MotoGP: Ο Hugh Anderson μπήκε στο Hall of Fame και έγινε MotoGP Legend

Τέσσερις Παγκόσμιοι Τίτλοι στις μικρές κατηγορίες τη δεκαετία του 1960
Από το

motomag

11/10/2022

Το Σάββατο 8/10/2022 , ο τέσσερις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής GP τη δεκαετία του 1960 στις κατηγορίες 50 και 125 κυβικών εκατοστών, Hugh Anderson, εισήχθη στο MotoGP Hall of Fame.

Σε μία τελετή που έγινε στην πίστα Hampton Downs Circuit στη Νέα Ζηλανδία, απονεμήθηκε στον Hugh Anderson η τιμητική πλακέτα για την είσοδο του στο Hall of Fame.

Μέσω video ο CEO της Dorna, Carmelo Ezpeleta καλωσόρισε τον Hugh Anderson στη λίστα του MotoGP Hall of Fame. Στην ομιλία του έκανε λόγο και στον, πρόσφατα εκλιπόντα, Phil Read, ενώ τόνισε τη σημαντικότητα των αναβατών που η καριέρα τους βοήθησε το MotoGP να φτάσει στο σημερινό του επίπεδο.

Ο Hugh Robertson Anderson, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1936. Μεγάλωσε στο Huntly, στο βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί ξεκίνησε την ενασχόληση του με το rugby, παίζοντας στην Rugby League με την ομάδα Huntly United. Συναθλητής του υπήρξε ο μετέπειτα οδηγός αγώνων ταχύτητας με μοτοσυκλέτα, Ginger Molloy.

Η πρώτη του επαφή με μοτοσυκλέτα ήταν στην ηλικία των 9 ετών στη φάρμα που διατηρούσε η μητέρα του. Στην ηλικία των 17 έτρεξε για πρώτη φορά αγώνες motocross, με αυτοσχέδια μοτοσυκλέτα. Κατάφερε να κερδίσει κάθε αγώνα που έτρεξε εκείνη τη χρονιά.

Οι νίκες αυτές τον οδήγησαν στους αγώνες ταχύτητας. Το 1960 είχε την πρώτη του επαφή με τα GP στα 350 και 500 κ.εκ. Την ίδια χρονιά, με τη μοτοσυκλέτα των 350 κ.εκ. είχε το πρώτο του βάθρο, στον αγώνα Isle of Man TT, οπού και ήταν συνολικά δύο φορές νικητής της διαδρομής το 1963 και 1964 στα 125 και 50 κυβικά αντίστοιχα.

Το 1962 είχε την πρώτη του επαφή με τις κατηγορίες των 50 και 125 κυβικών, με την ομάδα της Suzuki, καταφέρνοντας να διεκδικήσει πρώτες θέσεις και στις δύο κατηγορίες.

Το 1963 ήταν η χρονιά που ο Anderson πήρε τους 2 πρώτους Παγκόσμιους Τίτλους του, στα 50 και στα 125 κυβικά, ενώ το 1964 κατάφερε να κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο στα 50 κυβικά ενώ ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα στην τρίτη θέση στην κατηγορία των 125 κυβικών. Ακριβώς την ανάποδη σειρά ακολούθησε το 1965, κατακτώντας τον τίτλο στα 125 κυβικά, και τερματίζοντας τρίτος στα 50 κυβικά.

Τον Οκτώβριο του 1966, έδωσε τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του στα GP, στο ιαπωνικό Grand Prix του Fisco, κλείνοντας την καριέρα του με την ομάδα που ξεκίνησε. Μία καριέρα που αποτελείται από 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 25 νίκες Grand Prix και και 48 βάθρα, σε ένα διάστημα έξι ετών.

Εκτός από τους τίτλους στα GP, ο Anderson, έχει στεφθεί 19 φορές πρωταθλητής στο Εθνικό Πρωτάθλημα της Νέας Ζηλανδίας.

Το 1994, ο Anderson, διορίστηκε ως μέλος του Τάγματος των Ιπποτών (MBE), για την προσφορά του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ενώ το 1995, εισήχθη στο Sports Hall of Fame της Νέας Ζηλανδίας και το 2014 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο “Being There”.

Με την είσοδο του στο MotoGP Hall of Fame, o Anderson, εντάσσεται στον κατάλογο των ελίτ αθλητών του αθλήματος μαζί με τους: Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Kenny Roberts Jr, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington, Dani Pedrosa, Stefan Dörflinger, Jorge Martinez, Valentino Rossi, Jorge Lorenzo, Max Biaggi, Luigi Taveri και Nicky Hayden.

MotoGP: 349 πτώσεις αυτή τη σεζόν – Ο φετινός πρωταθλητής!

Υπήρξε μία καλή συγκομιδή φέτος από πλευράς πτώσεων
motogp
Από τον

Παύλο Καρατζά

24/11/2025

Αν νομίζετε ότι ο δείκτης πτώσεων των αναβατών δεν είναι σημαντικός, κάνετε λάθος, καθώς οι ομάδες δίνουν ιδιαίτερη σημαία στις πτώσεις που έχει ο κάθε αναβάτης, αφού κάθε μία από αυτές μπορεί να κοστίσουν μεταξύ 15.000 και 100.000 ευρώ!

Οι πτώσεις είναι και “μέρος” της δουλειάς των αναβατών του MotoGP και των μικρότερων κατηγοριών, καθώς είναι μία κατάσταση που εν μέρει δεν μπορούν να αποφύγουν, οδηγώντας συνεχώς στο όριο. Ευτυχώς, η πλειονότητα των πτώσεων είναι ελαφρές και χωρίς σημαντικές συνέπειες.

Στον τελευταίο γύρο της σεζόν στην Βαλένθια σημειώθηκαν συνολικά 36 πτώσεις, 16 από τις οποίες την Παρασκευή (3 στη Moto3, 8 στη Moto2 και 5 στο MotoGP). Την Κυριακή στους αγώνες έπεσαν δώδεκα αναβάτες: τρεις στη Moto3, πέντε στη Moto2 και τέσσερις στο MotoGP.

Μάλιστα οι 36 πτώσεις που σημειώθηκαν στην Βαλένθια δεν είναι στο πάνω όριο των πτώσεων που σημειώνονται σε κάθε γύρο. Οι περισσότεροι αναβάτες έπεσαν φέτος στο Le Mans, καθώς σημειώθηκαν συνολικά 70 πτώσεις κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου!

Το Σαββατοκύριακο στο Assen είχε συνολικά 64 πτώσεις. Ακολουθούν η Mandalika (58) και το Austin (58). Οι λιγότερες πτώσεις σημειώθηκαν στο Κατάρ και την Aragon με 27 πτώσεις, ακολουθούμενες από το Mugello (29).

Συνολικά τη σεζόν 2025 καταγράφηκαν 349 πτώσεις στο MotoGP, σε όλες τις κατηγορίες. Οι περισσότερες πτώσεις από το 2019, που έχουμε στατιστικά στοιχεία, σημειώθηκαν το 2022 με 1106, ακολουθούμενο από το 2023 με 1009 πτώσεις.

Zarco

Ο βασιλιάς των πτώσεων στο φετινό MotoGP είναι ο Johann Zarco που είχε 28 πτώσεις, με τον Jack Miller να έχει 25 και να ακολουθούν Alex Marquez και Franco Morbidelli με 23. Τον χαμηλότερο αριθμό πτώσεων σημείωσε ο Luca Marini, με μόλις τρεις πτώσεις, με τον Fabio Di Giannantonio και τον Maverick Vinales να σημειώνει μόλις πέντε.

Εντύπωση προκαλεί και η απουσία του Joan Mir από την κορυφή της λίστας των αναβατών με τις περισσότερες πτώσεις, και ο μόνος λόγος είναι γιατί τις περισσότερες φορές δεν φταίει και τον ρίχνουν άλλοι αναβάτες ενώ στα μέσα της σεζόν φιγούραρε στην κορυφή της λίστας μαζί με τον “φετινό πρωταθλητή” Johann Zarco.