MotoGP: Αναβιώνουν μάχες του παρελθόντος μέσω MotoE! Το ηλεκτρικό μέλλον

"Μεγάλα" ονόματα στην μάχη των... volt!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/11/2018

Στην EICMA, πέρα από τα μοντέλα και τις τάσεις για το 2019, ήταν διάχυτη η επιρροή και ο προσανατολισμός σχεδόν όλων των κατασκευαστών προς το μέλλον των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών. Είδαμε προτάσεις που ήταν αναμενόμενες από εργοστάσια που παραδοσιακά επενδύουν στο ηλεκτρικό μέλλον, αλλά είδαμε και εκπλήξεις και απροσδόκητες εμφανίσεις –όπως για παράδειγμα το ηλεκτρικό superbike της Kymco- που τονίζουν ακόμη πιο εμφατικά το πόσο άμεσο και κοντά μας είναι αυτό το ηλεκτροκίνητο αύριο.
Ένα όμως από τα σημαντικότερα ηλεκτρικά εκθέματα, όχι τόσο γιατί ήταν κάτι καινούργιο (μιας και δεν ήταν, αφού ήταν κάτι για το οποίο έχουν γραφτεί κι έχουν συμβεί πάρα πολλά πράγματα), αλλά γιατί είμαστε μια ανάσα πριν οι αγώνες μοτοσυκλετών σε κορυφαίο επίπεδο αποκτήσουν τη δική τους ηλεκτρική έκφανση, ήταν η αγωνιστική MotoE.
Ο λόγος για την Energica Ego Corsa , την μοτοσυκλέτα με την οποία θα συμμετέχουν οι ομάδες που θα απαρτίζουν το παγκόσμιο κύπελλο MotoE, το οποίο θα διοργανώνεται στα πλαίσια κάποιων αγώνων GP. Στον αγώνα της Jerez το 2019 θα σηκωθεί η αυλαία της καινούργια κατηγορίας, ενώ ήδη έχουν γίνει δοκιμές και γύροι επίδειξης με σημαντικούς αναβάτες στη σέλα της, όπως ο Loris Capirossi, ο Max Biaggi, ο Colin Edwards, ο Sebastian Porto και ο Mick Doohan. Η μοτοσυκλέτα που εκτέθηκε στην EICMA και αποτελεί την τελική αγωνιστική έκδοση που θα διατεθεί στις ομάδες με την μορφή "ενιαίου", διαφέρει σε ορισμένα σημεία από την μοτοσυκλέτα που δοκίμασαν οι παραπάνω αναβάτες, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την σχεδίαση του φαίρινγκ και την πιο αποτελεσματική αεροδυναμική που προσφέρει το μπροστινό τμήμα, ενώ πίσω έχει γίνει πιο λεπτή η ουρά.
Η ισχύς που παράγει ο ηλεκτρικός κινητήρας ανέρχεται στα 120Kw (161 ίπποι), ενώ η ροπή του φτάνει το εκπληκτικό νούμερο των 20,4 χιλιογραμμόμετρων. Το βάρος του ανακοινώνεται στα 260 κιλά, αλλά είναι πολύ πιθανό στις πρώτες δοκιμές πριν τους αγώνες, να χρησιμοποιηθεί μια ελαφρύτερη μπαταρία ιόντων λιθίου που θα κατεβάζει το συνολικό βάρος με απόδοση 20Kwh. Οι επιδόσεις της Energica Ego Corsa κάνουν λόγο για 0-100km/h σε λιγότερα από τρία δευτερόλεπτα, με μέγιστη ταχύτητα τα 270km/h. Τα φρένα προέρχονται από την Brembo, οι τροχοί από την Marchesini και οι αναρτήσεις από την ohlins, με μοναδική ελευθερία στις ομάδες να επιλέγουν διαφορετικά ελατήρια, ανάλογα με το βάρος του αναβάτη. Όλα τα υπόλοιπα μέρη θα είναι κοινά στις μοτοσυκλέτες με εξαίρεση ελάχιστα μέρη και οι μοτοσυκλέτες θα φυλάσσονται όλες μαζί σε ειδικά σχεδιασμένο E-paddock όπου η κάθε ομάδα θα έχει το δικό της box. Μέσα εκεί θα βρίσκεται η ημι-κινητή μονάδα φόρτισης που προσφέρει η Enel X (επίσημος χορηγός της MotoE), ενώ η κινητή μονάδα θα βρίσκεται στη σχάρα της εκκίνησης για να φορτιστούν πλήρως οι μοτοσυκλέτες όσο περιμένουν στην διαδικασία εκκίνησης, αλλά και για να έχουν ρεύμα οι ηλεκτρικές κουβέρτες των ελαστικών. Μάλιστα υπάρχει πρόβλεψη για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πάνελ, τα οποία θα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια για να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες της κατηγορίας MotoE.
Σε ό,τι αφορά τους αγώνες, αυτοί θα έχουν διάρκεια περίπου 10 γύρων (εξαρτάται από το μήκος της εκάστοτε πίστας) και οι πρώτες επίσημες δοκιμές θα γίνουν στις 28-29 Νοεμβρίου στη Jerez με τη συμμετοχή των ομάδων και των αναβατών που θα πάρουν μέρος στο κύπελλο.

Το πρόγραμμα των αγώνων της MotoE

5 Μαΐου Jerez
19 Μαΐου Le Mans
7 Ιουλίου Sachsenring
11 Αυγούστου Red Bull Ring
15 Σεπτεμβρίου Misano

Η FIM και η Dorna έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να υποστηρίξουν και να προβάλλουν όσο περισσότερο μπορούν τη νεοσύστατη MotoE

Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι οι ομάδες και οι αναβάτες που θα δούμε την επόμενη χρονιά να τρέχουν με την ηλεκτρική μοτοσυκλέτα της Enrgica. Το 2019, λοιπόν, θα συμμετέχουν δώδεκα ομάδες εκ των οποίων οι έξι που είναι ανεξάρτητες ιδιωτικές συμμετοχές θα είναι με δύο αναβάτες και οι άλλες μισές που προέρχονται από τις κατηγορίες Moto2 και Moto3 θα συμμετάσχουν με έναν αναβάτη. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν αρκετά ηχηρά ονόματα από το χώρο των αγώνων, όπως ο Randy de Puniet, ο Niccolo Canepa, o Bradley Smith και οι προσφάτως ανακοινωθέντες, Alex de Angelis και Sete Gibernau. Ο τελευταίος μάλιστα, είχε κάνει την τελευταία του εμφάνιση στα MotoGP πριν από μια δεκαετία και αποφάσισε να επιστρέψει με την ομάδα του Sito Pons, όντας μάλιστα και ο μοναδικός αναβάτης του. Ο 45 ετών βετεράνος Ισπανός είχε υπάρξει ξανά αναβάτης της ομάδας του Pons, πίσω στο 1995, όταν έτρεχε στην κατηγορία των 250GP.

Ο Sete, που έχει τερματίσει δύο φορές δεύτερος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα MotoGP (2003-2004), δήλωσε πως ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα επέστρεφε στους αγώνες μετά από μια δεκαετία αποχής, αλλά η ζωή πάντα σου επιφυλάσσει εκπλήξεις, ενώ κατέστησε σαφές ότι είναι πλέον ταγμένος στην αποστολή του και στο να βοηθήσει στην εξέλιξη του ηλεκτρικού μέλλοντος για τους αγώνες. Από την πλευρά του, ο Sito Pons είπε πως θεωρούσε αυτονόητη την παρουσία της ομάδας σ' αυτό το νέο project της MotoE, καθώς θεωρεί ότι οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες αποτελούν το μέλλον για τους αγώνες. Όπως είπε, ήθελαν να έχουν έναν έμπειρο αναβάτη και η επιλογή του Gibernau ήταν γι' αυτούς μονόδρομος.

Ομάδες και αναβάτες της MotoE

LCR E-Team:
Randy de Puniet
Niccolo Canepa

Angel Nieto Team:
Nico Terol
Maria Herrera

Avintia Esponsorama Racing:
Xavier Simeon
Eric Granado

Alma Pramac Racing:
Josh Hook
Alex de Angelis

Tech3 Racing:
Kenny Foray
Hector Garzo

Trentino Gresini MotoE:
Matteo Ferrari
Lorenzo Savadori

Pons Racing:
Sete Gibernau

One Energy Racing (Sepang):
Bradley Smith

Dynavolt Intact GP:
Jesko Raffin

Ajo Motorsport MotoE:
Niki Tuuli

SIC58 Squadra Corse:
Matteo Casadei

EG 0,0 Marc VDS:
Mike di Meglio

Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα, είναι για το ποια θα είναι η τύχη αυτής της νέας κατηγορίας. Αν το δούμε καθαρά αγωνιστικά, οι αγώνες τύπου "ενιαίου", όπως είναι για παράδειγμα η Moto2, έχουν τις προϋποθέσεις για θέαμα και έντονο συναγωνισμό. Βέβαια, στην περίπτωση της MotoE δεν θα υπάρχει η ελευθερία στην επιλογή ή κατασκευή διαφορετικών πλαισίων όπως ισχύει στην Moto2 και θα εναπόκειται καθαρά στις οδηγικές ικανότητες των αναβατών.
Από αυτή την άποψη, οι επιλογές είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Από αναβάτες που μέχρι και την περσινή σεζόν αγωνίζονταν σε παγκόσμια πρωταθλήματα, χωρίς όμως να αποτελούν ονόματα "από το πάνω ράφι", μέχρι βετεράνους των MotoGP που έχουν αποσυρθεί καιρό από το πνεύμα του ανταγωνισμού και της πίεσης. Είναι λίγα τα ονόματα των αναβατών που μπαίνουν στην MotoE ως ανερχόμενα ταλέντα και κατά συνέπεια το κίνητρο, που υπάρχει για παράδειγμα στις Moto3 και Moto2 για μετάβαση στην κορυφαία κατηγορία των αγώνων, δεν είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό για να προϊδεάσει για έντονο συναγωνισμό. Δεν υπάρχει επίσης ο ανταγωνισμός μεταξύ των κατασκευαστών, μιας και μιλάμε για ένα κύπελλο "μονομάρκα" όπου η Energica θα είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής των μοτοσυκλετών.

Η ισχύς που παράγει ο ηλεκτρικός κινητήρας ανέρχεται στα 120kw (161 ίπποι)

Από την άλλη μεριά, η παγκόσμια τάση που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου, για την στροφή και την εξέλιξη των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, είναι ένα πρόσφορο έδαφος για επένδυση σε χρήμα και προβολή από την πλευρά της διοργάνωσης, που ήδη βρίσκεται σε αναζήτηση για το μέλλον των αγώνων, το οποίο είναι και απόλυτα συνυφασμένο με το μέλλον της αγοράς. Ας μην ξεχνάμε ότι η Dorna, η οποία είναι πλέον υπεύθυνη και για την διοργάνωση του παγκόσμιου πρωταθλήματος WSBK, είχε πει πως ακόμη και για την κατηγορία των superbikes όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, καθώς θα μπορούσε να αποτελείται ακόμη και από γυμνά χιλιάρια, αρκεί να το ζητούσαν το εργοστάσια. Αν λοιπόν η παγκόσμια αγορά δείχνει προς την κατεύθυνση των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, η FIM και η Dorna έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να υποστηρίξουν και να προβάλλουν όσο περισσότερο μπορούν τη νεοσύστατη MotoE. Η πλατφόρμα των 10 γύρων σε κάθε αγώνα και των πέντε αγώνων μέσα στη χρονιά, προδιαθέτει για σφιχτούς και γεμάτους ένταση αγώνες και η σύνδεσή τους ως παράλληλο event με αγώνες των MotoGP αποτελεί ένα συν στην φαρέτρα των προωθητικών ενεργειών.
Απομένει πλέον να δούμε στην πράξη και την αποδοχή που θα έχει η MotoE από το κοινό, και αν θα δημιουργηθούν οι μάχες και οι συγκινήσεις που απαιτούνται για να αντισταθμιστεί η έλλειψη των βρυχώμενων εξατμίσεων και του φρενήρη ρυθμού τον πιστονιών που ανεβοκατεβαίνουν μέσα στους κυλίνδρους…
 

Ετικέτες

MotoGP Ισπανία: Νίκη Bezzecchi με δυνατή εμφάνιση Fernandez

Με ημέρα τραγωδία αποχαιρετά την σεζόν ο Bagnaia
MotoGP Ισπανία: Νίκη Bezzecchi με δυνατή εμφάνιση Fernandez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/11/2025

Επεισοδιακή η εκκίνηση καθώς ο Morbidelli καρφώθηκε πάνω στον Aleix Espargaro την ώρα που έπαιρναν θέσεις για την εκκίνηση. Ο Espargaro μπορεί να σταμάτησε με ένα μικρό endo όπως κάνουν σχεδόν όλοι οι αναβάτες ζεσταίνοντας το εμπρός ελαστικό λίγο ακόμη πριν την εκκίνηση, σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν αυτός ο λόγος που ο Morbidelli χτύπησε πάνω στην Honda καθώς είχε αφαιρεθεί και δεν κοιτούσε που ακριβώς πήγαινε. Άφησε ένα κομμάτι από το φαίρινγκ του επάνω στην μοτοσυκλέτα του Aleix που ευτυχώς δεν τον επηρέασε περισσότερο και σηκώνοντας την μοτοσυκλέτα πήρε εκκίνηση από την γραμμή των pit αλλά όχι για πολύ, καθώς είχε σπάσει το μικρό δάχτυλο και έτσι αποχαιρέτησε την σεζόν με ένα μικρό κάταγμα για το χειμερινό διάλειμμα χάνοντας και την προπόνηση, την πρώτη για το 2026.

Στην εκκίνηση ο Bezzecchi ξεκίνησε δυναμικά χωρίς να αφήσει σήμερα περιθώριο με τον Alex Marquez να παίρνει την δεύτερη θέση και τον Di Giannantonio να παλεύει με τον Acosta αλλά να στρίβει τελικά τρίτος.

Στην τέταρτη στροφή ο Zarco κάνει μία βουτιά στα φρένα, αψυχολόγητη όπως πολλές φορές βέβαια έχει κάνει στο παρελθόν, δεν χτυπά τον Quartararo αλλά βγάζει εκτός πίστας τον Bagnaia ο οποίος καταλήγει στο χαλίκι και πέφτει μόλις στουμπώνει το εμπρός ελαστικό τερματίζοντας τον τελευταίο αγώνα χωρίς να βγάλει τον πρώτο γύρο και έχοντας σημειώσει μία σειρά από εγκαταλείψεις σε μία καταστροφική σεζόν. Είναι, φυσικά, περίλυπος και δεν βγάζει ούτε το κράνος μέχρι να φτάσει στο box. Αυτά συμβαίνουν συνέχεια βέβαια στις πίσω θέσεις, σε όλη την σεζόν, αλλά δεν απασχολούν τον θεατή όταν συμβαίνουν σε αναβάτες εκτός δεκάδας ή με πολλές πτώσεις, αν πέσει ο Rins ή, κλασσικά ο Mir, είναι μία τυπική ημέρα. Όμως ο πρώην πρωταθλητής και εργοστασιακός της Ducati να βρίσκεται στις πίσω θέσεις και να έχει την ίδια μοίρα, χτυπά διαφορετικά.

Στο μεταξύ για το χθεσινό φιάσκο με τους εργοστασιακούς της Honda δόθηκε ποινή σήμερα, όπως κερδίζει και ποινή μακρύτερου γύρου ο Zarco για την πτώση του Bagnaia.

Αντίστοιχα εκτελεί την διπλή δική του, χρωστούμενη, ο Martin μέσα στους πρώτους πέντε γύρους καταλήγοντας τελευταίος.

Το σημαντικότερο είναι όμως πως μέχρι να τελειώσει ο πρώτος γύρος ο Fernandez έχει περάσει τον Acosta, χθεσινό φαβορί, ενώ ο Alex Marquez δεν είναι στην πίσω ρόδα του Bezzecchi, όπως θα περίμενε κανείς.

Στον τρίτο γύρο ο Fernandez κάνει ένα μικρό θαύμα για το νεαρό της ηλικίας και το γεγονός πως προέρχεται από τραυματισμό και περνά τον Di Giannantonio!

Ο Acosta περνά στον επόμενο, τέταρτο γύρο τον Di Giannantonio κάτι που επιτρέπει στον Fernandez να ξεχωρίσει.

Σταθερά μπροστά ο Bezzecchi σε μικρή απόσταση αλλά όχι να μπορεί να απειλήσει άμεσα ο Alex Marquez και πίσω τους ο Fernandez που έχει ξεκολλήσει από τους KTM-Ducati και αρχίζει να μαζεύει την διαφορά.

Στον 7ο γύρο ο Ai Ogura πέφτει στην τελευταία του για την πρώτη του σεζόν πτώση, την ίδια ώρα που ο Fernandez εντυπωσιάζει καθώς ο ρυθμός του είναι σταθερά γρήγορος, δεν ήταν απλά μία αναλαμπή των πρώτων γύρων!

Θέαμα από προσπεράσεις υπάρχει στις πίσω θέσεις μετά την 5άδα όπου ξανά και σήμερα έχουμε αναμέτρηση με ελαφριά -αυτή τη φορά- επαφή Miller και Aldeguer και τον Marini να ακολουθεί.

Κορυφαία στιγμή στον 110 γύρο, ο Fernandez κάνει ένα φανταστικό και καθαρό προσπέρασμα στον Alex Marquez και ακόμη πιο εντυπωσιακά, ανοίγει και αμέσως την διαφορά τους.

Είναι φανερό πως οι συνθήκες σήμερα και το σκληρό ελαστικό δεν βοηθούν τον Alex Marquez να βρει εκείνο που είχε εχθές, τον καλύτερο ρυθμό από όλους. Σε αντίθεση με τις Aprilia που είναι από εκείνη την στιγμή άπιαστες.

Ωστόσο ο Fernandez δεν θα σταματήσει εκεί, 5 γύρους πριν το τέλος αρχίζει να φαίνεται πως θα μπορούσε να νικήσει και τον Bezzecchi και ευτυχώς κρατιέται συγκεντρωμένος και δεν κάνει το λάθος για να μην χάσει αυτό που ακέρια κέρδισε, την δεύτερη θέση του βάθρου.

Μέχρι τότε όμως έχουμε την τελευταία θέση του βάθρου που μέχρι τα μισά του αγώνα εξακολουθεί να είναι στα χέρια του Alex Marquez.

Στον 16ο γύρο ο Martin εγκαταλείπει χωρίς να θέλει να πιέσει άλλο τον εαυτό του ενώ το κενό των δύο πρώτων ολοένα και μειώνεται και του τρίτου ολοένα και αυξάνεται.

Στον 17ο γύρο ο Acosta έχει πιάσει τον Alex Marquez και ο Di Giannantonio είναι σε μικρή απόσταση αλλά γυρνά λίγο καλύτερα από τους δύο μπροστά. Δεν μπορεί να περάσει κατευθείαν ο Acosta και κάνει και ένα μικρό λάθος αφήνοντας τον Di Giannantonio να φτάσει ακόμη πιο κοντά.

Τελικά στον 20 γύρο είναι που καταφέρνει ο Acosta να περάσει εμπρός και δεν θα αργήσει και ο Di Giannantonio να περάσει τον Alex Marquez που ξεκάθαρα δεν είναι εκείνος που ήταν και εχθές.

Αυτή την στιγμή έχουν 2,5 δευτερόλεπτα διαφορά με τον Aldeguer, να το σημειώσουμε αυτό.

Έναν γύρο μετά ο Di Giannantonio περνά και αυτός μπροστά και αρχίζει να καταδιώκει τον Acosta που κρατά την τρίτη θέση του βάθρου, προς μεγάλη χαρά του αφεντικού της KTM που παρακολουθεί από το Box.

Τέσσερις γύρους πριν το τέλος ο Quartararo σημειώνει πτώση από χαμένη πρόσφυση εμπρός, ευτυχώς χωρίς τραυματισμό.

Τρεις γύρους πριν το τέλος ο Di Giannantonio είναι πλέον βέβαιο πως θα περάσει τον Acosta από στιγμή σε στιγμή, κάτι που τελικά έρχεται στην 4η στροφή του προτελευταίου γύρου. O Acosta προσπαθεί αλλά δεν έχει απάντηση.

Στην τελευταία στροφή ο Aldeguer περνά και αυτός τον Alex Marquez κλείνοντας εκείνος την πεντάδα με τον Alex να τον συγχαίρει λίγα μέτρα αργότερα, μόλις σταμάτησαν μετά την καρό σημαία που κρατούσε ο Lorenzo.

Μία δυνατή σεζόν στην οποία τα αδέρφια Marquez κυριάρχησαν απόλυτα και μόνο στο τέλος της έχοντας κάνει το απόλυτο 1-2, έχοντας γράψει ιστορία κόντρα σε κάθε έναν που έλεγε πως ο Marc είχε ξοφλήσει και πως ο Alex δεν έχει την στόφα, άφησαν, κυριολεκτικά άφησαν, κάποιον άλλο να κερδίσει.

Η Aprilia ευτυχώς είχε τον Bezzecchi φέτος και μπόρεσε να έχει ορισμένες δικές της πρωτιές, ατομικές, που διαφορετικά μετά τον τραυματισμό του Martin είχε παύσει να ελπίζει πως θα δει.

Οι δοκιμές που ξεκινούν για την σεζόν 2026 θα δώσουν και το έναυσμα για την έναρξη του χειμερινού διαλλείματος καθώς και την πρώτη εικόνα για την επόμενη, μεταβατική και για πολλούς πειραματική σεζόν που θα ξεκινήσει την Άνοιξη

 

ΘΕΣΗ

ΒΑΘΜΟΙ

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΟΜΑΔΑ

ΧΡΟΝΟΣ

1

25

72M. Bezzecchi

Aprilia Racing

40:52.458

2

20

25R. Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

+0.686

3

16

 

49F. Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46Racing Team

+3.765

4

13

37P. Acosta

Red Bull KTM Factory Racing

+4.749

5

11

54F. Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

+8.048

6

10

73A. Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP

+8.166

7

9

10L. Marini

Honda HRC Castrol

+12.644

8

8

33B. Binder

Red Bull KTM Factory Racing

+14.582

9

7

43J. Miller

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+15.497

10

6

23E. Bastianini

Red Bull KTM Tech3

+17.460

11

5

88M. Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+19.304

12

4

5J. Zarco

CASTROL Honda LCR

+21.286

13

3

36J. Mir

Honda HRC Castrol

+22.079

14

2

42A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+23.255

15

1

11N. Bulega

Ducati Lenovo Team

+26.144

16

 

7A. Fernandez

Yamaha Factory Racing Team

+36.854

17

 

35S. Chantra

IDEMITSU Honda LCR

+39.136

Πτώσεις/Εγκαταλείψεις

   

41A. Espargaro

Honda HRC Test Team

25 Laps

   

12M. Viñales

Red Bull KTM Tech3

23 Laps

   

20F. Quartararo

Monster Energy YamahTeam

23 Laps

   

1J. Martin

Aprilia Racing

15 Laps

   

79A. Ogura

Trackhouse MotoGP Team

6 Laps

   

21F. Morbidelli

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1 Laps

Δεν έκανε ένα γύρο

   

63F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team