MotoGP: Αλλαγές στον κανονισμό της κόκκινης σημαίας!

Λύνονται προβλήματα, δημιουργούνται νέα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/3/2022

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Επιτροπή των Grand Prix εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την απόφασή της για την αλλαγή στον κανονισμό που αφορά τις κόκκινες σημαίες και την κατάταξη των αναβατών, μετά από έναν αγώνα που διακόπτεται με αυτόν τον τρόπο. Μάλιστα, σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο νέος κανονισμός θα ισχύει και για τις τρεις κατηγορίες των GP.

Μέχρι στιγμής, αυτό που ίσχυε ήταν πως η κατάταξη και τα αποτελέσματα από έναν αγώνα στον οποίο βγήκαν οι κόκκινες σημαίες, ήταν αυτή του τελευταίου γύρου κατά τον οποίο όλοι οι αναβάτες είχαν περάσει την γραμμή του τερματισμού πριν την διακοπή. Με αυτό το καθεστώς όμως, δημιουργούνταν αρκετές αδικίες γι' αυτό και η Επιτροπή αποφάσισε να κάνει διορθωτικές κινήσεις, ώστε τα αποτελέσματα να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην κατάταξη που ίσχυε την ώρα που βγήκαν οι κόκκινες σημαίες.

Πλέον, με την αλλαγή στον κανονισμό, ο τελευταίος γύρος πριν βγουν οι κόκκινες σημαίες, είναι αυτός που θα καθορίζει τα αποτελέσματα. Όλοι οι αναβάτες που βρίσκονται στον ίδιο γύρο με τον πρωτοπόρο, θα πάρουν την θέση που είχαν όταν πέρασαν την γραμμή του τερματισμού. Όσοι αναβάτες δεν βρίσκονται στον ίδιο γύρο με τον πρωτοπόρο, θα κατατάσσονται με την σειρά που πέρασαν την γραμμή στον προτελευταίο γύρο πριν βγουν οι κόκκινες σημαίες.

Όπως είπαμε, η αλλαγή αυτή έγινε για να αντιμετωπιστούν κάποιες αδικίες που συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον αγώνα της Moto3 στις Η.Π.Α. Εκεί οι κόκκινες σημαίες βγήκαν δύο φορές, με την δεύτερη διακοπή να γίνεται δυόμιση γύρους πριν το τέλος, λόγω μια μαζικής πτώσης, αφού ο Oncu βρήκε τον μπροστινό τροχό του Alcoba. O Alcoba παρέσυρε τους Migno και Acosta που ακολουθούσαν, με τον αγώνα να διακόπτεται αφού είχαν μείνει κομμάτια στην πίστα.

Κανονικά, τα αποτελέσματα θα έβγαιναν από τον προηγούμενο γύρο, αλλά την ώρα που οι αναβάτες έμπαιναν στην 11η στροφή, ο πρωτοπόρος Guevara μπήκε στα πιτς λόγω τεχνικού προβλήματος, αφήνοντας τους McPhee, Masia και Binder ως την πρώτη τριάδα. Επειδή όμως ο Guevara μπήκε στα πιτς, θεωρήθηκε ότι όλοι οι αναβάτες δεν είχαν περάσει την γραμμή τερματισμού πριν βγουν οι κόκκινες σημαίες, οπότε για τα αποτελέσματα ανέτρεξαν όχι έναν αλλά δύο γύρους πίσω. Έτσι, ο Guevara στέφθηκε νικητής, με τον Foggia δεύτερο και τον McPhee τρίτο. Με τους νέους κανονισμούς, οι αγωνοδίκες θα μέτραγαν τον προηγούμενο γύρο από τις κόκκινες σημαίες κι έτσι το βάθρο θα αποτελούνταν από τους McPhee, Masia και Binder.

Πάντως, ακόμη και αυτό το σύστημα έχει τις αδυναμίες του. Αν, για παράδειγμα, ένας αναβάτης που έχει την πρωτοπορία σε έναν αγώνα, ενώ απομένουν δύο γύροι για τον τερματισμό, ανοίξει την γραμμή του και πέσει στην… 20η θέση, πίσω από το γκρουπ των αναβατών που δεν είχαν περάσει την γραμμή του τερματισμού πριν βγουν οι κόκκινες σημαίες, τότε ο πρώην πρωτοπόρος που βρέθηκε εικοστός από το λάθος του, θα πάρει μια θέση όπως και όλοι όσοι δεν είχαν περάσει την γραμμή του τερματισμού πριν τις κόκκινες σημαίες.

Προσέξτε τώρα το μπέρδεμα: ο πρώην πρωτοπόρος δεν μπορεί φυσικά να πάρει την νίκη, αφού δεν ήταν μπροστά όταν πέρασαν οι αναβάτες την γραμμή τερματισμού για τελευταία φορά πριν βγουν οι κόκκινες σημαίες, και δεν μπορεί να πάρει την 20η θέση γιατί ήταν μπροστά από τους αναβάτες στον προτελευταίο γύρο που πέρασαν αυτοί την γραμμή του τερματισμού πριν τις σημαίες. Η λύση, λοιπόν, βάσει του νέου κανονισμού, είναι ότι οι αναβάτες που πέρασαν τον τερματισμό στον ίδιο γύρο με τον πρωτοπόρο θα καταταγούν με την αυτή την σειρά, ενώ ο πρώην πρωτοπόρος θα πάρει τη θέση ως ο επικεφαλής όλων των αναβατών δεν πέρασαν την γραμμή του τερματισμού πριν τις κόκκινες σημαίες, βάσει του προτελευταίου (και όχι του τελευταίου) γύρου!

Αυτό σίγουρα αποτελεί ένα κενό αδικίας του νέου κανονισμού, που θα ισχύσει βέβαια σε ένα πολύ συγκεκριμένο σενάριο, αλλά σύμφωνα με τις δηλώσεις του Mike Webb –Διευθυντή των Αγώνων- είναι συνολικά ένα πιο δίκαιο σύστημα σε σχέση με τον προηγούμενο κανονισμό, αφού βάσει αυτού, ο υποθετικός αναβάτης μας θα έπαιρνε τη νίκη.

Εδώ να τονίσουμε ότι τα WSBK χρησιμοποιούν μια διαφορετική μέθοδο κατάταξης, παίρνοντας το τελευταίο χρονομετρημένο sector που πέρασε κάθε αναβάτης ως εικονικό τερματισμό. Όπως όμως τόνισε ο Webb, ακόμη και αυτή η μέθοδος έχει αποκλίσεις, καθώς σε ορισμένες πίστες τα sectors είναι πολύ μεγάλα σε απόσταση, οπότε θα μπορούσαν κι εκεί να εμφανιστούν τέτοια παράδοξα όπως το προηγούμενο παράδειγμα.

Μία λύση που θα μπορούσε να βοηθήσει στο πρόβλημα, είναι η χρήση της τεχνολογίας για την αύξηση της ασφάλειας των αναβατών. Ετοιμάζεται ήδη ένα σύστημα το οποίο θα προειδοποιεί τους αναβάτες για επικίνδυνες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα να υπάρχει μια πεσμένη μοτοσυκλέτα μέσα στην πίστα, οπότε αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για να βελτιωθούν τα αποτελέσματα σε περίπτωση διακοπής με κόκκινες σημαίες, αφού οι αγωνοδίκες θα ξέρουν ανά πάσα στιγμή την θέση κάθε αναβάτη.

Αυτή η τεχνολογία, όπως είπαμε, δεν είναι έτοιμη ακόμη προς χρήση, αλλά πολύ σύντομα θα είναι διαθέσιμη και σίγουρα θα αποτελέσει ένα μεγάλο βήμα για ακόμη πιο δίκαια αποτελέσματα.

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.