MotoGP ΗΠΑ: Ταχύτερος ο Marc Marquez σε FP1 & FP2

Από κοντά ο Miller
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/10/2021

Στις ΗΠΑ βρίσκονται τώρα τα MotoGP κάνοντας τους Ευρωπαίους να βλέπουν νύκτα την αγωνιστική δράση. Φυσικά τίποτα δεν ξεκίνησε, πριν όλη η πίστα βυθιστεί στην σιωπή για ένα λεπτό, στην μνήμη του νεαρού Berta Vinales.

Ταχύτερος όλων σήμερα ο Marquez, όπως ήταν αναμενόμενο στην πίστα που όχι μόνο έχει την απόλυτη επικράτηση και κρατά όλα τα ρεκόρ σταθερά από το 2014 και το 2015, αλλά επιπρόσθετα είναι και μία πίστα που η φορά της τον ευνοεί στην παρούσα φάση που βρίσκεται με την αργή αποκατάσταση του χεριού του.

Στην FP1 οι αναβάτες δοκίμασαν τις βρεγμένες συνθήκες, πράγμα καλό για αύριο που επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο της βροχής, και αμέσως ο Marquez έκανε τον καλύτερο χρόνο. Όσο η πίστα στέγνωνε και ο ήλιος κέρδιζε την θέση του στο στερέωμα, οι χρόνοι βελτιωνόντουσαν. Ο Miller αμέσως πέρασε εμπρός ως ο αναβάτης με τον ταχύτερο ρυθμό, όμως ο Marquez δεν άφησε κάτι τέτοιο χωρίς απάντηση για πολύ ώρα. Ο Zarco που αναρρώνει μετά από χειρουργείο για την κλασσική πάθηση των αναβατών, σύνδρομο διαμερίσματος αντιβραχίου, “arm pump”, βοηθήθηκε από τις περιστάσεις και σκαρφάλωσε στην τρίτη θέση.

Ο Oliveira έκανε μία πολύ καλή εμφάνιση στην FP1 με τέταρτο χρόνο, που δεν επαναλήφθηκε όμως μετά στην FP2 όπου σημείωσε πτώση, λίγο μετά την πτώση του Aleix Espargaro.

Πολύ καλά πήγαν και οι υπόλοιπες Honda στην FP1 με τον Pol Espargaro μπροστά από τον Alex Marquez και πίσω τους τον Rins ακολουθούμενος από τον Bagnaia. Άσχημα τα πράγματα στις συνθήκες της FP1 για τον Quartararo και τον Mir που έκαναν 15ο και 12ο χρόνο αντίστοιχα.

Στην FP2 είχαμε μία επανάληψη της κόντρας Marquez και Miller αυτή την φορά σε στεγνές συνθήκες και με τον Quartararo να κάνει επίσης την εμφάνισή του και για λίγο να έχει και τον καλύτερο χρόνο. Σχεδόν για την διάρκεια της FP2 βέβαια, κανείς δεν μπορούσε να πάει καλύτερα από τον Marquez, μέχρι που με μία τελευταία επίθεση στην εκπνοή του χρόνου, έκανε και τον καλύτερο χρόνο αφήνοντας τον Quartararo στην τρίτη τελικά θέση για την πρώτη ημέρα της COTA.

Ξανά πολύ καλά τα πράγματα για τον Pol Espargaro, που κατάφερε να είναι τέταρτος αυτή την φορά, χωρίς τον Oliveira μπροστά του και με τον Nakagami πίσω του. Ο Bagnaia ευτυχώς πήγε πολύ καλύτερα στην FP2 ακολουθούμενος από το Martin και τον Zarco, τρεις Ducati στην σειρά, έχοντας τον Rins πίσω τους, πριν έρθει ξανά άλλη μία, του Bastianini αυτή την φορά, συμπληρώνοντας την δεκάδα. Σε κάθε αγωνιστική του εξόρμηση, ο Enea δείχνει πως δεν είναι διάττοντας αστέρας και έχει έρθει στην μεγάλη κατηγορία για να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο καιρός αύριο θα αποφασίσει αν θα οδηγήσει την κατάσταση με βάση τους πρωταγωνιστές της FP1 ή της FP2 που για τις δύο πρώτες θέσεις τουλάχιστον, δεν υπάρχει διαφορά!

Κατάταξη FP1

Θέση

N#

Αναβάτης

ΜΟΤΟ

Χρόνος

Διαφ.

Προήγ.

1

93

Marc Marquez

Honda

2'15.872

 

 

2

43

Jack Miller

Ducati

2'16.039

0.167

0.167

3

5

Johann Zarco

Ducati

2'16.471

0.599

0.432

4

88

Miguel Oliveira

KTM

2'16.655

0.783

0.184

5

44

Pol Espargaro

Honda

2'16.822

0.950

0.167

6

73

Alex Marquez

Honda

2'16.964

1.092

0.142

7

42

Alex Rins

Suzuki

2'17.027

1.155

0.063

8

63

Francesco Bagnaia

Ducati

2'17.328

1.456

0.301

9

33

Brad Binder

KTM

2'17.596

1.724

0.268

10

27

Iker Lecuona

KTM

2'17.596

1.724

 

11

10

Luca Marini

Ducati

2'17.755

1.883

0.159

12

36

Joan Mir

Suzuki

2'17.903

2.031

0.148

13

9

Danilo Petrucci

KTM

2'18.083

2.211

0.180

14

41

Aleix Espargaro

Aprilia

2'18.087

2.215

0.004

15

20

Fabio Quartararo

Yamaha

2'18.165

2.293

0.078

16

30

Takaaki Nakagami

Honda

2'18.292

2.420

0.127

17

21

Franco Morbidelli

Yamaha

2'18.530

2.658

0.238

18

23

Enea Bastianini

Ducati

2'18.648

2.776

0.118

19

89

Jorge Martin

Ducati

2'18.832

2.960

0.184

20

46

Valentino Rossi

Yamaha

2'19.668

3.796

0.836

21

4

Andrea Dovizioso

Yamaha

2'20.556

4.684

0.888

Κατάταξη FP2

1

93

Marc Marquez

Honda

2'04.164

 

 

2

43

Jack Miller

Ducati

2'04.179

0.015

0.015

3

20

Fabio Quartararo

Yamaha

2'04.366

0.202

0.187

4

44

Pol Espargaro

Honda

2'04.552

0.388

0.186

5

30

Takaaki Nakagami

Honda

2'04.612

0.448

0.060

6

63

Francesco Bagnaia

Ducati

2'04.663

0.499

0.051

7

89

Jorge Martin

Ducati

2'04.677

0.513

0.014

8

5

Johann Zarco

Ducati

2'04.723

0.559

0.046

9

42

Alex Rins

Suzuki

2'04.802

0.638

0.079

10

23

Enea Bastianini

Ducati

2'04.836

0.672

0.034

11

33

Brad Binder

KTM

2'04.852

0.688

0.016

12

10

Luca Marini

Ducati

2'04.933

0.769

0.081

13

36

Joan Mir

Suzuki

2'05.094

0.930

0.161

14

4

Andrea Dovizioso

Yamaha

2'05.137

0.973

0.043

15

21

Franco Morbidelli

Yamaha

2'05.296

1.132

0.159

16

73

Alex Marquez

Honda

2'05.614

1.450

0.318

17

46

Valentino Rossi

Yamaha

2'05.631

1.467

0.017

18

88

Miguel Oliveira

KTM

2'05.682

1.518

0.051

19

41

Aleix Espargaro

Aprilia

2'06.209

2.045

0.527

20

9

Danilo Petrucci

KTM

2'06.235

2.071

0.026

21

27

Iker Lecuona

KTM

2'06.257

2.093

0.022

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.