MotoGP: Νέα πίστα στην Φινλανδία

Εντάσσεται στο ημερολόγιο από το ‘19
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/8/2017

Από το τέλος της επόμενης σεζόν, οι αναβάτες του MotoGP θα ξεκινήσουν δοκιμές σε μία τελείως νέα πίστα που τώρα κατασκευάζεται στην Φινλανδία. Όπως τουλάχιστον είναι το πλάνο, καθώς η Dorna έχει συμφωνήσει για την ένταξη στο ημερολογίο αν κι εφόσον καταφέρει να ανταποκριθεί η κατασκευαστική. Πράγμα που θα φανεί σε λίγο καιρό.. Η πίστα θα ανήκει στο ημερολόγιο από το 2019 με ένα πενταετές συμβόλαιο που αναμένεται από τώρα πως θα επεκταθεί, καθώς είναι η μόνη αντίστοιχη στις Σκανδιναβικές χώρες. Η ηγεσία της Dorna παραβρέθηκε στα εγκαίνια του εργοταξίου δίνοντας το έναυσμα για την υποδοχή της στην αγκαλιά του MotoGP. Επίσημα βέβαια αυτό θα γίνει έπειτα από την έγκριση της FIM, μετά την εισήγηση της Dorna, ωστόσο αυτή είναι τυπική διαδικασία αφού η πίστα ξεκίνησε τις ετοιμασίες το 2010 κάνοντας χρήση του χρηματοδοτικού προγράμματος της FIM…

Την ανάπτυξη και τον σχεδιασμό της πίστας ανέλαβε η εταιρία APEX, μία αγγλική εταιρία με δεκάδες αντίστοιχα έργα σε όλο τον κόσμο, έχοντας κατασκευάσει μεταξύ άλλων την πίστα του Dubai, την Sepang στην Μαλαισία και μία από τις πιο χαρακτηριστικές πίστες της Κίνας.

Για την πίστα της Φινλανδίας, την KymiRing, η APEX ξόδεψε μία ολόκληρη τριετία εκπονώντας τα σχέδια, καθώς ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί μία πίστα που θα μπορεί να διαιρεθεί στα δύο για να φιλοξενήσει ταυτόχρονες μικρότερες διοργανώσεις. Παράλληλα με τρεις διαφορετικές διαδρομές, μία σε πλήρες μήκος και δύο χωρίζοντας την πίστα στην μέση, ο σχεδιασμός προβλέπει την δημιουργία μίας σειράς από ανεξάρτητες πίστες Kart, Motocross, Enduro και Rally. Με δεδομένο την μικρότερη χρονική διάρκεια που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, έναντι αντίστοιχων πιστών, οι επενδυτές σκέφτηκαν να υπάρχει ένας πολυμορφικός χώρος που να φιλοξενεί ταυτόχρονα διαφορετικές διοργανώσεις και να μην μένει ποτέ κενό στον προγραμματισμό του.

 

Ταυτότητα:
Η KymiRing, στο πλήρες μήκος της, παρουσιάζει μία πολύ γρήγορη και τεχνική διαδρομή με πολλές εναλλαγές στις πολυάριθμες στροφές της. Με συνολικό μήκος 4,6 χιλιόμετρα, έχει 18 στροφές, 9 δεξιές και 9 αριστερές, με την κίνηση να γίνεται με την φορά των δεικτών του ρολογιού. Η κεντρική διαδρομή που θα χρησιμοποιείται στα MotoGP, θα χρησιμοποιεί τις 15, από τις 18 στροφές. Κατασκευάζεται σε υψόμετρο 80 μέτρων με μέγιστο τα 98, έχοντας έτσι μέγιστη υψομετρική διαφορά 18 μέτρων. Από πλευράς προδιαγραφών έχει σχεδιαστεί με τους ανώτερους της FIM και δεύτερο βαθμό για την FIA. Ωστόσο η αδειοδότησή της φτάνει μέχρι την F1, πράγμα που σημαίνει ότι αν οι επενδυτές το θελήσουν, μπορούν στο μέλλον να διεκδικήσουν και αγώνα F1 με τις κατάλληλες αναβαθμίσεις.
 
 

Για να φτάσουν σε αυτό το σημείο, οι Φιλανδοί χρειάστηκαν μία δεκαετία σχεδίων και συζητήσεων. Αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο εμπόδιο για την ελληνική πραγματικότητα που δείχνει μηδενική αντοχή σε μακρόχρονο προγραμματισμό και αδυναμία μικρών και σταθερών βημάτων. Η πίστα πέρασε από την σκέψη πιο κοντά στην πράξη το 2007, όταν η Pohjola Racing ανέλαβε τον αρχικό σχεδιασμό που ολοκλήρωσε το 2009, με στόχο να είναι μία πίστα για τοπικά πρωταθλήματα και σχολές οδήγησης. Αυτό ακριβώς που έχουμε ανάγκη και στην Ελλάδα. Αντίθετα με εμάς όμως που μια τέτοια επένδυση είναι πιο εύκολα βιώσιμη, οι Φιλανδοί έπρεπε να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, απαιτώντας την φιλοξενία μίας παγκόσμιας οργάνωσης. Η APEX ανέλαβε τον νέο σχεδιασμό το 2010 και το 2015 η πίστα εξασφάλισε χρηματοδότηση, που σημαίνει ότι το συμβόλαιο ήταν έτοιμο. Στην κατασκευή της συμβάλουν οι γειτονικοί δήμοι και η FIM. Το 2017 ξεκινά τελικά το πρώτο βήμα του τελικού σταδίου, που είναι αυτή καθαυτή η κατασκευής, κλείνοντας έτσι μία δεκαετία από τότε που έγινε το πρώτο βήμα…

Οι Φινλανδοί έχουν τεράστια παράδοση στους αγώνες γενικά και στις μοτοσυκλέτες ειδικότερα. Ο Mika Kallio και παλιότερα ο Jarno Saarinen έκαναν το όνομα της χώρας να ακουστεί ενώ στην F1 οι Keke Rosberg και Mika Hakkinen την εκπροσώπησαν αντίστοιχα. Με βάση την ιστορία τους, και την εγγύτητα της τοποθεσίας της πίστας στις υπόλοιπες χώρες, οι επένδυση πήρε το πράσινο φως, υπολογίζοντας πως θα μπορέσει να σπάσει το φράγμα των 100.000 εισιτηρίων, κάνοντας την απόσβεσή της. 

η πιο πρόσφατη εναέρια φωτογραφία από την κατασκευή της (ψηφιακά επεξεργασμένη):
 
 
 
Ετικέτες

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες