Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP-Honda: Χάνει προνόμια με την άνοδο στα γκρουπ δυναμικότητας - Λιγότερες παραχωρήσεις το 2026

Η 7η θέση του Marini προβιβάζει τη Honda στην τρίτη κατηγορία κατασκευαστών
Honda Concessions
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

17/11/2025

Η Honda συγκέντρωσε ακριβώς τους εννέα βαθμούς που χρειαζόταν στη Βαλένθια και ανεβαίνει επίσημα ένα γκρουπ δυναμικότητας ως κατασκευαστής, από το τελευταίο D στο αμέσως επόμενο C.

Μετά από μια δύσκολη διετία, όπου η Honda προσπάθησε να αξιοποιήσει στο μέγιστο τα προνόμια που έφερνε μαζί της η κατάταξη της εταιρείας στο "D", το τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας για τους κατασκευαστές, ήρθε η ώρα του προβιβασμού για τους Ιάπωνες που "πληρώνουν" τώρα την πρόοδό τους, με τα προνόμια του εργοστασίου να περιορίζονται καθώς η ανταγωνιστικότητα των μοτοσυκλετών του αυξάνεται.

Ήταν ένα από τα μεγάλα παρασκήνια του φινάλε στη Βαλένθια. Μετά από 22 Grand Prix και το μέγιστο των 37 βαθμών ανά αγώνα, η Honda χρειαζόταν εννέα βαθμούς για να ανέβει στην κατάταξη του συστήματος παραχωρήσεων (concessions) και χάρη στην 7η θέση του Luca Marini κέρδισε ακριβώς εννέα!

Αυτό σημαίνει ότι η Honda χάνει κάποια από τα προνόμια του τελευταίου γκρουπ δυναμικότητας που έδιναν τη δυνατότητα σε έναν κατασκευαστή να βελτιώσει ταχύτερα τη μοτοσυκλέτα του και να αυξήσει έτσι τις πιθανότητες να πιάσει τον ανταγωνισμό. Συγκεκριμένα από 260 ελαστικά δοκιμών που είχε στη διάθεσή της η Honda πέφτει στα 220, οι ελεύθερες δοκιμές με οποιονδήποτε αναβάτη περιορίζονται πλέον μόνο στους δοκιμαστές της ομάδας, οι πίστες ιδιωτικών δοκιμών από ελεύθερες, περιορίζονται σε τρεις, ενώ οι κινητήρες μειώνονται σε οκτώ από δέκα, χωρίς δυνατότητα εξέλιξης εντός της σεζόν. Τέλος, επιτρέπεται μόνο μία αναβάθμιση αεροδυναμικού πακέτου βοηθημάτων. Το μόνο που παραμένει ίδιο για τους Ιάπωνες είναι οι έξι wildcard συμμετοχές.

Μένει να δούμε εάν μπορεί να συνεχίσει αυτή την πρόοδο και μέσα στο 2026, ακόμα και με τις λιγότερες διευκολύνσεις την κατηγορίας C, με τα πρώτα δείγματα γραφής να αναμένονται την Τρίτη, στις δοκιμές της Βαλένθια. Από την πλευρά της στρατηγικής πάντως και με βάση το πώς εξελίχθηκε η χρονιά το όφελος για τη Honda θα ήταν μεγαλύτερο αν παρέμενε στο τελευταίο γκρουπ D, όπου τώρα πλέον βρίσκεται μόνο η Yamaha.