτός της κατηγορίας παραχωρήσεων "D", διασφαλίζοντας ότι οι προδιαγραφές του 1000cc κινητήρα παραμένουν σταθερές για τις σεζόν 2025 και 2026, κάτι που δίνει και οικονομική ανάσα στους κατασκευαστές ώστε να μεταφέρουν μέρος του μπάτζετ την επόμενη χρονιά στην εξέλιξη του κινητήρα των 850cc.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Sterlacchini: "Με τους άλλους κατασκευαστές δημιουργήσαμε τον κανονισμό παγώματος της εξέλιξης κινητήρα, και αυτό βοηθά πολύ. Σταματάει η ανάπτυξη τόσο για σένα, όσο και για τους άλλους, ώστε να μπορέσεις να επικεντρωθείς στο νέο project."

H αμοιβαία συμφωνία μεταξύ των κατασκευαστών για την αποφυγή δοκιμών πίστας των πρωτοτύπων 850cc έληξε στις 17 Νοεμβρίου, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τις πρώτες ιδιωτικές δοκιμές.

Ο Ιταλός είπε ότι η ομάδα θα επικεντρωθεί στην εξέλιξη του 2026 για τους πρώτους 3 ή 4 μήνες, μέχρι Μάρτιο–Απρίλιο, ενώ ο 850cc κινητήρας είναι ήδη σε φάση εξέλιξης, δεδομένου ότι ο απαιτούμενος χρόνος των των σταδίων εξέλιξης (σχεδιασμού, κατασκευής, δοκιμών, αξιολογήσεων, και αναπροσαρμογών) είναι πολύς.

Μέχρι στιγμής, η KTM είναι ο μοναδικός κατασκευαστής που έχει δημοσιεύσει επίσημες εικόνες του νέου κινητήρα των 850cc.

Η Aprilia σημείωσε τρεις νίκες στα τέσσερα τελευταία Grand Prix της σεζόν και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στη βαθμολογία του πρωταθλήματος των Κατασκευαστών, πίσω από τη Ducati. Έτσι έδειξε πολύ δυνατή προς το τέλος της σεζόν χτυπώντας στα ίσια την πανίσχυρη εργοστασιακή Desmosedici στους τελευταίους γύρους, αν και απουσίαζε ο Marc Marquez, ο μοναδικός αναβάτης που αποδείχθηκε φέτος ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί πλήρως τις δυνατότητές της. Ωστόσο και με το φοβερό Μυρμήγκι να αγωνίζεται, ο Bezzecchi πήρε την πρώτη του νίκη στη σεζόν στο Silverstone. 

Με έναν ουσιαστικά εργοστασιακό αναβάτη φέτος αφού ο Jorge Martin ήταν τραυματίας σχεδόν όλη τη σεζόν, η Aprilia πήρε τη δεύτερη θέση ως Κατασκευαστής, με μεγάλη διαφορά πίσω από την 1η Ducati, για να κάνει το καλύτερο μέχρι τώρα αποτέλεσμά της στην κορυφαία κατηγορία, ενώ ο Marco Bezzecchi πήρε την 3η θέση στο πρωτάθλημα Αναβατών.

Οι Ιταλοί ήταν σάκος του μποξ μέχρι το 2021 τερματίζοντας στην τελευταία ή σε μια από τις τελευταίες θέσεις του πρωταθλήματος από το 2015. Το 2022 έγινε το "μπαμ" που τους έφερε στην 3η θέση, την οποία κατέκτησαν το 2023 και το 2024, για να ανέβουν μία ακόμη φέτος, στην πιο πειστική μέχρι τώρα εμφάνιση του Noale στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το 2026 θα είναι η τελευταία χρονιά με τους κανονισμούς να παραμένουν ίδιοι και με το 2027 να είναι "μαύρο κουτί" για όλους, η Aprilia έχει τις περισσότερες πιθανότητες να φτάσει στον στόχο της την ερχόμενη σεζόν.