Misano – Όταν το μικροσκόπιο υπερτονίζει τους χαρακτήρες

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2016

Δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια στις μέρες μας για να σου βγει το όνομα και να αποκτήσεις οποιαδήποτε μορφή φήμης. Μία απλή διαφωνία μπροστά στις κάμερες και αμέσως είσαι στο μικροσκόπιο, με τον κόσμο να ερμηνεύει την παραμικρή σου γκριμάτσα. Τα πράγματα στην μοτοσυκλέτα είναι αμέτρητες φορές πιο πολιτισμένα από το ποδόσφαιρο -για παράδειγμα- κι έτσι δεν χρειάζονται μπουνιές και κλωτσιές. Αρκεί μία γκριμάτσα ή μία διαφωνία για να πυροδοτήσει ολόκληρο θέμα, ακόμα και για τους χαρακτήρες των αναβατών.

Στην χθεσινή συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα, ο Lorenzo κατηγόρησε τον Rossi για επιθετική προσπέραση και πήγε κι ένα βήμα παρακάτω, λέγοντας ότι αυτό είναι το στιλ του Rossi. Ο Rossi δεν του απάντησε στον ίδιο τόνο, τον προέτρεψε να δει το στιγμιότυπο από τις κάμερες και του υπενθύμισε ότι δεν ξέφυγε από αυτό που κάνουν όλοι στους αγώνες, ακόμα και ο ίδιος ο Lorenzo. Αμέσως μετά συμφώνησαν ότι διαφωνούν και το πράγμα θα είχε μείνει εκεί, αν ήμασταν σε μία άλλη εποχή. Με την ταχύτητα διάδοσης της γνώμης στην εποχή μας, μία απλή διαφωνία που δεν έχει καμία επίπτωση στο ίδιο το πρωτάθλημα, κατέληξε να πάρει μεγαλύτερη συνέχεια. Αν ο κόσμος ασχολούταν με το ίδιο πάθος, για κάθε επεισόδιο με κανονικό χυδαίο βρίσιμο -και όχι διαφωνία χωρίς να υψώνονται φωνές- για τους πολιτικούς που βλέπει στην τηλεόραση, θα είχαμε τώρα μία τελείως διαφορετική κοινωνία. Ούτε στην Ισπανία, ούτε στην Ιταλία διαφέρουν όμως από εμάς, κι έτσι δόθηκε συνέχεια:

Άρχισαν οι ερωτήσεις στους αναβάτες κι έτσι εκείνοι αναγκάστηκαν να το προχωρήσουν. Ο Lorenzo είπε πως ο Rossi δεν έχει καλή ανατροφή και διακόπτει τους άλλους, ενώ μάλιστα του έχει γίνει συνήθεια και θα έπρεπε να τους αφήνει να ολοκληρώνουν… Ο Rossi κάλεσε τον κόσμο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα: «Δεν θα επιτρέψω στον Lorenzo να πει ότι δεν κάνω καθαρές προσπεράσεις, γιατί αυτό δεν είναι δίκαιο. Είμαι όσο επιθετικός είναι κι αυτός».

Σε μία άλλη εποχή δεν θα είχε δοθεί συνέχεια γιατί κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί τόσο, αλλά είπαμε στις μέρες μας υπάρχει το μικροσκόπιο, και κάτω από αυτό το πρίσμα ο χαρακτήρας των αναβατών εκτίθεται... κυρίως του Lorenzo. Αν επέλεγε να μην απαντήσει με αυτό τον τρόπο, το όλο θέμα θα είχε ξεχαστεί, αλλά κατηγορώντας τον Rossi για κακή ανατροφή, ρίχνει λάδι σε μία φωτιά που τον καίει ήδη. Είναι αλήθεια ότι ο Rossi μπορεί με ένα απλό γελάκι να διακόψει τον συνομιλητή του, αλλά δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για αυτό το πράγμα, το αντίθετο μάλιστα. Αν σε μία συνέντευξη με στολές και πετσέτες, λίγο μετά από έναν κουραστικό αγώνα, μπορεί να κλέψει την παράσταση σκάζοντας ένα ελαφρύ γέλιο, τότε απλά σημαίνει ότι έχει ήδη την προσοχή όλων, ακόμα και του Lorenzo, οπότε θα πρέπει να του αποδώσεις τα εύσημα. Και κάτι ακόμα, την μισή επικοινωνιακή ικανότητα του Rossi να είχε ο Lorenzo, θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί την αρνητική φήμη που σιγά – σιγά τον ακολουθεί όλο και περισσότερο και θα μπορούσε να παίξει ένα άλλο ρόλο, όπως αυτό του κακού παιδίου των MotoGP. Θα ήταν πολύ πιο κερδισμένος από το να έχει τον ρόλο του γκρινιάρη!

Η προσπέραση που βλέπετε παρακάτω, θεωρήθηκε από τον Lorenzo επιθετική και με μεγάλο κίνδυνο να πέσουν και οι δύο ή τουλάχιστον εκείνος, αν δεν είχε αντιδράσει σηκώνοντας την μοτοσυκλέτα. Μονάχα που με όποιο τρόπο κι αν δει κανείς την προσπέραση αυτή, απαλλαγμένος από κάθε συμπάθεια προς συγκεκριμένο αναβάτη, δεν γίνεται να την χαρακτηρίσεις αποκλειστικά επιθετική.

Ο Marquez, όταν ρώτησαν την γνώμη του για την διαφωνία που έχει ξεσπάσει, απάντησε ότι η κίνηση του Rossi ήταν οριακή, αλλά καθ’ όλα νόμιμη. Βέβαια ερμηνεύοντας τον ίδιο, αν η κίνηση αυτή του Rossi ήταν το όριο, τότε ο ίδιος τσαλαπάτησε κάθε όριο, όταν κυριολεκτικά πάτησε τον Vinales, όπως φαίνεται ξεκάθαρα:

 

Βλέποντας μάλιστα τις υπόλοιπες προσπεράσεις σύμφωνα με «το όριο του Marquez», τότε ο Pedrosa ποδοπάτησε τα όρια, τόσο όταν προσπέρασε τον ίδιο τον Marquez, όσο και στην προσπέραση του Rossi:

 

Στην προσπέραση για την οποία γίνεται ο λόγος, ο Lorenzo πήρε μία γραμμή με αρκετά αργό turning point, σαν να είναι μόνος του στην πίστα και να μην τον καταδιώκει κάποιος από την εκκίνηση του αγώνα! Ήταν δική του επιλογή, για να κάνει καλύτερο χρόνο. Ο Rossi το εκμεταλλεύτηκε και πήρε τελείως διαφορετική γραμμή και κατάφερε να κρατηθεί μέσα εκεί, χωρίς να την ανοίξει πάνω στον Lorenzo. Αν δεν είχε καταφέρει να κρατήσει την γραμμή του και έβγαζε τον Lorenzo εκτός, τότε και μόνο, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για λάθος του Rossi. Τώρα όμως μπορούμε απλά να θαυμάσουμε την διαφορετική προσέγγισή του στην στροφή, όπως ακριβώς θέλουμε να βλέπουμε στα MotoGP!

Στο τέλος είναι η αντίδραση του κόσμου, που επηρεάζει τους αναβάτες, με τον ίδιο τρόπο που επηρεάζεται από τις γνώμες, οποιοσδήποτε κι αν εκτίθεται. Εξηγώ: Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε κι άλλο ένα περιστατικό, που αν και ήταν πολύ καλύτερο για να γίνει θέμα, δεν έτυχε της ίδιας προσοχής. Ο Rossi έκανε μία άσεμνη χειρονομία και τσατίστηκε με τον A. Espargaro θεωρώντας ότι τον έκλεισε χαλώντας του τον χρόνο στις δοκιμές. Αργότερα είπε μάλιστα ότι ο Espargaro τον έβρισε, όταν του ζήτησε τον λόγο που του έκλεισε την γραμμή, τονίζοντας μάλιστα ότι δεν είναι η πρώτη φορά. Ο A. Espargaro αποκάλυψε μάλιστα ότι δέχτηκε επίσκεψη από τον αγωνοδίκη, που παραδέχτηκε ότι δεν υπήρχε ενόχληση του ρυθμού του Rossi και προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα. Ο A. Espargaro δεν απασχολεί αυτή την στιγμή τον κόσμο και η χειρονομία του Rossi ξεχάστηκε. Αν στην θέση του A. Espargaro ήταν ο Lorenzo, ή αν την χειρονομία την έκανε άλλος οδηγός προς τον Rossi, τότε κι αυτό θα ήταν ένα θέμα που θα είχε φουντώσει συζητήσεις…

 

Ως ένα βαθμό είναι φυσιολογικά όλα αυτά. Καταρχήν μιλάμε για αγώνες μοτοσυκλέτας, και οι αγώνες μοτοσυκλέτας θα πρέπει πάντα να επιτρέπουν έναν μικρότερο βαθμό καθωσπρεπισμού, όπως ακριβώς και το ίδιο το μέσο που αντιπροσωπεύουν… δεν πιστεύω ότι αυτό χρειάζεται ανάλυση. Πάνω στην αδρεναλίνη του αγώνα, τέτοιες αντιδράσεις θα πρέπει να συγχωρούνται, αλλά να συγχωρούνται από όλους το ίδιο, όσους οπαδούς κι αν έχουν...

 

 

Ετικέτες

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.