MotoGP Le Mans: Ο Kornfeil περιγράφει το MX άλμα στην Moto3 [video]
Η τηλεμετρία έδειξε σχεδόν 10 μέτρα μήκος…
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
22/5/2018
Ο Jakub Kornfeil της Moto3 επέδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά, χρησιμοποιώντας την μοτοσυκλέτα του Bastianini ως αναβατήρα για ένα εντυπωσιακό άλμα που έφτασε να γίνει “internet meme”, ο ίδιος εξηγεί πως η προπόνηση στο motocross τον βοήθησε να πάρει μερικές άμεσες αποφάσεις, και τι πραγματικά συνέβη εκείνες τις στιγμές..
Στον αγώνα της Moto3 που είχε αρκετές πτώσεις, ο Kornfeil ήταν μέρος του γκρουπ των πρώτων, όταν ο Enea Bastianini έπεσε μπροστά του και η Honda έγινε ράμπα, εκτοξεύοντας την KTM στον αέρα, σε ένα εντυπωσιακό στιγμιότυπο:
video από όλες τις κάμερες που αποθανάτισαν το μοτοκροσάδικο άλμα στον αγώνα της Moto3
«Είδα ξαφνικά την μοτοσυκλέτα μπροστά μου», περιγράφει ο Jakub Kornfeil "και εκείνη την στιγμή ήξερα πως μπορούσα να κάνω το τέλειο άλμα… Είπα ΟΚ, θα είναι όπως την προπόνηση motocross, απλά άνοιξε το γκάζι και προσπάθησε να μείνεις στην μοτοσυκλέτα! Όταν προσγειώθηκα το παχύ στρώμα από χαλίκι ήταν πολύ μαλακό και δεν κατάλαβα τίποτα. Το πρόβλημα ήταν πως στον αέρα άνοιξε ο αερόσακος της στολής και με έκανε να αισθάνομαι πολύ άβολα, όταν προσγειώθηκα ούτε κι εγώ ξέρω πώς το έσωσα!»
«Απλά κράτησα το γκάζι ανοικτό, ήταν το μόνο πράγμα στο μυαλό μου εκείνη την στιγμή, δεν προλάβαινα να σκεφτώ κάτι άλλο, -κράτα το γκάζι- είπα μέσα μου γιατί ξέρω από το motocross πως στην προσγείωση θέλεις το γκάζι ανοικτό. Το επόμενο πρόβλημα ήταν τα γεννητικά μου όργανα… στο τελευταίο γύρο είχα έντονο πόνο!»
«Αργότερα είδαμε με την ομάδα ακριβώς τι είχε συμβεί, η πίσω ανάρτηση τερμάτισε την διαδρομή της, και το υποπλαίσιο της σέλας είχε σπάσει, παρόλο που εγώ συνέχισα κανονικά. Το υποπλαίσιο της σέλας είναι ένα ενιαίο κομμάτι από carbon, και δεν άντεξε την πίεση, που είναι και λογικό. Ευτυχώς ολοκλήρωσα τον αγώνα έκτος. Η τηλεμετρία έδειξε πως έφτασα σε μήκος 9.6 με 9.7 μέτρα, περίπου 10 που είναι αρκετά μεγάλη απόσταση!»
Ένα ταξίδι 76 χρόνων με ήρωες, θρύλους και αξέχαστες στιγμές
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
5/8/2025
Το επόμενο Σαββατοκύριακο η κορυφαία κατηγορία των Grand Prix γιορτάζει τον 1000ό αγώνα της στο Red Bull Ring, χίλιοι αγώνες σε 76 χρόνια δράσης, ηρώων, κακών, θριάμβων και τραγωδιών
Τρεισήμισι δεκαετίες γεμάτες από αληθινούς θρύλους όπως οι Duke, Surtees, Hailwood, Agostini, Rainey, Doohan, Rossi και Marquez. Χίλια Grand Prix που ταξίδεψαν τον κόσμο σε θρυλικές πίστες: Assen, Phillip Island, Isle of Man, Sachsenring, Indianapolis, Buriram, Buddh και Losail. Ένα Πρωτάθλημα που έσπρωξε την τεχνολογική καινοτομία στα άκρα και ακόμα παραπέρα.
Από την αρχή…
Ο πρώτοςαγώνας της κατηγορίας MotoGP διεξήχθη στον θρυλικό TT Mountain Circuit στο Isle of Man, στις 17 Ιουνίου 1949. Στον επτά γύρων, 425 χλμ. μαραθώνιο κέρδισε ο Harold Daniell με εργοστασιακή Norton.
Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να φτάσουμε στον 100ό αγώνα, το 1962 στο Sachsenring, με νικητή τον Mike Hailwood και την MV Agusta. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στη Monza, ο Les Graham χάριζε στην MV Agusta την πρώτη της νίκη. Το 1953, ο Fergus Anderson έγινε ο γηραιότεροςνικητής στην ιστορία, κερδίζοντας στα 44 του με Moto Guzzi στο Montjuic Park.
Το 1957, ο Bob McIntyre κατέγραψε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα στα 76 χρόνια του θεσμού: 3 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα για 8 γύρους στην διαδρομή των 60,27 χλμ. του Isle of Man.
Από τα 200 στα 400 Grand Prix
Ο 200όςαγώνας έγινε στο Assen με νικητή τον Giacomo Agostini. Λίγο πριν, ο Jim Redman έφερε τη Honda στην κορυφή για πρώτηφορά στο Hockenheim, ενώ ο Godfrey Nash κατέκτησε την τελευταίανίκημονοκύλινδρης μοτοσυκλέτας στο Opatija το 1969. Το 1971, ο Jack Findlay χάρισε στη Suzuki την πρώτηνίκηδίχρονου κινητήρα.
Ο Barry Sheene γιόρτασε τον 300όαγώνα το 1981 στο Anderstorp – τελευταία του νίκη και μοναδική με Yamaha. Το 1973, ο Jarno Saarinen κέρδισε τον πρώτο αγώνα με τετράκυλινδροδίχρονο, όμως χάθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα στο Monza.
Το 1976, στο Nürburgring, ο Agostini πήρε την τελευταίανίκη του, που ήταν και η τελευταία για τετράχρονημηχανή στην κατηγορία μέχρι την εποχή MotoGP.
Το 1977, ο Sheene σημείωσε την υψηλότερη μέση ταχύτητα όλων των εποχών: 217,37 χλμ/ώρα στο Spa. Το 1989, στον 400όαγώνα, ο Eddie Lawson νίκησε στο Le Mans.
Η σύγχρονη εποχή
Η μισήχιλιάδααγώνων ήρθε με τον Mick Doohan νικητή στο Imola, ενώ το 2002, ο Valentino Rossi κέρδισε στον πρώτο αγώνα όπου οι τετράχρονοι 990 κ.εκ. έτρεξαν μαζί με τους δίχρονους.
Ο 600ός αγώνας πήγε στον Sete Gibernau μετά απο τρομερή μάχη με τον Rossi στο Le Mans, ενώ λίγο αργότερα ο Capirossi έφερε την πρώτηνίκηDucati στο MotoGP. Το 2004, ο Rossi έγινε ο μόνος που κέρδισε διαδοχικά σε δύο διαφορετικές μάρκες (Honda και Yamaha).
Το 2007 ήρθαν τα 800 κ.εκ., με τον Stoner και την Ducati κυρίαρχους. Το 2008, το Qatar έγινε ο πρώτοςνυχτερινόςαγώνας στην ιστορία. Ο Jorge Lorenzo πήρε τον 700ό αγώνα στο Motegi (2009), ενώ το 2013 ο Marc Marquez έγινε ο νεότεροςνικητής όλων των εποχών.
Από το 800 στο 1000
O Jorge Lorenzo κέρδισε και τον 800όαγώνα με απόλυτη κυριαρχία. Το 2016 μπήκαν τα ενιαία ECU και τα ελαστικά της Michelin. Ο Cal Crutchlow έγινε ο πρώτοςΒρετανός νικητής μετά από 35 χρόνια. Ο Rossi πήρε την τελευταία του νίκη το 2017, ενώ το 2020 η KTM πανηγύρισε τις πρώτες της νίκες με Binder και Oliveira που κέρδισε εντός έδρας για τον Αυστριακό κατασκευαστή στο Red Bull Ring τον 900ό αγώνα, όντας μέχρι σήμερα ο μοναδικόςΠορτογάλος με νίκηστην μεγάλη κατηγορία.
Το 2021 στο Qatar, οι Quartararo και Zarco έκαναν το πρώτογαλλικό 1-2. Το 2022, ο Aleix Espargaró έφερε την πρώτηνίκηAprilia και ο Rins κέρδισε στον πιο κοντινό τερματισμό στην ιστορία (0,884’’ για 7 αναβάτες).
Το 2024, ο Viñales έγινε ο πρώτος που νίκησε με τρεις διαφορετικές μάρκες στην εποχή MotoGP. Ο Marc Marquez κέρδισε ξανά μετά από 1043 μέρες, αυτή τη φορά με Ducati. Λίγο αργότερα, οι αδελφοί Marquez έγραψαν ιστορία με το πρώτο 1-2 σε αδέρφούς. Στο Le Mans, ο Zarco χάρισε στη Γαλλία την πρώτη της νίκη εντός έδρας μετά από 71 χρόνια.
Και τώρα… το μέλλον
Βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για τους επόμενους 1000 αγώνες. Ο κόσμος θα αλλάξει δραματικά, αλλά το σίγουρο είναι ένα, ο αγώνας θα είναι πάντα αγώνας.